Malakas ang uga ng aming sasakyan dahil sa lakas ng pagsabog. Agad ng pumalahaw ng iyak si Hurri, maging si Sunoo habang yakap-yakap sila ni Cloud at First.

Our car, aside from being bullet proof ay shocked proof din ito. Kaya naman, kahit anong lakas ng pagsabog ay hindi nabasag ang mga salamin.

"Anong gagawin natin dad? Tanong ni Ja habang mahigpit ang hawak sa kanyang baril. His head is turning left to right, trying to see something from the thick smoke. Dinig na dinig namin ang sunod-sunod na banggaan ng mga sasakyan.

"Wala. We stay here. They are expecting us to get outside this car, so that they can kill us."

"Daddy! Waaahhh! Daddy?"

Nilingon ko si Hurri at inabot ang kanyang maliit na kamay. She's shaking, gayon din si Cloud at Thunder na tahimik lang nakaupo sa tabi ni Cloud. After all, they are just kids witnessing and experiencing this kind of incident.

"It's okay baby. We're safe okay. No need to be scared."

"But the people outside."

Nagkatinginan kami ni Ja. This is the soft Frejah Hurricane.

"Let's hope they are fine okay."

Tumango lang si Hurri at siniksik ang sarili kay Cloud. I look at my brave Cloud.I squeeze his little hand and smile at him.

"It's okay to cry Cloud." Wika ko. I can saw how his jaw move just to surpressed his cry.

Umiling si Cloud at tinignan si Hurri. He's thinking his sister. Kung iiyak sya, lalong natatakot si Hurri. Kung iiyak sya, lalong iiyak si Hurri.

"Cry later when we go home okay."

Tango lang ang sinagot sa akin ni Cloud.

Nilingon ko naman si First. Kulang nalang ay pumasok sa loob ng damit nya si Sunoo. Panay din ang iyak nito.

Napabuntong-hininga nalang ako. They are too young para maranasan at nasaksihan ang ganitong mga pangyayari, but this is what our world is.

"Gulf, ayos lang kayo?" It's Anuson and he is using the wireless intercom na nakakabit sa bawat kotse.

"Okay lang kami. Umiyak lang si Hurri at Sunoo."

"Mabuti naman. Wag kayong lalabas ng sasakyan. They are lurking around."

"I know. Wala din lalabas sa inyo. We are safe inside. Let the thick smoke subside first."

"Got it. Natawagan ko na din si Haii. May mga pulis na daw sa side nila. May paparating na din daw na bombero at medics. Prem said, madaming casualties. Hindi daw bababa ang sasakyan nagbanggaan. May mga bus ng tumagilid. For sure daw ay may mga patay."

"Nandamay talaga sila ng mga inosente."

"Anong plano mo?*

"Sa ngayon, kailangan munang maiuwi ang mga bata. We need to secure their safety. Then let's plan."

"On it. Tawagan ko ulit si Haii. Alam ko mag-aalala sila kay Sunoo."

"Mm."

Muli akong tumingin sa labas. Unti-Unti nang nabawasan ang usok at nakikita ko na din ang epekto ng malakas ng pagsabog.

Mahigpit kong naikuyom ang aking kamao ng maging malinaw na ang lahat.

Sirang sasakyan, sirang daan at madaming patay. Bata, matanda, babae, lalaki. May mga sanggol din.

"Maniningil ako ng mahal sa iyo James."

Inabot kami ng halos tatlong oras bago kami nakaalis sat nakauwi ng bahay. Medic made sure that we are okay, specially the kids. Also, police got my statement of what happened, kaya naman natagalan kami.

Pakauwi ay agad kong pinatulog si ang mga bata. I decided na sa room ko nalang sila patulugin. Pinaiyak ko na din muna.si Cloud sa kwarto nya at si Thunder naman ay pinakausap ko kay Ja dahil tulala lang ito. Sunoo on the other hand undergo another check up to make sure okay sya. He got my illness, pero hindi naman iyon ganun kalala.

Matapos ko silang patulugin ay pinakiusapan ko dumiretso ako sa library kung saan nag aantay ang lahat.

"How's the kids?" Agad na bungad sa akin ni Haii pakapasok ko ng library

"Tulog na. Ja is with them."

"Anong plano mo?" Muling tanong ni  Haii.

"Ikaw? Ano ba ang plano mo?"Balik na tanong ko sa kanya. "You're the leader. Your call."

"You have a plan, I know. Let me hear it."

"Extend help sa lahat ng nadamay as much as you can. It may not be our fault but it happened because of us. Hindi sila dapat nadamay."

"Approved."

Ngumiti ako. Wala talaga akong problema pagdating sa ganitong bagay kay Haii.

"Buy half of Costavien business.When I say half, lahat ng negosyo nila na malakas ang kita. Ipangalan nyo lahat kay Al."

"Al? The long lost heir of Costavien? You have him?"Gulat na tanong ni Boun.

"Yeah. Hindi ko lang alam saan tinago ni Pamela." Tinignan ko ang aking kapatid na busy maglaro ng cellphone sa tabi ni Haii.

"Boun, do it. Kunin mo na din yung ibang negosyo nila na hindi kalasana. Put it all under the triplets name. Put also two under Dylans  name." Utos ni Hai.

"Copy."

"Tip the police of all their illegal transactions. May mga transaction sila ng droga mamaya. Timbrehan nyo ang pulis." Sabi ko.

"Kaownah, you do it." Utos ni Haii.

"Noted."

"Anything else?"

Bago pa man ako makasagot ay sumabat na si Pamela.

"Give that James to me. I need a new toy."

Nagkatinginan nalang kami ni at sabay na nagkibit balikat. Someone is having a bad day.

"Okay."  Ani Haii tsaka umiling. He really can't say no to Pamela.

"Wala na ba?" Tanong sa akin ni Haii.

"Wala na."

"Wala kang balak  burahin ang Costavien Family?"

"Hindi ko pinahanap si Al para sa ganyan. I know Costavien family. Hindi nila deserve na mawala sa mundo natin."

"And?"

"They want game right? Someone badly looking for a player of her game. Then, I give her the game she wants. I'll be her main player."

"As you wish."

"Thanks Haii."

Tumango lang si Haii sa akin.

"Pamela, don't kill James. I want to see him alive but barely breathing." Utos ko kay Pamela tsaka ako tumayo at lumabas ng kwarto. I heard her saying that it's not fun at all but I just ignored her. Kailangan makaharap ni Ja si James. What he did to Ja and First way back lalo na kay First ay kailangan nyang pagbayaran. I want Ja to collect the payment.

Inabutan ko sa kwarto si Ja na yakap-yakap si Hurri. He is patting her back while planting kisses on her head. Si First naman ay tulog na sa kanyang tabi.

"What happened?" Takang tanong ko. As far as I remember si First ang katabi ni Hurri. Nasa kabilang side nya First si Ja.

"Nightmare." Ani Ja.

Napatango nalang ako. It's normal.

"Wala kang planong patayin sya?"

Nilingon ko si Ja bago ko tuluyang hinubad ang relo na suot ko.

"Meron, pero hindi pa ngayon." Tinalikuran ko ang anak ko at dumiretso ako sa banyo para maglinis ng katawan. Inihanda ko ang bath tub dahil kahit papaano, gusto ko muna ma relax ang katawan ko.

"She planned everything. Mula sa simula, kay Nu, kay tito Mild, at tito Bright. Kay First. Sya ang nasa likod ng lahat."

Napailing ako. Sinundan pala ako ni Ja.

"I know. Madami na syang utang sa akin. Pero tsaka na ako maniningil. Makikipaglaro muna ako."

"Up until when dad?" Muling tanong ni Ja. Kinuha nya sa kamay ko ang soap bomb na lagi kong ginagamit pag naliligo ako sa bathtub at binato iyon sa loob ng tub. He is not in mood, again.

"Hanggang sa sya na mismo ang sumuko."

"What if she did not?"

"She will. I know she will."

"How sure are you?"

"I am her main player. I will give her a different results."

"Paki bilisan dad. My siblings are having trauma already. I hate them seeing how cruel our world is."

Nilingon ko si Ja. Ginulo ko ang kanyang buhok at ngumiti.

"It's part of their life Ja. They need to see what our world is as early as it can be. At kahit anong gawin nating pag iwas sa kanila sa mga ganitong pangyayari, hahabulin at hahabulin sila nito. They are your siblings Ja, and my kids."

"I don't like it."

"I know. Kahit naman ako. Pero wala tayong choice, Ja."

Hindi na umimik si Ja. Alam ko na naiintindihan nya ako at katulad ko, alam nyang kahit ilayo namin ang kanyang mga kapatid, it will be useless.

"Anyway, Pamela will have James as her new toys. I asked her to not kill him. You can have him Ja. Alam ko na alam mo kung sino ang nasa likod ng pagkaka kidnap sayo at pagkaka rape kay First. I am giving you all the chance para singilin sya."

"Thanks dad. Though I want all the  Costavien to pay for what happened, I'll be contented with this for now."