Hoofdstuk 6: Een grote verrassing!
Ik was onderweg naar mijn paard Ameroso. Ameroso is een paard dat alleen mij vertrouwt. Ik poetste hem en haalde het zadel, deed mijn cap op en nam de beenkappen mee. Toen ik helemaal klaar was, stond Milan bij de zadelkamer. Ik gaf hem een kus en stapte op. Vandaag zouden Ameroso en ik lekker gaan crossen. Ameroso en ik lijken veel op elkaar. We houden niet van saaie dingen. Dus dressuur doen we nooit. Dit is Ameroso. Samen met mij natuurlijk.
Ik hou niet zo van roze, maar ja, ik was te lui om mijn andere setje(s) te zoeken haha.
1,5 uur later.
Paardengeur is de lekkerste geur. In mijn vieze kleren vol met modder, omdat Ameroso het zo nodig vond om in een plas modder te springen, loop ik het kasteel binnen. Ik loop de kamer van Milan en mij binnen en ik schrik me rot! Binnen in de kamer hangen overal slingers, ballonnen, en Milan en een aantal mensen van de bediening en de koning en koningin staan met een confettikannon op mij gericht en ze hebben het afgeschoten. Over al op de grond ligt confetti en ik kijk heel verbaasd. Voorzichtig vraag ik "Wat is er te vieren?" Milan komt naar me toe en geeft me een kus. In mijn oor fluistert hij "Je bent jarig vandaag". Verbaasd kijk ik hem aan. "H..hoe weten jullie dat..?" En ja hoor, Milan begint te lachen. "We hebben het laten onderzoeken schatje". "O.." antwoord ik verbaasd. "Laten we dan maar feest vieren!" Zeg ik vrolijk. Even voor de duidelijkheid, Emma weet niet wanneer ze jarig is. Ik loop naar mijn kast en zie dat er geen kleren meer in hangen, behalve 1 hele mooie jurk. Er hangt een briefje aan. Ik pak het briefje van de jurk en lees: Lieve Emma. Ik hou super veel van je, en heb laten onderzoeken wanneer je jarig bent, met alle liefde. Hopelijk vind je deze jurk mooi, trek hem aan, want op het feest zijn allemaal fans uitgenodigd en nog vele anderen. Kusjes van je Milantje 💋.
Mijn hart smelt. Hoe lief! Ik zal de jurk even laten zien:
Ik vind hem prachtig. Ik trek hem aan en ga naar de grote balzaal. Onderweg zie ik niemand, en als ik er bijna ben, zie ik Milan staan. De deuren naar de zaal zijn dicht. Milan vraagt: "Zullen we?" "Ja" antwoord ik. En we geven elkaar een kus. De deuren gaan open en ik zie heel veel ogen richting de deur kijken. Milan en ik lopen naar binnen, hand in hand, en glimlachen.
AAA!! Hoe romantisch! 😍 Vinden jullie het leuk als ik ook een geschiedenis van Ameroso ga schrijven? In het volgende hoofdstuk ga ik de hele verjaardag afschrijven.
- xXx - Fennatje 💋
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top