/O Σαλαηναν και οι πολεμιστες του ετρεχαν πολυ γρήγορα και οι νανοι είχαν μείνει πισω, καθε τόσο ο Σαλάηναν σταματούσε τους πολεμιστές του για να περιμένουν τους νάνους αφου πρώτα έλεγχαν το σημείο για ράνικινς. 

αυτό δεν συνεχισε για πολυ ώρα καθώς οι 11 μαχητές άκουσαν έντους θορύβους σαν δεκάδες πόδια να τρέχουν και καποια πολύ τσιριχτά ουρλιαχτά. Ηταν σίγουρα τα Ράνικινσ.

Ο Σαλάηναν περίμενε έτοιμος με το τόξο του οπως ακριβώς και οι άλλοι 10 όταν έφτασαν οι νάνοι οι οποίοι ήταν λαχανιασμένοι απο το τρέξιμο. 

Ξαφνικά, μερικοί απο τους θάμνους παραμέρισαν και τα Ράνικινς έκαναν την εμφάνησή τους. 

Ηταν κοντά πλάσματα, με πολύ μικρά άκρα και πρόσωπα δύσμορφα που θύμιζαν Γκόμπλινς. Ηταν γυρω στα 80 εκατοστά με ένα μέτρο και φάινονταν εξαιρετικά ελαφριά.Το χρώμα τους ήταν ανοιχτό μπλε , ανοιχτο πράσινο η ανοιχτο κίτρινο και κουβαλούσαν μερικά μικρά σπαθακια (πιο πολύ σαν μαχαίρια.  )

Σαλάηναν: μην τα αφήσετε να βγούν στο φώς! και άν βγούν μην τα καρφώσετε με τα όπλα σας! επίθεση!

/Ο Σαλάηναν έριξε ένα βέλος στον αέρα όπως και οι 10 μαχητές του και με αυτόν τον τρόπο όλα τα Ράνικινς έστρεψαν το βλέμα τους ψηλά. Ο Ντάηρον και οι Αλλοι δεν κατάλαβαν γιατι, ο λόγος όμως ήταν πως ένα βέλος δεν θα μπορούσε να σκοτώσει τα Ράνικινς καθως δεν τα επιρρεαζαν τα διτρητικα χτυπηματα. Οταν οι ανδρες του Σαλάηναν έφτασαν κοντά, αρχισαν να χτυπούν τα Ράνικινς με τα κοντάρια τους όσο δυνατότερα μπορούσαν και ενα μετα το άλο επεφταν νεκρά. οι επιθέσεις τους ήταν απίστευτα άστοχες και έδιναν την εντύπωση πως ήταν τυφλά. Ο Τάην πρώτος χυθηκε στη μάχη, Με το τσεκούρι του αποκεφάλισε έφκολα δύο απο αυτά σαν να ήταν φτοιαγμενα απο λάσπη. Πράγμα το οποίο ενθάρινε τον Σούρεν και τον Ράντηρ στο να μπουν δυναμικά και εκείνοι. 

Ο Ντάηρον παρέμεινε πισω, όχι γιατι φοβότανε αλλα για να παρατηρήσει. Τα Ράνικινς ήταν όντως αδύναμα , μα ήταν πάρα πολλα, και πολλά απο αυτά ξέφευγαν απο τους πολεμιστές και πήγαιναν προς το χωριό, γιατι ομως? γιατι είχαν στόχο το χωριό και αν ήταν όντως όσο χαζα φαίνονταν, πως ήξεραν προς τα πού είναι αυτο? 

Εκείνη τη στιγμή ο Ντάηρον είδε ένα Ράνικιν να έρχεται προς αυτόν, όμως αυτος ήταν σε σημείο με πολύ φώς , Οταν το Ράνικιν πλησίασε αρκετά, μπορεσε να δεί πως το μεγεθός του αυξήθηκε περίπου 10 πόντους αμέσως και τα μάτια του άνοιξαν αποτομα .

Το Ράνικιν επιτέθηκε και ο Ντάηρον πρόλαβε τελευταία στιγμη να απεκρούσει το χτυπημα, αμέσως βημάτησε πίσω αλλα το Ράνικιν επιτέθηκε ξανα. 

Τρείς επιθέσεις απέκρουσε ο Ντάηρον όταν προσπάθησε να αντεπιτεθει, παρόλα αυτα οσο πλησίζε έτοιμος να διαχωρίσει αυτο το πλασμα στα δυο πρόσεξε πως το μέγεθός του είχε αυξηθεί κι αλο , μικρά κέρατα είχαν κανει την εμφάνηση τους και τα άκρα του τέρατος είχαν γίνει πλέον μεγαλύτερα και έμοιαζε περισσοτερο με ανθρωπο ως προς τις αναλογίες.

Η επίθεση του Ντάηρον απέτυχε καθώς το Ράνικιν πήδηξε μακρυά. Ο Ντάηρον δεν θα του έδινε άλλη ευκαιρία όμως δύο ακόμη Ράνικινς που εκτέθηκαν στο φώς του επιτέθηκαν μανιασμένα. 

Ξαφνικά, ο Σαλάηναν με ένα δυνατό χτύπημα σκοτώνει το ένα και μαζι, βγάζουν και το δεύτερο εκτώς.

Σαλάηναν : εισαι καλά Ντάηρον?

Ντάηρον: ναι. μα νομίζω έχουμε χειρότερα προβλήματα!

Σαλάηναν: τι? τι εννοείς? (όταν γύρησε το βλέμα του, είδε το Ρανικιν που πολεμούσε τόση ώρα ο Ντάηρον, αυτό που του έκοψε όμως την ανάσα ήταν πως το μέγεθος αυτού του σιχαμένου πλάσματος είχε φτάσει το 1.5 μέτρο. ) αδύνατον. Ενα Χάλτιν?

Ντάηρον : νομιζα πως τα λένε Ράνικινς

Σαλάηναν: οχι, οχι αυτό. Αυτό ειναι κατι σάν... αρχηγός τους.. τα Ράνικινς οταν εκτίθεντε σε φώς αποκτούν καλή όραση και ακρηγνυονται αν τα τρυπήσεις με κάποιο όπλο. Αυτό είναι διαφορετικό, το μεγεθός του μεγαλώνει και η ταχυτητα του πολλαπλασιάζεται.

Ντάηρον: υποθέτω είμαι άτυχος!

/Το Χαλτιν Επιτήθεται στους πολεμιστές του Σαλάηναν και τραυματίζει 2 απο αυτούς με δύο ταχύτατες επιθέσεις, ταυτόχρονα, ο Ράντηρ περικυκλωνεται απο Ράνικινς και σιγά σιγά τον τραυματίζουν σε διαφορα σημεία μέχρυ να τον σώσει ο Σούρεν. Ο Σαλάηναν μάχεται με 5 Ράνικινς που είχαν εκτεθεί σε φώς και φώναξε στον Ντάηρον "σκότωσε τον αρχηγό!"

Ο Ντάηρον επιτέθηκε με ορμή όμως το Χαλτιν κατάφερε να τραυματίσει θανάσιμα εναν απο τους πολεμιστες , παρόλα αυτα, όσο ήταν απασχολημένο στο να το κάνει αυτό , ο Τάην με ένα γερό χτυπημα με το τσεκούρι του το άφησε νεκρό στο έδαφος.

Τα Ράνικινς φάνηκαν να υποχωρούν αφήνοντας 4 τραυματίες αναμεσα σε αυτούς και τον Ράντηρ.

Οταν όλα έφυγαν, Ο Σαλάηναν μάζεψε τουςμαχητές και άρχησαν να περιποιουνται τον Καρντιναρ, τον μαχητή που το Χαλτιν τραυμάτησε θανάσιμα. 

Σαλάηναν: θα γίνεις καλά φίλε. 

Καρντιναρ: το ξέρω, θα γίνω. μα είναι λυπηρο για εμένα που έπεσα απο αυτά τα ανόητα πλάσματα. 

Σαλάηναν: δεν είναι έτσι φιλε. Δεν μπορούσες να κανεις κάτι, ηταν πολλα, και αυτόπου σου επιτέθηκε ηταν ένα Χαλτιν. 

Καρντιναρ: ενα Χάλτιν? ... δεν μπορεσα να το δώ...υποθέτω πως τώρα κατάλαβα γιατί ήταν τόσο υσχηρό.

Ντάηρον: Σαλάηναν , αυτά τα πλάσματα... ήταν οπλισμένα.. νόμιζα πως ήταν απλώς άγρια τέρατα.

Σαλάηναν : τα Ράνικινς είναι άγρια τέρατα και επιτήθεντε με νύχια και με δόντια, παρόλα αυτά, εκείνα ήταν κάτι το διαφορετικό. Εκείνα ηταν εξημερωμένα.

Τάην: δεν μου φάνηκαν πολυ φιλικά εμένα. 

Σαλάηναν : αυτο είναι γιατι εμείς είμαστε ο στόχος τους. Τα ρανικινς αυτά, ήταν σκλαβωμένα, η ακόμα και μεγαλωμένα απο ανθρώπους.. με μονο στόχο, να καταστρέψουν ότι ο αφέντης τους τους πεί. Ακόμα και άν ο στόχος τους είναι το ίδιο τους το είδος, δεν θα διστάσουν.

Ντάηρον: αυτό που λές είναι πως οι άνθρωποι πλέον στέλνουν Τερατα εναντιων μας? 

Σούρεν: μάλλον δεν θέλουν να διακινδυνευσουν οι ιδιοι... 

Σαλάηναν: όπως και να έχει νικίσαμε..παρόλα αυτά τα Ράνικινς αναπαράγονται πολύ γρήγορα. Ενα θηλυκο Ράνικιν μπορέι να κάνει μέχρυ και 5 αυγά μέσα σε 15 μέρες.  Και τους πέρνει λιγότερο απο 25 μέρες να ενηλικιωθούν .

Σούρεν: που θα μπορούσαν να ετοιμάζουν ένα τέτοιο στρατό απο τέρατα?

Τάην: τι εννοεις? οπουδηποτε θα μπορουσαν να το κάνουν!

Ντάηρον : για να είναι όμως όλα οπλισμένα, σημαίνει πως πρέπει να είναι κοντά σε πόλη. Στην πρωτέυουσα ίσως.

Τάην: αυτα είναι ανοησίες, μπορεί απλά να τα μεταφέρουν! 

Γκράμθαρ : Ανοησίες μπορεί να είναι!(η φώνη του ακούγεται απο κάπου ψηλα, και όταν σήκωσαν το κεφάλι τον είδαν πανω σε ένα δέντρο, πεφτει κάτω και συνεχίζει.) Παρόλα αυτά, έστω και με παράλογη σκέψη ο Ντάηρον έχει δίκιο. Τα Ράνικινς τα μεγαλώνουν στην πρωτεύουσα.

Ντάηρον: ανοησιες?! ...καλα, μου φτάνει το οτι έχω δίκιο.

Σαλάηναν: εσυ όμως Γκράμθααρ που το ξέρεις?

Γκράμθαρ: ....ξέρω πολλα....

Σαλάηναν: Δεν είναι ώρα για παιχνίδια φίλε....

Γκράμθααρ: καλα καλα , εντάξει.. ακουσα κάτι στρατιώτες να το λένε.. εψαχναν για ημιανθρώπους μα.. δεν πηγαινε πολύ καλά , τοτε ο ένας πρότεινε να φύγουν λέγοντας πως "έτσι κι αλλιώς, όταν έρθουνε τα τέρατα απο την πρωτέυουσα εμείς δεν θα χρειαζόμαστε άλο".

Ντάηρον: τωρα έχουμε δύο λόγους να πάμε εκεί...

Σαλάηναν: ωστε ακόμα θέλετε να πάτε?

Ντάηρον: ναι. εγω τουλάχιστον. αν υπάρχει μία πιθανότητα να ξαναδώ τους φίλους μου... τοτε αυτή είναι να πάω στην πρωτεύουσα.

Τάην: "τουλαχιστον εγω"? δώσαμε έναν όρκο θυμάσαι? θα έρθουμε μαζί σου!

Ράντηρ: ναι φίλε, ποιο το νόημα να πεθάνουμε ένας ένας? αν είναι να πεθάνουμε, θα το κάνουμε μαζι.

Σουρεν: Δεν εχω κατι να προσθέσω, ο Ραντηρ και ο Τάην με κάλυψαν

 Γκράμθαρ: Αυτά είναι που μου αρέσουν!!! θα έρθω μαζί σας!!!

Σαλάηναν: τιιι!?!?

Ντάηρον: αλήθεια Γκράμθααρ?!

Γκράμθααρ : φυσικά!! δεν εχω λόγο να μην λέω αλήθεια!

Σαλάηναν : το ξέρεις πως οι άνθρωποι στο χωριο σου δεν θα σε δεχτουν ποτε πίσω έτσι?

Γκράμθαρ : ποιος νοιάζεται!! κι εδώ να μείνω, θα πολεμάω για πάντα έναντια στον βασιλιά, και τον βασιλικό στρατό... απλώς... λιγότερο αποτελεσματικα...

Σλάηναν: καταλαβα... θα έρθω και εγω.

Ανδρας του δάσους 1: τι?!?! μα Σαλάηναν...Σε χρειαζόμαστε..

Ανδρας του δάσους 2: αλήθεια θα πάς με αυτούς?!

Σαλάηναν: ναι. ακούστε φίλοι μου. ίσως έχω λίγο παραπάνω εμπειρία απο το παρελθόν μου... μα είστε όλοι δυνατοι... πολοι απο εσας ειστε κατα πολύ δυνατοτεροι απο εμένα..αν αυτοί νικίσουν... θα φέρουν ένα τέλος μία για πάντα σε όλο αυτό το χάος.. και άν μπορώ να βοηθήσω σε αυτό.. είναι καθήκον μου να το κάνω.

Ανδρας 1: σωστα... έχεις δίκιο... θα .. θα ερχόμουν κι εγω μα..

Σαλάηναν : δεν χρειάζεται. προστατεψτε το χωριό . και να προσεύχεστε στην νίκη μας.

Γκράμθαρ: δεν ήξερα πως εχεις την επανάσταση μέσα σου Σαλάηναν.

Σαλάηναν: είναι πολλα που δεν ξέρεις για εμένα Γκράμθααρ

Γκράμθααρ: φροντισε να μην πεθάνεις τοτε φίλε γιατι πραγματικα είμαι περιεργος να τα μάθω.  

/Ο Ντάηρον δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του που αυτοι οι δύο πανισχυροι πολεμιστές θα τον βοηθούσαν στην αποστολή του. Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν ένιωθε ξανά τοσο σίγουρος για τον εαυτό του. 

Ετσι, οι ανδρες ξεκίνησαν αφήνοντας τον Κάν-το και τον Σάολο ασφαλείς στο χωριό. 

το ταξίδι θα ήταν δύσκολο, όμως ό Ντάηρον μπορούσε να δεί τον δάσκαλό του Σόλιν να του χαμογελά κάθε φορά , που έκλεινε για λίγο τα μάτια του.