/11ος χρόνος της βασιλείας του Ρανμπεργκ, ανοιξη./

Στα νοτια της Ravaander, υπηρχε ενα βουνο που φυλοξενούσε εναν τεράστιο καταράκτη . Ενα χωριό ανθρώπων ήταν κτισμενο κοντα στο ποτάμι οπου κατέληγε ο καταράκτης ομως αρκετά μακρυα απο αυτο. Οι κατοικοι του χωριού τον αποκαλούσαν "Τα ματωμένα νερα" . Διαφοροι μύθοι για την ύπαρξη του ονόματος αυτού υπήρχαν και οι κατοικοι του χωριού δεν ηξεραν ποιον να πιστεψουν. Μπορει να ηταν μονο 200 αλλα το χωριό υπήρχε για πολλα χρονια και , κάποτε, ηταν ενα απο τα μεγάλα χωρια με πανω απο 1500 κατοικους. Τα σπίτια που ειχαν μεινει ηταν πολλα κι ετσι εδινε την εντύπωση πως ηταν εγκαταλελειμμένο. Πραγμα που τους είχε σωσει απο πολλ'ες επιθεσεις λυστων η ημιανθρώπων. Κανεις απο αυτους δεν ηθελε να πλησιασει την κορυφη του βουνου , εκει οπου πήγαζε ο καταράκτης και αυτός ηταν ο λόγος που μια μεγάλη ομάδα νάνων εκτισαν τα σπιτάκια τους εκει πριν 10 χρόνια.

Ολα αυτα τα χρόνια, κανείς ανθρωπος δεν εμαθε για την ύπαρξή τους . Μπορει ο Βασιλιας να διεταξε την απομακρυνση των ημιανθρωπων απο τις πολεις μονο, παρολα αυτά η αλήθεια ηταν πως επιθημούσε και την εξαφάνηση τους. Αν γινονταν γνωστή η τοποθεσία του χωριού , αυτο θα σημαινε και το τέλος του.

Σήμερα, περίπου 100 Νανοι ζουν στο Χωριο "Κουν-ντουν" . 60 περιπου ειναι ενηλικες ανω των 21 απο τους οποίους 10 ανω των 50. Ο Γηραιότερος, Νταγκλαν Ντιονταρφ, σε ηλικία 84 ετών είχε τον σεβασμό κάθε νάνου καθως ήταν ο μόνος που είχε περάσει την ηλικία των 70 με αμέσως επόμενο τον Κανλυ Ταριον στα 68 ,και ηταν αυτος που αποφάσιζε ποιος θα είναι ο αρχηγος του χωριού και ποια θα ήταν η δοκιμασια ενηλικιωσης καθε νάνου.

Ανδρες-γυναικες νανοι ειχαν ιδια μεταχείρηση και ιδια δικαιώματα στο χωριό. ο Καθε ενας επέλεγε την τέχνη του μετά απο συμβουλή του Νταγκλαν οταν έκλεινε τα 16 του χρόνια, συμφωνα με αυτήν του δινονταν μια δοκιμασία ενηλικίωσης.Αν δεν την περνούσε με επιτυχία σε καμία απο τις 3 ευκαιρίες που είχε τοτε θεωρούνταν ανεργος και πραγματοποιουσε τα θεληματα καποιου απο αυτούς που τα είχαν καταφέρει.

Ο Αρχηγος του χωριού , ο οποίος τωρα ηταν ο Γκαη Ταριον, ειχε τις εξης δυσκολες υποχρεωσεις. να διαλέγει ποιοι θα ειναι οι κυνηγοι , οι φρουροι και πως θα κινουνται καθε μέρα που ξημέρωνε. ισως να μην φαινονται πολλα, αλλα εκεινος ηξερε οτι μια λαθος οδυγια ισως κοστιζε τη ζωή κάποιου νανου η ακομα χειρότερα, την ασφάλεια του χωριού.

Ολα πηγαιναν καλά ολα αυτά τα χρόνια. Καλα ισως επειδή κανέις δεν πηγαινε γυρευοντας. ολοι ακουγαν τις συμβουλές του Νταγκλαν και τις οδυγίες του Γκαη.Παρολα αυτά υπηρχαν και κάποιοι που δεν ηταν τόσο έυκολοι στο να ακόυσουν. Ενας απο αυτους, ηταν ο Νταηρον Νταγουορφ.

Ο 17χρονος Νταηρον έιχε θεωρηθεί πολεμιστης και ήταν ο 15ος Νανος που είχε αυτην την τέχνη.Δασκαλός του ο 48 χρονος Σολιν Μπεαρντλονγκ. Ο Νταηρον ηταν γυμνασμενος και ψηλός για την ηλικια του καθως οι νανοι ψηλωνουν μεχρυ περιπου τα 22. ειχε υψος 1.34 και βαρος 78 κιλα η αλλιως, οπως λενε εκεινοι, περιπου 2.5 σακια πετρες η γενειαδα του έκρυβε πληρως τον λαιμό του και τη είχε χωρίσει σε τρείς κοτσους. το μαλλι του ηταν καστανό και αρκετα μακρυ ωστε να πηγαινει πανω κατω καθως αυτος τρέχει. Ο Δασκαλος του Σολιν ηταν πραγματικά επιβλητικός για εκείνον. Σε υψος 1.51 ,βαρος πανω απο 4 σακια πετρες (η αλλιως 103 κιλα.) Και μια μαυρη γενειαδα που εφτανε στο στομάχι του απότελουσε το πρωτειπο του νεαρού Νταηρον.

Ηταν οι τελευταίες μερες της άνοιξης και απο τότε που ο Νταηρον εγινε πολεμιστής ηθελε να παει για κυνήγι. Ετσι, Ο Νταγκλαν αποφασισε πως τωρα θα του έδινε μια ευκαιρια.Αυριο θα ηταν η πρωτη φορα που θα πήγαινε. Ηταν ενθουσιασμενος, ετσι μαζεψε τους 3 φιλους του για να μοιραστεί μαζι τους τη χαρά του. Τον Καν-το τον 18 χρονο χοντρο αφρατουλη μαγειρα, τον Γκον-το , που ηταν ακομα εκπαιδευομενος σιδερας στα 15 του και την Μιρ-σα , την 17 χρονη ομορφη κοκκινομαλλα ξυλουργό .

Μιρ-σα : λοιπον Νταηρον? τι συμβαινει? θα μας πεις?

Νταηρον: ναι φυσικα! απλα ηθελα να το μαθετε ολοι!!

Γκον- το : ε αντε πες μας !

Νταηρος: αυριο, θα παω στο πρωτο μου κυνηγι.

Γκον -το: ΑΛΗΘΕΙΑ?! αυτο ειναι υπεροχο Νταηρον!!

Καν-το :εε εντάξει αυτη ειναι η δουλεια σου , αργά η γρήγορα θα πήγαινες!

Νταηρον: ναι το ξερω, αλλα ολοι ξερουμε πως ο Αρχηγος πρωτειμα να στελνει παντα 3 απο τους μεγαλους. Ο Φάλατ πήγε πρώτη φορα οταν έκλεισε τα 20!! δηλαδη 4 χρόνια μετα απο οταν εγινε πολεμιστης!

Καν-το : οντως εχεις δικιο.

Μιρ-σα: ναι... αλλα να προσεχεις εντάξει?

Νταηρον: θα προσέχω Μιρ-σα, αλλα τι μπορεί να παει στραβά?

Μιρ-σα: δεν... δεν ξερω.. να προσέχεις... (αγκαλιάζει τον Ντάηρον και φεύγει)

Νταηρον: τι.. έπαθε?

Καν-το: δε κατάλαβες?

Νταηρον : οχι...

Καν-το: ο Πατέρας της... ετσι πέθανε..

Νταηρον: τι? αληθεια? νομιζα πως απλα..χαθηκε..

Καν-το : οχι. Ετσι μας ελεγαν για να μην μας τρομάξουν, εμένα όμως μου το είπε.. εκείνη την μέρα.. που τιμούμε τους νεκρούς μας. Ειχαν πάει για κυνήγι. πριν 4 χρόνια οταν επεσαν σε μια ομάδα ανθρώπων. Ηταν 4 απο εμας, ομως οι άνθρωποι ήταν περισσότεροι. αν φεύγανε, θα μας έβαζαν σε κινδυνο..έπρεπε να πολεμίσουν. Ομως ο πατέρας της Μιρ-σα ειχε άλλα σχέδια.Φώναξε στους άλλους 3 να φύγουν και έμεινε πισω να πολεμίσει, μονος. οι άλλοι σταθηκαν ομως γυρισε και τους είπε-( πριν ο Καν-το προλάβει να τελειώσει ο Σολιν, ο Δάσκαλος του Ντάηρον εμφανίστηκε και συνέχισε την πρόταση)

Σολιν: "Φυγετε. Πρεπει να γυρισετε και να ενημερώσετε." αυτο είπε, και οι τρείς τους κατάλαβαν. κατάλαβαν πως έπρεπε να γυρίσουν , αν οι άνθρωποι μας έφταναν , τοτε ο ένας απο τους τρείς , ο πιό αργος θα έμενε να πολεμίσει. οπως εκανε ο Γκάν-ντο.Οι άνθρωποι όμως δεν ήρθαν πότε.. ουτε όμως κι εκείνος.. Πολέμισε γενναία μα ηταν μόνο ενας. Ενας , που κράτησε 10 .

Νταηρον: Δασκαλε ...

Σολιν: ναι, ήμουν ενας απο αυτούς...

Νταηρον: πρεπει να ηταν πολύ δύσκολο....

Σολιν: να τον αφήσω να πεθάνει? ναι. μα εκείνος το διάλεξε. τουλάχιστον, έμεινε σις καρδιές μας ως αυτό που πραγματικά ήταν.. ενας ήρωας.

Νταηρον: ναι... ηταν όντως ηρωικό αυτο... καταλαβαινω πως ειναι επικίνδυνο μα..

Σολιν: το κυνηγι ειναι επικίνδυνο ,ναι . Ξέρεις τι αλο είναι επικίνδυνο?

Νταηρον: . ο πόλεμος?

Σολιν: οχι Νταηρον... η Ζωή . Στη ζωή όλα είναι επικίνδυνα, αν θέλουμε να μην κινδυνεύουμε,δεν κάνουμε τίποτα.. ομως έτσι, δεν ζούμε. Το κυνήγι ειναι επικίνδυνο. αλλα είσαι πολεμιστής. Αν δεν πας πρώτη φορά , πως θα έρθουν η δεύτερη και η τρίτη? και αν κανείς δεν πάει? τι θα τρώμε? στο κυνήγι δε σε σκοτώνουν μόνο οι άνθρωποι.. όλα μπορούν να σε σκοτώσουν ... τα ζώα, το έδαφος.. πρέπει να το κάνεις. Και αν κυνδυνέυσεις να πεθάνεις, πρέπει να προσπαθήσεις να μήν το αφήσεις να συμβεί.

/Ο Νταηρον κοιτουσε τον Σολιν και ακουγε κάθε λέξη που εβγαινε απο το στόμα του μα ήταν πολλα που δέν καταλάβαινε. Παρόλα αυτα κατάλαβε ενα. Θέλει να ζήσει. Αλλα θέλει να ζει χωρίς φόβους. Ο Σολιν Τον κοίταξε στα μάτια , τον πλησίασε και ακουμπησε το χέρι του στον ώμο του Νταηρον, Ενα χαμόγελο στόλισε το άγριο του πρόσωπο . Ενα χαμόγελο περυφάνιας, σαν να ήξερε πως ο Ντάηρον θα τα πήγενε καλα, καλα σε οτι και να έκανε."κοιμήσου καλα. Γιατι άυριο, εσύ κι εγώ εχουμε δουλειά" ειπε και αφου εκανε μια χειρονομία χαιρετισμού στα αλλα δύο παιδιά , εφυγε. Ο Νταηρον Ηταν ακόμα πιο χαρούμενος τωρα.Η πρώτη του αποστολή μαζί με τον Δάσκαλό του. Το βράδυ ήθε κι έπεσε για ύπνο , και το βράδυ καθώς κοιμόταν , σκέφτονταν τα λόγια του Σόλιν. Τα λόγια που τον έκαναν κάθε λεπτό πιο γενναίο./.