CHAPTER 34 : MYLO

A/N : Dedicated to @meylixxa. Galing galing. *clap clap*. Pero natawa ako sa mga comment niyo grabe. Mey and Xylo? PWEDE. Lohan? Luhan? Nahulaan niyo e~ *clap clap clap*

We've reach CHAPTER 34. Isa lang ibig sabihin niyan. May CHAPTER 35 pa't hindi pa tayo magtatapos! Wiiiiii~ Makakasama pa natin ang NOBMEOP ng matagal-tagal. O, sabog na naman tayo sa updates. Hanggang dito nalang muna.  Happy Reading everyone~

~~~

Xyla’s POV

“AH! Wag kang makulit! Hahaha! Stop it Lu!” I yelled but he’s still tickling me nonstop.

 

“Ayoko na! Mama! Hahahaha! Stoppppp ittttt!” I kick him and he fall on the floor.

 

 

“Oy, ayos ka lang?” Tanong ko kaagad sa kanya saka siya tiningnan sa sahig. Napalakas ata sipa ko, ang lakas ng kalabog eh. Hinimas-himas niya lang yung ulo niya pero nakahiga parin sa sahig. My three little puppies came over him saka siya dinilaan sa braso.

 

 

“Bisque, Mommy kicked Daddy.” He said and Bisque bark at me. Aba’t!

 

“Bisque! Bad girl. Tell Daddy that it’s his fault.” I said and Bisque bark at him. Haha. Parang naiintindihan niya yung mga pinagsasabi namin.

 

“No, tell her it’s her.” Bisque then looked at me and Luhan and me and Luhan tapos biglang umalis kasama sina Khaki at Blitz. Natawa nalang ako sa inakto ni Bisque.

 

“See? Kaignore-ignore ka daw kasi. Hahahaha!” Tinawanan ko lang siya pero bigla niya akong hinila kaya bumagsak ako sa sahig at parehas kaming nakahiga ngayon. I can’t help myself but to laugh. Ang sakit na ng tiyan ko’t naiiyak na ako.

 

 

“Hahahaha! You’re so hahahaha pathet---” Di ko na natapos ang sasabihin ko when I felt his lips touch mine. Eto na naman ‘tong puso ko na sobra kung makareact. I felt my cheeks heatened. Natulala lang ako sa ginawa niya and he suddenly remove his from mine and looked at me.

 

 

“Don’t laugh horridly o baka atakihin ka na naman ng asthma mo.” He said and smiled. I turn my head away and my heart was screaming. Kaasar ka Luhan! Hinila niya ako paupo saka inayos yung buhok ko. I can’t look at him. I just can’t. Nakayuko lang ako.

 

 

“You know what? Mas maganda ka kapag namumula.” Sinuntok ko siya sa braso saka tumayo.

 

“Mukha mo.”

 

“Gwapo.” I turn to look at him and he’s now standing facing me.

 

 

“Maganda kamo.” Sumama yung tingin niya sakin kaya ngumisi ako. Lumapit siya sakin at mukhang may masamang balak kaya naman tumakbo na ako at nagpaikot-ikot nalang kami sa kwarto.

 

 

Luhan’s POV

“Bao Bei, let’s go.” I get her hand as we both got in her car. Pauwi na kami ngayon. Sayang at wala na sina Tita at Tito dahil maaga silang umalis kaya binilinan ko nalang si Xytee.

 

 

“Bao Bei ka ng bao bei eh ikaw lang nakakaintindi.” I laughed at her but she keeps throwing sharp glances at me. I hug her and kiss her head.

 

“I love you too Bao Bei.” Sinamaan niya lang ako ulit ng tingin kaya tumawa lang ako.

 

 

“Tell it or you’ll go back alone.” I bit my lower lip trying to control my laughters. I shook my head and soon she touch the door and was about to get out but I pulled her back.

 

 

“Okay, okay, I’ll tell it to you. Bao Bei is…” I look at her and she’s dead serious.

 

“What??”

 

“Bao Bei is… you.” Kumunot lang ang noo niya. Tumawa lang din ako ulit.

 

“Pinaglololoko mo ba ako Lu? Tatadyakan na talaga kita.” I sighed and smiled.

 

 

“Okay… Bao Bei means… precious, jewel or treasure but when referring to someone special, it can be baby.” I saw her blushed and she averted my gaze and start the engine. Tumawa lang ako ulit. Nakalayo na kami sa mansion nila pero napakatahimik niya lang.

“You know, you’re my precious treasure now… Bao Bei.” She suddenly stopped the car kaya nauntog ako. Hinimas ko yung ulo ko’t tiningnan siya. Nakayuko lang siya at nakahawak sa manibela.

 

 

“May problema ba Xyla? May masakit ba sayo?” Tiningnan niya ako’t nakita ko siyang namumula.

 

 

“Pamura Luhan, Nyet^! Tigilan mo ko sa kaka Bao Bei Bao Bei mo. Baka hindi ko mapigilan, sumabog ‘tong puso ko. Bwisit ka!Napangiti ako’t nagpipigil ng tawa binulong niya yung huli pero narinig ko XD. Sinamaan niya lang ako ng tingin. Minsan, nagugustuhan ko ang pagiging straight forward niya. Hindi ko alam kung dahil ba sa wala siyang alam sa relasyon o talagang napakapranka niya. Wala pa akong naging girlfriend sa tanang buhay ko, puro flings lang. Although may mga naging crush ako’t niligawan pero wala akong naging girlfriend, siya lang.

 

 

“E anong gusto mong itawag ko sayo?”

 

“Pangalan ko, alangan namang pangalan mo di ba?” Mas napangiti ako.

 

“Pwede rin naman.” She just rolled her eyes.

 

“O sige, let’s just think some endearment na babagay sa ‘tin.”

 

“Kailangan pa ba yon? Hindi ba pwedeng Xyla’t Luhan nalang?” I shook my head.

 

 

“Mas magandang ganon para ako lang tatawag sayo ng ganon at ikaw lang tatawag sakin ng ganon. Kapag Xyla kasi’t Luhan, lahat ng nakakakilala satin, tatawagin tayo sa pangalang yon kaya mas maganda kung may special names tayo sa isa’t isa.”

 

 

“Wala akong pakealam. Bahala ka. Ikaw may alam sa ganyan kaya ikaw mag-isip.” Sabi niya saka ulit nagdrive. Ano kayang maganda? XyLu? Parang bisaya. Lula? Para namang nalulula lang. XyHan? Aish! Laurhan? Endearment ba ang ginagawa ko o pangalan ng anak? Napatingin ako sa labas ng bintana. Baka sakaling may Makita ako’t magamit. I then saw a kid licking a lollipop. Hmmm… Lolli? Ang pangit. Huminto kami dahil traffic at napatingin ako sa gilid ko. May humintong sasakyan sa gilid at napatingin ako don. Milo… AHA!

 

 

“Mylo.” Tawag ko sa kanya kaya sinamaan niya ako ng tingin.

“Ano na namang kabaliwan yan?” Ngumiti nalang ako at nagdrive na siya ulit.

 

“We’ll call each other Mylo.” Tumawa siya ng bahagya.

 

 

“Seryoso ka? Anong tingin mo sakin, chocolate drink? Baka gusto mo ng chocquick o kaya ovaltine?” Iiling-iling nalang siyang tumawa habang nakatingin sa daan.

 

 

“Makinig ka muna kasi. Hindi chocolate drink ‘to. Mylo as in M-Y-L-O.” Inispell ko pa sa kanya. Tiningnan niya lang ako’t naiiling na hindi makapaniwala.

 

“Oh, anong meron sa term na yon?”

 

“Mylo, short for My Love.” Nakangiti kong sabi sa kanya pero di siya tumingin sakin but I saw her face tinted red.

 

“A-ang baduy.”

 

“Unique nga eh. U-NI-QUE! Whether you like it or not, I’ll call you Mylo. Di ba Khaki?” Tiningnan ko si Khaki sa likod at kumahol lang siya.

 

“See?”

 

“Whatever.”

~~~

A/N : Ahihihi~ Maka-Mylo ka Luhan ha? Mylo mo rin ako pwede?

Tuloy-tuloy na kaya ang kaligayahan ng bagong magjowa? O, dito magsisimula ang pagbabago ng takbo ng storya?

Meron bang mawawala? o... may darating para kunin ang dapat ay kanya? ABANGAN.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: