“Ben okuyacağım.” bir tokat çarpıyor yanağıma. Kırmızıdan acılar yeşeriyor. “Okumayacaksın! Okuyupta başımıza mı çıkacasın?” babamın gür sesi kulak zarımı delerek beynimde patlıyor. Bir tokat daha patlıyor yanağımda. Annem haykırıyor. Babam bu sefer toktatlarıyla yetinmiyor. Tekmeliyor cılız bedenimi. Saçımdan tutup kafamı duvara çarpıyor.

Biliyor musunuz, artık acımıyor.

Hissetmiyorum artık. Alışkınım ona. Dövmelerine. Ruhumda hissettiğim her bir darbesine.

Acımıyor. Kanasada acıtmıyor.

Gözlerimiz kapanıyor.