Een lange dag zit erop. Alle gevangenen worden weer verzameld op de gymbankjes. 'Goed gewerkt,' zegt Sam sarcastisch. Zij, Quinten, Anne en de andere meiden hebben alles op alles gezet om de boel te verprutsen. Anne vindt dat dat aardig gelukt is. Dat komt mede doordat niemand de geanimeerde gebruiksaanwijzing begreep. Het hologram verschijnt weer. "Good gewerkt," zegt de stem. Alle gevangen staren aandachtig naar het beeld. Salem ziet eruit alsof hij niets te verliezen heeft. Vindt hij het niet erg dat zijn vrienden en familie buiten de criminele wereld doodgaan? Het is de vaagste persoon die Anne ooit heeft gekend. Samen met haar vrienden wordt ze terug naar haar cel gebracht. Emma, Tirza en Meloney gaan naar hun eigen cel. 'Ik heb nog nooit zo'n zware dag gehad,' zegt Sam. Quinten knikt. 'Hoe lang zou het duren voordat zo'n enorm ding klaar is?' vraagt Anne. Sam begint diep na te denken. 'Ik denk een week of twee,' zegt ze, 'maar dan moeten die criminelen heel veel haast hebben.'
'Zou er iemand naar ons op zoek zijn?' vraagt Quinten.
'Vast wel,' zegt Anne. Ineens denkt ze weer aan Ray. Hij zal Salem vast hebben aangegeven bij de politie. En Luke heeft weleens gezegd dat hij bij de cops wilde, zoals men de politieagenten in 2050 noemt. Anne vindt dat echt een baan voor hem. Salem schreeuwt de jongeren toe dat ze stil moeten wezen. Anne heeft geen zin in nog meer ruzie met Salem en houdt haar mond. Er heerst een grimmige sfeer. Alsof Anne in een horrorfilm is beland. Of in één van de misdaadseries die haar ouders vroeger elke avond keken. Anne en Ray werden meteen naar boven gestuurd als zo'n programma begon. Soms kwam er weleens een voorstukje van op TV. Na het zien daavan begreep Anne waarom haar ouders niet wilden dat zij en haar broertje dat keken. De stilte zorgt voor ongemakkelijke momenten. Anne is dan ook blij dat ze weer de cel in mag.

'Ik heb honger,' zeurt Quinten. Anne en Sam zitten toe te kijken. Het is een uur geleden dat ze weer in de cel zijn gegooid. 'Heb je zo'n honger dat je je eigen poep op zou eten?' vraagt Sam.
'Misschien,' zegt Quinten.
'Ga je het dan uit de WC vissen?' vraagt Sam, 'en ik zou het maar niet proberen, Quin. Er is namelijk een reden dat poep uit je lichaam gewerkt wordt.'
'Ik stel mijn vingers ter beschikking,' grapt Anne. Sam en Quinten beginnen allebei te lachen. 'Denk jij dat ik mijn vrienden op ga eten?' proest Quinten, 'jullie hoeven niet dood omdat ik de rest van de dag honger heb.'
'We kunnen ook geen vlees koken,' zegt Sam, 'het is heel gevaarlijk om rauw vlees te eten.' Ondanks de benarde situatie kunnen ze nog grappen maken. Na die grappen over poep en kannibalisme heeft Quinten ook geen honger meer. Anne besluit om dat tot vanavond zo te houden.
'Ik weet een leuke mop,' zegt Sam, 'waarom stal Robin Hood alleen van de rijken?'
'Nou?'
'Omdat de armen geen geld hebben,' zegt Sam lachend.
'Dat is geen mop,' zegt Quinten somber, 'dat is eerder een raadsel.' Hij gaat op zijn matras liggen. 'Maak me pas wakker als het weer ochtend is,' zegt hij. Even later is het gezicht van Quinten niet meer te zien.

Anne en Sam blijven over. Het verbaast Anne dat haar vriendin zo positief blijft. Ze is benieuwd naar Sams achtergrond. Wat heeft haar baar 2050 gebracht. Anne weet dat ze ooit is ingevroren, net als alle andere gevangenen. Maar waarom pakken de criminelen de cryonauten en niet de mensen die nog met hun eerste leven bezig zijn? Zou die Dr. Johnson erachter zitten? Is ze daarom tot leven gewekt? Anne wordt gek van al haar vragen. Ze kijkt naar Sam. Zij staart leeg voor zich uit. Quinten ligt op zijn matras. Hij slaapt nog steeds niet. Hij vecht tegen de honger. Anne stoot Sam aan. Sam lijkt net een standbeeld. Ze reageert op niets en niemand. Ondertussen valt de avond in Criminal Capital. Anne besluit om ook maar te gaan slapen. Ze gaat op het middelste matras liggen. Sam en Quinten liggen links en rechts van haar. Quinten heeft het ondertussen voor elkaar gekregen om in slaap te vallen. Anne hoopt dat hij tot de ochtend door blijft slapen. Ze heeft er geen zin in om 's nachts wakker de worden door zijn gezeur om eten. Sam gaat ook op haar matras liggen. Anne beschouwt haar als een goede vriendin. Ze herkent veel eigenschappen van haar oude vriendinnen in haar. De humor van Pip, de onverschrokkenheid van Talitha en de intelligentie van Anna. Het feit dat Anne en haar nieuwe vrienden in gevangenschap leven, zorgt ervoor dat ze dichter naar elkaar toe groeien. Ze kunnen op elkaar bouwen. Volgens Anne is dat het enige voordeel aan haar lijden in Criminal Capital.

Laat in de avond droomt Anne. Ze droomt over de raket waar ze aan bouwt. Luke komt naar Criminal Capital op de raket op te blazen en Anne, Sam en Quinten te redden. Helaas komt Salem eraan. Hij pakt zijn geweer en schiet Luke neer. Hij belandt levenloos op de harde grond van de fabriekshal. Machteloos kijken Anne en haar vrienden die hoe de raket gelanceerd wordt. Ze houden elkaars handen stevig vast. Voor Anne het weet, raakt de raket Criminal Capital. Ze kijkt toe hoe de vuurzee dichterbij komt. Anne, San en Quinten sterven in elkaars armen en als goede vrienden. Net als in een film die Anne samen met haar broertje in de bioscoop heeft gezien. Nadat dat gebeurd wordt Anne wakker. Het is donker in de cel. Quinten en Sam slapen allebei nog. Ineens voelt Anne zich eenzaam. Niemand kan haar troosten na deze nachtmerrie. Anne denkt erover om Sam wakker te maken. Als ze haar vredig ziet slapen vindt Anne het zonde om haar nachtrust af te breken. De rust die ze verdient na een zware dag. Hulpeloos gaat Anne weer op haar matras liggen en probeert te slapen.