Aunt Malory and Uncle Ross is fighting in the living room kaya mas  gusto kong manatili sa room ni Alonzo. Mula sa pinutan niya ay rinig na rinig ang mga pagbasag ng mga gamit sa baba.

‘Alonzo, si Maureen to pasok ako pwede?”   Ilang minuto rin akong naghintay sa labas ng mapagdesisyonang kong pumasok.

I saw him on his bed crying silently. I sat in his side for awhile nang hindi pa rin ito tumahan nagsalita na ako.

“Oy!, ang pangit mo pa namang umiyak. Tahan na nakasakit sa tenga alam mo ba iyon?” niyugyug ko ang katawan niya habang nakakumot ito.

Patuloy pa rin ang hagulgol niya kaya kinuha ko ang isang basong tubig na nasa side table niya at binuhos sa ulo nito.

“Ano ba!” singhal ng tiyanak na bata.

“Ano ba!” pang-aasar ko sa kanya. Inasar ko pa siya lalo kaya wala itong nagawa kung hindi lumaban.

Kinuha nito ang unan sa kanyang uluhan at tinampal sa mukha ko. Masakit iyon kaya hinawakan ko ang mga paa niya at binaligwas siya.

Nahampas ko siya sa pader kaya dumugo ang ulo niya. Hindi pa ako na kuntinto kaya kinuha ko ang baso at hinampas sa mukha niya.

Naisipan kung kumuha ng asido pero wala kami non kaya hinampas ko nalang sa kanya yung side table.

Nang hindi na siya huminga tumakbo ako papuntang bintana at tumalon palabas ng bahay.

Nakapagdessisyon na ako. Hahanapin ko ang mga magulang ko at babalik ako rito at maghihiganti kang Uncle Ross.

Pero biro lang, hahaha ang harsh ko naman kung gawin ko kang Alonzo iyun kung kay Uncle Ross pwede pa.

Hindi ako masamang tao no. Well I did bad things in my former school pero ni minsan hindi ko naisipang pumatay. Gosh!!

“Ano bang ginagawa mo rito?”

“Pake mo, inampon niyo ko kaya may rights ako sa pamamahay na ito”

“Talaga? Paano kung sabihin ko kay Dad na paalisin ka, huh!” As if.

“Sige nga, lumabas ka nga rito sa kwarto mo at sabihin mo sa daddy mo iyang pinuputok ng butsi mo!” panghahamon ko sa kanya. Lumunok naman ito kaya napangisi ako.

Tumayo ito at walang gatong na pumunta sa sariling banyo. Napagdesisyonan ko munang kumuha ng meryenda sa baba para makakain naman ang tiyanak.

Rinig ko pa rin ang pagtatalo ng mag-aasawa pero hindi katulad kanina na may nababasag kada-minuto. Tungkol yata iyon sa nobyo ni Aunt Malory noon ngunit parang hindi pa nakamove-on si Uncle Ross.

Pagkapasok ko sa kwarto ni Alonzo ay nakabagong panligo na ito, masama pa rin itong nakatingin sa akin kaya nginitian ko siya ng pang-aasar.

“Meryenda ka muna tiyanak ,para lumaki-laki ka naman. Ako naaawa sa height mo iyung mga kaibigan mo ay mataas pa sayo.” pang-aasar ko rito kaya’t umusok ang tenga nito tulad ng tiyanak na hindi makatae.

“I’m not tiyanak. I’m tall!” nyenyenyenyeee. Matangkad naman talaga siya talagang ang sarap lang talagang mang-inis ngayon.

“Yeah, yeah. Kumain ka na tas mag-usap tayo” tumaas naman ang isang kilay niya kaya tinaas ko ang gilid ng labi ko. Wala lang parang magtaasan kami rito baka sakaling madagdagan ang tangkad niya.

“Why would I talk to you?” kumuha naman ito ng isa cookies.

“Because I don’t have someone to talk. Nana is cleaning with the other maids.” Napahinto ito sa pagkain at tumingin sa akin.

“Is mom, hurt?” malumanay na ang mata niya kaya hindi ko maiwasang mapalunok. Ang cute niya pa naman na tiyanak, naaawa ako sa kanya.

It’s been already week na hindi masyadong magkasundo ang mag-asawa at ngayon nga ay may nababasag na.

“If you want to know, go console your mom” I said, umiling naman ito at bumuntong hininga.

“I can’t I don’t want to see both of them. Why is dad really angry today? Maybe mom is seeing her lover” may namumuong luha sa gilid ng mata nito kaya hindi ko na pigilang hawakan ang kamay niya.

“Look, don’t try to jump in conclusion. Ganun ba ang pagkakakilala mo sa mommy mo?” I want him to feel bad dahil sa nasabi niya sa mommy niya.

Aunt Malory is a kind woman kaya never akong nagdoubt na may lalake siya kahit iyon ang madalas pagusap-usapan ng mga katulong sa bahay.

She is always kind and thoughtful hindi man niya maipakita iyon sa akin ng klaro pero ramdam ko ang bawat pag-alala niya sa akin noon.

Tuwing tumitingin siya sa akin hindi ko alam pero ramdam ko ang pananabik at sakit na dumadaloy sa mata niya.

It’s easy to read people actually you just have to look them in their eyes and you’ll see what they are thinking and feeling. Kaya alam ko na nasasaktan din si Aunt Malory sa pamamahay na ito. Maybe she's just fighting their relationship for Alonzo.

Kung anong bait ni Aunt Malory ganung poot at galit naman si Uncle Ross. Sa lahat siguro ng tao ako ang kinamumuhian niya.

Hindi ko alam kung anong nagawa ko inisip ko nalang baka dahil iyon sa nagawa ko sa nakaraan. He’s simply vile and cruel to me at ngayon naman kay Aunt Malory.

No one knew that Uncle Ross tied and lock me in the basement before for a day. They think that I was in a trip with my friends but it was only his excuse he came up.

Lasing siya noon at nag-away silang dalawa ni Aunt Malory tas siguro dahil nakialam ako noon.

When I saw him slapped Aunt Malory parang binuhusan ako ng malamig na tubig kaya na hampas ko siya ng libro. He was also about to hit me when Aunt Malory beg to forgive me.

At noong sumunod na araw when Aunt Malory went to shop with Alonzo and Nana he locked and tied me in their basement.

I never told anyone kahit si Nana dahil ayaw kung magalit rin si Uncle Ross sa kanya. I never like him I just simply hate all of him.

Kaya hindi ko maiwasang magalit ng kunti sa sinabi ni Alonzo dahil kahit hindi ako parati nakasama nila paglumalabas alam ko kung gaano ako inalagaan at inintindi ni Aunt Malory.

Humagol-gol naman si Alonzo, hindi ko siya inalo o hinawakan. Tinignan ko lamang siya na walang pakialam dapat siya mismo ang makaisip na mali ang nasabi niya.

“I-im s-sorry"

“Sa mommy mo sabihin iyan. You should be thankful na may ina ka at hindi tulad kong nangungulila sa taong iniwan ako at pinabayaan. If I were you I would be grateful and thankful."

"Hindi lahat ng bata merong inang nagmamahal katulad ng sayo ang iba ay hinihilang na magkaroon at makaramdam ng yakap ng ina. While you, you have her. Kilala ko ang mommy mo at hindi siya ganung tao."

"When I was adopted by your parents I felt treasured and loved by her kaya’t ni minsan hindi ko inisip na hanapin ang totong magulang ko dahil ayaw kung masaktan ang mommy mo.”

Even I have a disgraceful attitude but I am a sentimental person. I would be lying if I won’t say that I’m not longing with my real parents but I can still hold it, kaya  ko pa namang maghintay dahil na rin sa pagmamahal ni Aunt Malory.

Pinunasan ko ang mga luha sa mga mata ni Alonzo, tumahan naman ito ng kunti. Aalis na sana ako ng may namalayan akong nakatayo sa likuran. And I think my blood run in my head when I saw its Aunt Malory silently whimpering.

Napahinto sa pag-iyak si Alonzo at dali-daling yumakap sa ina. I can’t help but cry with them. Sana ako rin. Sana makaramdam rin ako ng yakap ng isang magulang. Sana.

Aunt Malory motioned me to hug with them. I smiled. I felt home even I'm far on it. Her hug is so cold yet warm, blue yet bliss, messy but beauty. I don’t know what I’m really thinking, if I’m thinking at all I just want to feel this hug and hope this kind of feeling would last a lifetime.

FOLLOW, VOTE and COMMENT
Salamat po!