De schooldag is voorbij. Als Anne de les uit loopt, komt ze Salem weer tegen. Voor zijn neus stopt ze. Luke loopt door alsof er niks aan de hand is. 'Do you wil met me afspreken?' vraagt Salem. Anne twijfelt. Ze weet dat ze niet zomaar met mensen af kan spreken. Sowieso niet met vreemden. Maar Salem is toch geen vreemde. Anne deelt dingen met hem die ze niet met Ray of wie dan ook deelt. Misschien zou Ray het goedvinden dat Salem meekomt naar haar huis. 'Ik weet niet of het mag,'zegt Anne tegen Salem. 'It's ok,' zegt Salem, 'maybe een andere keer.' Hierna scheiden de wegen van Anne en Salem. Luke roept Anne. 'Ray is waiting!' zegt hij. Samen lopen ze de school uit. Ray zit ongeduldig in de auto. Marty zit achterin een spelletje te spelen op zijn smartglasses. Hij vindt het lange wachten niet erg. Luke neemt plaats op de stoel naast Ray. Anne geeft voorkeur aan de achterbank. Ray start de auto. In een rustig tempo begint hij de rijden. 'Anne werd vandaag gepest op school,' vertelt Luke. Alle spieren in Rays gezicht trekken samen als hij dat hoort. 'Hoe lang al?' vraagt hij. 'Op één jongen na praat er niemand tegen haar,' vertelt Luke, 'maar vandaag lachte iedereen haar uit.' Anne weet dat Luke haar wil helpen, maar zo erg is het toch niet? Salem maakt Annes dag altijd weer goed.

Thuis aangekomen schenkt Ray wat drinken in. Jennifer zit in haar pyjama op de bank. 'Zijn er nog verdachte dingen gebeurd op school?' vraagt ze. 'Gelukkig niet,' zegt Luke. 'Nog andere dingen gebeurd?' Anne besluit om niet te vertellen dat haar neef en nicht een  halfbroer hebben. Dat zou teveel verwarring en onbegrip zaaien. Iedereen is stil. 'Wil je even meekomen?' vraag Ray aan Anne. Zonder verzet loopt Anne met hem mee. Ze gaan op Rays kamer zitten. 'Vertel eens,' begint Ray, 'word je allang gepest?' Anne wordt stil. Misschien vat Luke het gedrag van hun klasgenoten op als pesten, maar zij niet. Bovendien doet Ray alsof Anne zijn dochter is. Ze besluit om alles aan Ray te vertellen. 'Ja, het klopt dat ik ben uitgelachen,' zegt Anne, 'het deed zoveel met me dat ik huilend de les uit liep.' Anne doet haar best om de opkomende tranen tegen te houden. 'Waarom heb ik geen plek in deze toekomst?' vraagt ze aan zichzelf. 'Misschien is het beter om thuisles te nemen,' zegt Ray, 'ook voor je veiligheid.' Anne begrijpt Ray, maar als ze thuisles neemt, ziet ze Salem niet meer. En dat is haar grootste nachtmerrie.

Na een goed gesprek met Ray gaat Anne op haar kamer zitten. Ze wil nadenken over alles wat er is gebeurd. Zou Salem echt de stiefzoon van Ray zijn of had hij het over een andere Katrina? Anne wil zo graag een keer met hem afspreken, maar ze heeft de moed niet om het aan Ray te vragen. En dan nog haar neef die haar voortdurend in de gaten houdt.

Ineens gaat de telefoon in Annes smartglasses. Aan het geluid te horen komt er een videoboodschap binnen. Zou het Salem zijn? Anne kan niet meer van nieuwsgierigheid. Meteen zet ze haar smartglasses op. 'Hello Anne,' zegt een mysterieuze stem. Dan pas dringt het tot Anne door dat het de onbekende is die belt. Anne kan geen duidelijk beeld van hem zien. Ze ziet alleen een zwarte schaduw achter een witte achtergrond. 'Are you bang for me?' vraagt de man. 'Je hebt genoeg angst aangejaagd,' zegt Anne, 'je gaat nog een keer boeten voor die overval op de bus.' De onbekende grinnikt. 'Do you really think that ik you met rust laat?' Anne wordt nu echt bang. Haar bloed giert door haar aderen. Het zweet loopt over haar rug. De onbekende weet zich goed verborgen te houden. Hij is nog altijd die enge, zwarte schaduw. Het gesprek verandert in een ongemakkelijke stilte. 'Be alert,' zegt de onbekende. Dan hangt hij op. Anne blijft twijfelend achter. Wie is die engerd? Wat wil hij van haar? Moe van alle stress valt Anne in slaap.

Enige uren later wordt Anne gewekt door het kastje dat afgaat. 'We gaan eten,' roept Ray door het apparaat. Anne wankelt achter Marty aan naar beneden. De gedachte aan Salem troost haar. Marty gaat naast Jennifer zitten. Anne neemt plaats tussen Jennifer en Ray in.  Ray heeft rijst met vegetarische stukjes en komkommer gegaard. Anne heeft nog nooit vegetarisch vlees gegeten. Voorzichtig neemt ze een klein hapje. Het smaakt eigenlijk best lekker. Alleen de komkommer door de rijst is niet lekker. Vroeger at Anne dat soort dingen altijd rauw. Marty werkt razendsnel zijn rijst naar binnen. In tegenstelling tot zijn familie doet hij alsof er niks aan de hand is. Anne twijfelt of ze over die videoboodschap moet vertellen. Ze is te vermoeid om geheimen te bewaren. 'Ik heb met de onbekende gepraat,' zegt Anne onbewust. Ray verslikt zich bijna in een stuk komkommer. 'Blokkeer die vent nu meteen,' zegt Jennifer, 'dan kan hij je ook niet meer bereiken.' 'Maar ik weet niet hoe dat moet.' 'Ik zal je helpen,' zegt Jennifer.

Na het eten zit Anne bij Jennifer op de kamer. Jennifer zit aan Annes smartglasses te prutsen. 'Er staat geen nummer of naam bij de oproep,' zegt Jennifer, 'er staat alleen dat het een onbekend nummer is.' Anne huivert. Kan haar nichtje die engerd niet blokkeren? Jennifer is minstens een kwartier bezig met het blokkeren van de onbekende. Uiteindelijk lukt het haar. 'Alsjeblieft,' zegt Jennifer terwijl ze Anne haar smartglasses teruggeeft. Gelukkig is het vrijdag,' zegt Anne, 'dan hoeven we tenminste niet naar school.' Na een gezellig gesprek gaat Anne weer terug naar haar eigen kamer.

'Anne,' zegt Marty, 'wil je met me gamen?' 'Natuurlijk wil ik dat.' Marty is niet alleen een leuk kind, maar Anne wil ook wat afleiding. Marty geeft Anne een soort speelgoedgeweer. Anne zet haar smartglasses op en opent het spel. Zij en Marty spelen een real-life game over het futuristische leger. Meteen vergeet Anne alles wat er die dag is gebeurd.