A/N : Grabe tawa ko nung tinatype ko yung unang chapter saka 'to. hehehe~ churii~

~~~

Xyla’s POV

“Xytee, my back hurts… patungan mo nga’t tapak-tapakan.” Utos ko sa kanya. Para kasing ngawit na ngawit at ang sakit-sakit eh.

“Why not go to spa Ate?” Sabi niya habang naglalaro sa tablet nakahiga sa tabi ko.

“I don’t want. Too lazy to go out.”

“Then call.”

“I don’t want. I want an instant massage now so stood up and walk at my back.” Tamad kong sabi sa kanya habang nakapikit at nakatakip ang bibig ko sa unan.

“Just to remind you Ate, I’m heavy now compared to the past.”

“Whatever. Just do it before I’ll be killed by this back aches.” Naramdaman kong tumayo siya sa kama at ipinapatong niya palang ang isa niyang paa ay ramdam ko ng mabigat yon. Halos mapitpit ako nung tapakan niya ako sa likod. Put-a-pie!

“Get down Xytee! You’re too heavy!” I yelled at her so she gets down and laugh horridly. Hinimas-himas ko yung likod ko. Parang mas lumala lang yung sakit. She’s laughing endlessly kaya sinipa ko siya’t nahulog siya sa kama. Ako naman ang tumatawa ngayon. Tumayo siya’t sinamaan ako ng tingin.

“Don’t get mad. Be fair Xytee.” Wala siyang sinabi’t lumabas lang ng kwarto ko. Di ko nalang siya pinansin at pumikit nalang pero ang sakit talaga ng likod ko. Inabot ko yung libro sa side table ko at tinampa-tampa sa likod ko. It somehow felt relief pero nakakangawit. Narinig kong bumukas yung pinto pero di ko pinansin yon.

“Xytee… massage your Ate Lala’s back na… Mamamatay nako sa sakit…” Biglang may nag-alis nung libro na hawak ko’t umupo sa tabi ko. Di parin ako nakatingin at nakapikit lang. Naghihintay ako na may lumapat na kamay sa likod ko pero wala kaya naman humarap na ako’t napakunot ang noo ko.

“Lay? Anong ginagawa mo dito? Asan si Xytee?”

“Kinatok niya ako sa kwarto at sabi niya, kailangan mo daw ako saka na siya bumaba.” Aish! That kid! Sabi ko siya, hindi iba. Pano ba ‘to? Eh lalaki si Lay eh. Tsk.

“Masakit ba ang likod mo?” Tanong niya. Nakadapa parin ako. Iniwas ko ang tingin ko’t ibinaon nalang ang baba ko sa unan.

“Medyo… magiging okay rin siguro ‘to mamaya. Itutulog ko nalang siguro.” Sabi ko’t pumikit. Matutulog nalang siguro ako baka sakaling paggising ko, mawala na yung sakit. Pero nakaramdam ako ng mainit na kamay na lumapat sa likod ko. May damit naman ako pero ramdam kong mainit yon. Then the hands slowly move at minamasahe na ang likod ko. Sh*t! It’s so relaxing but knowing its Lay’s hands? F***ing Sh*t! Bigla niyang nahawakan yung parteng may kiliti ako kaya naman napangiwi ako’t nagpigil ng tawa but I failed. Hinampas ko yung kamay niya.

“Not there. I have a tickle at that part.” I said still giggling. Natawa naman siya ng bahagya at nagsorry. Tinuloy niya nalang yung ginagawa niya at di ko nalang binigyan ng malisya. He’s a doctor anyway. Baka nga nakapagpaanak na ‘to eh. Ang gaan ng kamay niya at ang sarap sa pakiramdam. Kinapa ko yung kamay niya’t inilagay ko sa balikat ko.

“Diyan, medyo masakit.” Minasahe niya naman yon at diniinan niya. Feeling ko may ugat na pumutok or something at medyo masakit.

“Aww… dahan-dahan lang…”

“Sorry…” Tumango lang ako’t ipinagpatuloy niya ang pagmamasahe. I bit my lower lip. Peste! Ang sarap sa pakiramdam. Nung binaba niya yung kamay niya sa likod ko, parang natumbok niya yung pinakamasakit. I didn’t help myself but to let out a moan.

“Lay, dahan-dahan… masakit.” Mahina kong sabi sa kanya.

“Baba mo pang konti.” Saka ko tinuturo kung san masakit. I just keep moaning. Ano bang nangyari sa likod ko? Parang ang ayos-ayos naman nito tas biglang sumakit.

“Sh*t! Don’t press it hard. Just… just do it slowly…”  Tengene. Pwede na siyang pang masahista. Try niya kayang mag-apply sa spa? For sure tanggap siya agad at dadayuhin ng mga customer. Gwapo na, magaling pa. Nangiti nalang ako. Gumagaan na ang pakiramdam ko.

“Masakit pa ba?” Umiling ako.

“Just continue and don’t stop until I fall asleep… it’s too d*mn good.” Saad ko sa kanya at natawa lang siya. Akala ko makakatulog na ko pero… sabay kaming napatingin ni Lay sa pinto at…

Baekhyun’s POV

“What the hell did you do to my door?!” Sigaw ni Xy-Xy. Tiningnan lang namin sila ni Lay. Nagpalipat-lipat lang yung tingin ko sa kanila. Nakadapa si Xyla tapos nakahawak yung kamay ni Lay sa likod ni Xy-Xy. May mga damit naman sila and I think… we mistook them for doing ‘something’.

“A-anong ginagawa niyo?”

“D*mn it! Alam niyo yung makakatulog na sana ako dahil sa gaan ng nararamdaman ko? Pero pun***a! Sinong makakatulog sa ginawa niyo?!” Asik niya samin. Kinalibutan ako bigla. Nakakatakot siya.

“We thought…”

“You thought what?!” Natahimik lang saglit tapos biglang pumasok si Xytee.

“They thought you two were doing a miracle. Hallelujah!” Xytee said and lay down at the sofa. Ta***a! Sarap sapakin ng batang ‘to! Kung hindi lang siya kapatid ni Xyla, naku, tinamaan na talaga siya. We look at Xyla and she looked at us furiously. Umayos siya ng upo tapos bigla nalang hinagis samin yung unan.

“Bwisit kayo! Ang dudumi ng isip niyo! How dare you to think like that?!” Iniilagan lang namin yung mga unang binabato niya. Nung maubos na yon ay saka ako nakahinga ng maluwag. Dinampot namin yung mga unan. I looked at her and her face was so red. Di ko alam kung dahil ba sa galit o ano. Nakakahiya. Masyado atang naging green ang utak ko. Bawasan ko nga pagkain ng green vegetables. Baka ito yung resulta.

“Sorry…” We all said as we rub our heads and napes. Bigla nalang kaming nakarinig ng hikbi. Tiningnan ko si Xyla at nakatakip yung mukha niya ng mga palad niya.

“D*mn you boys! Di ko naisip na ganyan kadumi yang mga utak niyo! Nakakahiya kayo! Pinapakain ko naman kayo ng gulay pero mukhang nasobrahan kayo’t ganyan kaberde ang pag-iisip niyo.” She said while sobbing.

“Xyla…”

“Out! I want you all out!” She yelled but still covering her face.

“Ate, pati ba ako?”

“You stay there. And the one who kick my door, ayusin niyo yan bago kayo umalis!” Tiningnan naming lahat si Luhan at napakamot nalang siya ng ulo. Isa-isa kaming lumabas kabilang si Lay. Dinaanan niya lang kami pero tiningnan niya muna kami ng masama.

“You’re all idiots. Do you think I can do that to her?” Asar niyang tanong atsaka pumasok at ibinalibag yung pinto ng kwarto niya. Now what? Hindi lang si Xy-Xy ang galit samin, pati si Lay.

“Kasalanan ni Xytee ‘to eh.”Bulong ko pero sinapak lang nila akong lahat bago sila pumasok sa mga kwarto nila. Tiningnan ko si Xiumin at sinamaan niya lang din ako ng tingin.

“Don’t blame the others. Xytee didn’t tell anything. Tayo ang nag-isip kaya tayo ang may kasalanan.” Sabi niya bago pumasok. Napakamot nalang ako ng marahas sa ulo ko. Papasok na sana ako ng Makita ko si Luhan. Tiningnan niya ako’t tinaasan ko lang siya ng kilay.

“Make sure you’ll fix that door.” Iniwan ko na siya’t ibinalibag pasara ang pinto ng kwarto ko. Nakakastress ang gabing ‘to. Letche!

Xyla’s POV

Nakakainis sila! Nakakainis sila para pag-isipan kami ng ganon! This is so embarrassing.

“Ate… sorry.” Xytee said as she sits beside me. I wipe my tears away and look at her.

“It’s my fault. I tell them that you were enjoying what you’re doing.” Sabi niya ng nakayuko ang ulo. Kumunot lang ang noo ko.

“It’s not your fault. They were the one who think of that green thingy.” I said and she hugs me. Napatingin ako sa pinto at nakita si Luhan na may bitbit na pang-ayos. Tiningnan niya ako pero inisnab ko siya. Di ko akalain na kasali siya at siya pa ang sumira ng pinto ng kwarto.

“Matulog na tayo Xytee.” I said and she lay down beside me. Humiga narin ako.

“Make sure not to make any noise when you fix that.” I said and go to sleep. That’s your consequence Luhan. Bukas ko paparusahan yung iba.

~~~

A/N : BYUNtae Baekhyun. Hahaha! Ayan! Si Luhan kung makapagreact e no? Lam na kung sinong pinakagreen. Halos wasakin ang pinto e. Ayan. Bumangga, giba. *O*