Μ : Απλά εμπιστεύσουμε...

..................................................................................

Mel's pov

Πάρκαρε το αμάξι έξω από την αποθήκη και ένιωσα την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει.

Μ : Δε θα μιλήσεις. Θα αφήσεις εμένα να αναλάβω.., πρόσταξε

Έγνεψα γρήγορα καταφατικά και έβγαλα τη ζώνη μου.

Το κινητό μου άρχισε να βουίζει στην τσέπη μου και το έκλεισα αμέσως χωρίς καν να δω ποιος είναι.

Μ : Και ότι κι αν ακούσεις, προσπάθησε σε παρακαλώ να μην τρομάξεις.., είπε πιο σοβαρός αυτή τη φορά

Ας δούμε τουλάχιστον τη θετική πλευρά. Δε θα ζήσω να δώσω πανελλήνιες.

Βγήκε από το αμάξι και ακολούθησα τις κινήσεις του. Είχε σκοτεινιάσει για τα καλά έξω και για μια στιγμή μου πέρασε από το μυαλό, πως ίσως να έχουν ανησυχήσει για εμένα.

Φτάσαμε έξω από την πόρτα της αποθήκης και ξαφνικά έπαθα ντεζαβού. Θυμήθηκα την τελευταία φορά που βρεθήκαμε εδώ. Μόνο που, σε σύγκριση με τώρα, δε τρέχαμε για τη ζωή μας.

Μου έριξε ένα τελευταίο βλέμμα, ώστε να πάρει την έγκριση μου, και εγώ κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

Χτύπησε συνθηματικά την πόρτα και σε λιγότερο από 2 δευτερόλεπτα εκείνη άνοιξε.

Σ : Άργησες.., είπε και έκανε στην άκρη να περάσουμε

ΦΑΣΩΝΌΜΑΣΤΑΝ. ΕΧΕΙΣ ΚΆΠΟΙΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ?

Ο Μαξ του έριξε ένα άγριο βλέμμα και εκείνος ανταπέδωσε χωρίς δισταγμό.

Μπήκαμε μέσα και πέρα από τον τυπά που μας άνοιξε και τον Μαξ, άλλα τέσσερα αγόρια κάθονταν στους καναπέδες.

Α να αυτός με τα σώβρακα!

? : Καλώς την.., είπε κάποιος ειρωνικά και όλοι γέλασαν

Ένιωσα τα μάγουλα μου να παίρνουν φωτιά και πρέπει να το πρόσεξε, αφού δεν τους άφησε περιθώριο να συνεχίσουν.

Μ : Έλα σκάστε.., είπε και σιγά σιγά σταμάτησαν

? : Καλά καλά, πες γιατί μας φώναξες είχαμε και δουλειές.., είπε ένας από τους τέσσερις και όλοι συμφώνησαν

Μισό μισό.. Ο Μαξ τους φώναξε? Κι εγώ τι κάνω εδώ?

Μ : Το στοίχημα αρχίζει και βγαίνει εκτός ελέγχου.., είπε και αντάλλαξε ματιές με τον έναν

? : Τι εννοείς εκτός ελέγχου?

Οι γωνίες του προσώπου του σφίκτηκαν ελαφρώς.

Μ : Έβαλε κάποιον να την προσεγγίσει.., είπε και έδειξε προς το μέρος μου, επειδή νόμιζε πως τα έχουμε.. Το ίδιο θα κάνει και με τους υπόλοιπους.. 

ΤΟ ΗΞΕΡ-

Μ : Από εδώ και πέρα θα έχετε τα όπλα πάνω σας συνέχεια.., είπε και η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο

Τα βλέμματα όλων μετατράπηκαν ξαφνικά σε γυάλινες μάσκες.

Δε μπόρεσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου και γύρισα επιτόπου να τον κοιτάξω με γουρλωμένα μάτια.

Έκανε τρία βήματα πίσω ρίχνοντας μου ένα προειδοποιητικό βλέμμα. Τα μάτια μου τον ακολούθησαν προς ένα δωμάτιο, που μάλλον ήταν η κουζίνα.

Κοίταξα στιγμιαία γύρω μου και είδα πως δεν ήμουν η μόνη που έδειχνε μπερδεμένη.

Για μια στιγμή σκέφτηκα πως "όπλο" ήταν κάποιο συνθηματικό. Κάτι αναρχίστικο δεν ξέρω.

Άνοιξε ένα ντουλάπι και μέσα υπήρχε ένα μεγάλο μεταλλικό κουτί με αυτές τις στρογγυλές κλειδαριές.

Γύρισε με τα δάκτυλα του τα νούμερα και έπειτα το χρηματοκιβώτιο άνοιξε κάνοντας ένα ελαφρύ τρίξιμο.

Αν πριν η καρδιά μου έχασε έναν χτύπο, όταν ο Μαξ έβγαλε μια διάφανη σακούλα γεμάτη με όπλα, τότε σταμάτησε πλήρος να χτυπάει.

Όταν μου ζήτησε να μη φρικάρω με αυτά που θα ακούσω, δε περίμενα σε καμία περίπτωση να εννοεί κάτι τέτοιο.

Το δεξί μου χέρι άρχισε να τρέμει και το έπιασα με το αριστερό.

Πήρε τη σακούλα και την έσκισε πετώντας τα όπλα πάνω στο τραπέζι. Το σώμα του πλησίασε το δικό μου και έκανα ένα βήμα πιο δίπλα.

Δε φάνηκε να το παρατηρεί.

Μ : Οι εκλογές είναι σε δύο μήνες δεν έχουν περιθώριο ούτε κι αυτοί ούτε κι εμείς, για αυτό πάρτε τα!

Άρπαξαν όλοι ένα όπλο απ' το τραπέζι, αφήνοντας ένα κάτω.

Η ατμόσφαιρα ήταν γεμάτη ένταση. Ένιωθα τον εκνευρισμό του καθενός στον αέρα.

? : Ο Ντι μας παράτησε.., είπε ο τυπάς από πριν και τα βλέμματα όλων σάστισαν

Ο Μαξ του έριξε ακόμα μια άγρια ματιά.

? : Κάποιος έπρεπε να το πει! Γρύλισε

? : Τον πούστη.. Για αυτό έλειπε όλη την ώρα..

? : Δε το πιστεύω..

Μ : Που σημαίνει.. πως μπορεί να τους οδηγήσει και στις άλλες αποθήκες. Για αυτό πάρτε το αμάξι, είπε και έβγαλε τα κλειδιά από τη τσέπη του, και πηγαίνετε να τους προειδοποιήσετε..

Τους πέταξε τα κλειδιά, παρόλα αυτά τίποτα δεν έγινε.

Όλοι βρισκόταν ακόμα σε μια περίεργη κατάσταση, μαζί κι εγώ. Κανένας δεν κουνήθηκε από τη θέση του για αρκετή ώρα και η καρδιά μου δεν έλεγε να σταματήσει να χτυπάει σαν ταμπούρλο.

Όλη η ψυχραιμία και η σιγουριά που είχα πριν με είχε εγκαταλείψει. Αντί αυτού το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ είναι που έχω μπλέξει.

Τι σκατά γίνεται? Ποιο στοίχημα? Γιατί υπάρχουν όπλα?

Οι αναρχικοί δεν έχουν όπλα. Τουλάχιστον στις πορείες δεν χρησιμοποιούν όπλα. Δε βάζουν ανθρώπους υπό παρακολούθηση.

Δ-δε γίνονται αυτά.

Και τότε στο μυαλό μου ήρθε η παραμονή των Χριστουγέννων.

Ούτε ληστείες έκαναν οι αναρχικοί... Αυτό νόμιζα δηλαδή.

Πριν από πέντε μήνες για την ακρίβεια δε γνώριζα καν για τους αναρχικούς. Δεν είχα ιδέα πως τρία τετράγωνα πιο κάτω από το σπίτι μου υπήρχε μια συμμορία.

Και τώρα βρίσκομαι στο ίδιο δωμάτιο με τους ανθρώπους, που ο πατέρας μου βάζει στη φυλακή, ώστε να φέρει λεφτά στο σπίτι.

Και σαν να μη φτάνει αυτό, έχω συναισθήματα για κάποιον από αυτούς! Του έδωσα το πρώτο μου φιλί! Τον άφησα να με μπλέξει σε όλο αυτό!

Θεέ μου βγήκα το πρώτο μου ραντεβού με κάποιον που απλά ήθελε να με χρησιμοποιήσει για να εκβιασει κάποιον άλλον!

Για μια στιγμή πραγματικά πίστευα πως άρεσα σε κάποιον! Αλλά αυτό είναι γελοίο! Ο Νίκος πολύ απλά είχε κίνητρο ενώ ο Μαξ ούτε καν που θα νοιάζεται για εμένα!

Πιθανόν να με φίλησε απλά για να με κάνει να σκάσω, αφού τον πρόσβαλα, και επειδή είμαι κορίτσι δε μπορεί να με βαρέσει.

ΚΑΙ ΤΟ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ ΑΠΌ ΌΛΑ?

Δε νομίζω πως μετανιώνω τίποτα.

Το κινητό μου άρχισε να βουίζει ξανά και έβαλα γρήγορα το χέρι μου στην τσέπη, κλείνοντας το.

? : Και με αυτή τι θα κάνεις? Άκουσε πολλά απόψε, ίσως τρέξει να τα πει σε κανένα μπάτσο..

Τα βλέμματα όλων έπεσαν πάνω μου. Μέχρι και ο Μαξ γύρισε να με κοιτάξει. Φαίνεται η λέξη "μπάτσος" ενεργοποίησε κάποια ευαίσθητη λειτουργία.

Το ξέρω πως πριν μου είχε πει να μην μιλήσω, αλλά δεν φάνηκε να είχε πρόθεση να το κάνει αυτός για εμένα αυτή τη φορά.

Λες και δεν ήξερε την απάντηση.

Εγώ : Δ-δεν πρόκειται.., τραύλισα σίγουρη

? : Αφού είναι έτσι.., είπε ο ίδιος και σηκώθηκε από τον καναπέ, Άλεξ.

Άπλωσε το χέρι του.

Το δεξί μου χέρι ακόμα έτρεμε αφάνταστα, παρόλα αυτά του το έδωσα για μια γρήγορη χειραψία.

Εγώ : Μελίνα.., είπα και μου έσκασε ένα χαμόγελο

Με τη σειρά σηκώθηκαν και οι άλλοι τρεις πάνω συστήνοντας τους εαυτούς τους.

Πάνος. Γιάννης. Και Νίκος.

Αφήνοντας τον τελευταίο τυπά, εκείνον που μας άνοιξε την πόρτα, για το τέλος.

? : Σπύρος! Ψέλλισε από εκεί που καθόταν και σηκώθηκε όρθιος πηγαίνοντας στην πόρτα μαζί με τους υπόλοιπους

Το βλέμμα αυτουνού με τρόμαζε λίγο δε θα πω ψέμματα. Κάτι που δε βοήθησε ιδιαίτερα στο τρέμουλο που πλέον είχε αρχίσει να εξαπλώνεται.

Μ : Πηγαίνετε τώρα! Είπε και αφού έριξε ένα σύντομο βλέμμα σε όλους έφυγαν

Τελευταίος έφυγε ο Σπύρος που, αφού έριξε ένα πολύ έντονο βλέμμα στον Μαξ, έκλεισε την πόρτα, αφήνοντας μας μόνους.

Άφησα την ανάσα που κράταγα εδώ και πολλή ώρα ελεύθερη.

Κάρφωσα το βλέμμα μου στο όπλο πάνω στο τραπέζι.

Το τρέμουλο έγινε πιο έντονο.

Μ : Μελ είσαι καλά..? Ρώτησε και πήρα το βλέμμα μου από εκεί

..................................................................................

Hi bbys 💎

Ανέβασα καταλάθος το κεφάλαιο ΚΑΙ ΠΉΓΑ ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΑΡΔΙΑΚΌ ΚΑΙ ΈΤΡΕΧΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΓΡΆΨΩ.

Προσπάθησα να το παίξω αστυνόμος σαΐνης σε αυτό το κεφάλαιο και απέτυχα πλήρος.

Δε μπορείτε να φανταστείτε πόση ώρα μου πήρε να γράψω αυτή τη μαλακία, γιατί κόλλησα πολύ πολύ άσχημα και τώρα απλά ότι σχέδια είχα καταστράφηκαν, οπότε από εδώ και πέρα πάμε στα τύφλα.

Για να επανορθώσω όμως θα έρθει και άλλο κεφάλαιο το βράδυ.

Είναι ήδη έτοιμο, αλλά επειδή με έπιασε η καταθλιψάρα μου πάλι και μου βγήκε ξέρετε ρομαντικούλι θα το ανεβάσω το βράδυ γιατί τότε είναι η καλύτερη ώρα για ρομάντζο.

Αυτά από εμένα μωρά μου τα λέμε το βράδυ 😁

Bb bbys 💎