Half slapend lopen de wachters door de kamers vol vrieskisten. De hele nacht moeten ze alles in de gaten houden en krijgen weinig nachtrust. Kyle, de manager van het vriescentrum checkt de lijsten met zijn smartglasses. Dat is een soort smartphone, maar dan in de vorm van een bril. 'Dr. Johnson wil een proefpersoon voor zijn experiment.' meldt hij aan zijn team. 'Maar nobody heeft zich opgegeven voor de wetenschap.' valt zijn stagiair hem in de rede. 'Silvano, dat klopt inderdaad. Één van deze mensen heeft een kans om weer te leven.' De stagiair die Silvano heet, bekijkt de vrieskisten. Hij spreekt een mengelmoes van Engels en Nederlands. Dat doet iedereen in 2050. Sommigen spreken meer Engels dan Nederlands en andersom. Kyle stopt bij een grijze kist. 'Dit is de perfecte proefpersoon.' vertelt hij. 'Wil je zijn personal details opzoeken?' vraagt Silvano. Kyle vraagt zijn smartglasses om de gegevens. 'Nou, het gaat hier om Anne de Boer. Zeventien jaar oud ten tijde van het overlijden in 2017.' Silvano wordt stil. 'Vreselijk.' Kyle gaat verder met zijn verhaal. 'Dit meisje had als reden voor het invriezen dat ze te kort heeft geleefd. Het zou leuk zijn als we dat konden waarmaken.' Silvano knikt. 'We brengen haar to Dr. Johnson.' Anne ligt al 33 jaar ingevroren in die kist. Haar lichaam wordt de hele dag intact gehouden. Niet wetend dat ze snel weer tot leven zal worden gewekt.

De volgende dag komt Dr. Johnson langs. 'Well, dus here is the girl?' Kyle knikte. 'Ze is hier omdat ze in dit tijdperk verder wil leven. De naam is Anne de Boer. Ze is gestorven aan kanker.' Dr. Johnson pakte zijn koffer. 'In this koffer zit een device.' vertelt hij. 'She krijgt een elektrische schok. Dan is ze alive.' Kyle applaudiseert zachtjes. 'Can you open de vrieskist?' Voorzichtig verwijdert Kyle de deksel van de kist. Daar ligt Anne. Haar huid is helemaal wit door de lage temperatuur. Ze heeft een witte tuniek aan en ligt aan allerlei apparaatjes. 'Kunnen jullie her cancer genezen?' vraagt Dr. Johnson. 'We hebben geregeld dat iemand de tumor verwijdert.' vertelt Kyle. Nadat hij dat zegt, begint Dr Johnson met zijn experiment. Hij brengt een plakker aan op Annes borst, op de plek waar haar hart zit. Dan drukt Dr. Johnson op een knopje. Anne maakt een stuiptrekking en blijft een poosje stil liggen. Dr. Johnson kijkt tevreden toe. De apparaten laten zien dat Annes hart weer klopt en het bloed weer stroomt. Al het personeel van het vriescentrum kijkt toe. Allemaal geven ze Dr. Johnson een daverend applaus. Dan doet Anne voor het eerst in 33 jaar haar ogen open. Versuft kijkt ze om zich heen. 'Welcome in 2050.' zegt Dr. Johnson opgewonden. Kyle duwt hem naar achteren. 'Het moet nog even tot haar doordringen.' zegt hij. Iedereen hervat zijn werk. 'Waar ben ik?' vraagt Anne. 'En wat gaat er gebeuren?' 'Je hebt hier 33 jaar gelegen.' vertelt Kyle. 'Je wordt zo snel mogelijk naar de hospital gebracht om je ziekte te genezen.' Dr. Johnson helpt Anne uit haar vrieskist en wordt ontdaan van alle apparaten.

Dezelfde dag wordt Anne naar het ziekenhuis gebracht. Ze heeft er alle vertrouwen in. De technologie is zo ver gevorderd dat ze nu dus mensen tot leven kunnen wekken. De dokter verwacht haar al. Anne wordt dan ook meteen geholpen. Kyle gaat met haar mee. Hij wil zeker weten dat alles goed gaat. De dokter steekt zijn hand naar Anne uit. 'Hello, mijn name is Dr. Washington.' Anne begreep het niet meer. 'Kyle, waarom spreek jij geen Engels-Nederlands?' 'Ik heb het nog geleerd. Alle jonge mensen spreken deze taal.' Anne loopt met Dr. Washington naar een kamer. Er staat een groot apparaat dat lijkt op een MRI-scan. Anne wordt verzocht om op een bed te gaan liggen. Dr. Washington brengt haar onder narcose. Al slapend wordt Anne in het grote apparaat geplaatst. Kyle mag in de kamer blijven. 'Bent u her father?' vraagt Dr. Washington. 'Nee', zegt Kyle. 'Ik begeleid haar op haar eerste dag in de toekomst.' Als Anne helemaal in het apparaat zit, drukt Dr. Washington op een knop. Een overzicht van Annes lichaam verschijnt op een scherm. De zwarte vlekjes tonen aan waar de tumoren zitten. Dr. Washington tikt op zo'n vlekje. Een laserstraal dringt in Annes lichaam om de tumor te vernietigen. Het lijkt net op een arcadespel. Pas als Dr. Washington zeker weet dat Anne helemaal genezen is, laat hij haar eruit. Na vijf minuten wordt Anne wakker. 'Alles is gone.' vertelt Dr. Washington. 'Bedoelt u dat ik weer helemaal beter ben?' vraagt Anne. Dr. Washington knikt. 'Je kan to home.' zegt hij. Kyle neemt Anne mee naar buiten. Voor de deur staat een zelfrijdende auto. Het besef komt nu pas. Op de heen weg was ze zo in de war dat het niet tot haar doordrong dat ze in een zelfrijdende auto zat. Anne neemt plaats op de bijrijdersstoel. Kyle zit naast haar. 'Welcome on board.' zegt de auto. 'Fasten your seatbelt and add an adress.' Anne weet even niet meer wat de auto zegt. 'Je moet de gordel om doen en een adres invoeren.' legt Kyle uit. 'Ik breng je naar mijn huis. Daar kijken we hoe het verder moet met jou.' Hij zegt zijn adres op. Meteen begint de auto te rijden. Anne denkt na. De enige persoon die ze zo gauw kon bedenken was haar broertje. Die zal nu 46 zijn. En zouden haar vriendinnen haar nog kennen. 'Kent u ene Ray de Boer?' vraagt Anne. 'De naam zegt me wat.' vertelt Kyle. 'Hij heeft verhalen geschreven over deze tijd, maar ik weet geen gegevens. Morgen sporen we hem welk op.' De auto stopt bij een groot appartementencomplex. Ineens krijgt Kyle een oproep binnen op zijn smartglasses. Het is Dr. Johnson. 'De newspaper weet van de alive girl.' roept hij blij. 'They want to interview me. Can Anne daarbij zijn tomorrow?' Kyle knikt. Hij en Anne zoeken Kyles appartement op.

Voor het eerst maakt Anne kennis met de leefstijl van 2050. Ze leert ook de kinderen van Kyle kennen. Ze zijn een paar jaar jonger dan Anne. Taylor, de oudste van de kinderen is vijftien. Verder heb je ook nog Sem en George. Ze zijn tweelingbroers en twaalf jaar oud. Alledrie hebben ze smartglasses op. Ze kijken raar op als ze Anne zien. 'Kids, dit is Anne. Ze blijft een nachtje bij ons. Ik gooi de pasta in de magnetron.' 'Waarom eten we no fries?' vraagt Sem teleurgesteld. 'Because patat is not gezond.' zegt Taylor. 'Je wilt no overweight isn't it?' 'Zeuren die ook al over calorieën?' denkt Anne. Binnen een minuut is de pasta klaar. 'Je mag bij Taylor op de kamer.' vertelt Kyle. De kinderen slurpen hun pasta naar binnen terwijl ze YouTube kijken. 'Koken jullie nooit zelf?' vraagt Anne. 'Met de magnetron kun je alles gaar maken.' legt Kyle uit. 'Koken is tijdverspilling en verleden tijd.' Nadat de kinderen hun pasta op hebben, gaan ze naar boven. 'Je ziet ze de hele avond niet meer terug.' zegt Kyle. 'Waar is de moeder?' vraagt Anne. 'Ze is van me gescheiden nadat Sem en George waren geboren.' vertelt Kyle. 'Ze wilde een nieuw leven met een ander. Ik bleef achter met Taylor en twee kleine jongetjes.' Anne luistert vol ongeloof. Ze kon niet begrijpen waarom die vrouw Kyle heeft ingeruild voor een ander. Was Kyle niet goed genoeg voor haar. Anne begint aan de toekomst te wennen.