Lena

'Oscar? Oscar, snoepjes!' roep ik door de tuin als mijn ogen de vlakte afzoeken.

Wanner Oscar niet komt als ik roep word ik argwanend. Oscar komt altijd als je nog maar iets vermeld waar eten in voorkomt.

Ik stap uit de deuropening en loop langs het zwembad naar het aanliggend gras.

'Oscar, kom eens hier,' roep ik opnieuw een daar me om. Misschien dat hij naar voren is gegaan.
Ik ben net thuis gekomen en had de achterdeur geopend zodat Oscar even naar buiten kon en in zijn ren dan een plasje kon doen. Ik nam de tijd zodat ik al de boodschappen in de koelkast kon zetten. En wanneer ik Oscar weer binnen wou roepen was hij verdwenen.
En Jasper is ook nog niet thuis hoewel hij het wel beloofd had. Het was niet goed gegaan op het werk. Een deal was niet gelukt en hij was er ontzettend gefrustreerd over geweest. En dat werkte ook op mijn zenuwen dus ik heb hem zo goed als ik kon genegeerd en op tijd naar huis vertrokken.

'Lena, waar ben je?' De stem van Jasper doorbreekt mijn halve dagdroom en ik draai me een kwartslag om.
Daar staat Jasper in zijn kraakwit hemd en zijn das heeft hij al ergens gedumpt. De bovenste knopjes van zijn pak staan open en zijn mouwen zijn opgerold en je ziet duidelijk hoe gestroomlijnd zijn armen zijn.

'Heb je Oscar gezien? Ik vind hem niet meer.' Zeg ik zuchtend en kijk terug verder om me heen.

'Heb je al bij de vijver gekeken?' Vraagt hij en knikt naar de grootte vijver achter het huis.

'Nee, hoezo zou hij daar geraken? Er staat een hek rond ons domein.'

'Lena, engeltje, het is een hond. Die vinden wel een weg.' Zegt hij grinnikend.

'Prima, dan gaan we kijken.'
Ik ga samen met Jasper naar het uiterste van onze grond en Jasper had natuurlijk weer gelijk.

'Ik moet echt meer wedden met jouw. Dat zou pas geld opleveren.' Grinnikt hij en bekijkt het gat met een grijns.

'Dan zou er teminste iets van mijn rekening is gaan.' Mompel ik en kijk over het hek naar het meer en inderdaad. Mijn lieve Berner sennen loopt vrolijk langs de kant van de vijver.

'Oscar!' Roep ik zo luid als ik kan en de hond zijn hoofd schiet ophoog.
Hij springt op en neer en blaft enkele keren.

'Kom een hier Oscar, kom eens naar mama.' Roep ik met een glimlach op mijn gezicht en ga door mijn knieën.
Maar Oscar reageert niet en blijft enthousiast op en neer springen terwijl hij blaft.

'Oscar.' Waarschuw ik hem.

'Oscar, kom eens hier grote beer.' Roept Jasper nu ook.

'Komop Oscar, eten is klaar.' Lok ik hem.
En na nog even te roepen, zowel Jasper als ik komt Oscar eindelijk naar ons to gelopen.

'Flinke jongen, kom maar hier.' Zeg ik enthousiast en trappel met mijn voeten. Ik hou mijn armen al open zodat hij er recht ik kan lopen en me zoals gewoonlijk kan aflikken.

Alleen had ik niet gedacht dat hij in Jasper zijn armen zou springen.

'Oscar.' Jammer ik als ik zie hoe Japser met mijn hond knuffelt.

'Verrader.' Ik splijt mijn ogen en stamp dan boos weg.
Oscar is mijn knuffelhond. Jasper had hem zelf vijf maanden geleden voor me gekocht en nu gaat hij hem zomaar stelen?
Ik snuif en ga naar de keuken. Ik kom erachter dat ik geen zin heb om te koken en bestel snel via mijn computer twee pizza's.
Dan plof ik in de zetel en zet de televisie op. Alice in wonderland is net begonnen en ik zet het geluid iets harder en verstop de afstandsbediening.

En dan komt Jasper ook terug het huis binnen met een grootte glimlach op zijn gezicht terwijl ik net Alice hoor zeggen tegen haar schoonmoeder dat ze dat rozen moet rood schilderen.

'Ah Lena daar ben je. Wat gaan we eten?' Vraagt hij als hij naar de zetel komt.

'Geen idee, ik ben niet zoveel honger. Je kunt iets voor jezelf maken en wil je dan ook direct Oscar zijn brokken halen? Ze staan in de berging. Oh en voor ik het vergeet, wat dacht je van zelf een grasmachine te kopen. Zo kun je zelf werken in je tuin. Dat is toch super fijn.'
Jasper kijkt me vragend aan en kruist zijn armen dan en kijkt naar wat er op de televisie bezig is.

'Alice in Wonderland? Ben je serieus engel?' Vraagt hij grinnikend en komt naast me zitten.

'Alice in Wonderland is gewoon super. Het is een deel van mijn jeugd dus durf Alice te beledigen.' Berisp ik hem.

'Wil jij ook naar wonderland?' Vraagt hij grijnzend en wiebelt met zijn wenkbrauwen.

'Kun je vieze gedachten niet in toom houden? Het is koud en het gaat onweren deze nacht en Alice in Wonderland is bezig. Ik ben geen zin.'

'Maar ik beloof je dat het leuk gaat worden. Een echt avontuur.' Jasper kruipt naar me toe en trekt me tegen zich aan.

'Ik kan wel mijn eigen weg naar het hol naar wonderland vinden hoor schat. Daar heb ik jouw niet voor nodig.' Zeg ik en lach gemaakt naar hem.

'Jezus Lena, wat is er met jouw?' Zucht hij en laat zich op de zetel ik elkaar zakken.

'Ik heb geen zin in seks en Alice in Wonderland is bezig.' Zeg ik alsof het de meest duidelijke verklaring is.
Hoewel het eigenlijk meer is om hem te irriteren dan iets anders is het toch leuk om te doen.

'Heb je geen honger?' Vraag ik met een lief stemmetje en probeer mijn grijnst e verbergen.

'Ja natuurlijk.' Mompelt hij en mokt zich een weg naar de keuken.

'Er is lasagne is de diepvries.' Roept ik nog en wacht tot de pizzabezorger aankomt.
Na een half uurtje zit Jasper ook naast me en eet de laatste stukken van de lasagne op.

'Moet je vandaag ergens heen?' Vraag ik hem, maar hou mijn ogen op het scherm gericht.

'Waarom wil je me zo graag weg?' Vraagt hij ontzet.

'Wel, hoe zal ik dit uitleggen. Er komt iemand langs, direct normaal. En ja... je zult het niet fijn vinden.'

'Wat the fuck Lena, heb je me serieus bedrogen? En hier in mijn huis?' Hij was al recht gesprongen en wijst me beschuldigend aan met zijn wijsvinger.

'Jasper, Jezus, maak er niet zo een groot probleem van. En ik heb ook twintig euro nodig, als dat kan.' Hem pesten, het is zo geweldig.

'Hoezo mag ik er geen probleem van maken als mijn verdomde vrouw me bedriegt en daar zelfs nog geld aan moet geven. Wat kan hij dat ik niet kan? Geef hij je meer controle? Heeft hij meer ervaring? Doet hij het langs achteren? Zijn zijn handen meer geoefend? Meer getraind? Steekt hij dingen in je waarmee je moet zitten rondlopen?'
En ik kon het echt niet tegen houden, ik deed mijn best, maar ik lach zo hard dat ik half dood neerval op de zetel.

'Dit is niet het moment om te lachen. Dit is serieus.'
En maar goed dat de bel dan gaat want ik kom echt niet langer naar Jasper zijn woedend hoofd blijven kijken.

'U heeft twee pizza's besteld.' Vraagt hij monotoon als ik de deur open.

'Jep, dat is voor hier.' Zeg ik met een lach en dan hoor ik Jasper achter me aan komen stormen.

'En nu ga je me vertellen, wei die klootzak is en ik zal ervoor zorgen dat jij hem nooit meer ziet. Jij, Lena, bent van mij.'

'Dank je wel, Jasper heb je de twintig euro?' Vraag ik met een grootste glimlach.

'Een pizzabezorger?' Vraagt hij verwondert.

'Ja laat die jongen nu toch niet wachten. Het is heel koud buiten.'

'Is dit een grap? Ben je serieus Lena? Heeft zij je ingehuurd?' Zijn blik gaat van de jongen naar mij en ik open de eerste pizzadoos.

'Ja natuurlijk meneer, ik werd ingehuurd om pizza te leveren.' Zegt de jongen met blonde haar verrast.

'Oh liefje, gaan we het zo spelen?'

Ik kijk hem grijzend aan en neem een hap van de pizza. Kijk dan naar Jasper en knipoog speels.