We ought to know what we’ve missed.

Xylo’s POV

“Mr. Grayson! Bakit hanggang ngayon wala ka paring natatapos?!”

“Ee~ teka lang HoneyBel~ Wag mo kong madaliin~ Nastrestress na nga ako dito ee~”

“Dad, you know whatsh the best to do? Leave all thish and let’s plaaay~!”

“Waaah~ Maganda nga yang naiisip mo Darence. Tara’t tayo’y---”

“Walang Maglalaro. Walang aalis hanggat hindi mo natatapos yang tambak mong pipirmahan. Diyan ka lang at hindi ka uuwi hanggat wala kang natatapos naiintindihan mo?” Madiin niyang sabi. I pout and looked at her teary eyed.

“Awww~ Mommy, wawa naman po si Daddy~ Payagan mo na po siya~ Baka po magkasakit siya kawawa naman po siya. How will he continue working if he’s tired? You know Mom, he needs to rest. Do you want Dad to get sick, Mom?” Tama yan son, konsensyahin mo ang Mommy mo~ ㅠ_ㅠ

Tinignan niya ko’t nagmamakaawa akong nakatingin sa kanya.

“Fine! Pero iuuwi mo yan at tatapusin mong lahat yan naiintindihan mo?!” Ngumiti ako’t tumango-tango. Nakipagfist to fist ako sa anak ko’t tuwang-tuwang niligpit ang mga gamit ko bago kami lumabas ng opisina.

“Ayusin mo nga yang suot mo. Naturingan kang president ng kumpanya pero hindi ka umaaktong presidente.”

“Anong hindi? Mukha naman akong kagalang-galang di ba?”

“Mukha kang kag^gu-g^gu lang.”Bulong niya.

“Mahal mo naman~” She rolled her eyes and hid a smile. Inakbayan ko siya’t hinalikan sa pisngi.

“I love you HoneyBel~”

“Oo na~ Papakipot pa ba ako e mahal rin naman kita?” (-^_^-). Yan ang asawa ko. Hindi deniable at hindi pahumble XD.

Bumaba na kami ng building at hinintay ang sasakyan namin.

“Pasok na~” I let them in first bago ako pumasok.

“San niyo gustong pumunta?”

“Sa Restaurant po nina Ninang Esha at Kyushoo~” Bahagya kaming natawa.

“Ninang Treshia at Ninong Kyungsoo, Darence.”

“Ganon na rin po yun Mommy. As long as you know who I’m pertaining to, nothing’s wrong with that. Right Dad?”

“Of course my son. Give me a high~” He give me a high five and hugs me.

“Haay~ Mag-ama nga talaga kayo~”

“HoneyBel, give me a high~”

“Punch or kick?” I pout and I receive a kiss. I smiled. My wife is very sweet~ So sweet that I can’t resist.

“Sir, alis na ba tayo?”

“Ay hindi Manong. Dito lang tayo at antayin nating kusang tumakbo ang sasakyan. Syempre po, aalis na tayo~” Natatawa kong sabi’t kakamot-kamot ng ulo ang driver namin. Nakatanggap tuloy ako ng pingot.

“Aww naman HoneyBel~ Ang sarap non grabe~” Saad ko habang hinahaplos yung tenga ko.

“Umayos-ayos ka ha? Kaya nagiging pilosopo ‘tong si Darence e.” I looked at my son as the car starts running.

“Darence, you know when to kid and apply philosophy and when not do you?” I asked firmly.

“Of course Dad~” I smiled.

“That’s ma boy~ give me a fist~” We fist to fist and I hug him. I saw my wife face palmed and I pulled her for a hug.

“Walang dudang mag-ama talaga kayo.” I giggled and as the car passed in front of the garden of the Grayson’s company, I looked at the name at the top of it.

I sighed. How long I’ve been managing this company that our family owns? How long I’ve been sitting and acting as the CEO of this large company? How long I’ve been bringing all the responsibilies put on my shoulders since when she left? How long was it when she left without telling me? Without telling everyone?

8 YEARS AGO when Xyla leaves…

(Still Xylo’s POV)

“Di na talaga kayo mapipigilan?” Tanong ko’t bahagya silang ngumiti.

“Babalik kami. Sigurado yan.” Chanyeol said and I nods.

“Pano ba yan? Hindi na ako magbababye. Babalik rin naman kayo e~” Tumango sila’t tinignan ako. Isa-isa ko rin silang tinignan. Napatingala ako’t napabuntong hininga. Then I felt they pat my shoulders.

“Kaya mo yan Laurence. She will not leave you when she doesn’t know you can’t do it. Hindi niya tayo iiwan kung alam niyang hindi natin kaya.” Bahagya akong ngumiti sa sinabi ni Luhan. Mukhang nakamove on na siya. Nakamove na nga ba talaga?

“Sige… baka mahuli kami sa flight. Alis na kami.” I nod at nagsisakayan na silang lahat except for one who was looking at the whole front of the house. Nilapitan ko siya’t pinat ang balikat niya.

Malungkot niya akong tinignan.

“Aantayin ko ang pagbabalik niyo Sehun. Make sure na pag bumalik kayo dito, may kanya-kanya na kayong maipagmamalaki. May kanya-kanya na tayong nasimulan. Comeback here na hindi na ikaw ang dating Sehun na kilala ko. Na kilala niya. Come back here for a new you. For a new start…” He smiled half and nods.

“W-wag mong pababayaan… Wag mong pababayaan si Xytee at Bel. Pati narin si Yaya at ang kapatid mo~ Yung mga kaibigan niya… wag mo silang pababayaan Laurence…” Tumango ako.

“Kung makapagsalita ka naman parang ikaw ang ama at ako ang ina na maiiwan sa mga anak natin. Wag kang mag-alala Daddy, hindi ko pababayaan ang mga baby natin~” I said trying to cheer him up. Bahagya siyang natawa’t niyakap ko siya and he hug me back.

“Aantayin namin kayong lahat.” Bumitiw na siya at sinulyapan ang bahay bago tuluyang pumasok sa van.

“Mag-iingat kayo boys~! Wag niyo akong kalilimutan! Sumulat kayo, magpadala ng telegrama o kadramahan kay Charo o kaya’y chat tayo~! Wag na wag niyong pababayaan ang mga sarili niyo! Bumalik kayo ha?!” Sigaw ni Bel habang umiiyak na kumakaway sa kanila hanggang makalayo na ang Van at bumuhos ang mga luha niya.

“Bel, ano ka ba? Kala ko ba matapang ka? Pano pala kapag ako naman ang umalis, iiyak ka rin ng ganyan?” Tinignan niya ko’t kagat-kagat ang labi niya’t umiyak.

“Huy~ Grabe naman ‘to, sinasabi ko palang umiiyak ka na? Di pa ako umaalis kung iyakan mo ko para naman akong mawawala.” I said and comfort her.

“G^go! Kapal ng mukha mo! Hindi kita iniiyakan! Umiiyak lang ako dahil sa lahat ng pwedeng matira, bakit ikaw pa?” I pout.

“Grabe naman Bel. Sakit non. Tayo na nga lang ang natira’t magkaramay, ganyan ka pa? Iyak na ko~” I started sniffing at di ko napigilan ang mga luha ko.

“O, bat umiiyak ka rin? Moment ko ‘to e~ Wag kang gumaya.” Di ko siya pinansin at umiyak nalang din.

“Laurence naman e~ Umalis na nga si Sehun, ikaw naman ang pumalit. Yung totoo? Dapat ata ako ang hinabilinan niya’t hindi ikaw. Like nga dito~” She pulled me for a hug at niyakap ko lang din siya.

“Bel~ Promise me you won’t leave me too…”

“I won’t promise. Sabi nga ni Xyl, hindi natutupad ang mga promises. Sa halip, gagawin ko nalang Laurence. I won’t leave you. I’ll stay here to support you~” Mas hinigpitan ko pa ang yakap.

Hindi ko yata kaya dahil ang taong sinasandalan ko, wala na… Dahil alam kong lagi lang siyang nandyan at alam kong hindi niya ako iiwan, nagagawa kong maging matatag. Nagagawa ko dahil alam kong may sasandalan ako sa oras na manghina ako. But now that she left us… hindi ko na alam.

 (5 years later…Still Xylo’s POV)

“Congrats Mr. Grayson.” Nakipagshake hands ako sa board of committee’t isa-isa silang pinasalamatan. Naexcite tuloy akong umuwi kaya pagkaalis na pagkaalis ng lahat ay nagmamadali akong umuwi.

When I reach home, dali-dali akong bumaba ng kotse’t inayos ang sarili ko’t umaktong matamlay at pagod na pagod. I walk inside at binati ako ng mga kasambahay.

“Where’s my wife?” Tanong ko kay Madame Demetria’t hindi pa siya nakakasagot ay nakita ko nang pababa ang asawa ko habang karga ang anak namin. I smiled half kahit ang totoo e masayang-masaya akong Makita sila.

She looks worried upon seeing me. Sinalubong namin ang isa’t isa at mabilis ko silang niyakap at hinagkan.

“How’s work? Ayos ka lang? Hindi mo ba naclose ang deal?” I sighed and lower my head.

“Ayos lang yan Honey~” She said and hug me again. Napangiti ako ng lihim at nang kumalas siya’y bahagya akong ngumiti at inabot ang briefcase ko kay Madame Demetria’t kinarga si Darence.

“Daadee~” Masaya niyang sabi’t hinalikan ko ang ilong niya at kinamot niya naman yon. My 4 years old son was very cute indeed.

“Kuya! Kuya!” I saw Xylene running downstairs.

“Dahan-dahan Xandara Celene.at baka madapa ka!” Hindi man lang nakinig at patakbo akong niyakap.

“Kuyaaaa~ Namiss kita~” Natuwa naman daw ako. Ang laki niya na. Dati lang, binti ko lang ang niyayakap niya ngayon, bewang ko na. Medyo hanggang kili-kili ko na siya. She’s tall for 11 years old girl at parang dalaga nang tignan pero yung attitude, bata parin. If she would see her Xylene now, ewan ko nalang at baka hindi na niya kayang kargahin.

“Kuya!” I looked back to see Xytee with Suho.

“Hey~” I kiss and hug her at nakipagmanly hug lang ako kay Suho. And Bel did greet them too..

“Hi Ate~ Kuya~” Xylene greeted them and give them a hug and kiss. Hindi na talaga maaalis sa pamilya namin na sweet kami’t masayahin na kabalktaran ng pamilya nina Tito Zhake. They were serious and secretive at hindi sila showy.

“How come you’re both here? May problema ba?” Nagtinginan sila’t inakbayan ni Suho si Xytee.

May chismis ako sa inyo pero hindi ko na idedetalye lahat. Alam niyo bang apat na taon nang nililigawan---este! girlfriend niyang si Suho si Xytee? Gulat kayo? Nagulat din lahat e. At di makapaniwala sina Mommy pati sina Tita noong pumunta si Suho sa mansion nila’t nagpaalam na liligawan si Xytee.

Kasi naman di ba? Ang layo ng agwat ng mga edad nila. Xytee was 16 now and Suho was like 27 and their age gap was 11. Sino ba namang mga magulang ang mag-iisip na seryoso si Suho e parang ang child abuse naman non di ba? XD. Pero kasi~ Di naman halatang matanda na yang si Suho dahil ang bata niya paring tignan tapos si Xytee, nagdalaga masyado at pumantay ang mga itsura nila sa estado nila. They look like a young couple at di mo mapaghahalataang malayo agwat ng mga edad nila.

Ngumiti silang pareho.

“Di ba tayo magcecelebrate dahil nakapagclose ka ng deal?” Suho said at naningkit ang mga mata ko. Ugh!

“Akala ko ba!” Binalingan ko si Bel at nginitian at hinalikan.

“Isosorpresa sana kita pero atat ‘tong dalawang ‘to, inunahan pa ko e~” Sabi ko’t sabay ismid dun sa dalawa.

“It’s not our fault Kuya kung may pasorpre-sorpresa ka pang nalalaman e palpak rin naman.”

“Wow naman. Hindi ba kasi pwedeng minsan, wag pangungunahan at uso ang hintay-hintay at hinay-hinay lang~” Tinawanan lang nila akong dalawa’t nagulat ako nung kinurot ni Bel ang tagiliran ko.

“Aray naman HoneyBel~” Kinuha sakin ni Xytee si Darence at hinayaan ko naman.

“Ge lang, mag-usap lang kayo diyan at sabihin niyo pag tapos na kayo.” Suho said and they leave together with Xylene. Kaharap ko ngayon ang nakakunot noo at nakapameywang na asawa ko.

“Wag ganyan Bel~ Nawawala ang poise mo pero di bale, maganda ka parin at mahal parin naman kita~” Masaya kong sabi’t kinurot niya ako ulit.

“Aray naman~ Kung halik yan naku, tatanggapin ko yan ng buong-buo, gusto mo unlimited pa e~” Hinampas niya ako sa braso.

“Puro ka kalokohan. Kairita ka.”

“E gusto nga lang kitang isurpresa.”

“Pwes, hindi ako nasurprise. Nagulat ako.”

“Anong pinagkaiba non? Di ba pagnososorpresa, nagugulat?”

“Malamang, spelling nila, bobs~”

“Aww~ Ang bastos ng bibig mo HoneyBel~ Baka marinig ka ni baby Darence~” Bago niya pa ako masabunutan ay tumakbo na ako paakyat ng kwarto.

“Bumalik ka dito! Humanda ka lang talaga kapag naabutan kita!” She yelled at dire-diretso akong pumasok ng kwarto’t nagtago sa ilalim ng kumot. Tawang-tawa ako nung marinig kong pumasok siya’t naramdaman ko ang bigat na pumatong sa kama.

“Tatago-tago ka pa e kita naman yung paa mo?!” Mas lalo akong natawa’t bago niya pa tuluyang maalis ang kumot ay dinaganan ko siya agad and lock her hands on mine.

“Wahahaha! Ikaw ngayon ang nahuli! Gaganti ako!”

“Waaaah~ Spare me Honey~ Hindi na kita kukurutin~”

“Weh?” Tumango-tango siya’t nagpuppy eyes. I giggled.

“Then say sorry to me first so I’ll forgive you.”

“Sorry~”

“Ay~ doesn’t sound sweet and convincing.”

“Ee~ I love you~ I’m sorry honey ko~” Nagpipigil ako ng tawa’t inilapit ang mukha ko sa mukha niya.

“Ano ulit yon HoneyBel?” Tanong ko habang titig sa mga mata niya.

“So---” Before she could speak more, I already obtain her sweet lips. Binitawan ko ang mga kamay niya’t dahan-dahan siyang iniupo still kissing her deeply. Gaad~ I’m in. Pero sabi nga nila, kapag andon ka na e sadyang may mga istorbo talaga.

“OMFG! GOSH! WHAT ARE YOU TWO DOING?! GOSH! GOSH!” Napahinto kami’t napatingin sa pinto.

“WTF!” Mura ko’t tinakpan agad ng kumot ang asawa ko. D^mn it! Yun na yun e! yun na yun! I already unhook it and their---ASDFGHJKLQWERTYUIOP!@#$%^&*()!!!!

“Wow~ What a show~ Tuloy niyo lang, manonood kami.”

“Are you an idiot Chen?! Wishing to watch them doing that where in the first place we can do that at home?!”

“Really?”

“T^ngn^. Uto-uto ka naman. Halika dito’t mag-usap tayo.” Sabay pingot ni Meylixxa sa tenga ng asawa niya pababa.

“Have you learned something from what you’ve seen Allaine?” I saw Allaine gulped blushingly at umiwas ng tingin. I saw that mischievous smile of Khier as he pulls her fiancée on her waist.

“Don’t worry Daa~ mas hot pa tayo kapag tayo ang gumawa niyan.”

“Gosh~ Baa~ ipractice natin yan. Excited na akong umuwi~” I face palmed to Baekhyun and Dana’s statement.

“Bumaba na kayo. Gagawin niyo nalang, iiwan niyo pang nakabukas ang pinto.” Kyungsoo said.

“Wag ka ngang KJ. Ganyan talaga pag-excited at attached. Hindi niyo na napapansin ang paligid, ginagawa rin natin minsan yan di ba? Minsan nga sa kusina pa~” I saw Kyungsoo blushed hard at hinatak paalis si Treshia kaya natawa narin ako kahit medyo asar ako. Naiiling nalang si Lay.

“Baba na kayo. Hinihintay na kayo ng lahat.” Tumango ako’t sinara na niya ang pinto’t nilingon ko ang asawa kong nakasilip sa kumot. Nginitian ko siya’t inabot at hinalikan sa noo.

“Bihis lang ako.” I said and stood up at nagbihis na bago kami lumabas at bumaba at papunta palang kami ng kusina ay rinig ko na ang halakhakan at kabi-kabilaang ingay.

“Ayt~ Kala namin may round two pa kayo e.” Natawa nalang ako’t nailing at pinaghila ng upuan ang asawa ko’t naupo na lahat. I look at everyone.

“Wala parin kayong balita sa kanila?” Tanong ko’t nagtinginan sila.

“Meron na.”

“Kamusta naman daw sila?”

“Si Sehun, busy sa pagmamanage ng kumpanya nila. You know how it was being the CEO.” I nod. Mahirap talaga.

“Sinubukan naming mag-ask for appointment pero full load ang schedule niya kaya…” Natahimik ulit lahat.

“How ‘bout Luhan?” Umiling silang lahat.

“Wala talagang balita about sa kanya. Ewan nga namin kung buhay pa ba siya or what. Hindi rin namin makausap ang family niya dahil alam niyo naman na sobrang strict ng Dad niya. You know… mahirap lapitan ang mga Lu.”

I felt sad. Sila nalang kasing dalawa ang wala dito. A, no. Tatlo sila.

“How ‘bout her?” Nagkatinginan kami nina Xytee at nailing. Wala kaming balita sa kanya. Ni hindi namin alam kung ano na nga bang nangyayari sa kanya. Naisip ko tuloy, hindi kaya magkasama sila ni Luhan at itinuloy ang buhay pag-ibig nila? xD

I looked at everyone again who were eating at may kanya-kanyang sweet businesses. I look at Suho and Xytee. Xytee was schooling while Suho was busy building and managing their hotel and other businesses. Yup. Suho was supported by Tito and Tita. Nagkaroon ng collaboration ang mga kumapanya hindi lang ng kanila kundi ng lahat ng kumpanya ng mga kasama ko ngayon dito. Graysons gives some of its shares to each of their company na kanya-kanyang hinahandle ng bawat isa.

It was us now who were managing our parents company and other businesses. It was me now who was handling this big responsibilities put on my head. Yeah~ On my head for my shoulder can’t handle it anymore. Kung andito lang sana siya…

“Sir Laurence, someone wants to see you.” Biglang sulpot ni Madame Demetria. Sino namang maghahanap sakin at sa oras na ‘to pa kung kailan nagkakasiyahan kami?

“A visitor?” They ask and I shrug my shoulders. Tumayo ako’t sumunod kay Madame Demetria.

“Asan?”

“Nasa sala Sir.” Dumiretso akong sala to see two heads on my sofa. Oo, dalawang ulo lang. XD. Of course, it’s two persons.

Nangunot ang noo ko. Sino ‘tong mga ‘to? Nakatalikod sila sakin at gusto kong malaman kung sino ‘tong mga ‘to. I cleared my throat at their back at unang lumingon yung babae.

“Oh! Geejae?! What brought you here?!” I surprisedly ask. Tumayo siya’t nagulat ako nung may bitbit siya sa mga braso niya palapit sakin.

“Wait… don’t tell me…” Ngumiti siya’t tumango.

“My son Laurence… Luigee.” I look at her son. He was as big as my Darence.

Maybe you were asking if who is this woman. Well, she’s my cousin. Oo, ako lang. Hindi siya pinsan ni Xyl.

“I don’t hear about you after graduation. Where have you been all these years at pagbalik mo, may bitbit ka nang anak?” She giggled.

“Yun nga ang ipinunta namin dito.” Saying that, napatingin ako dun sa kasama niya’t nakaupo lang yon at nakayuko. Nakatalikod parin ito sakin. I point him out. Tumango-tango si Geejae saka binalingan ang kasama niya.

“Hon~” She called out and as the man stand up, parang kinabahan ako na naexcite. Parang gustong-gusto kong malaman kung sino siya. Looking at his bold back with his curly brown hair and height, parang mas lalo akong gustong alamin kung sino nga ba siya.

Suddenly, he turns around slowly and when my eyes hit his face… he smiled.

“Kamusta… Laurence?” It feels like my heart will pop out. Surprise covered me at dahan-dahan niya akong nilapitan at tinignan ko si Geejae na nakangiti at binalik ang tingin ko sa kanya.

“Long time no see. It’s been a while.” Unti-unti akong napangiti.

“WAAAAH! LUHAAAAAAAAN!”