Lusia

Πέρασα μια νύχτα ονειρεμένη. Το πρωί ξύπνησα πρώτη και ανασηκώθηκα λίγο για να χαζεψω τον αντρα που κοιμόταν δίπλα μου στο κρεββάτι.Δεν μπορούσα να πιστέψω οτι είναι δικός μου!
Ξύπνησε και μου χάρισε ενα γοητευτικό χαμόγελο.
"Καλημέρα άντρα μου" του είπα ναζιαρικα.
"Καλημέρα αγάπη μου"μου είπε γλυκά.
Σηκώθηκε ακεφα και άρχισε να ντύνεται.
" Θα ήθελα να μείνουμε εδώ να συνεχίσουμε αυτό που κάναμε χτες το βράδυ, αλλά πρέπει να φάμε πρωινό και να γνωρίσεις την μητέρα μου."
Στο άκουσμα της τελευταίας του λέξης ένας κόμπος ανέβηκε στο στομάχι μου.
"Πρέπει να γίνει τώρα;" του είπα διστακτικά.
Γέλασε δυνατά κοιτάζοντας με παιχνιδιάρικα.
"Γλυκιά μου γυναίκα μην φοβάσαι καθόλου,η μητέρα μου θα σε συμπαθήσει αμέσως" μου είπε φιλώντας με θερμή στα χείλη.
Ντύθηκα απρόθυμα και του ανακοίνωσα πως είμαι έτοιμη για το πρωινό. Με έπιασε απ' το χέρι και με οδήγησε σε μια μεγάλη αίθουσα. Μόλις μπήκαμε παρατήρησα ενα τεράστιο τραπέζι στο κέντρο της,στρωμένο μεγαλόπρεπα. Γύρω του κάθονταν η οικογένεια του Stefan.Ενοιωσα τα βλέμματα τους να πέφτουν πάνω μου με περιέργεια. Εσφιξα ασυναίσθητα το χέρι του Stefan,χαμηλώνοντας το κεφάλι από αμηχανία.
Πλησιασαμε κοντά τους με σταθερά βήματα.
"Χαίρομαι που είστε όλοι εδώ" ξεκίνησε να λέει ο Stefan.
"Γιε μου,τι συμβαίνει;" τον ρώτησε η μητέρα του κοιτώντας τον δύσπιστα.
"Μητέρα θέλω να σου γνωρίσω την γυναίκα μου την Lusia."
Για λίγο επικράτησε σιωπή, όλοι με κοιτούσαν με σοβαρό ύφος.Εγώ ενοιωσα πολύ αμήχανα, ευτυχώς το γεμάτο τρυφερότητα βλέμμα που με κοίταξε ο Stefan με έκανε να ανάκτησω την αυτοκυριαρχία μου.Την σιωπή έσπασε ένας αδύνατος,μελαχροινός άνδρας με αδρά χαρακτηριστικά.
"Παντρεύτηκες μια Gilmor;"του είπε με υποτιμητικό τόνο.
Ο Stefan τον κοίταξε εξοργισμένος.
" Ναι ξάδερφε,παντρεύτηκα μια Gilmor"του είπε με σκληρή φωνή.
"Γιε μου,γιατί έκανες κάτι τέτοιο χωρίς να μ' ενημερώσεις;"
Τα λόγια της μητέρας του βγήκαν με μια παραπονεμένη χροιά.
"Λυπάμαι πολύ μητέρα αν σε στενοχώρησα με τον βιαστικό μου γάμο αλλά δεν είχα χρόνο να περιμένω. Με την Lusia αγαπιόμαστε αλλά ο αδερφός της σήμερα θα την έδινε σε κάποιον άλλο. Δεν μπορούσα να επιτρέψω να γίνει κάτι τέτοιο"της εξήγησε ήρεμα.
Ενοιωσα το βλέμμα της να πέφτει πάνω μου στοργικό.
"Καλωσόρισες στην οικογένεια μας Lusia"μου είπε ενώ σηκώθηκε για να με πάρει αγκαλιά.
"Ευχαριστώ, χαίρομαι που σας γνωρίζω" κατάφερα μόνο να ψελλισω μες στην ταραχή μου.
"Λοιπόν να σου γνωρίσω και την υπόλοιπη οικογένεια" μου είπε ο Stefan χαμογελώντας μου.
"Από 'δω είναι η ξαδέρφη μου η Amanda"μου είπε δείχνοντας μου μια γλυκιά κοπέλα περίπου στην ηλικία μου.
" Πιστεύω οτι θα κάνετε καλή παρέα, η Amanda είναι πολύ χαρούμενος άνθρωπος "συνέχισε.
Της άπλωσα το χέρι κι αυτή με χαιρέτησε εγκάρδια.
"Ο νεαρός που βλέπεις από 'δω είναι ο μικρός αδερφός της Amanda και αγαπημένος μου ξάδελφος Adam."
Ο Adam έμοιαζε πολύ στην αδερφή του,είχαν και οι δύο μια απροσδιόριστη ομορφιά.
Με χαιρέτησε με μια ευγενική υπόκλιση.
Συνέχισε να μου συστήνει ακόμα δύο μέλη της οικογένειας του,ώσπου έφτασε στον μελαχροινό άντρα που μίλησε προηγουμένως.
"Κι αυτός είναι ο ξάδερφος μου ο Nicolas"
Η ματιά μου ενώθηκε με την δική του ψυχρή ματιά καθώς μου έδινε το χέρι του με προσποιητή ευγένεια.
Είδα τον Stefan να πέρνει μια έκφραση δυσαρέσκειας που προσπάθησε να κρύψει με δυσκολία.Σκέφτηκα πως οι σχέσεις τους δεν ήταν καθόλου φιλικές και αναρωτήθηκα μέσα μου για ποιό λόγο άραγε να συμβαίνει αυτό!
Καθησαμε στο τραπέζι και ξεκινήσαμε να τρώμε αμίλητοι.
Την σιωπή έσπασε η Amanda,όταν γύρισε προς το μέρος μου ευδιαθετη.
"Lusia,θα μας πεις πως γνώρισες τον ξάδερφό μου;" με ρώτησε με ένα πλατύ χαμόγελο.
Εγώ κοίταξα τον Stefan προβληματισμένη. Εκείνος μου έγνεψε καταφατικά.
"Γνωριστηκαμε κατά τύχη, χωρίς να ξέρουμε ο ένας την ταυτότητα του άλλου" ξεκίνησα να της λέω.
"Και;" την άκουσα να με ρωτάει με έντονη περιέργεια.
"Λιποθύμησα στην μέση του δρόμου και ο Stefan με βοήθησε, αυτό είναι όλο"της είπα αμήχανα.
" Αυτό που δεν σου είπε η όμορφη γυναίκα μου,είναι οτι από τότε την ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα "της είπε γελώντας.
Ενοιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινιζουν από ντροπή.
Η συζήτηση ανάμεσα μας συνεχίστηκε σε εύθυμο ρυθμό.

Ωσπου άκουσαμε φωνές απ' έξω και είδαμε εναν στρατιώτη να μπαίνει μέσα αναψοκοκκινισμενος.
Ο Stefan σηκώθηκε απότομα όρθιος.
" Τι συμβαίνει;"θέλησε να μάθει.
"Αφέντη,έξω είναι ο Edwart Gilmor εξοργισμένος και απαιτεί να σας δεί αμέσως."
Είδα τον Stefan να παίρνει μια θυμωμένη όψη κατευθυνόμενος προς την πόρτα, έτρεξα πίσω του φοβούμενη τι θα ακολουθούσε.
Είδα τον αδερφό μου σε έξαλλη κατάσταση να μαλώνει με έναν φρουρό.Μόλις είδε τον Stefan όρμησε προς το μέρος του.
"Αθλιε Separd,θέλω πίσω την αδερφή μου γιατί διαφορετικά θα πεθάνεις" του είπε οργισμένα.

Ο Stefan τον κοιτούσε ατάραχος,απολαμβάνοντας την νίκη του.
"Η αδερφή σου είναι πια γυναίκα μου και δεν έχεις κανένα δικαιωμα να την ζητάς πίσω" του ειπε με θριαμβευτικό τόνο.
"Ατιμε,θα σε σκοτώσω!" άκουσα τον Edwart να του φωνάζει με μίσος.Βγάζοντάς ταυτόχρονα το σπαθί του από την θήκη.Ορμησε κατά πάνω του με λύσσα,κάνοντας τον Stefan να πισωπατησει.Κάνοντας ένα άλμα άρπαξε το ξίφος ενός φρουρού που ήταν δίπλα του,ενώ με το άλλο του χέρι τους έκανε νόημα να μην αναμειχθούν στον καυγά.Πριν προλάβω να καταλάβω τι έγινε,τους είδα να ξιφομαχουν κοιτάζοντας με οργή ο ένας τον άλλο.

Δεν άντεχα το θέαμα, η καρδιά μου σφυροκοπούσε καθώς σκεφτόμουν οτι μπορεί να τραυματιστεί κάποιος απ' τους δυο.
Ετρεξα γρήγορα και μπήκα ανάμεσα τους.
"Σταματήστε αμέσως!" τους φώναξα με κομμένη την ανάσα.
Γύρισα προς τον αδερφό μου και τον κοίταξα με πόνο.
"Edwart,αγαπώ τον Stefan,κατάλαβε το πια.Ξεχνά την παλιά μας έχθρα και έλα να κάνουμε μία καινούργια αρχή" του είπα ήρεμα.
Με κοίταξε για λίγο σιωπηλός,βάζοντας το σπαθί πάλι στην θήκη του.
"Δεν μπορώ" μου φώναξε καθώς γύριζε να φύγει.
Η ψυχή μου γέμισε πόνο σκεπτόμενη οτι ο αδερφός μου δεν θα μου συγχωρούσε ποτέ τον γάμο μου με τον Stefan.
Είδα τον άντρα μου να με πλησιάζει και να με πέρνει αγκαλιά.
Η αγκαλιά του βάλσαμο για την πληγωμένη μου καρδιά, απάλυνε με μιας τον πόνο.
"Μην στεναχωριεσαι,κάποια στιγμή θα το δεχτεί και θα σε συγχωρέσει" τον άκουσα να μου λέει με αγάπη.
Ηλπιζα  βαθιά μέσα μου να είχε δικιο.