Urgh, ang sakit

Naramdaman ko ang kirot sa kaliwang tagiliran ko, dahan dahan kong iminulat ang mata ko at paunti unting nabubuo ang pigurang bumungad sa akin, eto ay may malungkot na mukha at namamagang mata na tila paiyak.

"Diyos ko, Susan! Tawagin mo na siya! Ipaalam mo na nagising na ang anak namin!" As my vision started to get clear nasilayan ko na ang buong mukha ng babaeng nasa harapan ko, eto ngayon ay umiiyak at yakap yakap ako.

Mukhang nasa mid 30s ang edad neto at may mapupulang buhok na nakatali, dahan-dahan akong umupo sa kamang kinalalagyan ko ng biglang bumukas ng malakas ang pintuan.

"Licia, totoo ba--" naputol ang dapat sabihin nito ng mapatingin siya sa akin.

A-anong meron? Bakit nila ako pinagkakaguluhan?

"Anak..." Dahan-dahan itong lumapit sa akin at tinabihan ang asawa, halatang patakas narin ang mga nag r-rebeldeng luha nito ngunit mukhang pinipigilan niya.

"Anak ko, buhay ka, buhay ka..." Nasa harapan ko ngayon ang napaka gwapong mama na mukhang mas matanda ng kaunti dito sa babaeng pula ang buhok, may magaganda itong ginto na buhok na tila ba kumikinang kapag tinatamaan ng araw, and a sign of relief was painted on his face.

Mukha silang mga foreigner, at bakit nila ako tinatawag na anak? Hindi ko naman sila kilala at ibang lenggwahe din ang binibigkas nila, but, why the heck do I understood it?

"S-sino kayo?" Nagulat ako ng marinig ko ang sarili ko.

What the, this is not my voice, and why the heck do I speak their language? At isa pa, panong naiintindihan ko sila at nakakapagsalita din ako ng ibang lenggwahe.

But I wasn't the only one who was shocked, everyone else in the room was.

"A-anak hindi mo kami naaalala?" Tanong nang babaeng pula ang buhok. Tingnan naman nung mama yung isang lalaki na parang doktor.

He snap out of the moment and speaked hurriedly, "T-this maybe the cause of the impact of her fall from the cliff, as I said, hindi imposibleng mawalan siya ng memorya dahil naapektuhan din ang ulo niya."

Fall? I-I didn't fell, I was stabbed, murdered, at isa bakit sumasakit yung tagiliran ko kung saan ako nasaksak?

My head throbbed painfully causing me to let out a small whimper, and it wasn't going away anytime soon.

Unknown memories started to flash in my mind, causing it to hurt more, napasigaw na ako sa sobrang sakin at napaluha na.

"D-do something!" Sigaw ng babaeng may pula na buhok.

Memorya ng isang babaeng hindi ko kilala ang pumapasok sa utak ko ngayon, ibat-ibang memorya simula ng pagkabata hanggang sa paglaki, kasama na dito ang mga taong nakakasalamuha niya at may pamilyar akong mga mukha na nakita ang dalawang mag asawa na kasama ko ngayon, and also a memory of her being bullied? She is also crying and injured.

Natapos na din ang nakakarinding sakit at sobra sobra akong nag hihingalo, inabutan nila ako ng tubig at agad agad ko itong ininom.

"W-what happened to me?" Their face was full of worry at nagkatinginan ang mag asawa sa harapan ko.

"Anak, hindi namin alam kung bakit, pero, natagpuan ka nalang ng isa nating katulong na walang malay sa ibaba ng isang bangin, tumawag siya ng tulong, and It seems like you were badly injured and hit your head." Nagtaka naman ako sa paliwanag nila.

"Hindi ako nahulog sa bangin... I was stabbed," tumingin pa ako kung saan ang saksak ko ngunit umiling lang ang babae.

"No you weren't, iyang sugat mo sa tagiliran ay dahil din sa pagkahulog mo sa bangin, it looks like along the way a twig caught up in your direction causing for it to stab you." Naguguluhan ako sa sitwasyon ko ngayon, sobrang daming tanong na pumapasok sa isipan ko, sino ang mga taong ito? Bakit iba ang lenggwaheng binibigkas ko? Why am I in this unfamiliar place? Kung titingnan ang disenyo ng kuwarto na kinalalagyan ko ngayon kakaiba ito sa disenyo na nakasanayan ko, makaluma ito at bago sa paningin ko.

Nabaling ang atensiyon ko sa salamin sa kuwarto, sinubukan kong tumayo ngunit pinigalan nila ako.

"I'm fine, pupunta lang ako sa salamin na yun." Tinuro ko ang salamin at inalalayan naman ako ng mama patungo dito.

I just need to confirm something, my current situation is really weird and I need to confirm my theory.

We arrived in front of the mirror and my facr suddenly became pale, hinawakan ko ang salamin ng makita ko ang pigura ng babaeng naging dahilan ng pagsakit ng ulo ko.

Dazzling gold hair, green like emerald eyes and a soft stern face, kamukhang kamukha ko ngayon ang babaeng lumabas sa memorya ko kanina.

My legs wobbled as I fell on the ground.

Can it be?

Have I..... reincarnated?

As a memory of someone suddenly rushed in her head, turns out she was the person that portrayed. Was she really reincarnated?