Μπορούσα να ακούσω το κοινό να ουρλιάζει και ένιωθα την αδρεναλίνη μου να εκτοξεύεται στα ύψη. Η Jenny  ήταν κάπου εκεί έξω με το πλήθος και αυτό με έκανε να αισθάνομαι καλά!

"Είσαι έτοιμος μικρούλη Nathan;" ρώτησε ο Jay τυλίγοντας τα χέρια του γύρω από την μέση μου, που ήταν κάπως περίεργο.

"Ναι είμαι! Σταμάτησαν να σας τρέΧΟΥΝν τα σάλια για την ΚΟΠΈλα μου επιτελΟΥΣ;;"

"Ξέρεις πόσο σέξι είναι φίλε, δεν μπορείς να μας κατηγορείς. Θα έπρεπε να την μοιραστείς μαζί μας! Sharing is caring που λένε!"

"Δεν την μοιράζομαι! Το μόνο ΆΤΟμο που μποΡΕΊ να μπει στο παντελόνι της ΕΊμαι εγώ!" δήλωσα αρκετά πεισματικά και σταύρωσα τα χέρια μου στο στήθος μου.

"Χαλάρωσε αδερφέ! Τι έγινε με το Jaythan;;" ρώτησε. ( Δεν θυμάμαι αν είναι όντως αυτό το ψευδώνυμο που τους  έβγαλα στο Orphan, αλλά bear with me(: ).

"Οι Jaythan πέθανε πολύ καιρό πριν!"

"Και αυτό επειδή έχει εμένα τώρα!". Ο Tom έτρεξε προς το μέρος μας και έδιωξε τον Jay από πάνω μου. "Το Nom είναι αληθινό!"

"Είναι αλήθεια Nathan;;" ρώτησε θλιμμένα και κούνησα το κεφάλι μου.

"Το μόνο ship name που έχω είναι το Nenny! Το Nenny θα είναι για ΠΆντα, γιατί θα ΤΗΝ παντρευΤΏ, και θα ΚΆνουμε πολλά μωΡΆ!"

"Μιλάς για σχέδιο μιας ζωής! Αλλά αφού θα περάσειςόλο το υπόλοιπο της ζωής σου μαζί της, γιατί δεν μπορούμε εμείς να την έχουν για μόνο μια νύχτα;;"

"Θα πληρώνατε σοβαρά £50.000 για αυτό;;" ρώτησα και ένευσαν όλοι τους. Πραγματικά δεν το περίμενα αυτό! Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να πουλήσω το κορίτσι μου ωστόσο! Είναι τόσο πολύτιμη για μένα και είμαι τόσο ερωτευμένος μαζί της, που καταντάει εξωπραγματικό!

"Ξεκινάτε!" μας είπε ο Scooter και όλοι μας αρπάαμε τα μικρόφωνα μας και εγώ πήρα μαζί μου και το νερό μου.

Το δευτερόλεπτο που πατήσαμε το πόδι μας στην σκηνή, οι φανς άρχισαν να κάνουν σας τρελοί, να φωνάζουν, να ουρλιάζουν, να ζητοκραυγάζουν, να χοροπηδάνε πάνω κάτω για να τραβήξουν την προσοχή μας. Τα μάτια μου σκανάραν στα γρήγορα την πρώτη γραμμή, ψάχνοντας για την Jenny, και μόλις την είδα έδειξα τον εαυτό μου, σχημάτησα μια καρδιά με τα χέρια μου και μετά έδειξα προς το μέρος της.

Έκανε το ίδιο και σε μένα, αλλά στο τέλος κράτησε και δύο δαχτυλα στον αέρα για να πει επίσης (two=too=επίσης). Είχα πεταλούδες στο στομάχι μου μετά από αυτό, αλλά θα μπορούσα να κοιτάζω τα πανέμορφα μπλέ μάτια της όλη μέρα!

"Γειά σου Los Angeleeeeeesss!" είπε ο Max μέσα από το μικρόφωνο. "Είστε έτοιμοι να περάσουμε καλά;;"

"ΝΑΙΙΙΙΙΙΙ!" ούρλιαξαν όλοι τους.

"Είπα, είστε έτοιμοι να περάδουμε καλά;;"

"ΝΑΙΙΙΙΙ!" Φώναξαν ακόμα πιο δυνατά, πριν ξεκινήσει να παίζει η μουσική για το τραγούδι Gold Forever.

"Say my name

Like it's the last time

Live today, like it's the last day..." τραγούδησε ο Tom και μετά ανέλαβε ο Max.

"We want to cry

But we know it's alright

Cause I'm with you

And you're with me..."

"Butterflies, butterflies

We were made to fly

You and I, you and I

Colours in the sky

We can world someday, somehow

But we'llnever be as bright as we are now..." τραγούδησα και η φωνή μου ακουγόταν καλά. Ακόμα πονούσε και έκαιγε ο λαιμός μου, αλλά μπορούσα τουλάχιστον να τραγουδήσω όλες τις λέξεις! Σε όλη τη διάρκεια του τραγουδιού η Jenny κοιτούσε τον λαιμό. Περίεργο αυτό. Να θυμηθώ να την ρωτήσω αργότερα.

Στο τέλος τη τραγουδιού ήπια μερικές μεγάλες γουλιές νερού, ενώ ο Siva μιλούσε για να ζεστάνει το κοινό.

"Και το επόμενο τραγούδι, που έγραψε ο Nathan με τον Max, λέει την ιστορία του να πιάνεις κάποιον να σε απατά. Ποιον εδώ πέρα τον έχουν απατήσει;;". Πολλά από το κορίτσια σήκωσαν το χέρι τους, ανάμεσα τους και η Jenny, πράγμα που με ξάφνιασε. Αφορούσε το κορίτσι που παραλίγο να κοιμηθώ μαζί της, παρόλο που δεν ήμασταν μαζί;; "Λυπάμαι πολύ, είστε όλες πολύ όμορφες και δεν το αξίζετε αυτό... Ποιός εδώ πέρα έχει απατήσει κάποιον άλλο;;". Λιγότερα χέρια σηκώθηκαν αυτή τη φορά, πιθανότατα επειδή δεν ήθελαν να το παραδεχτούν, αφού πολλοί γονείς ήταν εκεί και δόξα το θεό η Jenny δεν ήταν από τα άτομα που είχαν σηκώσει χέρι αυτή τη φορά! Ποτέ δεν μου είπε τίποτα για τις προηγούμενες σχέσεις της, οπότε νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να κάνουμε τώρα.

"I can't believe I had to see

The girl of my dreams cheating on me

The pain you caused has left me dead inside

I'm gonna make sure you regret that night

I feel you close

I feel you breathing and now it's like you're here

You're haunting me

You're outta line, you're outta sight

You're the reason we started this fight..."

Η Jenny τραγουδούσε το τραγούδι έχοντας ένα περίεργο βλέμμα. Είχα τόσες ερωτήσεις για μετά την συναυλία.

Ήμασταν κοντά στο τέλος και κρατιόμουν αρκετά καλά... Μέχρι το σόλο μου στο I Found you.

"I said pEoPLEEEE

We're all LOOKing for LOVE toniGHT
But sOMETIMES we CAn't see ITTT-" η φωνή μου έσπασε σε εκείνο το σημείο και ο λαιμός μου έκαιγε σε σημείο που μου ήτνα δύσκολο να αναπνεύσω. Έφυγα από την σκηνή τρέχοντας και ο Tom ανέλαβε το σόλο μου. Εγώ απλά ξέσπασα σε κλάματα και άρχισα να ρίχνω μπουνιές στον τοίχο.

"Μωρό μου, μωρό μου σταμάτα!" ακούστηκε η φωνή της Jenny από πίσω μου, οπότε γύρισα και έτρεξα στην αγκαλιά της. "Σσσς σσσς, όλα θα πάνε καλά, το υπόσχομαι!" είπε παίζοντας απαλά με τα μαλλιά μου.

"ΠονΆΕΙ JenJEN..." είπα ρουφώντας την μύτη μου.

Το ξέρω... σου είπα ότι θα σε πάω στο γιατρό, αλλά αρνήθηκες!"

"Θα με ΠΑΣ τώΡΑ;;". Κοίταξα ικετευτικά μέσα στα μάτια της και αυτή ένευσε.

"Φυσικά και θα σε πάω!". Άρπαξε το χέρι μου και φίλησε την άκρη της μύτης μου. "Απλά άκουσε το κορίτσι σου την επόμενη φορά!"

"Θα το κάνω..."

Βγήκαμε από το κτίριο, όπου γινόταν η συναυλία και ο Kev καθόταν έξω δίπλα στο βαν.

"Τι έγινε;;" ρώτησε, αλλά με το που άνοιξα το στόμα μου για να μιλήσω, η Jenny ανέλαβε για μένα.

"Η φωνή του είναι πολύ άσχημα και συνεχίζει να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, οπότε τον πάω στον γιατρό."

"Θέλετε να σας πάω;;"

"Ναι παρακαλώ!". Αναιβήκαμε στο πίσω μέρος του βαν, και εγώ απλά αγκάλιασα την Jenny και έμεινα έτσι για όλη την διαδρομή. Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά, μα καθόλου καλά. Πάντα είχα πρόβλημα με ερειπωμένο λαιμό, αλλά η φωνή που ποτέ άλλοτε δεν ακουγόταν έτσι. "Είσαι εντάξει αγάπη μου;;". Έτριψε απαλά το μπράτσο μου και εγώ χαμογέλασα αδύναμα.

"ΛυΠΆΜΕ πολύ που σου ΧΆλασα την συναυλία. ΞΈρω πόσο ανυΠΟμονούΣΕΣ." κλαψούρισα και μου στέγνωσε τα δάκρυα με το μανίκι της μπλούζας της.

"Δεν πειράζει, εσύ είσαι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή μου."

"ΈΚΛΑψα πολύ για ΣΈνα όσο δεν Ήσουν κοντά ΜΟΥ..." της και την αγκάλιασα σφιχτά.

Το βαν σταμάτησε και ο Kev βγήκε έξω. Τον ακολουθήσαμε έξω από την πόρτα του ιατρίου μέχρι που ένα άλλο οικείο αυτοκίνητο πάρκαρε κοντά στο βανάκι. "NAno!". Βγήκε έξω και ήρθε να μας χαιρετήσει. Η Jenny φαινόταν εντελώς χαμένη. "Jen, αυΤΌΣ είναιβο NAnO, Ένας αΠΌ τους μάναΤΖΕρ μας. Δεν ΕΊναι τόΣΟ μαλάΚΑΣ όσο ο StOOter. NanO, αυτό είναι το ΚΟρίτσι μου η JeNNY!" εξήγησα και έκαναν χειραψία.

"Χάρηκα για την γνωριμία Nano." του χαμογέλασε και αυτός έγνεψε καταφατικά.

"En chantê!"

-----