23, s o l u-
Sarılıyorum. Kollarım siyaha boyanıyor. Ellerimden yeşiller akıyor. Sarıldığımı zannediyorum. Ama sarılmıyorum. Kollarımda koca bir boşluk var. Hiçlik. Onsuzluk.
Birkaç tane çiçek koparıyorum kaldırım diplerinden. Saplarından kırmızılar akıyor.
Ona götürüyorum.
Toprağına dikiyorum. Gözyaşlarımla suluyorum çiçekleri.
Çiçekler soluyor. Benim gibi.
Soluyoruz.
Topraktan fışkıran kokusunu soluyoruz.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top