CHAPTER 1 : The Story Continues

[2]Someone’s POV

“Mommy, what’s next? What happened to the princess and the princes?” My son asks giddily while were walking hand in hand. I put my index finger near my lips and think.

 

 

“Hmm… what happened next? The princess? Well… the princes she was residing with, were all happy to be with her but then, the princess decided to go to school and so she enrolled at the Royal Academy.”

 

 

“Then? Then what’s next Mom?!” I giggled and mess his hair and he holds my hand. I kneeled down and look at him.

 

 

“Do you really want to know what happened to her?” He answered me with nods. I sat on the grass and make him sit beside me but, he lied down and put his head on my lap. I ruffled his hair.

 

 

“The princess continued her life. That day… she was already enrolled and step her feet on the Academy with the four princes… That day was the first day of school…”

 

 

First School Day…

 

 

Xyla’s POV

*breathe deeply then sighed* I put a smile on my face. Nakarinig ako ng katok sa pinto ng banyo.

“Xyla, tapos ka na ba?”

 

“Just a second!” Sigaw ko’t tinignan ang mukha ko sa salamin. I put my cloak back and fix my backpack’s lace on my shoulders.

 

 

“AJA!” Ngumiti ako ulit at kinakabahang lumabas ng banyo. Kinakabahan ako na naeexcite. Ewan ko ba. Siguro dahil iba ang papasukan ko ngayon at hindi ang nakasanayan ko? Dahil it wasn’t upper class but a middle class at bago yon para sakin.

 

 

“Ready?” Tumingala ako para aninagin ang mukha ni Suho. Ngumiti ako’t tumango. Inakbayan niya na ako’t nakasunod lang ang ilan. Asan ba kami ngayon? Hmm… andito kami sa Acad. Lahat sila andito maliban kina Xiumin at Baekhyun na naiwan sa bahay. Lay, Kris, Kai and Suho… andito sila para ihatid ako sa unang araw ng pasok ko as normal student bago dumiretso sa mga trabaho nila. Luhan, Sehun, Kyungsoo, Chen, Tao and Chanyeol, nauna na silang pumasok sa mga klase nila. Ito kasing apat, nagpumilit na samahan ako sa office para humingi ng schedule at locker number ko.

Sabi ko naman wag na at kaya ko na ang sarili ko but they all insists. Hindi ko tuloy nakausap si Tito Zhayne, the Acad’s president. He knew I would be in middle class kaya ngiting-ngiti siya ng Makita ako kanina. Dapat nga siya maghahatid sakin sa klase ko kasi ‘tong apat na ‘to, panira e.

 

 

“Tandaan mo Xy, kapag inaway ka nila, tawagan mo ako agad at ako ang magtatanggol sayo.” Saad ni Kai sabay suntok sa palad niya.

 

“Ano pa’t tinuruan ako ni Tao kung tatawagin rin kita?” Nagkamot siya ng ulo’t ngumiti.

 

“Kung maiiwasan, iwasan mo nalang makipag-away.” Sabat ni Lay.

 

“Kapag may problema, tumawag ka kaagad. Wag kang maglilibot nang hindi kasama kahit isa kina Luhan okay?”

 

 

“Opo Daddy Kris. Susundin ko po ang mga habilin niyo nina Kuya Lay at Kuya Kai.” Nagpout lang sila’t bahagya kaming natawa ni Suho. Daig pa kasi si Papa kung makapaghabilin. Para akong bata sa ginagawa nila. Huminto kami dun sa supposedly classroom ko’t hinarap ko silang apat.

 

 

“Grandpa Suho, wala kabang ihahabilin?” Nakangiti kong tanong at natawa naman yung tatlo habang namumula ang anghel na si Suho. Nagkamot pa siya ng kilay bago ngumiti. Nasabi ko na bang napakagwapo niya kahit seryoso siya? Pano pa kaya kung ngumingiti siya di ba?

 

 

“Hmm… wag kang magpapakagutom. Magpakabait ka.” Saka niya ko nilapitan at niyakap.

 

 

“Grandpa… para ka namang aalis sa habilin mo.” I heard him chuckled at naramdaman ko ang pag halik niya sa ulo ko’t pag haplos niya sa buhok ko. Niyakap ko rin siya’t bumitaw kami nung tumikhim ang ilan.

 

 

“Kami naman.” Isa-isa nila akong niyakap at ngumiti nalang ako.

 

“Sige. Papasok na kami.” Kumaway ako habang paalis sila.

 

“Mag-iingat kayo. Wag kayong papagutom.”

 

 

“Ikaw rin.” Tuluyan na silang nakalayo’t sarili ko na ngayon ang problema ko. Bumuntong hininga ako’t humarap na pero may bumangga sakin mula sa likod.

“Tss. Bat kasi humaharang e ang laki ng daan?” Tumingala ako para tignan siya. At teka lang… he seems familiar.

 

 

“Is it my fault? Malaki nga ang daan pero napili mong dumaan sa linyang dinadaanan ko.” Ang yabang niya. Kung makaasta siya, akala mo kung sino. Napaatras nalang ako’t nakapa ko na yung pader nung itrap niya ako. I can’t see his eyes but I can see his mouth and nose. Nakatakip kasi yung cloak ko sa mga mata ko kaya kung hindi ako titingala, hindi ko talaga makikita.

 

 

“Di mo ba ako nakikilala ha? Bakit ang tapang mo? Transferee ka ano?” E sino ba siya?

 

 

“Wala akong pakealam kahit sino ka pang Poncio Pilato. At anong pake mo kung transferee nga ako? Bakit? Do you own everything in this school?” Nilapit niya ang mukha niya sa mukha ko’t hindi ko iniwas ang mukha ko. Akala ba niya’y matatakot niya ako? Kung alam niya lang na mas makapangyarihan ako.

 

 

“Wow. Fearless. Just like what I like.” He whispered to my ears.

 

“The hell I care?” Akma ko siyang itutulak pero nahawakan ng isang kamay niya ang dalawang kamay ko.

 

“Ano ba?! Let go of me!”

 

 

“Easy. I just want to see who the new face is.” He was about to remove my cloak covering my head and protecting my face when someone punch him dahilan para mapaupo siya sa sahig habang hawak ang pisngi niya. Tinignan ko sinong may gawa non at bigla niyang hinawakan ang kamay ko.

 

 

“Wag mo siyang malapit-lapitan Khier. Tandaan mo, akin ‘tong babaeng ‘to.”

 

“Ha! Hahahaha! Your girl you say? Let see.” Ano bang nangyayari? Magkaaway ba ‘tong dalawa? At anong akin? Anong girl? Ako?!

 

“Let’s go Xyla. Hindi diyan ang room mo. Nilipat na kayo ng room.” He said and tugged me with him.

 

 

“Teka lang…” Sino ba yon? Bakit parang galit na galit siya sa kanya? Nanahimik nalang ako’t bigla kaming huminto at nagulat ako sa ginawa niya. Sinuntok niya ng malakas yung puno’t nakita kong medyo dumudugo yung kamao niya. Nanginig bigla ang tuhod ko. First time ‘to. First time ko siyang makitang ganito.

 

 

“A---” I haven’t finish what I was about to say when he pulled me for a hug. It was a tight hug.

 

“I’m sorry. I’m sorry. I’m sorry.” He keeps saying sorry several times habang hinahalik-halikan ang ulo ko’t hinahaplos ang buhok.

 

“Ano bang nangyayari sayo? Why you keep saying sorry? You did nothing to say so.”

 

“No. I’m sorry at nahuli ako ng dating. Sorry kung di kita agad naprotektahan.”

 

“What you’re talking about? Wala namang may nangyaring masama sakin. Kaya ko naman ang sarili ko.”

 

“No.” He release then cup my face and look at me sadly.

 

“Nasaktan ka ba? May ginawa ba siya sayo? Tell me?” He seems so concerned. I hold her both hands on my cheeks.

 

“Don’t worry about me. Wala siyang ginawang ikinasakit ko.” Kinuha ko yung kanang kamay niya’t kinuha ang panyo ko’t ibinalot sa sugat niya.

 

 

“Don’t do it again. Wag mo akong alalahanin. Bago ako pumasok dito, tinuruan niyo ako kung paano protektahan ang sarili ko.” Tinignan ko siya’t bahagyang nginitian.

 

 

“Promise me not to come near him.”

 

“Sino ba siya?” Tinitigan niya lang ako ng matagal at muling niyakap.

 

 

“Natatakot lang ako na baka gamitin ka niya’t mawala ka… sakin… samin…” Bakit ganito siya? Nakakapanibago. Parang hindi siya yung laging nakakasama ko sa bahay ni Yaya. Parang ibang tao ‘tong nakayakap sakin ngayon. Hindi ako nangako sa kanya. It’s not my style saying promises. May mga pangako kasing hindi naman natutupad.

 

 

“Pumasok ka na. Kaklase mo sina Chen at Dyo at nandyan na sila sa loob.”

 

 

“Hmm… Okay. Pumasok ka narin. Wag kang makikipag-away. Kita tayo mamayang lunch.” Ngumiti siya’t tumango. Binitawan niya na ang kamay ko’t tumalikod na ako’t humakbang pero nilingon ko siya’t nakangiti parin siya. Kinumpas ko ang kamay ko na parang pinapaalis na siya.

 

 

“Shoo. Alis ka na. Di na ako maliligaw nito. Andito na ako o. Pumasok ka na rin.”

 

“Mauna ka na. Aalis ako kapag nakapasok ka na.”

 

“Isa. Hindi ako papasok kapag di ka pa umalis diyan.” Nakangiti lang siya’t nakatingin sakin.

 

“Wag ka ngang makulit. Pumasok ka na.” Ngumiti siya lalo’t humakbang paatras.

 

“Alis na.” Taboy ko sa kanya’t kumaway siya. Ngumiti ako’t kumaway at tumalikod na siya’t tumakbo paalis. Bumuntong hininga ako.

 

“Ano ba talaga ang totoong ugali mo? Ikaw ba yung iyakin o… ikaw yung nakakatakot na nakita ko kanina? Ano ka ba talaga sa dalawa? Ha? Sehun?

~~~

A/N : Oh hi! Hi! Hi! Welcome sa huling Season ng NOBMEOP! :') Naguguluhan ba kayo? Sino si [2]Someone? Yan ang dapat niyong abangan kung sino ang mga someone na lilitaw sa kwento.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top

Tags: