Dzień drugi jest dniem prawdy.

To wtedy powiedziałeś mi, że nie ma już jej. Że jesteś tylko Ty i że zaczynałam być ja.

Poczułam, jakbyś zdradził mi swoją tajemnicę, o której nie wiedział nikt.
I tak przecież było.

Oni żyli w nieświadomości, a my napawaliśmy się sobą.

Obietnice, te niespełnione, wiszą gdzieś nad nami, odpływając z każdą kolejną sekundą ciszy.

Już nie mogę Cię przytulić, ponieważ więcej tego nie pragniesz.

Właściwie nie wiem co teraz myślisz.

Gdzie moje dobranoc? Zapytałeś wtedy.

Gdzie jesteś teraz? Odpowiadam.