CHAPTER 59.1 : Defend

Meylixxa’s POV

Woooh! Kinakabahan ako! Today was our thesis defense. Kasabay namin sina Xandria at iba pa. Kagroup ko si Treshia’t yung isa pa naming kaklaseng babae.

 

 

“Woi!” Napatingin ako sa pinto’t nakita ko si Karren palapit samin.

 

 

“Good luck sa inyo!” Saad niya’t niyakap kami. Wala siyang Thesis. Hindi Business chuchu ang course niya. She’s taking up BS Psychology and Philosophy. Astig ng course niya ano? Hindi halata sa itsura niyang ganon ang course niya. E tignan niyo kaya yang si Karren. Hindi angkop sa ugali niya ang kurso niya. XD. Dapat course niya, Criminology o kaya, Abogasya.

 

 

“Galingan niyo! Ipasa niyo ‘to kung ayaw niyong bumagsak!”

“Kinakabahan nga ako, Ka.”

 

 

“Wag kang kakabahan Tresh. Kapag tumingin ka sa mga mata ng panelist, don’t let them take over you. You take over them. You should set on your minds na kayo ang mga boss at sila ang mga employee na tuturuan niyo.”

 

 

“Wow. Hindi lang pala ka-pilosopohan ang alam mo ngayon a?” Sambit ko’t natawa lang siya’t pinat ang ulo ko.

 

“Labas na ako. Wag kayong matakot ng hindi kayo magkamali.” Huli niyang sabi bago tuluyang umalis. I sighed and look at Tresh.

 

“Let’s give our best. Tama na ang apat na taon Tresh. Ayoko nang dagdagan pa.” Tumango siya’t bumuntong hininga.

 

“Yaka ‘to! Chicks ‘to!” Natawa lang ako sa pagiging determinado niya.

 

“O, sina Xandria!” Sabay turo ko dun sa tatlong humahawi ng tao sa daraanan.

 

“Woah~ hindi naman halatang seryoso’t prepared sila ano?” Tanong ni Treshia. Andami kasing mga lalaking nakasunod sa kanila’t may dalang mga gamit at product nila.

 

 

“Ano pa bang aasahan? She’s a Grayson after all. Expect the best.” Sagot ko.

 

 

Allaine’s POV

T-the… the ano… tinignan ko yung reviewer ko. Juice colored~ kagabi naman memorize ko na lahat ng ‘to a?

 

 

“Make sure to serve it right.” Tinignan ko si Xandria na kinakausap ang mga magseserve ng product namin mamaya. Ang swerte ko’t kagrupo ko siya. Wala ako masyadong ginastos dahil halos siya lahat sumagot ng mga gastusin.

Di ka mapapabayaan kapag siya ang kagrupo mo. Namiss ko tuloy noong ginagawa namin yung thesis namin sa bahay ni Auntie Paz. Namiss ko yung mga pag-aaway, mga ingay, mga sagutan, mga murahan, mga… mga alaalang nakalimutan niya na…

 

 

I sighed and stood up. Nag-aalangan man ako na baka magalit siya ay ginawa ko nalang. Minsan lang ako magkaroon ng lakas ng loob at siya ang nagturo sakin ng bagay na yon. You don’t need to be afraid. Believe in yourself because you know yourself more than anyone else. I hug her tight. I felt her hands trying to remove me but I tighten the hug more but enough for her to breathe.

 

 

“Just give me a minute Xandria. Just give me a minute.” I closed my eyes. Kelan ka ba babalik? Namimiss na kita. It feels like I lost everything when you lose those memories. Minsan nalang ako magkaroon ng kaibigan pero pahirapan naman. Ikaw na nga ‘tong kauna-unahang tumanggap sakin pero ikaw ‘tong nalimutan ako.

 

 

Napangiti ako’t naluha nang maramdaman kong pinat niya ang likod ko.

 

“Don’t be scared Nerdy. We’ll pass this. You said you’ll bring me to Baguio if we were declared as Best in Thesis, right? Gagraduate tayo, wag kang mag-alala.” Nakalimutan niya na nga yung usapan namin na yan. Kung hindi pa pinaalala ni Khier noong Monday, hindi niya malalaman. Kumalas na ako’t pinunasan ang ilang butil ng luha ko’t tinignan siya.

 

 

“Change now. Show me why I stayed in this group.” Tumango ako’t ngumiti bago umalis para magbihis. Noong Monday, nagmeeting kaming tatlo at tinanong niya kami kung bakit kami ang mga naging kagrupo niya at kung bakit nagtagal siya sa grupo namin. Hindi ako nakapagsalita ng mga oras na yon thinking what was the reason why we stayed long together?

E dati lang hindi sila magkasundo ni Khier. Hanggang sa… sumagot si Khier at sinabing… ‘You stayed for long because it wasn’t Laurene who accept us. It was Xandria.’ Yeah… it was Xandria after all.

 

 

Khier’s POV

Ugh! D^mn this tie! Paano ba isuot ‘to?! Oo nga’t may tie ang uniform ko pero hindi ako ang nagtatali non. It was Karren. And Karren wasn’t here!

 

“Tss. A simple thing to do and you don’t know how to knot it?” Tinampa niya ang kamay ko’t bahagyang hinila yung tie kaya bahagya akong napayuko’t napatingin sa kanya.

 

“You should tie it like this. Do this first then this blah blah blah~” I’m not listening to her tutorial. I was just looking at her cold, innocent face.

 

 

“That’s it.” Tinampa niya ang dibdib ko’t hinawakan ko kaagad ang kamay niya’t itinapat sa puso ko. She looked at me and I keep reading what her eyes keeps saying but I can’t read it. Karren teach me how pero wala. Napakalamig at blanko ng sinasabi ng mga mata niya. She’s good at hiding what her eyes keeps telling.

Noong hindi pa siya naaksidente, I can still read what her eyes is telling pero ngayon… Malabo… hindi ko na mabasa. Maybe because it wasn’t Xandria and it was Laurene whom I facing right now? But still… she’s that Hoodlum I ever had…

 

 

“How long will you forget?” I ask. She gets her hand and look away.

 

“Don’t ask me a question I can’t answer.”

 

“Then… how long I will wait?” Tinignan niya ko’t hinuli ko kaagad ang mukha niya.

 

“Tell me Xandria. May hihintayin pa ba ako?” Her eyes were sparkling. I sighed and bowed a little. I rest my forehead to hers.

 

 

“Maghihintay ako. If you’ll remember, then tell me if I still need to wait at maghihintay parin ako.” I look at her and she’s looking down. I kissed her forehead and hug her.

 

 

“When that day came… just tell me. Tell me if I’m waiting for something or nothing.” Tatanggapin ko kahit… masakit…

 

 

Xiumin’s POV

“Daliii! Dalian mong magdrive!” Utos ko kay Aizha. Ang bagal kasing magdrive e. Ngayon ang Thesis Defense nina Xy-Xy pati nina Kyungsoo at Chen. Nauna na sila sa Acad at eto kami ngayon, mukhang mastastuck pa sa traffic.

 

 

“Ikaw magdrive sige.” Nagpeace sign ako.

 

“Joke lang~ wag masyadong high blood sige, di ka papansinin lalo ni Kai niyan pag pumangit ka.”

 

“At anong kinalaman ng t^rant^dong yon dito?” Waw. Lutong naman ‘non. Crispy pa sa balat ng pride i-ken XD.

 

“Waha~ pansin ko kasing hindi kayo nagpapansinan. May nangyari ba?” Siniko ako ni Dandee na nakaupo sa tabi ko. Binalingan ko siya.

 

“Bakit?” Pabulong kong tanong.

 

“Nganga.” Ngumanga naman ako’t pinuno niya ang bibig ko ng maliliit na siopao.

 

“Puwahraah shahan yohon?” Tanong ko’t hirap na hirap sa pagnguya.

 

“Tatahimik ka o imamighty band ko yang bibig mo habang may lamang siopao?” Napatakip ako ng bibig at umiling.

 

“Then shut up okay?” Tumango-tango ako’t ngumiti siya saka ako binigyan ng tubig.

 

“Good boy. Ipagluluto kita mamaya.” Napangiti ako.

 

“CHALAGAH?!”

 

 

“Joke lang. Mukha ka talagang pagkain. Ano, araw-araw, ipagluluto kita? Aba, naging habit mo na atang minu-minuto kumain ng kumain. Look at yourself. Mukha ka ng siopao.” Tinignan ko siya’t ngumiti.

 

 

“Anong nginingiti-ngiti mo diyan?”

 

 

“Eh kashi~ Loohk at yourshelf dhin~ Parehash tsayo. Mukha kah ring shopaw. Ahahahaha~” Nilagyan niya ulit ang bibig ko ng siopao pero ngayon, yung malaki naman.

 

 

“Ayan. Siguro tatahimik ka na ano?” Naiiyak ako dahil lobong-lobo na ang bibig ko’t di ko na halos manguya yung pagkain.

 

“Dyandyee~” Hinarap ko siya’t bigla nalang huminto ang kotse’t natumba ako sa kanya. Nanlaki ang mga mata ko’t ganon rin siya.

 

 

“Ayos lang---sh’t! Bakit dito niyo ginagawa yan? Mahiya naman kayo sa kotse ko!” Napabangon tuloy ako’t napaupo ng maayos at namumulang umiwas ng tingin at nginuya ang nasa bibig ko. Sinulyap-sulyapan ko siya’t rinig kong bulong siya ng bulong. Minu-mura na yata ako sa isipan niya. I swallowed everything after chewing and drink before looking at her awkwardly.

 

 

“Uhh… Dandee… uhh… Sorry!” I said and put my both palms together in front of my face and close my eyes. Sinilip ko siya pero di siya nakatingin.

 

“Sorry talaga! Hindi ko sinasadya!” Sabi ko ulit at tinignan si Aizha.

 

 

“Wag mo muna siyang kakausapin kung ayaw mong makarate ng di oras. Let her curse you first and kill in her mind. Pag tapos na siya, kusa ka niyang kakausapin.” Nangilabot ako sa sinabi ni Aizha’t binalingan uli si Dandee na panay bulong at nakatingin sa labas. Teka… lalayo akong konti. Mahirap na, mamatay ako e di pa nakakaalala si Xy-Xy. Tumingin nalang ako sa labas pero naalala ko yung nangyari. Ayt!

 

Nag-init ang mukha ko’t ang bilis ng kabog ng dibdib ko. Napahawak ako sa labi ko. Waaaah~ Xy-Xy~ naunahan ka na ni Dandee! Ninakaw niya pers kiss ko! Xy-Xyyyy!

 

~~~

A/N : Ahahahaha! MinDee? LOL. Paneh ka talaga Xiu.

At dahil tamad akong mag-edit at balikan ang mga nakaraang Chapter, dito ko nalang ireremind.

 

@Wu_Ga-eul (former Dandere-chan) as Dandee Salvador

 

OH EM! XanIer na ba ituuu? 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: