Lena

Een kreun ontsnapt mijn lippen. Had ik ooit kunnen denken dat dit zo lekker zou zijn.

'Wel dit is de eerste keer dat ik het niet erg vind dat je zo'n geluiden maakt zonder dat het iets met mij heeft te maken.' zegt Jasper plagend.

'Hou je vieze mond en gedachten maar voor jezelf.' stamel ik en neem nog een hap van het heerlijke ontbijt dat voor me staat. Wie had ooit gedacht dat Jasper zo goed is in ontbijt maken. Waarom heb ik al die tijd voor het eten moeten zorgen.

'Trouwens, je kunt voortaan altijd mijn eten maken. Hoe durf je zelfs zo kookkunsten voor me verbergen.'

'Omdat ik wist dat je zoiets ging zeggen. En omdat ik dit het beste kon gebruiken als ik er zelf misschien iets uit kon halen.' grijnst hij.

'Zoals ik al zei, hou je vieze mond en gedachten voor jezelf.'

'Wel wel, waar denk jij allemaal niet aan. Moet ik me gaan zorgen maken, engel?'
Ik kijk hem fronsend aan.

'Je weet dat je vanaf nu elke avond met me een bed moet delen?'

'Ow, met heel veel plezier. Als je wilt we hebben nog een hele dag.'

'Ik probeer van mij ontbijt te genieten. En jij hebt je deel deze nacht al gekregen. Je bent me echt de laatste weken aan het verscheuren.'

Jasper komt achter me staan en slaat zijn armen om mijn lichaam. Zijn lippen komen zacht neer op mijn kruin.

'Het spijt me engel. Ik kan gewoon niet van je af blijven.'
Ik lach en leg mijn handen ver de zijne.

'Ik vind het niet erg, toch niet altijd, maar voor vandaag heb ik wel genoeg.'

'Weet je het zeker?'

'Je probeert van onderwerp te veranderen. Wat is zo belangrijk dat je me wilt vertellen?'

Jasper gaat me los en neemt terug enkele stappen afstand. Vragend volg ik hem met mijn ogen en zie dat hij een beetje nerveus over zijn kin wrijft.

'Jasper? War heb je gedaan?'

Hij kijkt me aan en lacht een beetje geforceerd.

'Eigenlijk is het niet zo erg. Dat vind ik toch, alleen volgens de jongens ga je boos zijn op mij.'
Ik trek mijn wenkbrauw op en ga ook recht staan om hem mijn beschuldigende houding te tonen.

'Kijk, ik heb geregeld dat er ergens een job is voor jouw. Ik weet dat je liever alles zelf regelt en al die bullshit, maar ik wil je gewoon een zetje geven. Zodat je niet eerst een half jaar op zoek moet gaan naar werk en dan kun je direct geld verdienen. Dat is toch wat je wilt.'

Ik zucht.

'Jasper, ik had dat best zelf kunnen regelen. Maar bedankt, ik vind het heel lief dat je nog mijn ideeën herinnert.'

Jasper glimlacht naar me en lijkt opgelucht dat ik niet openbarst.

In enkele stappen sta ik voor hem en heb ik mijn armen om hem heen geslagen.

Hij slaat de zijne ook om mij en laat zijn kin op mijn hoofd rusten.

'Er is misschien nog iets.' murmelt hij.

'Wat is het?'

'Je werkgever.'
Jasper aarzelt.

'Ja?'

'Het kan zijn dat-'

'Ken je hem?'

'Ja beter dan mezelf.' mompelt hij meer tegen zichzelf dan tegen mij.

'Wie is het?'
Weer een aarzeling.

'Jasper, wie is het?' vraag ik opnieuw maar iets strenger.

'Ik.' Fluistert hij bijna. Net niet zacht genoeg zodat ik het niet zou horen.

'Wat?!' ik maak me los uit zijn omhelzing en kijk hem kwaad aan.

Hoe durft hij, ik had nog zo gezegd dat ik zelf mij toekomst wil bepalen en dan gaat hij zomaar achter mijn rug mij een job geven. In zijn bedrijf.

'Fuck.' mompelt hij en knijpt in zijn neusbrug.

'Jasper , je weet dat ik het zelf wou doen. Hoe kun je denken dat dat betekend dat jij mij een job geeft?'

'Lena, ik wil gewoon dat je al die zever van een job zoeken niet moet doen. Ik heb een multinational bedrijf. Waarom zou mijn vrouw daar dan niet in werken?' antwoordt Jasper gefrustreerd. Dat maakt me nog kwader, hij heeft geen recht om nu geïrriteerd te raken.

'Je moeder is toch ook niet in je vaders bedrijf gaan werken. Zij heeft ook haar eigen bedrijf.'

'Mijn moeder is opgegroeid in de familie. Ze was gemaakt om een maffia te leiden! Ze is bazig als het kan zijn. Natuurlijk gaat ze niet in een bedrijf werken dat van iemand anders is. Ze is net zo koppig als mijn vader je kunt die twee samen geen fucking bedrijf laten leiden.'

'Wat bedoel je daar nu weer mee? Dat jij vanaf nu alles gaat beslissen in mijn leven. Ik ben je slaaf niet, verdomme! Je kunt niet mijn leven bepalen omdat ik je vrouw ben!'

'Wie heeft het nu zelfs over slavernij. Het is maar een job!'

'Je begrijpt het niet! Ik wou die job zelf regelen. Ik wou tonen dat ik groot genoeg ben om voor mezelf te zorgen! Ik wil tonen dat ik het zelf kan, niet omdat ik met jouw ben getrouwd. Iedereen denkt dat ik met je ben getrouwd voor je geld. Ik ben geen goudzoeker, ik wil al die roddeltantes laten zien dat ik prima ook zonder je hulp kan. Ik heb hard gewerkt om een basis te leggen.' roep ik overstuur.

Ik heb niet eens door dat ik huil, waarom huil ik zelf?

'Lena,' zegt Jasper en komt naar me toe. hij legt zijn handen onder mijn kin en veegt de tranen weg, 'ik wou helpen. Misschien meer mezelf dan jouw. Het spijt me. Echt, ik weet dat je slim bent. Ik heb je punten gezien toen ik ze zag heb ik echt gedacht dat je de professor had omgekocht. Toen kwam ik erachter dat het een vrouw was. Ik heb je in mijn fuck up wereld gebracht en je verdient zoveel meer, ik moet gewoon altijd weten dat je veilig bent. Ik weet niet wat ik zal doen als iemand je iets aandoet. Daarom wil ik ook niet dat je voor zo een oude, seksistische, ademstinkende, rijke klojo gaat werken.'

'Al je werknemers gaan denken dat ik een profiteur ben.' zeg ik met een zucht.

'Sinds wanneer denk je aan wat andere denken van jouw. Je staat daar boven, ver boven. Ik zorg er wel voor dat al die mensen die zoiets durven denken een hartig woordje met mij kunnen komen spreken. En trouwens, jij werkt alleen. Veel last zul je er niet van hebben.'

'Wat doe ik dan exact van werk?'

'Je bent een persoonlijke assistente.'

Ik wil met mijn ogen draaien.

'Van jouw, niet?'

'Natuurlijk van mij. Van wie anders. Ik kan je toch het beste bescherming als je dicht bij me bent.'

Ik maak me opnieuw los van Jasper en ga naar buiten. Frisse lucht zal goed doen om al deze troep te kunnen verwerken. Ik moet niet eens achterom kijken om te weten dat Jasper me volgt. Overbeschermdebaby-gorilla.

'Ga je het doen?' vraagt Jasper onzeker.

Het is eigenlijk best vreemd om hem zo te horen, onzekere Jasper. Dat kom je bijna of nooit tegen. Ik krijg bijna medelijden met hem. Als hij niet zo idiote bastaard was geweest om achter mijn rug mijn job te kiezen en te plannen.

'Ik wil mijn eigen rekening.' zeg ik streng zonder naar hem te kijken.

'Waarom zou je een eige-'

'Ik wil een eigen rekening.' herhaal ik maar strenger.

'Oké, je krijgt je stomme rekening. Dus je komt dus werken voor me?'

'Ik wil ook een eigen auto, die ik heb gekozen. En geen bodyguards.' Jasper begint opnieuw te protesteren, maar ik kijk hem fronsend aan.

'Je weet dat ik al een job aanbod heb gekregen?'

'Wa... Ik haat met jouw onderhandelen. Help me eraan herinneren dat ik eens met je strippoker moet spelen.' zegt hij tandenknarsend.

'Dus eigen rekening, eigen auto en geen bodyguards... Misschien-'

'Lena, die bodyguards blijven. Ik laat je nergens onbeschermd heen gaan.'

'Dat doet me eraan denken, vrije tijd. Dat ik kan weggaan met mijn vriendinnen of mijn familie.'

'Hoe lang wordt die flut lijst?' vraagt hij geïrriteerd.

'Ik kan zeker nog aan tien dingen denken als je zo tegen me doet.'

'Wat zou jij doen als ik zo een idiote lijst zou opstellen.'

'Jij hebt zo een lijst niet nodig, want ik probeer mijn man niet van de fucking wereld af te sluiten.'

'Dat doe ik niet.'

'Ik wil ook niet dat je mijn gsm verkeer gaat controleren. Dan ga ik me constant bekeken voelen.'

'Je geeft me het gevoel dat je me aan het bedriegen bent. We zijn nog niet eens drie weken getrouwd. Ik zweer je, het gaat je niet goed doen als je met al mijn geld gaat lopen.'

Ik rol overdreven met mijn ogen. Spreek is over paranoïde.

'Ik wil ook niet dat je door mijn spullen gaat snuffelen.'

'Ik vermoord diegene waarmee je seks hebt.'

Ik kan de grijns niet bedwingen.

'Veel plezier in het vermoorden van jezelf.'

'De andere.'

'Oké, wil je de naam of direct het adres?' vraag ik sarcastisch.

'Ik ben serieus Lena.'

'Weet ik, ik kan echt niet geloven dat je nog steeds denk dat ik je ga bedriegen. Ik ben degene die zoiets mag denken.'

Jasper kijkt me onderzoekend aan.

'Er is niemand.'

'Eén jij is genoeg. Ik heb geen behoefte aan twee personen die me proberen te verslinden. Wat is niet zo heel erg vind trouwens.'

'Dan is het goed.' zegt hij en geeft me een korte kus.

'Oh en ik was wel degelijk serieus toen ik zei dat ik degene vermoord die zelfs nog maar probeert om iets met jouw te doen.'

'Ik was ook serieus met mijn lijstje. Waar ik trouwens nog iets op wil zetten.'

Jasper zucht.

'Je moet minstens drie keer per week voor me koken per dag gerekend. Dus 's morgens en 's avonds telt als één keer.'

Jasper grinnikt.

'Eén keer.'

'drie keer.'

'Jij geeft niet mee met onderhandelen.'

'Oké, twee keer dan.' zeg ik offensief.

'Prima twee keer.' zegt hij met een glimlach.

'En de rest van mijn lijstje?'

'Laat me erover nadenken.'
Ik kijk hem sceptisch aan.

'Oké, je krijgt wat je wilt. Omdat jij het bent en ik niet wil dat je tegen me roept of weent. Dus niet meer wenen.'

'Ja chef.' zeg ik sarcastisch.

'Wil je je nieuwe werkplaats zien?' vraagt hij.

'Ik ben al ik je bedrijf geweest Jasper.' grijns ik.

'Ja, maar toen had je je mooi kantoor nog niet gezien.'

'Wacht, geef jij, Jasper Antonio Serena Lorenzo Genovese Hamelot aka de overbeschermde baby gorilla die ik mijn man moet noemen, mij een eigen kantoor?' vraag ik plagend.
Jasper kreunt geïrriteerd.

'God, ik haat het als je mijn volledige naam gebruikt. En serieus overbeschermde baby gorilla? Kon je niets beter verzinnen?'
Ik lach en klop hem zachtjes op zijn rug.

'Het komt wel goed. Iedereen heeft wel iets dat hij of zij aan zichzelf wilt veranderen.'

'Oh wat is dat van jouw dan?' Jasper kijkt me grijnzend aan.

'Dat ik op de verkeerde jongens val.' zeg ik met een knipoog.

'Moet ik je laten zien hoe verkeerd ik kan zijn?' vraagt hij met een grom en kijkt me diep in mijn ogen. Hij is net als een magneet waardoor ik word aangetrokken.

'Alsjeblieft, ik wil jullie dirty talk echt niet horen. dat is echt zo vuil.' de stem van Jade komt van achter ons tegemoet.