Lena

Genietend sluit ik mijn ogen als ik ontspannen van mijn muesli eet. Na die zwangerschap moet ik gezond eten. Dat is toch wat mijn moeder, Christina en Jade zeggen. Eerlijk gezegd heb ik zin om een goed pak pannenkoeken te bakken. Daar dan een grote kwak siroop op te smeren en die dan op te smullen. Jammer genoeg zit ik nu dus aan de muesli. Ik ben al blij dat ik rustig kan ontbijten. Mijn dagen zijn nu ingedeeld opstaan om drie uur 's nachts omdat hij huilt. Dan nog een keer om vijf uur en om acht uur klaar staan op de pamper te vervangen en papje te geven in de ochtend. Dan kleed ik hem aan en speel ik samen met hem met de blokken. Ondertussen zet ik meestal de radio op en luisteren we samen naar de muziek terwijl we spelen. 'S middags krijgt hij weer een papje en ververs ik meestal zijn pamper opnieuw. Dan steek ik hem in bed zodat hij een middag dutje kan doen. En dat ik mee kan gaan dutten tot hij me wakker huilt. Dan gaan we meestal in de tuin spelen, maar het is best koud buiten dus dat doen we nu minder vaak. Mason heeft ook leren lopen. Dus loopt hij heel vaak en dan valt hij natuurlijk ook veel waardoor hij huilt. De plakkers heb ik al in de bovenste lade gestoken in de keuken. Tegen vijf uur in de avond laat ik hem meestal eventjes tv kijken. Dan probeer ik wat aan de was te doen en wat op te ruimen dat we die dag van rommel hebben gemaakt. Dan begin in aan het eten en maakt een puree klaar voor Mason, ik moet ook zorgen voor een uitgebreide maaltijd voor Jasper die elke avond rond zes uur naar huis komt of zelfs eerder. Valerio eet ook altijd mee en dan nog de soldaat die er die dag is om het huis te bewaken. Ik ben al zo aan ze gewend dat ik ze ook veel met Mason laten spelen zodat ik me af en toe kan richten op het beetje werk dat ik mag doen van Jasper. Meestal de lange termijn dingen zodat ik het wel even kan laten liggen. Max komt tegenwoordig ook vaak mee naar hier in de avond voor bewaking. Persoonlijk denk ik dat hij zijn hump and dump leefstijl begint beu te worden en zich niet meer alleen wilt voelen. Giovanni zie ik ook veel de laatste tijd, ik had nooit verwacht dat hij van al de mensen zo goed kon werken met kinderen. Mason begint aan zijn peuterpubertijd en ik word nu al gek van hem. Ik hou mijn hart vast voor zijn werkelijke puberteit. We eten rond half zeven en dan spelen we nog een spelletje voordat Mason tegen half negen gaat slapen, wat betekend dat hij tegen negen uur slaapt. Meestal ben ik dan zo uitgeput dat ik in de zetel ga liggen en een of andere serie begin te kijken wachtend tot Jasper erbij komt zitten en me doet ontspannen met al zijn tedere kusjes die hij verspreid over mijn gezicht. Ik heb echt geen enkel idee waar die serie over gaat door die reden.

Ik neem nog een schep met muesli en steek die dan ook in mijn mond als ik plots achter me een vrolijke giechel hoor. Ik weer honderd procent zeker dat die van Mason is. Wat vreemd is aangezien dat Jasper normaal op Mason zou letten en ermee buiten zou gaan spelen.

Ik trek mijn keel open en roep luid naar Jasper.

Als die binnenkomt en ik zie dat hij aan het telefoneren is bekijk ik hem fronsend. Als verdediging zegt hij dat het belangrijk was. Volgens hem zijn al zijn telefoontjes belangrijk, soms vergeet hij dat zijn familie ook belangrijk is.

'Geef je telefoon, ik hou de klant wel bezig dan ga jij Mason halen.' ik strek mijn arm uit en neem zijn gsm aan met een zure glimlach.

Zijn enige antwoordt is een zucht en hij vertrek naar naar de hal op zoek naar onze kleine jongen.

'Meneer Hamelot is even in onderbreken, ik ben zijn assistente en zal u even verder helpen.' zeg ik door de telefoon.

'Wel wel, mevrouw Hamelot is dat lang geleden.' lacht een stem aan de andere kant van de lijn.
Vragend trek ik een wenkbrauw op en wacht tot de man zijn naam nog zou zeggen.

'Ow je bent me waarschijnlijk al wel vergeten. Karl Düssel van Nickwick.' klinkt zijn vrolijke stem door de speaker.

Ik probeer door mijn hersenen te gaan op zoek naar een Karl Düssel en herinner me dan het etentje opnieuw. De man met zijn blonde krullen.

'Natuurlijk, hoe gaat het met u? En met u bedrijf? Ik wist niet dat Meneer Hamelot terug zaken was beginnen te doen met u.' zeg ik en er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht. Het is fijn om nog een keer bezig te zijn, het is nu al een tijdje geleden.

'Enkele maanden geleden belde Jasper me op en vroeg me of we nog een keer bij elkaar konden zitten. Hij wou nog een keer over het contract gaan dat hij die maanden ervoor had afgeblazen. Nu zijn we druk bezig met onze samenwerking.'
Ik lach kort en denk terug wat ik moest weten. Had ik maar aan Jasper gevraagd waar ze over bezig waren.

'Trouwens, ik hoop dat Jasper al wat is bijgedraaid in de afgelopen maanden. Hij was echt een zak hoe hij zich gedroeg tegen jouw.'

'Hij is al helemaal bijgedraaid, nu we toch over hem bezig zijn. Hij heeft eigenlijk vandaag zijn dag vrijaf zodat hij met onze zoon kon spelen. Ik wil u niet wegjagen ofzo, misschien alleen vriendelijk verzoeken om het niet te lang te rekken.' vraag ik zo voorzichtig mogelijk.

'Natuurlijk mevrouw Hamelot, alles voor u.' antwoordt hij stroperig.

'U bent echt niets verandert.' grinnik ik en schud zachtjes met mijn hoofd.

'Wel dat ziet er niet echt zakelijk uit.' moppert Jasper als hij naast me komt staan met Mason in zijn armen. De jongen zijn licht blauwe ogen fonkelen in het licht en de dikke zwarte haardos dat aan het groeien is op zijn hoofd is zo schattig bij hem. Hij is in het algemeen zo schattig, mijn lieve kleine man. Hij heeft mijn oren en van die opgeblazen baby wangetjes, wat moet ik me toch altijd inhouden om hem niet tegen me aan te trekken.

Mijn oren herken ik echt in die van hem en hij heeft overduidelijk Jasper zijn neus, maar hij is mijn held en hoe hij eruit zag kan me geen moer schelen. Mijn kleine held is perfect hoe hij is en dat zou hij altijd zijn.

'Geen me die telefoon eens dan zal ik hem mijn gedacht nog een keer zeggen.' zegt Jasper geïrriteerd.

Ik kijk Jasper fronsend aan en neem Mason in mijn armen.

'Is je papa niet schattig als hij jaloers is?' fluister ik in Mason zijn oor en veeg zijn haartjes van zijn voorhoofd.

'Mijn beste Karl, ik zou het apprecieer dat u niet elke keer met mijn vrouw flirt als ik jullie alleen laat. We werken samen voor zaken, niet meer of minder, begrepen?' zegt Jasper streng door de telefoon. Dan is hij even stil en kijkt me met een grijns aan. Hij laat zijn hand over Mason zijn wang glijden terwijl hij luistert naar wat meneer Düssel zegt.

'Dan hoor ik van u nog in de komende weken. Fijn u nog een keer gesproken te hebben,' ik fluister dat hij mijn groetjes ook moet doen en Jasper kijkt me fronsend aan, 'Ik zal het zeker aan haar laten weten als ik haar nog een keer zie.'

Dat is het laatste wat hij zegt en legt dan in.

'Wat zeggen tegen wie.' ik kijk hem plagend aan.

'Niets, maar nu over iets anders. Mason gaan we iets leuks doen?' vraagt Jasper aan Mason.

Mason knikt overdreven en Jasper neemt Mason terug van me af.

Ik trek een pruillip.

'Engel, we moeten jouw uit het huis hebben.' zegt Jasper dan met een glimlach.

'Wat?' verbaasd kijk ik Jasper aan.

'Ja, Mason en ik gaan iets doen dat jij niet mag zien. Dus hup, ik weet zeker dat Cynthia je nog een keer wilt zien. Of Elise, daar heb ik al lang niets meer van gehoord.'
Ik zuchten sta recht van mijn stoel.

'Zorg dat het huis nog rechtstaat tegen dat ik terug thuis ben.' zeg ik tegen Giovanni die bij de deur staat voordat ik vertrek naar Elise.