CHAPTER 33 : Tag

Xyla’s POV

“Xylo, stop bothering us here okay? If you couldn’t help, then get the hell out of the kitchen.” Sabi ko sa kanya dahil kanina pa siya ng gugulo sa ginagawa namin. Di kami matapos-tapos dahil panay laro lang ang ginagawa niya.

 

 

“I’m helping you.”

 

 

“Oh yeah? You’re helping us to mess more.” Umismid lang ako saka nilagay yung ibebake kong cake sa oven. Halos kami rin kasi ang gumagawa’t nagluluto ng handa para sa bisperas ng bagong taon. If Papa would buy, letchon lang ang binibili niya saka mga prutas.

“May maitutulong ba ako?” Napatingin ako sa gilid at nakita ko si Luhan. I’m still avoiding him. Naiilang ako and I don’t know why.

 

 

“Nothing, just take Xylo away from here.” Sabi ko sa kanya sabay lagay ng graham sa ref.

 

 

“Ate Rina, pakilagay na ‘tong salad sa ref para lumamig agad. Saka yung mga niluluto niyo, make sure to seal them after and clean all the mess.”

 

 

“Yes Ms.” Sabi nilang lahat kaya naghugas na ako ng kamay at umalis sa kusina. Umakyat agad ako para maligo na pero napahinto ako ng may tumawag sakin. I looked back and saw Luhan standing.

 

 

“Do you need anything?” Ngumiti lang siya ng bahagya saka umiling. Nagkibit balikat nalang ako’t dumiretso sa kwarto ko.

---

Its 10 in the evening, two more hours at bagong taon na. Nakaupo lang ako sa bintana ko habang nakatanaw sa malayo. Ang daming fireworks sa kalangitan at malamig ang simoy ng hangin. I heard someone knocks on my door kaya napatingin ako don pero binalik ko lang ulit ang tingin ko sa kalangitan.

 

 

“Come in.” I heard the door opened and footsteps coming towards me.

 

“Tito said we need to go downstairs.” Boses palang alam ko ng si Luhan kahit hindi ko tignan.

 

“Mauna ka na, susunod nalang ako.” Sabi ko pero di ko siya tinitingnan. I heard him sigh.

 

“Xyla, are you avoiding me?” I gulped but didn’t bother to look at him.

“Why do you think so?”

 

 

“You’re not like that towards me before these things happen. Tell me, if you don’t want to continue this relationship, I’m willing to give it up and go back to my fiancée. You don’t need to do it if you don’t want too.” He said calmly. Ang bigat ng kalooban ko. I admit that I like Luhan a lot but… I’m still not ready, saka... something’s still bothering me. Nag-aagaw yung isip ko sa sinasabi ng nararamdaman ko. I clenched my fist but still didn’t look at him. Kung igigive up ko ‘to, Luhan would have no choice but to marry a woman he doesn’t want to be with. Luhan’s special to me at hindi ko yata maaatim… to see him suffering because of me. Kasalanan ko naman lahat eh. Kung bakit ba dinamay ko siya sa kalokohan ko?

 

 

“Sumunod ka nalang.” Rinig ko pang sabi niya. I look at him but he turns his back to me. I hold his arm to stop him from leaving. Wala naman sigurong masama kung susubukan kong magmahal. First time ko ‘to at wala akong alam.

 

 

“Don’t you dare turn your back to your girlfriend.” Sabi ko sa kanya saka naman siya humarap sakin na blanko lang ang mukha.

 

“Whatever happened, I wouldn’t give you up Lu. I don’t know anything about love, I never been in love in my whole years of existence and never knew the real meaning of that term. Hindi ko alam kung paano maging isang girlfriend Luhan, but one thing I make sure to you, kung magiging akin ka, wag kang lilingon sa iba kung ayaw mong mabali yang leeg mo. I’m telling you this not because I’m black mailing you or something but I’m telling you this because what’s mine, is mine and I don’t want to share it to anyone.” I pulled him closer to me and kiss him. My heart was racing fast and I can’t calm myself. Something’s flying on my stomach at para akong nililipad. I don’t know but I was once felt this feeling towards someone else but… Luhan’s also one who can make me have this weird and mixed feeling. I let go of him and he was just surprised and looking at me with widen eyes. Para lang siyang nabato sa kinatatayuan niya.

 

 

“Remember that if someone did that to you, hindi ako magdadalawang isip na iwan ka. That isn’t just a kiss. That’s a symbol that starting today you’re mine and just mine.” Iniwas ko lang ang tingin ko’t humarap ulit sa kalangitan. Nakaupo parin ako sa bintana. I don’t know why, but… my heart was still rumbling hard at para akong aatakihin sa ano mang oras.

 

 

“AHH!” Nagulat nalang ako’t napasigaw ng may humila sakin at akala ko, babagsak ako pero kalong ako ngayon ni Luhan. Nakangiti lang siya habang nakatingin sakin.

 

“So, is that how possessive my girlfriend is?” Possessive? Ako?

 

“I’m not. If you were you, would you like to share what’s yours to others?” Tanong ko sa kanya habang nakatingin ng diretso sa mga mata niya.

 

“Of course except you.” He said and bit his lower lip. I felt blood rushed to my cheeks so I averted his gaze.

 

 

“How many times should I tell you to stop doing that? Nakakairita.” I heard him giggled. Nagpababa ako sa kanya at inayos ko ang sarili ko. I can’t look him. Ba’t ko ba siya hinalikan kanina? Aish! Ang sarap sampalin ng mukha ko. May pasymbol-symbol pa akong nalalaman, letch!

 

 

“I want to give you something.” Nagulat nalang ako ng may isinusuot siya sa leeg ko. Tiningnan ko kung ano yon at malamang kwintas, alangan namang dog tag di ba? Hinawakan ko yung pendant. Simple lang pero maganda. I turn it around and I saw something engrave on it.‘X<3L’ Size ba yon as in, extra-large? O initials ko, Xandria Laurene?

 

 

“It’s Xyla and Luhan.” Sabi niya kaya napatango ako. Kala ko size. Kaya pala may puso sa gitna.

 

“Do you like it?”

 

“I love it.” Basta sa kanila galing, magugustuhan ko. Pumunta ako sa tabi ng kama ko’t kinuha sa drawer yung regalo ko sa kanya.

 

“Oh.” Inabot ko sa kanya yung hindi kalakihang box at kinuha niya naman yon. He opened it then smiled. I removed it from the box and put the necklace around his neck.

 

 

“Don’t hide it and just let it show. Baka sakaling Makita ng lahat, wala ng magtangkang kumuha sayo.” Dog tag yon at may nakaengrave na‘Xyla’s Property’ Pinagawa ko lang yon para kung sakaling Makita ng fiancée niya, hindi na siya guluhin pa. Niyakap niya nalang ako bigla tapos hinalikan… sa pisngi.

 

 

“Thank you.” Ngumiti lang ako ng konti. Napatingin kaming pareho sa pinto ng may tumikhim.

 

 

“Sorry to disturb you two but you need to go down now.” Xytee said and smiled slyly. I raised my brow to her. Saka kami sabay-sabay na bumaba. The whole family was there. Nagkwentuhan lang saglit at naghintay ng oras hanggang sa tumapak sa labindalawa ang kamay ng orasan.

“HAPPY NEW YEAR!” We all screamed as the fireworks start flying up above and boom! Ang ganda… Hinipan ko lang yung torotot na hawak ko’t tinutok kay Xylo kaya nagtawanan kami’t naghabulan sa loob.

“Okay, let’s take our first family picture for the year.” Nagsiupuan kaming lahat sa sofa. The girls were all seating while the guys were standing at the back. Pinagitnaan namin ni Xytee sina Tita at Mama and Xylene was the center.

“Luhan, what are you still standing there? Come here and join us.” Papa said as he tug Luhan with him and place him beside him. We then look at the camera.

 

“Say new year!” We all yelled it and the camera flashed many times. Andami naming kuhang letrato. From solo to double at kasama lahat ng kasambahay at mga butlers namin. Even Luhan and I have our solo and couple pictures. We’re couples now right? Right? *smiled half.

~~~

A/N : O ayan, dedicated to @cantlivewithoutu13 mahal na mahal niya rin si Lulu e~ Share tayo bebe saeng~ sayo si Lu, akin si Han XD

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: