ZARURET

Sonu muamma olan bir yola giriyorum.
Mecalim kalmamış yürümeye.
Zaruret her yeri kaplamışken.
Bir ışık arıyorum karanlığın içinde.

Tahayyüllerin hepsi boşa çıkmış.
Nesih günler geride kalmış.
Karanlık zorlamış muharrir olmaya.
Şimdi kalemi şayan tek başına.

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top