A/N : Next 2 Chapters would be in private. It's up to you kung babasahin niyo. Pwede niyo namang laktawan pero kayo rin. :P

~~~

Xyla’s POV

I open my eyes and I saw a familiar ceiling. Nilibot ko ang paningin ko. Paano ako nakabalik sa kwarto ko? Pagkakatanda ko sa kwarto ako ni Luhan natulog ah? Binuhat niya siguro ako pabalik. Naalala ko yung kagabi. Yikes. That was the creepiest dream I ever had. Pero… totoo bang nagpakita sakin si Mammsie? Did she? Tiningnan ko yung kamay ko at nakadikit don yung petal kagabi. Di ako pwedeng magkamali. Peony talaga ‘to. Kinuha ko yung notebook ko sa drawer at inipit yon doon.

Naligo muna ako at nagbihis bago bumaba. I even wore eyeglasses because my eyes were… err… you-know-what. Pagkababa ko, naabutan kong kumakain na sila. Talagang sanay silang kumain ng wala ako ano?

“Oh, Xyla, kumain ka na.” Sabi sakin ni Auntie. Napatingin naman silang lahat sakin including Luhan. Bigla ulit bumilis ang tibok ng puso ko. This is so creepy. Umupo nalang ako sa tabi niya at nagsimulang kumain.

“Kamusta ang tulog mo? Maayos ba?” Bigla akong nabulunan sa tanong ni Yaya same as Luhan.

“Oh, tubig.” Biglang abot sakin ni Kyungsoo ng tubig at agad kong ininom yon.

“Anyare, kailangan sabay mabulunan?” Tanong ni Bel. Tiningnan ko si Luhan at sabay kaming umiwas ng tingin. Nagconcentrate nalang ako sa pagkain ko.

“Xyla… nagtext ang Mama mo kagabi. Di ka daw niya makontak. Sabi niya, bumili siya ng Le Cygne pero isa lang ang nabili niya at hindi bouquet.” Tumango naman ako. Ayos na yon. Hindi naman maselan si Mammsie. Kahit nga ata petal lang kuntento na siya.

“Malapit nang matapos ang sem niyo. Anong balak mo hija?”

“Mag-eenroll po ako sa Royal Academy as middle class.”

“Ano?!” React nung anim na nag-aaral. May mali ba sa nasabi ko.

“Bakit sa mid class? Pwede naman sa upper class a?” Tanong ni Luhan.

“Eh sa gusto ko sa middle. Hindi ako ganon ka-yaman.” Sagot ko sa kanya.

“Do you think papayagan ka namin?” Sabi ni Chanyeol.

“Bakit hindi? Masama bang mag-aral sa gusto kong pasukan?”

“Hindi masama. Ang masama, sa middle class ka mag-eenroll.”

“Eh bakit ba?”

“You’ll be surprise Xandria. Hindi basta-basta ang mga estudyante doon. Kung sa upper class ka mag-eenroll, mas angat at makapangyarihan ka sa lahat at walang gagalaw sayo. The middle class loves surprises at kapag ayaw nila sa estudyante, they threaten them.” Chanyeol explained.

“So?”

“We say, no.”

“Kayo ba ang mag-aaral? Ako naman di ba?” Susubo na sana ako ng biglang may tumamang kung ano sa hotdog na nakatusok sa tinidor ko. Tiningnan ko kung ano yon at lapis. The heck! Sinong nagbato nito? Tiningnan ko sila at nakita ko si Tao.

“That’s an example.” Sabi niya at nagpatuloy sa pagkain. Inalis ko yung lapis at binato sa kanya. Isusubo niya sana yung hotdog pero tumusok yung lapis don.

“Ayan, kulang nalang ng mallows, ready for barbeque na.” Sabi ko sa kanya at nagpatuloy sa pagkain.

“Haha. Di niyo ba alam. Magaling sa dart si Xyl?” Natatawang sabi ni Bel. Kumain lang ako ng may tumamang kung ano na naman sa noo ko. Napahawak ako doon. Tiningnan ko si Chanyeol.

“Anong problema niyo? We’re eating yet you’re playing.”

“We’re just showing you what they’ll do. Kahit kumakain ka, expect mo nang maraming surpresa.” Surpresa pala ha? Kinuha ko yung tinidor ko at inihagis sa tinapay na hawak niya. Tusok yon hanggang sa tinapay na hawak ni Chen.

“I’m also telling you how I love surprises.” Nakita ko yung mga mukha nila.

“Wag niyo akong bwisitin. Wala ako sa mood ngayon.” Asar kong sabi at tumayo. Binitbit ko yung gatas ko at ininom habang naglalakad paakyat. Dumapa ako sa kama ko. If the middle class would be like that, then I should prepare, but how? Napahawak ako sa noo ko. Pero mukha namang challenging yung middle class. Being an upper class feels so boring. Dahil alam ng lahat na ang Papa ko ang may pinakamataas na share sa Acad, walang may gustong gumalaw sakin except for Francis. Pero ibang usapan naman ang kanya. He’s just a crazy idiot who’s thirsty of love.

“Xyla, lets talk.” Napatingin ako sa pinto at nakita ko sina Chanyeol na pumasok.

“Don’t you know how to knock?” I said. Kumunot ang noo niya at pinalabas lahat pati siya. Isinara niya ang pinto at nakarinig ako ng katok sa pinto. Bigla nalang ulit silang pumasok. I facepalmed.

“Ano bang kailangan niyo at iniistorbo niyo ako?” Nakadapa parin ako sa kama ko pero nakatingin ako sa kanila.

“It’s about your plan in enrolling in RA as a middle class student.” Kumunot ang noo ko.

“Don’t have time hearing words of wisdoms from all of you.” Tumingin ako sa kabila at iniwasan sila.

“Just listen okay?” He said. I cover my ear.

“Don’t hear anything… Lalalalalala…” Pang-aasar ko sa kanya. Sa lahat ng ayaw ko, yung pinagsasabihan ako ng dapat kong gawin. Si Papa nga, natutunan kong kontrahin, how about them pa kaya? Naramdaman kong may umupo sa kama ko at inalis ang kamay ko sa tenga.

“Xyla, this is a serious talk.”

“And I’m dead serious. Kahit ano pang sabihin niyo, mag-eenroll ako, papasok ako at eenjoyin ang natitira kong buhay bilang estudyante. So please?” Asar na asar na ginulo ni Chan-Chan yung buhok niya. Naiinis na ba siya sa lagay na yan? Bumangon ako at umupo. Hinarap ko siya. He look at me with his irritable eyes.

“I just want to tell you three words Chanyeol. I’M. DEAD. SERIOUS.”

“AISH! Di nga pwede!” Naasar niyang sabi.

“Kahit anong gawin niyo, hindi niyo na mababago ang isip ko. Pasalamat nga kayo at doon ko naisipang mag-enroll. Ayaw niyo non? Sabay-sabay tayong papasok at sabay-sabay na uuwi?”

“Okay, okay. Kung wala na talagang makakapigil sayo, then let us teach you somethings on how you’ll protect yourself.” Tao said with his arm cross. Naningkit naman ang mga mata ko’t tinignan sila.

“Kailangan pa ba yon?”

“Yes.” They all answered while nodding.

“Do what ever you like.” I said and lay down on my bed again. Tiningnan ko si Chan-Chan. Nagbago na naman ang ekspresyon ng mukha niya.

“Ayos ka na ba?”

“Lagi mo nalang tinatanong yan. Wala naman akong sira para hindi maging maayos. Besides, wala na ata akong mailuluha pa.” Nalungkot ako bigla. I felt his hand wipe something in my face.

“Akala ko ba wala na?”

“Uhh… yan ba? Wala yan, pawis lang yan. Sige na. Malelate na kayo. Better get off before the gate close.” I said and smiled half. Tumayo na siya at kumaway silang lahat sakin. I wave at them too. Bumuntong hininga ako ng makalabas na silang lahat. Napapunas ako sa pisngi ko.

“I thought nagsawa na ang mga mata ko sa pagluha… hindi pa pala.”

---

“Ms. Salvador. Ms. Salvador.” Napatingin ako bigla kay Ms. Montero.

“Sorry Ms., just thinking something.”

“Looks like you’re spacing out Ms. Salvador.” I look at her and bit my lower lip. I sighed and smiled half.

“Let’s just continue Ms.” I said and we continue about the lecturing and discussion.

“You might want it this way or took the longest method. Any way will do.”

“If I’ll take the shortest method, it will just take fast but the pain will still be there. If I’ll take the longest method… the pain might unless be lessen little by little.” I said seriously looking at the paper. I heard Ms. Montero sighed.

“I think you better rest Ms. Salvador. I know that the pain’s still fresh. I’m sorry.” She said and smiled weakly. Nag-unahan na naman ang mga luha ko.

“Wala po ba kayong alam na method kung saan mas madaling maalis ang sakit at makalimutan ang hinagpis at kalungkutang nararamdaman ko?” Her face was full of sympathy. I wipe my tears away and force a smile.

“Let’s call this a day Ms. Montero. Excuse me.” Iniwan ko na siya sa sofa at pumunta ng banyo. Nilock ko yon at pinaandar yung shower. I cried again. Akala ko maayos na eh. Bakit ba ang hirap kalimutan Mammsie? Bakit ba kasi ang aga mo kaming iniwan?

“Mammsie… if you just told us… I’ll spend the remaining little hours you’ll have in this world. Baka sakali, natanggap ko ng buo yung pagkawala mo. But it didn’t… you left without telling anything. Akala ko Mammsie, hindi pa yon ang huli nating pagkikita… pero… yun na pala.” Sambit ko sa pagitan ng pagluha. Bakit ba ang hirap-hirap mawalan ng minamahal sa buhay? Pakiramdam ko, kalahati ng buhay ko namatay din…

~~~

A/N : Next 2 Chapters would be in private. It's up to you kung babasahin niyo. Pwede niyo namang laktawan pero kayo rin. :P