CHAPTER 9.5 : XyMin Moment

Xyla’s POV

“Xiumin! That’s mine! Give it back to me, you glutton!” I tried to run after him but I can’t kelan ba gagaling ‘tong paa ko? Aish! Medyo maayos na yung likod ko pero yung paa ko nalang yung hindi. I stop and sit on the stairs at hinimas-himas yung paa ko.

 

 

“Xy-Xy, ayos ka lang?” Sinamaan ko siya nang tingin at nakita kong subo-subo niya na yung mansanas KO!

 

 

“Don’t talk to me. Hindi tayo bati.” Napakamoody ko ngayong week na ‘to. Is it because I have my monthly period? Umupo siya sa tabi ko at tiningnan ako pero inisnab ko lang siya. Ibinalik niya sa kamay ko yung mansanas yun nga lang, may kagat na.

 

 

“You’ve bitten it and you’ll give it back to me?” I ask irritably. Napakamot nalang siya ng ulo niya.

 

 

“Ehh… hayaan mo na, wala namang rabbies yan.” Tiningnan ko yung mansanas at ibinalik sa bibig niya.

 

 

“Kulang nalang ng stick, pwede ka ng ilitchon.” Tumayo ako at pumunta sa sala. Walang tao doon dahil may mga pasok sila ngayon. Asan na kaya si Baekhyun? Umupo lang ako at nanood ng TV. Maya-maya, nakita ko si Xiumin at lumapit siya sakin. I can see that he’s looking at me but I didn’t look at him. Bigla nalang siyang sumiksik sakin at ipinatong ang ulo niya sa balikat ko.

 

 

“I’m sorry Xy-Xy. Bati na tayo please? Kung gusto mo, hindi na ako kakain mamayang gabi o hanggang bukas basta’t bati na tayo.” As if namang magagawa niya yon. At hindi pwedeng hindi siya kumain. Baka mangangayayat siya at mawala ang fluffy cheeks niya. Haha.

 

“Oo na… bati na tayo basta’t wag kang magpapagutom Xiu-Xiu… ano nalang mangyayari sa cheeks mo ‘pag nangayayat ka?” Sinamaan niya ako bigla nang tingin kaya tumawa naman ako.I suddenly yawn at napagaya din siya kaya natawa kaming pareho.

 

 

“Tulog tayo, Xiu.” I said at kinuha ko yung isang throw pillow at ginawang unan atsaka ako humiga habang siya naman ay nasa paanan ko’t nakaupo. Bigla nalang siyang lumapit sa tabi ko at umupo sa sahig atsaka ako tinitigan.

 

“Oh, anong gagawin mo?”

 

 

“Kakantahan kita para makatulog ka.” I giggled but then nods. Let’s here it from… Xiumin! Tumikhim pa siya at nagsimula nang kumanta.

 

“Just an ordinary song

To a special girl like you

From a simple guy

Who’s so in love with you…” I giggle to his song. Medyo luma na yung kanta pero ang ganda nang boses niya. I look at his eyes and he’s looking at me too.

 

 

“I may not have much to show

No diamonds that glow

No limousines to take you where you go” Feel na feel niya yung kanta a? I smiled and close my eyes and keep listening to his voice.

 

 

“But if you ever find yourself

Tired of all the games you play

When the world seems so unfair

You can count on me to stay

Just take some time

To lend an ear

To this ordinary song” I felt his hands on my hair and because of that, I slowly carried away and fell asleep.

 

 

Xiumin’s POV

Patuloy ko lang siyang kinakantahan at hinahaplos ang buhok niya. Her eyes were closed but she’s smiling. Di ko alam kung tulog na nga siya.

 

 

But deep inside of me is you

You give life to what I do

All those years may see you through

Still I’ll be waiting here for you

If you have time

Please lend an ear

To this ordinary song

 

Just an ordinary song

To a special girl like you

From a simple guy

Who’s so in love with you…”

 

 

Xy-Xy… I think… I just think… that song… I meant it for you… I poke her cheek at tulog na nga. I sighed and kiss her head. Inihilig ko ang ulo ko sa sofa at pinagmasdan lang siya. I smiled. You’re really special… I close my eyes and smiled as I hold her hand. I kiss it and was drove to sleep.

 

 

Xyla’s POV

I woke up when I felt a bit hungry at pagmulat ko, I saw Xiumin sitting at the same spot where he sat before I sleep. Nakahilig lang ang ulo niya sa sofa tapos hawak yung isa kong kamay. Hindi naman ako mawawala niyan ano? Aish! Hindi ba siya nangawit? Kawawa naman ang Xiu-Xiu ko. Kung kaya lang kitang buhatin, bubuhatin kita tulad nang pagbuhat mo sakin pero… masyado kang mabigat kaya diyan ka nalang muna Xiumin.

 

 

Inalis ko yung kamay niya’t bumaba ako sa sofa at pupunta na sana ng kusina pero di talaga ako mapakali sa pwesto niya. Para kasing nahihirapan na talaga siya. Nilapitan ko siya ulit. Kumuha ako ng throw pillow and I put it on the floor. Dahan-dahan kong iniangat ang ulo niya at kumunot ang noo niya pero di nagising. I sighed. Dahan-dahan kong inilapag ang ulo niya sa sahig at ipinatong sa throw pillow. Sunod ko namang inayos yung paa niya. Ayan, mukhang ayos na siya. I smiled.

Umupo ako saglit sa tabi niya at inalis ang ilang strands na nakaharang sa noo niya. Ang cute niyang matulog. Ang sarap pisilin nang mukha. At dahil parang nanggigil ako ay pinisil ko nga ang mukha niya. Kumunot lang ulit ang noo niya pero tulog parin.

 

 

“Aish! Antukin ka Xiumin.”I whisper. I lower my head and pinch his cheek using my lips. Nanggigigil ako. Sarap niyang kagatin.

 

 

Xiumin’s POV

Nagising ako dahil nakaamoy ako ng pagkain. Pagmulat ko, wala na si Xy-Xy sa sofa at nakahiga ako sa sahig. Bumangon ako agad at pumunta ng kusina and there I saw her cooking. Nilapitan ko siya at inamoy ang niluluto niya.

 

 

“Anong niluluto mo?”

 

“AY BABOY!” Napasigaw pa siya at napahawak sa dibdib niya. Nagulat ko ata.

 

 

“Xiumin, next time, tawagin mo muna ako bago ka lumapit sakin ha? Paano kung nasampal kita ng sandok? Kawawa naman yang fluffy cheeks mo.” Aish! Bakit ba lagi nalang pisngi ko ang inaalala niya? Pero teka… parang ang sakit nga ng pisngi ko eh.

 

 

“Medyo makirot nga eh. Sa pagkakahiga ko siguro.” I said and I saw her grinned. Oh! Alam ko na kung bakit masakit. Pinanggigilan niya na naman siguro. Xy-Xy talaga. Nasa tabi niya lang ako at ipinagpatuloy niya ang pagluluto niya. Tinikman niya yon at ipinatikim din sakin.

 

“Masarap!” I exclaimed happily. Agad siyang nagsalin sa bowl at kumain kami sa kusina. Haha, ang sarap.

 

“Ano ‘to?”

 

 

“Ginataang halo-halo.” She said. May ganon ba? Pero infairness… masarap siya. The best talaga lalo na’t tag-ulan ngayon at malamig ang panahon. Nakakadalawang mangkok na kami at nagtatawanan lang. Sana ganito nalang kami lagi kaso hindi mawala ang epal sa mundo at dumating si Baekhyun at nanggulo samin.Sakto namang dumating na rin yung iba at salo-salo kami sa pagkain. I was so happy having my alone time with Xyla even just for a day.

 

 

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top