"Sino ka? Anong kailangan mo?"

I can see fear in his eyes. Bakit nga naman hindi. He's plan is to have a week of vacation here in the Philippines but here he is now, nakagapos at madaming bantay. Pamela and her equipments are on the other side of the room.

"Anong gagawin nyo sa akin? May ipapasuot din ba kayong maskara na mukha ng ibang tao?"

Napailing ako. Tinignan ko si Anuson at sinenyasan sya para alisin ang suot nitong prostetiks. Anuson asked for Pamela's help na agad naman tumalima. Our men holds Al Francis tightly para magawa nila Anuson ang dapat gawin.

Al Francis is the long lost heir of Costavien family. They lost him since he was five. They stop searching for him seve rgcrn years ago dahil sa nakuha nilang fake information na patay na umano ito matagal na. That's how James became the new head of the Costavien Family.

Limang taon na din ng tumiwalag sa amin ang mga Costavien. When Mew died, kumalas na sila sa amin. And under James leader unti-unting nakagawa ng maliit ng pangalan ang mga Costavien, in and out of mafia. They have a lot of legal business and dalawa doon ay nasa mga kamay ko na. Madami din silang illegal business such as drug dealing, gun smuggling, and human trafficking. May mga kaalyado na din silang politiko.

However, their leader ay hindi pa din kinikilala ng lubos ng lahat ng mga leader ng mafia. James was an illegitimate child of late Gustavo Costavien. At ang patakaran sa amin, an illegitimate child has no right to take over the family, unless, their no other successor. At naniniwala pa din ang ibang leader na buhay pa ang totoong tagapagmana ni Gustavo. James don't give a fuck of it anyway, kaya alam ko na hindi nya inaasahan na nasa kamay ko ngayon ang kanyang kapatid at nag iisang tagapamana ng kanilang ama.

"Done." Ani Pamela tsaka ito bumalik sa kanyang pwesto.

I look at Al Francis tsaka ako napangiti. Gwapo ito as expected. And base on his record na nakuha ni Anuson at Boun, kaya-kaya nyang hawakan ang iniwan ng kanyang ama.

"Ano ba talagang kailangan nyo sa akin?" Muling tanong ni Al. I will call him Al, masyadong mahaba ang pangalan nya.

"Sa tingin ko naman ay alam mo na." Sumandal ako at sinensyasan ko ang isang tauhan namin na alisin ang kanyang tali.

"No. Wala akong alam." Seryosong sagot ni Al.

"Hindi ka tanga all, and same goes with me. Wag na tayo mag ten-twenty dahil alam natin parehas ang tinutukoy ko. All I want is your answer. Just as simple yes or no."

Aware ako na alam ni Al ang buo nyang pagkatao. At ang pagpunta nya dito ay hindi lamang upang magbakasyon kundi upang magpakita sa kanyang pamilya. Yun nga lang, naunahan sya ni James. But less he know that Al is in my hands already.

"Ano naman mapapala ko? That James got me."

"Protection from me. You know who I am Al. At aware ako na alam mo ang kaya kong gawin. I might not be the leader but I still have the powers to protect you and give what is rightly your

"How sure is that? You're a mafia. You are all trained to deceive people just to get what you want."

"Ibahin mo si dad. Kung ano ang sinabi nya yun ang kanyang gagawin." Sabat ni Pamela.

"Dad? Diba magkapatid kayo?"

Impressive! He knows who is who.

"Paki mo ba kung tawagin ko syang dad, papa or ama. It's not of your business, dwarfy."

"Pasmado talaga bibig nito ni Pamela. Ano bang nagustuhan ni Dylan sa kanya?" Pabulong na tanong ni Anuson.

"Ask Dylan." Natatawa ko na sagot.

Yes, gwapo si Al. Disenteng tignan. Yun lang pandak. 5 flat is his height and Pamela is 5'9. Kaya malakas ang loob nitong kapatid slash anak ko na tawagin syang dwarfy eh.

"Pag ikaw na fall sa akin, who you ka talaga."

"Excuse me? Me? Falling to you? Eh kung ihulog kaya kita sa hukay at ilibing ng buhay."

"Your decision Al." Agad na sabat ko. Pamela is not in the mood.

"If I say no?"

"Then, you are on your own. Kahit anong mangyari sayo, kahit anong gawin sayo ni James, hindi ka namin tutulungan."

"How can you protect me? Itatago nyo ba ako sa kapatid ko na yun?"

"Depende." Sagot ko.

"Depende saan?"

"Sa magiging hakbang ni James. For now, sa akin ka muna titira."

"So, you don't have any plans yet?"

"Meron na and I am saying hello to them already."

May inabot akong folder kay Al. Laman noon ang papel ng mga ilang assets ng Costavien na nilagay ko under his name. Kasama din doon ang malaking shares nya sa Costavien Incorporation under a different name of course. May bahay na din na nakapangalan sa kanya.

"Paano mo ito nakuha lahat kay James?"

"I have all my ways Al. And if you say no, lahat ng iyan ay mapupunta sa tatlo kong anak at kay Dylan."

"Bakit kay Dylan?" Biglang sabat ni Pamela.

"Para sa future nyong dalawa of course."

"Kuya!"

Tinawanan ko lang si Pamela. Badtrip na yan sya kaya kuya na ang tawag sa akin.

"You can give it to them. I don't need all of them. I have my shares in those companies. Mayroon na din akong bahay at ilang assests. I don't need all of that. But my answer is yes."

Napangiti ako. "Care to share your reason?"

"Ang akin ay akin. At yang mga nakuha mo, let's say, it's my gift to my boss."

Nakangiti akong tumayo. "Welcome back Al."

"Thank you boss."

"Pamela, iuwi mo sya sa bahay."

"Bakit?"

"May pupuntahan ako."

"Kay Max? Gusto mo talagang magwala si Ja no?"

"No."

"Hindi si Max ang kikitain mo? Eh sino?"

"You will know soon."

-------

"Is this for real?" Gulantang na tanong ni Anuson as soon as we entered the restaurant na pakay ko.

"Yeah." Sagot ko tsaka ako umupo sa table na pinareserve ko. Sinabihan ko ang waitress na nag assist sa amin na mamaya na kami oorder and I also request a certain waiter na mag serve sa amin.

"How come?" Muling tanong ni Anuson. His eyes is fixed to a certain waiter na abala sa paglilinis ng table sa kabilang dulo ng restaurant.

"Hindi ko din alam. I just know about it kahapon."

"Paano mo nalaman?"

"I just accidentally saw it in a social media. Some random customer posted it."

"Yung totoo Gulf?"

"I just saw it."

"Gulf."

"I swear Anuson. I just randomly saw it. I was checking about the news of bankruptcy of one of Costavien business and saw the picture. I message the girl who posted it."

"And?"

"She gave me the restaurant name."

Napailing si Anuson. Alam ko hindi sya naniniwala dahil hindi ko hilig ang social media. But, I swear, aksidente ko lang nakita ang picture na yun.

"Hi sirs, do you want to order na po ba?" Tanong sa akin nung waiter na nirequest ko. Nang tumango ako ay inabutan na nya kami ni menu. I immediately give him my order while looking at him directly in his eyes.

"Any else po?"

"None for me." Sagot ko tsaka ako tumingin kay Anuson.

"Same. But I have a few questions for you. This is personal but I hope you don't mind." Pasimple kong sinipa ang paa ni Anuson but he ignored me.

"What's your name, your status and how long have you been working here?"

"I'm Raymart Pascual, married with no kids and ten years na po akong nagtatrabaho dito. Bakit po."

"Nothing. Na curious lang ako. Pansin ko kasi sinusunod ka ng mg workmate mo. Now I think I know why."

"Ah. Sige po."

Nang makaalis si Raymart ay seryoso akong tinignan ni Anuson tapos ay nagpakawala ito ng isang malalim na buntong-hininga.

"Fine, I'll do it."

"Thank you." Nakangiti ko na sagot.

"But, don't put your hopes high Gulf."

"Don't worry, I won't."

Napailing nalang si Anuson tsaka nilingon si Raymart. Napatingin din ako dito tsaka ko kinapa ang dibdib ko.