Jenny's POV 

Άκουσα το τηλέφωνο να χτυπάει στην άλλη πλευρά του δωματιού, αλλά ένιωθα τόσο μεγάλο πόνο για να πάω μέχρι εκεί και να απαντήσω. Είχα έναν πάρα πολύ άσχημο πονοκέφαλο, γιατί έκλαιγα ασταμάτητα για τουλάχιστον σαρανταοχτώ ώρες και ο λαιμός μου ήταν τελείως στεγνός. Δεν είχα μιλήσει καθόλου στην Karen και στο Phil και είχα απομονώσει τελείως τον εαυτό μου, εκτός από τις στιγμές που ήθελα να πάω στο μπάνιο.

Είχα πληγωθεί τόσο πολύ που έφυγε. Μου υποσχέθηκε ότι θα είμαστε μαζί για πάντα. Νόμιζα ότι είμασταν αδερφές ψυχές... Νόμιζα ότι ήταν γραφτό μας... Νόμιζα ότι με αγαπούσε πραγματικά.

Οι τελευταίες λέξεις που μου είπε ο έρωτας της ζωής μου ήταν "μερικές φορές οι σχέσεις χαλάνε Jennifer.".

Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μεταξύ μας, αλλά δεν πίστευα ότι θα χωρίζαμε και ότι απλά θα μάζευε τα πράγματα του και θα με άφηνε.

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούσα να αντέξω χωρίς αυτόν. Κυριολεκτικά δεν μπορούσα να αντέξω χωρίς το αγοράκι μου. Είχα αφεθεί πολύ σε αυτόν κατά την διάρκεια της σχέσης μας, για να με προστατεύει και να με παριγορεί την νύχτα, που είχα ξεχάσει πόσο δύσκολο μου ήταν να περάσω έστω και μια μέρα πριν τον βάλω στην ζωή μου. Κάθε στιγμή, κάθε μου λεπτό στοιχειώνονταν από το δίδυμο Jackson και Carla. Κάθε μου δευτερόλεπτο ήταν κόλλησα και ήμουν πολλές φορές τρομακτικά κοντά στο σημείο κάποια νύχτα να πάρα πολύ μεγάλη δόση από χάπια για να μπορέσω να σπουδάσω από όλα αυτά. Ειδικά μια νύχτα...

Ποτέ δεν του το είπα αυτό.

Υπήρχαν τόσα πολλά που δεν του είχα πει, επειδή νόμιζα ότι θα τον τρομάξει και θα φύγει, τόσα μυστικά και ψέματα.

Τα μάτια μου προνοούσαν τόσο πολύ από το τρίψιμο που είχα κάνει και ο καρπός μου με πέθενε μετά από το χθεσινό. Προσπάθησα να δώσω ένα τέλος σε όλα ξανά. Έκοβα τα χέρια μου στο μπάνιο, αλλά με βρήκε η Jess. Αυτή ήταν η μόνη φορά που μίλησα σε ένα μέλος από την οικογένεια του από τότε που έφυγε και είμαι πολύ ευγνώμων που δεν το είπε στην Karen.

Ήξερα ότι ήταν θέμα χρόνο για να με πετάξουν έξω ξανά...

Τουτ τουτ

Τελικά σύρθηκα μέχρι εκεί και το σήκωσα χωρίς να κοιτάξω το όνομα αυτού που καλούσε.

Nathan's POV

"Ε-ε-εμπρός;;" ακούστηκε η τρεμάμενη γλυκιά φωνή της από την άλλη γραμμή, υποδεικνύοντας ότι έκλαιγε.

"Jenny..." . Ήταν ρο μόνο που μπόρεσα να πω.

"Sky! Σε-σε-σε παρακαλώ μπο-μπο-μπορείς να ξα-ξαναέρθεις από εδώ;; Μ-μ-μου λείπεις! Χρειάζομαι μια α-αγκαλίτσα!" είπε ανάμεσα από τα αναφηλιτά της και η καρδιά μου ράγισε. Νόμιζε ότι ήμουν ο Skylar. Ο καλύτερος μου φίλος επισκέπτονταν το κορίτσι μου πίσω από την πλάτη μου! "S-Skylar? Μ-μωρό μου με α-ακούς;;". Έμεινα σιωπηλός, επειδή κυριολεκτικά δεν μπορούσα να μιλήσω. "Θέλω να κοι-κοιμηθώ μαζί σου ξα-ξανά.". Το έκλεισα γρήγορα και απλά έμεινα παγωμένος στην θέση μου. Το τηλέφωνο γλύστρισε από το χέρι μου και έπεσε πάνω στον πάγκο, ενώ εγώ δεν μπορούσα να κινηθώ. Ήθελε να ΚΟΙΜΗΘΕΊ μαζί του. Κοιμηθεί! Και ήμουν και εγώ, που ένιωθα απαίσια για ότι είχα κάνει, ενώ αυτή το έκανε με τον Skylar πίσω από την πλάτη μου!

Βασικά, τεχνικά θεωρούμασταν χωρισμένοι, αλλά αυτός να κοιμάται με την πρώην μου, με την οποία ήμουν ακόμα ερωτευμένος είναι απλά ΣΚΆΡΤΟ.

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!" ούρλιαξα και έσπασα ένα ποτήρι στο πάτωμα με θυμό. "ΓΆΜΑ ΤΟ! ΓΆΜΑ ΤΑ ΠΆΝΤΑ! ΘΈΛΩ ΝΑ ΦΎΓΩ!". Άνοιξα όλα τα συρτάρια στην κουζίνα μέχρι που βρήκα ένα πολύ κοφτερό μαχέρι. "ΣΕ ΜΙΣΏ SKYLAR WILLIS!". Πίεσα το μαχαίρι πάνω στο στήθος μου και έκλεισα τα μάτια μου. "Σε αγαπάω Jenifer- Jenifer...". Ούτε καν ήξερα το μεσαίο της όνομα. Τι τέλειο αγόρι που ήμουν. "Σε αγαπάω Jenifer Andrews...". Τράβηξα το μαχαίρι μακρυά από μένα και πείρα μια βαθιά ανάσα. "Αντίο...". Ξεκίνησα να το πρέζι εναντίον της καρδιάς μου. Δεν ήθελα να ζω άλλο πια. Ήθελα όλες ο πόνος που αισθανόμουν να χαθεί.

"NATHAN ΌΧΙ!" ούρλιαξα ο Jay και έτρεξε κοντά μου προσπαθώντας να τραβήξει το όπλο μακρυά από τα χέρια μου, αλλά εγώ απλά συνέχισα να τον οδηγώ στην καρδιά μου.

"Θέλω να πεθάνω."

"Όχι, όχι δεν γέλεια... Ζήσετε για την Jenny!"

"Η Jenny προχώρησε..."

Δεν είμαι και πολύ σίγουρος για το τι έγινε μετά από αυτό. Απλά θυμάμαι πολλά ουρλιαχτά από μέσα και από τα υπόλοιπα αγόρια. Θυμάμαι να χτυπάω το κεφάλι μου πάνω σε κάτι σκληρό ενώ έπεφτα στο πάτωμα. Και αυτό είναι όλο...

~

"Jenny είμαι σπίτι γλυκιά μου.". Δεν υπήρχε καμία απάντηση. "JenJen??" το παλτό της ήταν κρεμασμένο στον γάντζο της και τα παπούτσια της δίπλα στα δικά μου όπως κάθε φορά όταν έρχεται να μείνει μαζί μου. "Jenny, είσαι καλά;;". Σιγά σιγά κατευθύνθηκα προς τα πάνω και ξεκίνησα να ακούω διάφορους παράξενους ήχους να έρχονται από τον κρεβατοκάμαρα μας. Αωω, η γλυκιά μου πιθανότατα να αποκοιμήθηκε βλέποντας κάποια ταινία περιμένοντας με! Αναίβασα τον ρυθμό μου, ώστε να μπορέσω να πάω και να την βάλω στην αγκαλιά μου γρηγορότερα.

Έπιασα το χερούλι και το γύρισα αργά.

"JenJen- JENNY!" ούρλιαξα όταν την είδα γυμνή... Στο κρεβάτι... Με τον Skylar... Να κάνουν ποιός ξέρει τι...

Ήταν τυλιγμένοι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και αυτή το απολάμβανε. Βογγούσε για εκείνον ενώ φιλιόντουσαν παθιασμένα...

Μόλις είχα πιάσει το κορίτσι μου να με απατάει...

Α/Ν

Σκοτώστε με!!! Τώρα ξέρω ότι δεν την γλυτώνειε με τπτ...😂😂 Η έκπληξη ήταν το Jenny's POV, αλλά "ξέχασα" (και καλά) να αναφέρω μια 2η όχι και τόσο ευχάριστη έκπληξη... Τέλος πάντων... Αν ζήσω θα μάθετε τι θα γίνει με τον Nathan και πολλά ακόμα... Φιλιά 💋

Vomment!