"Είσαι εντάξει φίλε;;" με ρώτησε ο Max και μόνο τότε κατάλαβα ότι έκλεγα.

"Όχι!". Αλλά συνέχισα να κλαίω και να κλαίω και να κλαίω.

"Ρε έγινε τώρα;;" ρώτησε ο Max.

"Θα-θα-θα πεθάνει..."

"Χευ, όχι δεν πρόκειται να πεθάνει!". Ο Siva με έτριψε απαλά στην πλάτη με το χέρι του και με πείρε μια αγκαλιά.

"Σχεδόν έχει πέσει σε κατάθλιψη! Ποτέ δεν το ήθελα αυτό για εκείνη! Αυτός ο χωρισμός υποτίθεται οτι ήταν πιο εύκολος και για τους δυό μας, αλλά το μόνο που προκαλεί είναι πόνο και θρήνο. Γιατί με πονάει τόσο πολύ να μην την έχω στην ζωή μου;;"

"Well you only need the light when it's burning low..." τραγούδησε ο Max.

"Only miss the sun when it's starts to snow..." συνέχισε ο Jay.

"Only know you love her when you let her go..." πρόσθεσε ο Siva.
"And you let her go..." τελείωσε ο Max, για να ξαναρχίσουν όλοι μαζί ταυτόχρονα.

"Staring at the bottom of your glass

Hoping one day you'll make a dream last

But dreams come slow and they go so fast

You see her when you close your eyes

Maybe one day you'll understand why

Everything you touch surely dies

But you only need the light when it's burning low

Only miss the sun when it starts to snow

Only now you love her when you let her go

Only know you've been high when you're feeling low

Only hate the road when you're missing home

Only know you love her when you let her go

Staring at the ceiling in the dark

Same old empty feeling in the heart

'Cause love comes slow and it goes so fast

Well you see her when you fall asleep

Never to touch and never to keep

'Cause you loved her too much

And you dived too deep

Well you only need the light when it's burning low

Only miss the sun when it starts to snow

Only know you love her when you let her go

Only know you've been high when you're feeling low

Only hate the road when you're missing home

Only know you love her when you let her go..."

Έκλεγα ακόμα για όλη την διάρκεια του τραγουδιού. Εννοώ, πως ήξερα ότι αγαπώ την Jenny, την αγαπώ ΠΟΛΎ, αλλά νόμιζα ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω χωρίς αυτήν. Δεν είχα σκεφτεί ούτε για ένα δευτερόλεπτο ότι θα προσπαθούσα να αυτοκτονήσω με ένα μαχαίρι στην καρδιά, ή ότι θα καταρρεύσω φωνάζοντας και ουρλιάζοντας. Απλά πίστευα ότι θα ήταν ένας χωρισμός σαν και όλους τους άλλους. Να είμαι αναστατωμένος για μια δυό μέρες και μετά να αρχίζω τα πάρτι και λοιπά.

"Κατάλαβα πόσο πολύ την αγαπούσα όταν την άφησα να φύγει..." μουρμούρισα. "Και την άφησα να φύγει..."

"Αλλά θα την πάρεις πάλι πίσω!" διαμαρτυρίθηκαν όλοι τους. "Και θα είστε οι Nenny ξανά!". Χαμογέλασα ακούγοντας το ship name μας. Όταν πολύ καλύτερο από το προηγούμενο μου, Nionne. Ούτε καν την αγαπούσα ΚΑΙ ΕΚΕΊΝΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΈΠΕΣΕ ΠΡΏΤΗ! Απλά για να το ξεκαθαρίσουμε!

"Nenny..." αναστέναξα ονειρικά. Όποτε κάποιος ήθελε να μας τραβήξει την προσοχή δεν ήταν ποτέ 'Jenny και Nathan', ήταν πάντα 'Nenny'. Απαντούσαμε σε αυτό ακριβώς σαν να ήταν το πραγματικό μας όνομα!

~

Ήμασταν στην κρεβατοκάμαρα και φιλιόμασταν, όταν ακούσαμε την κεντρική πόρτα να ανοίγει.

"ΚΑΛΆ ΞΥΠΝΗΤΟΎΡΙΑ NENNY!" ακούσαμε τον Jay να φωνάζει και μουγκρίσαμε ενοχλημένα και οι δύο.

"ΕΛΆΤΕ ΠΙΤΣΟΥΝΆΚΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΜΈΡΑ ΓΙΑ ΤΑΙΝΊΑ!!" συνέχισε ο Siva, οπότε γύρισα από την άλλη και αναίβηκε στην πλάτη μου για να κατέβουμε, όπως πάντα.

"Κρατιέσαι καλά;;"

"Ναι.". Σιγουρεύτικα ότι δεν θα γλυστρίσει και την έπιασα από τα πόδια για να μην πέσει. "Ααα περίμενε!". Άρπαξε την κουβέρτα από το κρεβάτι και μας τύλιξε και τους δύο, έτσι ώστε το μόνο πράγμα που μπορούσε να δει κανείς ήταν τα κεφάλια μας να ξεπροβάλουν.

Κατέβηκα κάτω με αυτήν στην πλάτη μου και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι.

"Οοο Χριστέ μου!" είπε ο Max και έβαλε τα χέρια του στο κεφάλι του για να δώσει έναν δραματικό τόνο.

"Τι;;" τον ρώτησε η Jenny.

"Κάποιος επιστημονικό πείραμα πήγε τραγικά στραβά και τώρα είστε ένα άτομο με δυό κεφάλια!" δήλωσε και όλοι αρχίσαμε να γελάμε.

"Αυτό δείχνει πόσο πολύ αγαπάνε ο ένας τον άλλον, οι Nenny έπρεπε να γίνουν ένα! Δεν μπορούσαν απλά να παντρευτούν όπως όλος ο κανονικός κόσμος!" εξήγησε ο Jay και εγώ τον χτύπησαν με ένα μαξιλάρι.

Καθίσαμε κοντά στην θέση μας μαζί και αγκαλιάστίκαμε. Φαινόταν τόσο όμορφη όπως πάντα και ήταν σε διάθεση για περισσότερες αγκαλιές λόγο 'γυναικίων προβλημάτων'.

"Μήπως χρειάζεσαι μια ασπιρίνη;;" την ρώτησα ακουμπώντας τα χείλη μου στο αυτί της.

"Οι ευχαριστώ, μόνο αγκαλιές και φιλιά από εσένα!"

"Οοο φιλιά εεε;; Σαν αυτό;;". Την έχωσα περισσότερο μέσα στην αγκαλιά μου, καθώς τα χείλη μας ενώθηκαν. Αυτή έπαιζε με τα μαλλιά μου, όπως πάντα ενώ εγώ την κρατούσα στην αγκαλιά μου. Λάτρευα την αίσθηση των χεριών της στα μαλλιά μου.

"Ιου! Nenny, παρακαλώ διαλύστε το, κάποιοι από μας προσπαθούν να δουν την ταινία!" παραπονέθηκαν τα αγόρια.

"Μπα, σας αρέσει να βλέπεται." είπε πονηρά η Jenny και εγώ χαμογέλασα στο τέλειο κορίτσι μου...

~

"Έλα να σε πάμε στο σπίτι." είπε ο Siva και με βοήθησε να σηκωθώ. "Και όχι άλλες τέτοιες μαλακίες σε παρακαλώ! Αν δεν έπιανε τον Jay κόψιμο θα μπορούσες να είχες πεθάνει!". Γλύτωσα τα μάτια μου και κοίταξα προς τον Seev με έκπληξη.

"Αυτή ήταν η πρώτη φορά που σε άκουσα να βρίζεις!"

"Φταίει όλη η ανησυχία για σένα.". Σήκωσε τους όλους και εγώ γέλασα. Ούτε καν νόμιζα ότι ήξερε βρισιές!

"Σας ευχαριστώ για όλα παιδιά..."

Α/Ν

Ορίστε, όπως σας υποσχέθηκα!!! Για να δούμε τι θα κάνουν τα αγόρια από εδώ και πέρα τώρα που ξεκαθαρίστικαν κάποια πράγματα! Φιλιά 💋

Vomment!