Δεν θα έλεγε ότι η αποστολή νούμερο 12, ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Απλά... κάτι μέσα της, την έτρωγε. Εντάξει εύκολο αυτό το επίπεδο, το παρακάτω όμως; Σίγουρα θα ήταν κάτι πολύ πιο δύσκολο από αυτό, κάτι που θα την έκανε να θέλει να τα παρατήσει. Η περιέργεια τελικά νίκησε κι αποφάσισε να ψάξει ποια ήταν η αποστολή νούμερο 13, μα...

Όχι τώρα! Πρώτα έπρεπε να τηλεφωνήσει στην Γκαλίνα, για να δει τι γινόταν στο σχολείο της. Άραγε είχε μιλήσει η Άνια ή δεν είχε αναφέρει το περιστατικό σε κανέναν; Το ότι δεν πήρανε τηλέφωνο στο σπίτι της, ήταν κάτι το θέτικο μα έπρεπε να εξακριβώσει την αλήθεια.

-Αλιόνα; Που χάθηκες;, την ρώτησε η Γκαλίνα αμέσως μόλις άκουσε την φωνή της.

-Εμ... είμαι λιγάκι άρρωστη με πονάει η κοιλιά μου. Εκεί; Όλα καλά;

-Ναι, μια χαρά. Γιατί έφυγες τόσο γρήγορα κορίτσι μου και δεν μου 'πες τίποτα;

-Ε, πονούσα πάρα πολύ. 

-Μάλιστα.

-Όλα καλά, θέλω να πω συμβαίνει κάτι;

-Τι εννοείς κάτι;

-Κάτι περίεργο ας πούμε.

-Που;

-Στο σχολείο!

-Σαν τι περίεργο θέλεις να συνέβη; Πριν λίγο σχολάσαμε, όλα πήγαν κανονικά.

Αναστέναξε χωρίς να το θέλει. Η Γκαλίνα σαν να κατάλαβε.

-Γιατί ρωτάς; Υπάρχει κάτι που δεν μου λες;

-Εγώ; Ό...όχι! Τι να υπάρχει δηλαδή;

-Απαντάς στην ερώτηση, με ερώτηση κι αυτό δεν μ' αρέσει! Αλιόνα, σαν να μου φαίνεται ότι κάτι έπαθες...

-Όχι, όχι, ε... σε κλείνω, με φωνάζει η μάνα μου. Γεια σου, Γκαλίνα, γεια!

-Γεια...

Καρφώθηκε δυστυχώς, μα δεν ήξερε πως αλλιώς να το πει. Η Γκαλίνα την ήξερε σαν τη παλάμη του χεριού της, ήταν αδύνατον να της κρυφτεί. Την είχε πατήσει σαν χάνος, όπως σήμερα με την Άνια...

Άνοιξε πάλι το κινητό της και έψαξε για τις αποστολές του blue whale, το νούμερο 13. Αμέσως άνοιξαν χιλιάδες αποτελέσματα, πάτησε το πρώτο με την καρδιά της να βαρά άτακτα. Μπροστά στα μάτια της ξεπήδησαν πενήντα αριθμοί, με οδηγίες, κοίταξε κάτω στην 13η και πάγωσε...

Όχι...αυτό ήταν απαίσιο. Ήταν τρομακτικό, γελοίο, διεστραμμένο. Πρώτη φορά στην ζωή της ένιωσε εκείνο το παράξενο, δυνατό συναίσθημα, το μίσος! Μισούσε τον διαχειριστή, μισούσε τον εαυτό της που ήταν αναγκασμένη να ακολουθεί τις εντολές του.

Όμως τώρα έπρεπε να ψάξει για τρομακτικά videos καθώς ο διαχειριστής δεν της είχε στείλει κανένα, το είχε αφήσει πάνω της. Λίγο δύσκολο να βρει αληθινά τρομακτικά βίντεο, καθώς τα περισσότερα μιλάνε για φαντάσματα, που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μα τα έχει δημιουργήσει αυτός που έφτιαξε το βίντεο για να "τρομάξει" τους θεατές.

Η Αλιόνα βρήκε αυτό και έβαλε το κινητό της σε λειτουργία βίντεο. (εδώ βάζετε το ηχείο στο τέρμα, για να έχει περισσότερη πλάκα)

https://youtu.be/m0oUU2dcorY

Μόλις τελείωσε, από την τρομάρα το πέταξε στον αέρα, αν δεν υπήρχε κάτω το χαλί θα της είχε σπάσει η οθόνη. Σίγουρα πιο τρομακτικό από αυτά που της έστειλε ο διαχειριστής. 

Σειρά είχε αυτό:

https://youtu.be/84Vkg98iie4

Και αυτό:

https://youtu.be/0WjDrQ0IhBw

Και αυτό και πολλά άλλα, παρόμοια βίντεο.

https://youtu.be/zzMdqX-hQE0

Εδώ και ώρες είχε σταματήσει την λειτουργία βίντεο στο κινητό της, για να μην ξεμείνει από μπαταρία. Ο Φιοντορ, κοιμόταν κι η μαμά είχε μόλις γυρίσει και της χτυπούσε την πόρτα.

-Αγάπη μου; Να φτιάξω κάτι να φάμε;

-Ε, μαμά έχω ήδη φάει.

-Τι κάνεις κλειδωμένη στο δωμάτιο σου;

-Τα μαθήματα μου!

-Καλά,εγώ πάω λίγο στο σουπερμαρκετ, μας τελείωσε το βούτυρο και το λάδι. Δεν θ' αργήσω να επιστρέψω.

-Οκ.

-Θέλεις να σου φέρω κάτι;

-Όχι.

-Ωραία, σε δυο λεπτά επιστρέφω.

Η Αλιόνα περιμένει ν' ακούσει την εξώπορτα και ξαναβάζει ένα ακόμα τρομακτικό βίντεο να παίζει. Έχει ήδη ρίξει δυο φορές το κινητό της, από την τρομάρα κι είναι ήδη κουρασμένη βλέποντας συνεχόμενα τα βίντεο. Την πονούσε έντονα το κεφάλι της.

Έχει πάει εννιά το βράδυ, στις δώδεκα θα έστελνε το βίντεο στον διαχειριστή, θα περίμενε με αγωνία την απάντηση του, που κατά βάθος ήξερε πάνω κάτι τι θα έλεγε. Απλά δεν ήθελε να πιστέψει ότι θα την έβαζαν να κάνει κάτι τέτοιο.

Η μαμά γύρισε γρήγορα όπως είπε και λίγο πιο μετά χτύπησε την πόρτα στο δωμάτιο της.

-Αλιόνα, μου ανοίγεις λίγο; Θέλω να μιλήσουμε.

-Μαμά, είμαι πολύ κουρασμένη.

-Για λίγο σου λέω!

Η Αλιόνα ξεφύσησε, γιατί κατάλαβε ότι δεν είχε άλλη επιλογή, σηκώθηκε, φόρεσε την μπλε ζακέτα της με τα μακριά μανίκια και της άνοιξε. Η Ελίνα την κοιτούσε μ' ένα παράξενο βλέμμα που την έκανε να κατεβάσει το κεφάλι.

-Κάτι έχεις εσύ, έτσι δεν είναι;

-Φαγωθήκατε όλοι, κάτι έχεις και κάτι έχεις! Τίποτα, δεν έχω σταματήστε επιτέλους!, φώναξε.

-Καλά παιδί μου, αλλά μην κλειδώνεσαι μου μπαίνουν χίλιες ιδέες στο μυαλό μου.

-Κι επειδή εσένα η φαντασία σου οργιάζει, εγώ δεν μπορώ να έχω λίγο ιδιωτικό χώρο; Δεν μπορώ να κάτσω ήσυχα να διαβάσω τα μαθήματα μου; 

-Μπορείς αλλά μην κλειδώνεις την πόρτα.

-Ότι θέλω θα κάνω, το κατάλαβες; Με βολεύει έτσι.

-Δεν μου λες, μες τα σκοτάδια διαβάζεις; Γιατί δεν βλέπω να έχεις ανοίξει κανένα φως.

-Έψαχνα κάτι, στον υπολογιστή μου.

-Α μάλιστα... ελπίζω να είναι έτσι όπως μου τα είπες. Αλιόνα, δεν θέλω φασαρίες πάλι, πραγματικά είμαι εξαντλημένη απ' όλα αυτά που έγιναν. Καταλαβαίνεις; Να προσέχεις τον αδερφό σου όταν λείπω, να διαβάζεις για το σχολείο, να κάνεις παρέα με καλά παιδιά κι όχι με αλήτες. Και προπαντώς να μην μπλέξεις. Έχεις ακούσει στις ειδήσεις που λένε  για αυτό το παιχνίδι... το... το, πως το λένε;

Η Αλιόνα δεν μίλησε, ήθελε να δει που θα καταλήξει η μητέρα της.

-...Το blue whale! Δεν πιστεύω να...

Την κοίταξε με την αγωνία ζωγραφισμένη στα μάτια, περιμένοντας να πάρει μια απάντηση που θα την καθησυχάσει.

-Εγώ; Τι λες μαμά; Ούτε που ξέρω γι' αυτό το παιχνίδι, τι είναι;, απάντησε με απόλυτη πειστικότητα. Την κοίταξε στα μάτια και της είπε ψέματα, προσπαθώντας να κρατήσει τη φωνή της σταθερή, για να μην αντιληφθεί κάτι η Ελίνα.

-Δεν χρειάζεται να μάθεις! Μια βλακεία είναι, που έχει οδηγήσει στον θάνατο πολλά παιδιά, κυρίως από την χώρα μας. Εσύ να κοιτάξεις τα δικά σου και να μην ασχολείσαι με τέτοια πράγματα, σε παρακαλώ. Μόνο κακό μπορούν να σου κάνουν αγάπη μου..., η μητέρα της ξαφνικά την αγκάλιασε.

Σφίχτηκε πάνω της, σαν να ήθελε να πιαστεί από κάπου, για να γλιτώσει. Δάκρυσε.

-Πάω να ξαπλώσω, είμαι ήδη πολύ κουρασμένη. Ει, μην ξενυχτήσεις έτσι;

-Όχι, όχι μαμά.

-Καληνύχτα Αλιόνα μου, σ' αγαπάω πολύ!

Έκλεισε απότομα την πόρτα της κι έπεσε κλαίγοντας στο κρεβάτι. Όλο αυτό ήταν πολύ, ήταν δύσκολο, δεν μπορούσε καν να πει στην μητέρα της ότι κι αυτή την αγαπάει πολύ. Γιατί ήξερε ότι θα λύγιζε και στο λεπτό θα της τα αποκάλυπτε όλα. Τώρα έκλαιγε, ενώ ήξερε ότι το φταίξιμο ήταν μόνο δικό της...

Κάπως έτσι, με έντονο πονοκέφαλο και τόσο κουρασμένη αποκοιμήθηκε...

                                                                                 ***

Αποκοιμήθηκε για να ξύπνησει στις τρεις το ξημέρωμα. Ήταν η ώρα να στείλει μήνυμα στον διαχειριστή και ύστερα να περιμένει την αναμενόμενη απάντηση του. Έτρεμε μόνο στην σκέψη, μα το βίντεο το έστειλε χωρίς να διστάσει, σχεδόν αυθόρμητα. Εκείνο το βιντεο την έκανε ρεζίλι, έδειχνε τις ανασφάλειες της, τους φόβους της, σίγουρα θα έκανε τον διαχειριστή να κλαίει από τα γέλια.

Δεν είχε ύπνο οπότε περίμενε. Δέκα λεπτά, μισή ώρα, μια ώρα. Στην μιάμιση, το κινητό της κουδούνισε, μ' εκείνο το ανατριχιαστικό κουδούνισμα που έκανε όταν ερχόταν μήνυμα από την εφαρμογή.

Τρέμοντας πάτησε επάνω στην ειδοποίηση. Σαν να ήθελε να το καθυστερήσει έκλεισε για λίγο τα μάτια της και τα δάκρυα άρχισαν ελεύθερα πια να πέφτουν, στο μαξιλάρι, σεντόνια του κρεβατιού.

Όταν τα ξανάνοιξε...

Αποστολή εξετελέσθη, λοιπόν. Καλά το πας, συνέχισε έτσι. Τώρα, εδώ δώσε προσοχή γιατί το νούμερο 13 είναι αρκετά επικίνδυνο και απαιτητικό. Θέλω ν' ανέβεις σ' έναν γερανό ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις να το κάνεις μέσα σε 24 ώρες. Μέχρι το ξημέρωμα πρέπει να μου έχεις στείλει μια φωτογραφία που να αποδεικνύει ότι τα κατάφερες. Μην τολμήσεις να λυγίσεις τώρα, δεν γίνεται, απλά δεν μπορείς. Καλή σου επιτυχία, την χρειάζεσαι νομίζω! 

Υ.Γ. Πρόσεξε μην έρθει καμιά αστυνομία, καθώς θα ανεβαίνεις στον γερανό. Αν σε δουν σίγουρα θα την καλέσουν και τότε την  έχεις άσχημα. Πολύ άσχημα κοριτσάκι, αν μας αποκαλύψεις!

Ήρθα, ήρθα! Μετά από κάμποσες ημέρες επέστρεψα μ' ένα ας το πούμε έντονα συναισθηματικό κεφάλαιο, που ελπίζω να σας άρεσε. Λοιπόν, πιστεύω ότι αυτή είναι μια από τις πιο δυσκολές στιγμές για την Αλιόνα, πραγματικά τώρα τίθεται σε κίνδυνο. Ειδικά αν την πιάσει η αστυνομία. Τι λέτε ότι θα γίνει; Μήπως θα μιλήσει η Άνια; Μείνετε μαζί μου, έχω πολλή φαντασία και το τέλος πιστεύω θα είναι πολύ καλό. Ψήφους+σχόλια θέλω να δω. Θα τα πούμε στο επόμενο, σας αγαπώ πολύ.