"Pushing me away doesn't assured you that I won't crawl back to you" - Chandler. He's looking at me with teary eyes.

"I lied, okay! I lied!" while pushing his chest. Kunti nalang kasi at mayayakap ko na siya na baka pagsisihan ko rin sa huli.

"People have secret rooms to hide something shameful and doubtless, illegal at hindi ka excempted dun. I love you and when I said that I meant all of you! Your lies! Your flaws! Your horrible stories. I love all of them. So let me fight for us. Let me win ths battle" I saw a tear drop from his eye. Seeing him like this made my knees go weak. Hindi ko na rin mapigilang umiyak ay yinakap siya.

Nasasaktan na ako Chandler. Nasasaktan na ako.

Hindi ko mapigiling humagol-gol sa sunod-sunod na pagbuhos ng luha sa mga mata niya habang yakap-yakap ko siya.

I used to see the world as messy, and cruel. Now everything is lovely because of this man....But he deserve better than another broken soul.

Binitawan ko siya at mariing tinignan sa mata. Handa na ako Chandler. Para rin naman sa iyo ito e.

"I'm sorry but I don't think I can be with you anymore." tinignan ko siyang mabuti upang sabihin sa kanyang buo na ang desisyon ko.

Umiling-iling siya na parang hindi makapaniwala sa mga sinasabi ko. Tuloy-tuloy ang buhos ng luha niya kaya umiwas ako ng tingin at binitawan siya.

"W-Why? How? you love me, you can continue loving me!"

Ang kanyang luhaang mata ay nagmamakaawa na parang bang kaya niyang sisirin ang akin magbago lang ang nasa isipan ko.

Umiling ako habang pinunasan ang mga luha. Tinignan ko siya, ang mga matang iyon.... mga matang minsan ko na ring pinaluha.

"One day you will also wake up and realize you won't need love anymore.... Like what I did."

Edited
VOTE and COMMENT please
Salamat po!