"You can't avoid me forever."

Napapitlag ako ng marinig ang boses ni Lise.

Nakasandal ako sa puno ng mangga at nagpapahinga after tumakbo ng isang lap sa loob ng park.

"What are you doing here?" Inis na tanong ko kahit pa bago ko siya iniwasan eh naging routine na naming dalawa ang mag-jogging bago pumutok ang sikat ng araw.

Nakakapag-usap kasi kami ng matino bukod sa there was never the fear na baka may makakita sa amin while kissing behind the rose bushes.

"Last time I checked, this park is open to the public. I didn't see any off-limits sign." Mataray na sagot niya habang nililinga ang paligid to look for the non-existing sign.

Tumayo ako ng diretso.

Wala akong balak makipagconfrontation sa kanya.

Pero bago pa man ako makaalis ay nahawakan niya ako sa braso.

"Nel, please? Pwede mag-usap tayo?"

I looked at her hand na nakahawak pa din sa akin hoping na bibitawan niya ako pero lalo niyang hinigpitan ang hawak sa akin.

"We have nothing to talk about."

"You know we do." Pagmamatigas niya.

Nagpumiglas ako sa inis at saka lang niya ako binitawan.

"Ano ba ang mahirap maintindihan, Lise. Nandito na ang asawa mo. Aren't you glad na ako na mismo ang lumalayo sa'yo? Gusto mo bang mageskandalo ako at habulin kita? Yun ba ang gusto mong mangyari?"

"Of course not."

"Then what do you want from me?" Sumisikip ang dibdib ko habang nagsasalita.

"I want us to be okay."

Lalo akong nainis sa sinabi niya.

"How can we be okay? From the beginning, alam ko naman na ako ang dehado sa relasyon na 'to di ba? Pero dahil I was stupid enough to fall in love with you, sumige ako. But look at me now? Mag-isa lang ako while you're with him."

Hindi ko na napigil ang sarili ko.

Bigla na lang akong umiyak.

This was the moment I'm dreading.

Ang makita niya na nasasaktan ako.

I didn't want her to see me like this.

Ayokong nagmumukhang kawawa.

Sa aming magkakapatid, binansagan akong bato ni Ate Estee dahil ang tigas daw ng damdamin ko.

Paanong hindi titigas ang damdamin ko kung dalawa sila ni Kuya Hugo na wala ng ginawa kundi asarin ako?

I told myself to toughen up or else lalo lang nila akong pagti-tripan.

But when it came to Lise, all my defenses were down.

Sa gabi, hindi ako makatulog.

I'd get up and draw the curtains para silipin ang bahay nila.

The lights would be off like I expect it to be and I would imagine her sleeping soundly beside him.

Thoughts of jealousy ran in my mind and it almost drove me mad--his lips on her body, her back arching as he made love to her.

Does she think of me while he's inside her?

The thoughts would make me see black that I have to step away from the window dahil baka bigla na lang akong sumugod sa bahay nila.

Baka sa sobrang selos eh makagawa ako ng crimes of passion.

Not that I would.

Bata pa ako at ayokong makulong.

For sure hindi ako tatagal sa loob ng kulungan.

I know it's only TV but from what I saw on OITNB, I don't think prison life suits me.

Kahit pa the characters were having amazing sex, I could have amazing sex outside of prison.

Since Dan came home, I felt so stupid, non-existent and invisible.

Ang masama pa, wala akong mapagsabihan ng nangyayari sa akin.

Kanino ko naman ikukuwento ang kagagahan ko?

Kay Ate Estee?

Eh di sinumbong ako nun kay Nanay?

Bakit ko ba ginawa ito sa sarili ko?

Bakit ko hinayaang mahalin siya knowing na masasaktan lang ako sa huli?

***

Pagbalik namin ni Kuya sa cottage, masayang nagkikwentuhan sila Lise at ang magulang ko.

Pumapailanlang ang tawanan nila.

She turned to look at me at naconscious ako sa ginawa niya dahil I could see the longing in her eyes.

O baka naman ako lang ang nag-iisip ng ganun?

Imbes na dumiretso sa cottage, sinabi ko kay Kuya na pupunta lang ako sa CR.

I really have to go dahil kanina pa ako naiihi.

Papasok na sana ako ng bigla kong marinig na may tumawag sa akin.

I don't even need to turn around to know that it was Lise.

Great!

I don't want to think na sinundan niya ako pero it was hard not to.

"Mauna ka na." I stepped aside to let her in.

"Why don't we go in together?"

"I don't think that such a good idea."

Sumeryoso ang tingin niya sa akin.

"You can't avoid me forever."

Suddenly, I had a sense of déjà vu.

Back to the time in the park na umiyak ako at hindi na naitago na nasasaktan ako.

She held me tight and assured me things are going to be okay.

"You don't have to stop loving me because I will never stop loving you."

Gusto kong panghawakan ang salita niya.

But saying something is not the same as doing it.

How could she love me when she already loved someone else?

Sobrang nerbiyos ko habang pumapasok kami sa bahay nila kasi baka nandoon si Dan.

But Lise told me na maaga itong lumuwas papuntang Makati.

She took my hand and began leading me to their bedroom but I pulled her back.

We ended in the guest room where she made love to me and I possessed her body once again.

Lise showered me with empty promises and I held on to every one of them as if it were the truth.

I cried when I came and she held me in her arms till I stopped trembling.

***

"I'm not avoiding you anymore." Matigas ang tono ng boses ko.

"I've move on from you."

She rolled her eyes.

"Sa akin ka pa ba magsisinungaling?" Naghahamon ang tono niya tapos bigla siyang humakbang papalapit sa akin hanggang sa halos magdikit ang mga katawan namin.

"I know you inside and out, Nel." Sensual ang tono ng boses niya.

Involuntarily, I felt the heat between my legs.

That's what she used to tell me when we're making love.

The memory connected to it coupled with the sexy way she said those words were enough to ignite the fire in my loins.

Fuck, Lise! Naisip ko.

She hasn't lost her touch even after all these years.

"Mag-CR ka na lang. Baka hanapin na nila tayo."

Hindi na siya nakipagtalo pa.

Pumasok na siya at naghintay ako sa labas.

Habang naghihintay, inisip ko kung anong masamang biro ang ginawa ng tadhana.

I was here to enjoy and have fun with my family.

To revisit the place and check kung kaya kung tumuntong dito ng hindi umiiyak.

Hindi nga ako umiyak pero fate brought Lise here also.

Was this some kind of a fucking joke?

Nagulat ako ng may mga brasong pumulupot sa katawan ko.

I inhaled her sweet perfume.

Yun pa din pala ang gamit niya.

The warm scent washed me with memories at bigla akong nalungkot.

When I left without saying goodbye, naiiyak ako kapag naaamoy ko yung caramel at sugary scent.

My mind instantly associates it with Lise.

Kaya naman ang hirap makamove on from us dahil bukod sa ang dami naming memories, pati ang mga maliliit na bagay tulad ng pabango reminded me of her.

"What are you doing?" Pilit kong inalis ang kamay niya.

"I miss you, Nel."

Umikot ako para magkaharap kami.

"Hanggang ngayon ba naman?"

"Di ba sinabi ko sa'yo? I will never stop loving you."

"Why do I find it hard to believe?"

"Kasi sabi mo nga, you've move on from me." Sagot niya.

"Bakit ikaw? Don't tell me na hindi ka pa nakapagmove on?"

"May mga tao na hindi ganoon kadaling makalimutan." Katwiran niya.

Hindi ko alam kung matatawa ako o maiinis sa sinasabi niya.

"We made a lot of promises. Most of them were broken."

Lumamlam ang mga mata niya.

"Call me a fool but I'm still holding on to the promise na it will still be you and me in the end."

Napailing na lang ako.

"You are a fool for believing that."

Bago pa siya makapagsalita ay pumasok na ako sa banyo at iniwan na siya.