Bel’s POV

Pabalik-balik lang ang tingin ko kina Luhan at Xyl. Magkatabi sila pero parang walang ganang kumain at akala mo’y mga namatayan. Their eyes were swollen. Umiyak siguro silang pareho. I think Xyl made her decision.

“Ya, pasok na po ako.” Matamlay niyang sagot saka tumayo. Hindi na siya nagdadrive ngayon at sinusundo na ni Khier. She said they were having their group meeting kaya si Khier na ang magsusundo. He even gave her car keys to Tao. Tumayo ako’t sinundan siya. Palabas na sana siya ng pinto pero pinigilan ko siya.

“Xyl… andito lang ako. Kung masakit, inuman mo ng gamot. Wag mong hayaang lumala.” She mouthed ‘thank you’ and smiled half saka na tuluyang lumabas. Bumuntong hininga ako. ‘Love is too powerful… it can drive someone crazy, can make someone happy, but can break someone instantly…’

Xyla’s POV

Nakatingin lang ako sa bintana ng kotse.

“Xand, there are lots who said, its taste and price were, best… What do you think ab---Xand, are you listening?” I can hear her but can’t focus.

“Just don’t mind her nerd and continue. I’m listening.” I heard creature said but I ignore them both. I need to be happy… I need too. I need to even I’m not.

“We should get the best in thesis. Baguio is waiting for us.” I said and smiled forcely. Malamig don. Malayo niyo makalimot ako dun di ba? Kasi, gusto kong makalimot. I looked at both of them and they were so serious.

“Hey, aren’t you excited?”

“Who would be if you’re smiling like that? Don’t smile if you’re not happy.” Creature said.

“I am happy. See, I’m smiling so I’m happy.” Masaya kong sabi habang patuloy na nakangiti.

“Not all smiles are happy. There are times that everyone needs to smile just to hide the pain.” Nawala yung ngiti ko. Sapul ako don. Tuhog na tuhog mula ulo hanggang puso. Napatingin nalang tuloy ako ulit sa bintana.

“What do you want?” Napaharap ako kay creature na sa daan lang nakatingin. I smiled.

“I want peace, peace and peace!” Tinutok ko sa mukha niya yung kamay ko na nakapeace sign.

“Sandali, mababangga tayo.” Napatingin ako sa harap at muntik na nga kaming mabangga pero sabay naming iniliko yung manibela. Pewh! I thought we’ll die. Nagkatinginan lang kami tapos nagtawanan.

“Mga baliw! Muntik na tayong mamatay, tumatawa pa kayo?!” Saad ni Nerdy. Tiningnan ko siya.

“Matuwa ka nalang at hindi tayo namatay. Slow mo talaga. Para kang traffic.”

Chanyeol’s POV

Nakatingin lang ako kay Luhan na kanina pa nakatingin sa malayo’t parang gustong maiyak. Ano kayang nangyari sa kanila ni Xandria? Parehas mugto ang mga mata nila at hindi ko na napansin na suot ni Luhan yung kwintas. Yun ba ang dahilan?

“On the board, who would like to answer?”

“SIR!” Napatingin ako sa gilid ko’t nakita kong maganang-maganang nagtaas ng kamay si Xandria. Kanina akala mo kung sinong namatayan, pero ngayon, parang wala lang nangyari.

“Ms. Salvador, do it. I don’t know what you’ve eaten at hindi ka natutulog ngayon.” I heard her chuckled and go to the board and answer the equation. As usual, walang kahirap-hirap niyang sinagot yon.

“Naalog ata ang ulo kaya ganyan.” I heard someone mumbled. Sinipa ko yung upuan ng babaeng nakaupo sa harap ko. Napatingin siya sakin at sinamaan ko siya ng tingin.

“Gusto mo ikaw ang alugin ko?” Umiling-iling naman siya’t humarap din.

“Ms. Salvador, can you give your classmates some sort of advice para ganahan naman sila’t magkaroon ng alam sa subject natin?” Tanong ni Mr. Panof. I saw her smiled a little.

“Ang Math, parang love…” I looked at her, then at Luhan. Nakatingin na si Luhan sa kanya ngayon. Binalik ko nalang yung tingin ko kay Xandria. First time kong maririnig ang love sa kanya.

“Kung hindi mo makuha, titigan mo nalang.” The whole class laughed including me. Napatingin ako kay Luhan at naiiling nalang siya pero tumatawa na nang bahagya.

“Class, quiet! Ms. Salvador, I said sort of advice not a joke.”

“Sir, that’s a good advice.” I said and everyone laughs again. We all eyed at Xandria again… she cleared her throat and give her serious face.

“Okay, one question Sir, do you believe that Math is related to love?” Tiningnan ko si Mr. Panof at kumunot lang ang noo niya.

“No, Ms. Salvador.”

“I would like you to answer this Sir.” Nagsulat siya sa board. Kumunot ang noo ko. 128√e980 anong equation yan? [A/N : Cr: to the owner. Nakita ko lang sa fb ko yan dati.]

“It’s null Ms. Salvador.” Umiling lang siya.

“Then what’s the answer?” Tanong ni Mr. Panof. Kinuha niya yung eraser at binura yung sa taas ng mga number at lumitaw ang salitang, ILOVeYOU. The whole class cooed.

“The advice is… hindi lahat ng problema, kailangan hanapan ng solusyon. Minsan, kailangan mo lang magbura at magdagdag, para Makita mo ang sagot. Love is related to Math not because of the number of days you’d been together but… on how you solve the problems that you’ve been in, while you were together.” Napamaang lang ako sa mga sinabi niya. I looked at the side and I saw Khier clapped his hands so do the others.

“Woooh! That’s our Xandria!” Pagchicheer nina Treshia. Binalik ko lang ang tingin ko kay Xandria and I saw her smiling… for real.

Xyla’s POV

“Ang galing mo kanina. Buti nalang inubos mo yung oras at hindi na pinasagot ni Sir yung iba.” Sabi ni Creature sabay gulo ng buhok ko.

“Haha, dapat pala hindi ko pinatagal para mangatog yang mga tuhod mo.” Pang-aasar ko pero ngumiti lang siya at inakbayan ako.

“Oo nga pala, mauna ka na. May kukunin lang ako sa computer room. I’ll take Nerdy with me.” Sabi ko sa kanya saka hinila si Nerdy palayo’t pumunta kami sa second building at umakyat sa second floor.

“Ano bang gagawin mo sa computer room?”

“May kukunin lang akong libro. Naiwan ko kahapon.” Sabi ko saka ko hinatak papasok ng computer room. Hinanap ko yung libro ko hanggang sa Makita ko na yon at lumabas na kami.

“Dalian natin, nagugutom na ako. Baka hinihintay na tayo nina Karren.” Saad niya.

“Kelan ka ba nabusog?” Tanong ko kaya sinamaan niya ako ng tingin.

“Hey hey hey… the love expert.” Napatingin kami sa baba namin at nakita ko sina Klarisse at ang grupo niya.

“Kamusta naman ang love life mo? Enjoy ka ba na pinalilibutan ka ng mga prinsipe?” Hinawakan ko lang si Nerdy saka namin sila iniwasan. Pababa na sana kami pero hinawakan niya yung braso ko.

“Kinakausap pa kita, wag kang bastos.”

“Oh, kala ko hangin ang kausap mo.” Sumama yung tingin niya sakin at humigpit yung hawak niya.

“You know what? Naiirita talaga ako sayo eh. Nagtitimpi lang ako pero sinasagad mo talaga ako. Inagaw mo na nga sakin yung mga academics at pagiging SUMA Cumlaude ko, gusto mo pang agawin ang mga prinsipe ko. Anong spell ba ang ginamit mo’t pati si Khier napaamo mo?” Binitawan ko si Nerdy at inalis ko ang kamay niya sa braso ko.

“Is it my fault if they were mesmerized by my natural beauty? And I’m not taking anything from you. First of all, it isn’t my fault if I’m better than you in all the academics. Second, I don’t give a d*mn care. So if you’ll excuse us, marami pa kaming gagawin.” Tinalikuran ko na siya’t hahawakan ko na sana si Nerdy pero may humila ng buhok ko’t.

“AHH! LET GO OF MY HAIR!” Hinawakan ko yung buhok ko’t humarap sa kanya pero nagkamali ako ng tapak. I thought I’m still stepping in a step but I wasn’t. Binitawan niya ako’t halos abutin ko si Nerdy.

“XAAAN—DRRRRI---IAAAAA!” Parang nagslow mo ang lahat. I keep reaching for her hand but I can’t reach it. Ramdam kong mahuhulog na ako. Whatever happens to me… I’m happy… Bumagsak ang likod at ulo ko sa hagdan at pababa akong nagslide. Masakit… I roll down and I can still feel the pain. I can hear Nerdy screaming my name. God, whatever happen, kayo ng bahala sakin. Mammsie, Pappsie, if I were meant to be with you these early, I’m happy to be with you then. Nahihilo na ako’t nanlalabo ang paningin ko hanggang sa marating ko yung huling baitang. I thought it would end there but the impact was strong so I reach the ground and suddenly, my head hit something hard and I saw nothing.

~~~

A/N : WHAT HAPPENED?!