Na een leuk weekend gaan Anne, Luke en Jennifer weer naar school. Voor het eerst sinds de busoverval gaat Jennifer weer naar school. Heel veel zin heeft ze niet. Op maandagochtend zit het hele gezin aan de ontbijtrepen. Anne heeft weer heerlijk over Salem gedroomd. Een knappere jongen is er niet. 'Ik ga de roosterwijzigingen checken,' zegt Luke, 'je weet maar nooit in deze vreemde tijd.' Hij zet zijn smartglasses op. 'Zeg alsjeblieft dat alle lessen uitvallen,' zegt Jennifer. Het duurt even voor ze antwoord krijgt. Als een geheim agent zet Luke zijn smartglasses weer af. 'We hebben geen uitval,' zegt hij, 'maar alle klassen krijgen wel een lesje zelfverdediging.' 'Waarom?' vraagt Anne. Luke legt de reden uit. Vanwege die overval heeft de school besloten om alle klassen een les zelfverdediging aan te bieden. Anne en Luke zijn vandaag aan de beurt. Jennifer pas later in de week.

Na het ontbijt roept Ray dat ze moeten komen. De kinderen worden de komende tijd nog steeds met de auto gebracht. Luke en Jennifer vinden het best. Maar Anne mist het contact met Salem. Ze ziet hem alleen nog maar in de pauze. Waarom heeft ze de moed niet om hem mee uit te vragen? Met tegenzin pakt Anne haar tas van de grond en stapt in. Marty zit op de achterbank te gamen.

Na vijf minuten stappen Luke, Jennifer en Anne uit voor de school. Daar gaat Jennifer naar haar eigen les. 'Ik ben benieuwd wanneer we die zelfverdedigingsles hebben,' zegt Anne. 'It staat on the screen in the hall,' zegt Luke. 'Daar gaan we dan kijken.' Anne en haar neef zijn vijf minuten te vroeg op school. Het scherm waar Luke het over had, hangt boven de receptie. Er zit geen docent achter de balie, maar een robot. Als je over een rode streep op de vloer komt, helpt de robot je. De informatie op het scherm wisselt. De ene keer staat er welke lessen er uitvallen en een seconde daarna staan er overige bijzonderheden. Luke let niet op en zet zijn linkervoet over de streep. 'Good morning, can  I help you?' vraagt de robot. 'No,' zegt Luke terwijl hij op het scherm kijkt.

Ondertussen is Anne haar grote liefde Salem tegengekomen. Samen gaan ze op een bankje in de hal zitten. 'Wanneer heb jij zelfverdediging?' vraagt Anne. 'Tomorrow,' zegt Salem, 'i have er no zin in.' Anne legt haar hand op zijn schouder. 'Het komt goed,' zegt ze, 'na die les kun je mij beschermen tegen de onbekende.' Luke komt aangelopen. Anne haalt haar hand van Salem af. 'We have the first hour zelfverdediging,' zegt hij. Anne schrikt. Dat is nu. 'Come on,' zegt Luke, 'we zijn al late.' Anne rent achter haar neef aan naar het introductielokaal. Daar worden lessen die buitenschools plaatsvinden geopend.

Ps. Duncan stelt in het lokaal iemand in een judopak voor. 'Pupils, this is Ps. Wolters. He gives zelfverdediging.' Ps. Wolters vertelt wat over zichzelf en neemt de klas zonder blikken of blozen mee de bus in. Anne gaat naast Luke zitten. 'Ik heb er zoveel zin in,' zegt ze tegen haar neef. Binnen een minuut stopt de bus voor een sporthal. De leerlingen worden naar de kleedkamers geleid. Daar liggen judopakken klaar. Iedereen mag zijn ondergoed aanhouden. Anne moet met de andere meiden mee de kleedkamer in. Haar vrouwelijke klasgenoten negeren haar volledig. Anne kan niet geloven hoe dun die meiden zijn. Geen buikjes, vetrolletjes, rondingen of andere afwijkingen aan een dun lichaam. Anne is op goed gewicht, maar heeft vrijwel obesitas vergeleken met deze dames. Ze schaamt zich dood en trekt snel het judopak aan.

Als Anne de zaal in loopt, zijn de meeste klasgenoten nog niet klaar. Langzaam maar zeker dienen groepjes leerlingen zich aan in de gymzaal. Weer voelt Anne zich een buitenbeentje tussen deze leerlingen. Ze is een puzzelstukje dat nergens tussen past. Ps. Wolters stelt de leerlingen op in rijen. Na een korte introductie mogen ze tegen elkaar vechten. 'To practise,' zegt Ps. Wolters, 'you get a tegenstander van je own sterkte.' Hij deelt de groep op in duo's. Anne moet oefenen met een wat kleinere jongen genaamd Maarten. Ze staan tegenover elkaar op een grote mat. Maarten is een flinke kop kleiner dan Anne. Het is aan haar de taak om dit jochie op de grond te krijgen. Voorzichtig houdt Anne de jongen vast op de manier die Ps. Wolters heeft voorgedaan. Daarna drukt ze hem naar achteren. Ze heeft dat klusje binnen een seconde geklaard. Maar Maarten is niet zo sterk als de onbekende volgens haar zou moeten zijn. Dus wat hebben die lessen dan voor zin.

Later zet Ps. Wolters iedereen tegenover een sterkere tegenstander. Dit keer betrof Annes tegenstander een meisje genaamd Mitsie. Ze drukt Anne met gemak tegen de mat. 'Auw,' roept Luke ineens. Anne staat op om te kijken wat er aan de hand is. Luke ligt op de mat. Er stroomt bloed uit zijn neus. Ps. Wolters haast zich naar het slachtoffer. Luke gaat rechtop zitten. Anne ziet druppels bloed op zijn broek vallen. 'That guy schopte tegen my nose,' zegt Luke. Ps. Wolters geeft Luke een zakdoek. Als hij in zijn zakdoek kijkt, ziet hij twee minuscule staafjes liggen. Je kan ze nog maar net zien. 'Shit, my neusimplantaten,' zegt Luke. Anne pakt de zakdoek aan. Ps. Duncan is ook mee en neemt Luke mee naar de EHBO-kamer. Ps. Wolters gaat verder met de les.

Nadat ze les is afgelopen komt Anne Luke tegen. Ze is als eerste klaar met omkleden. 'Ik ga naar huis,' zegt Luke, 'pap wil dat we vandaag nog naar de implantator.' 'Komt Ray hierheen?' 'Ja, hij is hier over hooguit vijf minuten. Veel succes vandaag.' 'Zal lukken,' zegt Anne terwijl ze naar buiten loopt. De anderen zijn inmiddels al klaar. Ray komt aanrijden in zijn zelfrijdende auto. Hij neemt Luke mee de auto in. 'Ik weet niet hoe laat ik terug ben,' zegt Ray, 'ik kom je evengoed ophalen van school.' Dan rijdt hij weg. Ps. Duncan gebaart Anne dat ze de bus in moet.