Het is donker buiten. Met elke stap die ik zet voel ik de pijn in mijn knie. Naast mij loopt 1 bodyguard. Onderweg naar huis, zak ik een paar keer door mijn knie. Hoe ik zo'n last van mijn knie heb gekregen? Ik heb verteld over mijn geschiedenis, en ik werd een soort van mishandeld, die pijn, komt door de mishandeling. Ze sloegen met de stofzuigerstang en een bezem op mijn benen.

Als we thuis komen, staat de prins al bij de ingang. Waarom weet ik niet. Mijn bodyguard geeft me aan de prins en de prins neemt me mee naar de ziekenafdeling en de dokter behandelt mijn knieën. Na een uur behandelen beveelt de dokter me om een weekje met krukken te lopen.

Nu, 2 dagen later, loop ik een rondje met mijn krukken door het kasteel. Als ik in de balzaal kom doe ik een race met mijzelf en de krukken. Mislukte poging, want ik val na een paar meter. In de ingang staat prins Milan. Hij rent naar me toe. Hij helpt me overeind en kijkt me diep aan. "Ik vind je leuk Emma.. Je bent heel speciaal.. en mooi.. en slim... en grappig.." Hij bloost. "Wil je.. Uhm.." Ik onderbreek hem. "Tuurlijk wil ik dat" en er volgt en kus vol liefde.