Κεφάλαιο 25ο
"Nathan, σοβαρά το καλό που σου θέλω να έχεις έναν καλό λόγο που με ανάγκασες να αλλάξω σε δημόσια τουαλέτα με τον Siva να στέκεται απ'έξω σαν σωματοφύλακας για να μην με δολοφονήσουν!" ήχησε η φωνή της Jenny κατά μήκος του σπιτιού και πεταλούδες άρχισαν να φτερουγίζουν στο στομάχι μου για άλλη μια φορά. Σηκώθηκα από το σκαμπό την κουζίνας στον οποίο καθόμουν με τα τέσσερα αγόρα και διαφωνούσαμε για την τελευταία μια ώρα και πανώ για διάφορες τεχνικές μαγειρικής. Ωστόσο, όντως έμαθα για μια φανταστική νέα εφεύρεση που τεμάχιζε τυρί! Ξέρω δεν είναι κάτι το φοβερό! Δεν είμαι ηλίθιος! Ήταν απλά ένα εργαλείο που τεμάχιζε τυρί, που ήταν αρκετά φοβερό! Θα φάω πολύ τυρί αύριο μόνο και μόνο για να μπορέσω να το χρησιμοποιείσω!
"Είμαι εντάξει;;" ρώτησα τον Jay καθώς κοίταζα την αντανάκλαση μου στην πόρτα του φούρνου μικροκυμάτων.
"Είσαι παραπάνω από μια χαρά! Τώρα τράβα να την δείξεις πόσο την αγαπάς!". Με έσπρωξε λιγάκι και εγώ κατευθύνθηκα προς το χωλ κρατώντας Ένα μόνο τριαντάφυλλο στο χέρι μου.
"Γειά σου αγάπη μου!". Η καρδιά μου κυριολεκτικά σταμάτησε μόλις την αντίκρισα. Έδειχνε τόσο απίστευτα όμορφη!
Κανονικά δεν ήμουν το είδος του άντρα που κοιτάει τα χαρακτηριστικά πάνω στον άλλον, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς αυτή τη φορά.
Φορούσε ένα κόκκινο, ναι ΚΌΚΚΙΝΟ, το αγαπημένο μου χρώμα, φόρεμα, που έφτανε στη μέση από το μπούτι. Το κάτω μέρος δεν ήταν πολύ σφιχτό γύρω της, ήταν λίγο ριχτό, αλλά ταυτόχρονα κομψό. Το πάνω μισό είχε πιο στενή γραμμή και καλύπτονταν από πούλιες. Αυτό το μέρος ήταν πολύ σφιχτό και ας σοβαρευτούμε! Είμαι δυνατός, αλλά δεν παύω να έχω και αδυναμίες. Η αδυναμία μου ήταν αυτή! Το στήθος της τονίζονταν έντονα και αυτό με άναβε. Αυτή με άναβε χωρίς σταματημό! Τα μαλλιά της ήταν τελείως ίσια, οπότε μπορούσα να καταλάβω ότι ο Seev την πήγε κομμωτήριο, μπορούσα να δω τα ψεύτικα κόκκινα νύχια της, που αστραφταν από τα στρασάκια και το γκλίτερ πάνω τους, το μακιγιάζ της ήταν καλοφτιαγμένο και τόνιζε τα πανέμορφα μάτια της, που αγαπούσα τόσο πολύ και το κραγιόν της ήταν κατακόκκινο! Στ'αλήθεια δεν μπορούσα να περιμένω να της το χαλάσω αργότερα.
"Συγχωρείστε με Κύριε Ματάκια, αλλά τα μάτια μου είναι εδώ πάνω!" είπε και συνειδητοποίησα ότι κοιτούσα επίμονα το στήθος της και μου έτρεχαν τα σάλια όλη αυτή την ώρα. Ουπσιιι. Την κοίταξα στα μάτια και της χαμογέλασα υπνωτισμένα και ενδεχομένως κοκκίνισα λιγάκι, αλλά αυτή απλά στριφογύρισε τα μάτια της. "Βλέπεις κάτι που σου αρέσει Sykes;;". Ήρθε ένα βήμα πιο κοντά μου και άρπαξε με τα χέρια τις άκρες του σακακιού μου, δαγκώνοντας τα χείλη της.
"Ξέρεις ότι εσύ μου αρέσεις..." της είπα και τοποθέτησα τα χέρια μου γύρω από την μέση της, αφού κράτησα το τριαντάφυλλο με τα δόντια μου.
"Γιατί είναι όλοι ντυμένοι τόσο επίσημα;;"
"Η σημερινή μέρα είναι πολύ ιδιαίτερη και όλη για σένα..." είπα καθώς μου πήρε το τριαντάφυλλο και το μύρισε. Μετά την φίλησα στο λαιμό και ρούφηξα το γυμνό δέρμα της, ενώ αυτή έβγαζε απαλά βογγητά για μένα.
"Μωρό μου σε παρακαλώ σταμάτα! Δεν νομίζω να θέλεις να κάνεις τους άλλους να θέλουν να συμμετάσχουν!". Έσπρωξε με τα χέρια της απαλά το στέρνο μου προς τα πίσω και εγώ απλά ένευσα. Είχε δίκιο.
"Έλα μαζί μου!". Άρπαξα το χέρι της και σιγά-σιγά προχωρήσαμε μαζί προς τον κήπο. Ήταν αρκετά σκοτεινά, οπότε τα φωτάκια που βάλαμε ήταν πανέμορφα και φώτιζαν μέχρι και τις ρίζες των δέντρων.
"Γιατί να μπεις σε τόσο πολύ κόπο;;" ρώτησε καθώς το κεφάλι της έγειρε πάνω στον ώμο μου.
"Επειδή το αξίζεις! Ήθελα να σου δείξω ακρίβως τι σημαίνεις για μένα, αφού θα με προσέχεις για λίγο καιρό... Είναι ένα ευχαριστώ εκ των προτέρων, αλλά και ένα ευχαριστώ για ότι έχει γίνει στο παρελθόν..."
"Αωω! Δεν σκοπεύεις να βγάλεις κανένα δαχτυλίδι, έτσι δεν είναι;;" ρώτησε με επιφύλαξη.
"Δεν θέλεις να με παντρευτείς;;" ρώτησα κατσουφιάζοντας.
"Φυσικά και θέλω! Απλά δεν θέλω ο αρραβώνας να γίνει από τώρα... Είμαστε και οι δύο ακόμα παιδιά για να είμαι ειλικρινής!"
"Το ξέρω, μην ανυσηχείς δεν υπάρχει κανένα δαχτυλίδι απόψε!" την διαβεβαίωσα και φτάσαμε στο τραπέζι μας. Ήταν ένα πολύ γραφικό σκηνικό, και είχα τραβήξει ήδη μερικές φωτογραφίες πριν έρθει σπίτι.
"Ουάου!". Τα μάτια της ταξίδεψαν τριγύρω στα πολυάριθμα αρωματικά κεριά, που κατά την γνώμη μου έκαναν τον αέρα να μυρίζει έρωτα και μετά κοίταξε εμένα. "Είναι απλά τέλειο."
Της τράβηξα την καρέκλα για να κάτσει και αφού κάθισε την έσπρωξα πάλι προς τα μέσα. Ο Siva τράβηξε την καρέκλα έξω για μένα και μετά την τράβηξα μόνος μου. Η Jenny είχε ακουμπήσει τους αγκώνες της πάνω στο τραπέζι και είχε τοποθετήσει το κέφαλι της στις παλάμες της, καθώς με κοιτούσε για πολύ ώρα με ένα βλέμμα γεμάτο αγάπη. Οι θαλάσσιες κόρες των ματιών της συνεχώς λαμπύριζαν στο φως του φεγγαριού και κάθε φορά που βλεφάριζε η ματιά της γινόταν ακόμα πιο γλυκιά. Κοίταξα και εγώ μέσα στα μάτια τις για αρκετές στιγμές μέχρι που άκουσα κάποιον να καθαρίζει τον λαιμό του. Και οι δύο βγήκαμε από την ζάλη μας και είδαμε τον Jay και τον Siva να κρατούν τα ορεκτικά μας.
"Οοο! Εσείς οι δύο είστε πολύ γλυκούλιδες ντυμένοι έτσι!" είπε χαμογελώντας.
"Νομίζω είναι ασφαλές να πούμε ότι εσύ είσαι η πιο γλυκιά Jen!". Ο Jay της έκλεισε το μάτι και μοιράστηκαν μια χαριτωμένη ματιά. Ήταν καλοί φίλοι και μου άρεσε αυτό! Ήμουν χαρούμενος που ήξερα πως, όταν εγώ θα έφευγα, θα υπήρχε κάποιος που εμπιστευόμουν για να την προσέχει. Για όσο θα είχα την εγχείρηση, θα υπήρχε κάποιος για να την παρηγορεί...
"Αυτό είναι το πρώτο σας πιάτο. Ζεστό και φρέσκο από την κουζίνα. Αναγκάσαμε τον Thomas Bloomenthal και τον Maxie Oliver να συνεργαστούν και να δημιουργήσουν αυτό το αξιαγάπητο ορεκτικό!"
Και οι δύο γελάσαμε, καθώς ο Siva τοποθετούσε τα πιάτα μπροστά μας.
"Σε ευχαριστούμε!" είπε η Jenny και εγώ ψιθύρισα ταυτόχρονα και αφοσιωθήκαμε και οι δύο στο φαγητό μας, που παρά την διαφωνία μας γύρω από τα καρότα είχε απίθανη γεύση!
"Μμμ... Βοήθησες στο να φτιαχτούν αυτά;;"
"Απέβλεπα την διαδικασία και έδινα την γνώμη μου για το πως θα έπρεπε να γίνουν."
"Χα, το φαντάζομαι!" είπε και ήπιε μια γουλιά από την λεμονάδα της.
Συνεχίσαμε να τρώμε και ήρθε και το κύριο πιάτο πολύ σύντομα. Ήταν το αγαπημένο μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Spaghetti Bolognese, με τα μακρυά μακαρώνια, τα κεφτεδάκια και απ'όλα! Είμαι τόσο παιδί ώρες ώρες!
"Αυτά τα κεφτεδάκια είναι έξοχα!" είπε μόλις κατάπιε, κάνοντας με να αρχίσω να γελάω.
"Ξέρω κάτι άλλα μπαλάκια που προτιμάς περισσότερο!" είπα χαρίζοντας της μια σέξι ματιά και τα μάτια της άνοιξαν διάπλατα.
"Οοο θεέ μου μιλάς σοβαρά;;"
"Έλα τώρα JenJen. Θυμάσαι του Αγίου Βαλεντίνου;; Δεν μπορείς να το αρνηθείς!"
"Τα μάγουλα της ήταν σχεδόν τόσο κόκκινα όσο και το κραγιόν της, καθώς κούνησε το κεφάλι της.
"Δεν απαντάω σε αυτό! Οι κάμερες μπορούν να με ακούσουν σε αντίθεση με σένα! Τώρα χώσε αυτά στο στόμα σου και σσσσσ!". Τοποθέτησε την μια άκρη ενός μακαρονιού στο στόμα μου και την άλλη στο δικό της. Και οι δύο ξεκινήσαμε να τρώμε μέχρι που συναντηθήκαμε στη μέσα και φιληθήκαμε πάνω από το τραπέζι. Πολλά κλικ ακούστηκαν εκείνη τη στιγμή, επειδή τα αγόρια έβγαζαν όλα φωτογραφίες. Και οι δύο μας τραβηχτήκαμε χαμογελώντας και συνεχίσαμε να τρώμε σε μια απόλυτα βολική ησυχία.
--
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top