"Elimden  geleni  yaptım  öyle  değil  mi?"

"hem  de fazlasıyla".

"yani  yürümeyince  yürümüyor"

"unut  onu çok  farklıydınız o  herkesle oluyor işte  bir  tek  senle  değil?"

"o halde  neden  ben  bir  ara  kendimi  özel  hissettim?"

"çünkü  aşkın gözü  kördür o  dönem  sen  gerçekleri  göremedin  ve  sandın  ki  bir  tek  sana yazıyor bir tek  sana  değer  verecek  seni sevecek  seninle  evlenecek  senin  için  hayatını değiştirecek  vsr?"

"fazla imkansızdı  öyle  değil  mi?"

"imkansız  değil  istersen  ara  gene  seninle olur  ama sen öyle bir  hayat  istemiyorsun sürekli  aldatılacaksın  o yola  gelmez çapkın  bir  erkekti?"

"iyi  oldu?"

"seni  kullanıyordu?"

"taki  ben onu hayatımdan  çıkarana  kadar?"

"işte  bu tebrik  ediyorum  çok  zor  olsa  da  bunu başardın?"

"bu  bir aşk  değildi  bence  takıntı  ya  da tutkuydu?"

"tamamen  arzu  fiziğine  kapılmıştın  evet arzuluyor istiyordun  işte?"

"haklısın  dostum insan  paylaşınca  rahatlıyor?"

"kesinlikle?"

"bir  tek  sana  anlatıyorum?"

"herkese  anlatma zaten  anlamaz  ki  hemen  yargılar?

"çok haklısın insanlar tuhaf ve  de  kötü görmek istediğini  görür inanmak istediğine inanır bu  yalanlar olsa  bile  fark  etmez bu  yalan onun  doğrusudur  çoğu  zaman?"

"hem  herkesin  aynı  şeye  inanıyor olması  onu  doğru  yapmaz?"

"bak bu doğru işte?"

"görmek istediğimizi  görüyoruz?"

"inanmak istediğimize  inanıyoruz yalanlara ve  bu  yalanlar  bazen bizi  mutlu  ediyor?"

"çoğu  zaman bazen  de  değil?

"iyi  de  bu insanın kendi  kendini  kandırması  değil mi?

"öyle  de  yapacak  bir  şey  yok?"

"herkes  farklı?"

"çok  farklı hem  de?"

"haydi birer çay içelim?"

"içelim  deniz  manzarasına bakarak?"

"peki".

hayat devam  ediyordu.

onsuz  da.

bazen  doğru  olan kafa dengi değilse  vazgeçebilmekti.

herkes  herkesi  sevmek  zorunda  da  değildi  anlaşmak zorunda  da  değildi  beğenmek zorunda  da değildi.

her  şey bu denli  göreceliyken bunu tartışmanın  manası nerede?

mantık  nerede?

nerede?

insanlar seni üzer.

ve  onlara bazen  verilebilecek en  güzel ceza yok saymaktı.

öyle  biri  hiç  olmadı zaten hiç  yoktu ki diyebilmekti.

hiç  yaşanmadı...

bitti...

sevdin  bitti diyebilmekti  bazen  de.

olmayan  birinin  yasını  tutmanın gereği  de  yoktu.

bir  aşk  biter yenisi başlardı.

neden?

çünkü  hayat zaten böyleydi.