♪ Young Turks – Rod Stewart ♪

      Samen met Mirre zit ik op de fiets richting Bentes huis. Het is zaterdagavond en daarmee eindelijk tijd voor het feest van Petra, waar we ons al dagen op aan het verheugen zijn.
     We hebben samen al een paar kleine shotjes gedaan om goed opgewekt aan te komen, maar verder ben ik niet van plan al te veel te drinken.

     Het plan om matchende kleren aan te trekken is niet helemaal gelukt, tot Mirres teleurstelling en daarmee tot mijn last. Ik haat het om haar teleur te stellen.
     Toen thuis bleek dat mijn blauwe polo in de was zat, had ik maar een gele aangetrokken en ben daarmee naar Mirre gegaan. Het moment dat ik haar in haar blauwe topje bij de deur zag verschijnen, wist ik meteen hoe laat het was.

     Ik heb nog een wanhopige poging gedaan iets geels in haar kast te vinden, maar niets leek aan de eisen te voldoen. Gelukkig wist ik haar rustig te krijgen door te zeggen dat veel koppeltjes in series en dergelijke vaak bekend staan als de geel-blauw-combinatie en we zo dus eigenlijk alsnog matchend zijn.

     Wanneer we aankomen bij Bentes huis, zien we dat ze al op hun fietsen klaarstaan om te vertrekken.
     'Yoooo! Wie is er klaar om te feesten?!' roept Felix luid en steekt een fles sterke drank de lucht in. Hij en Bente stappen op en komen voor ons fietsen en ik lach. Het is duidelijk dat ook zij beide al wat alcohol op hebben.
     'Ik!' roept iedereen in koor.
     'Zo mag ik het horen!' zegt Felix en begint luid te zingen. Het is hen wel gelukt een matchende outfit aan te trekken; een zwarte blouse en een witte spijkerbroek – een combinatie die ik zelf nooit bedacht zou hebben, maar die zij er verdomd goed uit laten zien in combinatie met hun zwarte haren.

     Felix doet een wheelie, waardoor hij bijna onderuit gaat. Hard lachen we hem uit. Hij doet opnieuw een poging, waarbij hij deze keer wel wat langer op zijn achterwiel weet te blijven fietsen. Hard klapt zijn voorband weer op de grond en wild zwenkt zijn fiets heen en weer.

     'Nou, met je scooter kan je dat straks denk ik niet doen, hoor', zeg ik lachend.
     'Watch me, Leviworst', zegt hij en begint weer te zingen. 'Ik heb een toe- toe- toeter op mijn waterscooter!'
     'Obelix, doe eens wat zachter, man', waarschuw ik hem en hij lacht.

      'Dat zei Bente laatst ook!' zegt hij en iedereen zucht en lacht tegelijkertijd bij het horen van deze woorden.
      'Hé, volgens mij was jij het hoor, die dat zei', zegt ze en Felix lacht en kijkt haar speels aan.

      En ik weet niet of het komt door het kleine percentage alcohol in mijn systeem, maar de blik lijkt niet helemaal honderd procent zoals hij normaal is. Misschien komt het juist door de alcohol in zijn systeem.

     'Ja, klopt, je hebt gelijk', zegt hij en kijkt met een grijns naar mij om. Ik bijt lachend op mijn nagel en kijk weer van hem weg.

     Na iets minder dan een kwartier fietsen komen we bij Petra's huis aan. We zetten onze fietsen weg, alle vier bewust van de muziek die al te horen is.
     Bente en Felix blijven achter bij hun fietsen, Felix al zo aangeschoten dat hij moeite heeft met het op slot zetten van zijn fiets. Mirre en ik volgen het geluid en gaan Petra's achtertuin in.

     Daar staat een gigantische partytent met flitsende lichten en knallende muziek, een ietwat schaars aantal ballonnen en vervelend laaghangende slingers – ook al zullen ze voor het overgrote deel van de feestgangers niet zo laag lijken te hangen als ze voor mij doen, met mijn vervelende iets te lange lengte.

     We stappen de partytent in, waar we meteen Petra, Lex, Daniël en Simon, Gijs en Hilde en een paar kinderen uit Petra's klas aantreffen. Petra kijkt om zodra ze het plastic van de tent hoort kraken door ons passeren.
     'Hé! Oh, zo leuk dat jullie er ook zijn!' zegt ze enthousiast. 'Waar is Felix?' vraagt Petra aan me.

     Daar waar Daniël en Simon bekendstaan als het aandoenlijke koppeltje, staan Felix en ik op feestjes bekend als de twee crackhead vrienden die altijd met z'n tweeën te spotten zijn. Als de een er niet is, voelt het beeld van de ander niet compleet.

     'Hé halloooo!' roept Felix terwijl hij de partytent instormt en naast me aansluit met Bente, zo antwoord geeft op Petra's vraag. We lopen naar haar toe, feliciteren haar en geven haar onze cadeautjes. Wanneer ze ons uitgebreid bedankt heeft, kijkt ze ons met een brede glimlach aan.
     'Er staat hier een koelkast, daarin staat frisdrank en dergelijke. Er is ook nog een koelbox en daar ligt dan het bier in. Er is ook sterke drank, maar doe alsjeblieft niet té gek, want ik heb echt geen zin om kots op te gaan ruimen', zegt ze en gebaart naar de drankvoorraad achter zich.

     'Oh joh, maak je geen zorgen', puft Felix en doet een wegwuif-gebaar, waardoor zijn lichtblauwe nagellak het licht vangt en zo kort even iedereens aandacht steelt. We lachen allemaal hard, omdat Felix juist degene is die altijd het randje opzoekt, vooral als het op alcohol aankomt.
     Hij zet zijn fles sterke drank bij de andere en pakt een flesje bier uit de koelbox. 'Eentje per halfuur kan geen kwaad', zegt hij, opent het flesje met de ring om zijn middelvinger en neemt er een flinke teug van. Ik lach.

     'Ja, en de rest die je er tussendoor bij drinkt', lach ik en Felix haalt nonchalant zijn schouders op.
     We pakken allemaal iets te drinken en nemen plaats bij Daniël en Simon op de loungeset, waar ook Gijs en Hilde zitten en deze al intens speeksel aan het wisselen zijn met elkaar. Simon kijkt een beetje verafschuwd toe hoe de twee bezig zijn.

     Felix ploft neer tussen Simon en mij en merkt dan ook de situatie op. Grijnzend pakt hij een van de kussentjes van de bank op en gooit het dan regelrecht tegen hun hoofden aan, gooit dan snel zijn ellebogen op de rugleuning en kijkt zo sluw toe. Zijn bovenbeen duwt tegen het mijne, maar ik kan niet wegtrekken door de krappe bank.

     Ik lach en kijk toe hoe ze verontwaardigd loskomen van elkaar. Ik neem een slok van mijn bier. Felix' zelfvoldane blik verraadt direct dat hij degene was die het kussentje heeft gegooid.
     'Het is wel de bedoeling dat jullie hier vertrekken met je kleren nog aan', zegt hij en ik spuug bijna mijn bier uit van het lachen. De groep mensen om ons heen lacht mee.

     Gijs pakt het kussentje op en gooit het terug richting Felix en de alcohol heeft hem al zo beïnvloed dat zijn reflex te traag is om het tegen te houden. Ik lach opnieuw wanneer het kussen met volle vaart recht tegen zijn gezicht komt en zo zijn haren uit zijn gezicht doet waaien.
     'Ik zal mijn best doen', zegt Gijs zodra het kussen van Felix' gezicht is gevallen. Felix grijnst opnieuw, legt zijn enkel van zijn rechterbeen op zijn linkerknie en slaat dan zijn armen om mij en Simon heen.

     'Goed, dan doe ik dat ook', zegt hij en ik begin afwezig op mijn nagel te bijten terwijl mijn ogen over Felix' hand op mijn schouder glijden. Het is de hand waarmee hij zijn flesje bier vasthoudt en zo af en toe de koude onderkant tegen mijn arm tikt. De koordjes van het armbandje dat ik hem meer dan een jaar geleden gegeven heb kriebelen in mijn nek. Afgeleid kijk ik naar zijn blauwe nagellak terwijl ik op mijn eigen nagel bijt. De kleur is haast identiek aan de kleur van Mirres topje.

     Het is net middernacht geweest en ondertussen bevindt het overgrote deel van de gasten zich aangeschoten of zat op de dansvloer. Met Mirre tegen mijn lijf gedrukt sta ik te dansen, maar kijk ondertussen de mensen op de dansvloer langs.
     Mijn ogen vallen op Felix, wie alleen op de dansvloer staat te dansen. Zijn zwarte haren zitten door zijn zweet tegen zijn voorhoofd geplakt. Onze ogen kruisen en enthousiast steekt hij zijn duim naar me op. Ik glimlach terug als antwoord.

     Dan komt Bente bij hem terug met twee drankjes, waarvan ze er eentje aan Felix geeft. Hij drinkt het enthousiast in één keer op en zoent haar.
     Ik richt me weer tot Mirre, wie losgaat op de muziek. Ik dacht dat ik veel had gedronken, maar zij lijkt dit te overbruggen. Ze draait zich naar me om zodra ik licht mijn hand op haar kaak plaats en ze zoent me.

      Adrenaline vliegt door mijn lichaam terwijl ik haar terug zoen. Mijn handen liggen nu op haar heupen, zij slaat haar handen om mijn nek. Ze zoent me nog een keer lang en breekt van me los. Een beetje wiegend op de maat van de muziek blijven we zo staan.
     Mirre scant nu ook de menigte. Wanneer ik haar ogen zie stralen en haar maar al te bekende lachrimpeltjes zie, volg ik verbaasd haar blik; Lex en Petra staan te zoenen op de dansvloer. Ik voel dat ik ook begin te glimlachen.

     'Ja! Go Lex!' roept Mirre en steekt enthousiast haar vuist in de lucht. Ik lach.
     'Fuck Sandra!' hoor ik Felix nu en de menigte begint te juichen. Beschaamd komen ze van elkaar los en verlegen trekt Petra Lex richting het huis. 'Ja! Go get a room!' roept Felix en we lachen opnieuw.

     'Ik ga even bij Simniël zitten', roept Mirre opeens in mijn oor en wijst dan naar het stelletje op de loungeset. Ze lijken een beetje ongemakkelijk door de situatie die zich afspeelt om hen heen, dus ik denk dat het een goed plan van Mirre is om erheen te gaan en hen zo hopelijk een beetje uit de brand te helpen.
     'Is goed', zeg ik en kijk toe hoe ze zich tussen de mensen door werkt om bij hen te komen en dan aanschuift. Ze praten kort met elkaar, waarbij Simon benard de situatie lijkt toe te lichten.

     Vanuit mijn ooghoeken zie ik nu ook Bente naar de groep vertrekken en zich bij de menigte aansluiten. Ze neemt plaats op de grond tussen de twee banken in, zit zo op een kleine afstand van Simon. Als reactie hierop kijk ik weer de dansvloer over, zie Felix alleen staan.
     Hij grijnst breed en wenkt dat ik moet komen, maar net op dat moment verandert de muziek naar de typische stamp-muziek die elk feestje minstens één keer gedraaid moet worden. Felix' ogen lichten enthousiast op.

     'Ja! Maak plaats!' roept hij, waardoor de dansvloer voor een deel leeggeruimd wordt. Hij wenkt mij naar het midden, waardoor ik blozend maar grijnzend hem in het midden ontmoet.
     De mensen weten dat Felix en ik sinds de eerste altijd samen jump-video's keken en de dansjes zijn gaan leren. Bijna elk feestje is het iemands doel geweest uit te vinden welke video's we keken om zo de goede muziek op te kunnen zetten.
     We tellen af en beginnen synchroon te springen en te schoppen en te draaien en te lachen zodra de muziek begint te bonzen. Luid gejuich klinkt om ons heen.

     'Levi!' trekt echter mijn aandacht over de harde muziek. Het is Mirre, zittend op de loungeset. 'Levi!' roept ze, waardoor ik stilval in mijn passen meteen naar haar omkijk. 'Kom!'
     Snel schiet ik weer een blik naar Felix en wenk met mijn hoofd naar de loungeset als teken dat hij me moet volgen. Hij haalt zijn schouders op en begint zich naar onze vrienden te verplaatsen. Beide banen we ons een weg door de menigte dronken, zwetende, dansende mensen terwijl de muziek verandert en de dansvloer zich herstelt en schuiven aan.

     Wanneer Felix en ik de banken bereikt hebben, staat Daniël net op en loopt naar de achterkant van de bank, gaat zo achter Simon staan en maakt zo plaats vrij naast Mirre. Buiten adem claim ik mijn plekje op de bank naast haar, waarbij Felix zich weer tussen Simon en mij in propt. Eigenlijk is het er net te krap voor, maar beide zeggen we er niets van.

     'Simon, kom', zegt Daniël behoed en legt zijn hand op zijn schouder. Simon knik en schuifelt naar voren om op te staan, maar hij zit een beetje klem tussen Felix en de bank. Ik ben me volledig bewust van Felix' witte broek tegen mijn linkerbeen en Mirres blote been tegen mijn rechterbeen.

     'Doe mee met flesje draaien!' roept Mirre in mijn oor en verbaasd kijk ik naar haar om. En dan zie ik inderdaad een flesje rondgedraaid worden op de tafel.
     'Wat?!' roep ik verbluft en voel een mes in mijn hart gestoken worden. Is ze serieus?
     'Doe mee met flesje draaien!' roept ze opnieuw, alsof mijn vraag gesteld werd omdat ik haar niet kon verstaan. Ik kijk naar het flesje op de tafel en zie het net tot stilstand komen. Alle blikken gaan geschrokken naar Daniël, op wie het flesje geland is.

     'Ja, kom maar hier, lekkertje!' roept het meisje dat het flesje gedraaid heeft. Daniël schudt furieus zijn hoofd.
     'Dacht het niet! Ik doe niet mee, dat heb ik net al gezegd! Waarom denk je dat ik weg aan het gaan ben?!' zegt hij. Simons blik is gepikeerd.
     'Kom op, doe niet zo flauw!' roept het meisje nu. Ik zie hem in Simons schouder knijpen als hint dat hij op moet schieten, waardoor hij opnieuw aanstalten maakt om op te staan van de bank.

     'Ja doei! Echt niet. Jullie zijn bij ons komen zitten en zijn per direct met dat kut spel begonnen zonder het überhaupt te overleggen. Er wordt door mij niemand anders gezoend dan Simon. Kom, Siem', zegt hij en begeleidt hem weg bij de bank.
     Simons losbreken van de situatie biedt ons wat meer ruimte op de bank, maar op een of andere manier blijven Felix' been en mijn been toch in contact met elkaar, zelfs nadat hij opgeschoven is. Hij staat er ook wel om bekend dat hij nogal breed kan zitten, vaak tot Bentes ergernis. Ik heb het met mijn plekje naast hem in het lokaal zelf ook al meerdere keren ervaren tijdens de lessen.

     Schichtig kijkt Simon ons na en laat dan Daniël zijn hand op zijn onderrug leggen en hem een eindje van de groep leiden. Vanaf een kleine afstand kijken ze toe.
     Ik wil nu ook opstaan om me van de toestand af te zonderen, maar Mirre grijpt mijn pols vast en houdt me zo tegen.

     'Kom op, Lee! Doe alsjeblieft één rondje mee!' zegt Mirre terwijl het flesje nu door een volgende persoon wordt gedraaid.
     Ik zie Bente en Felix een blik met elkaar wisselen. Felix laat het bandje van zijn ring ronddraaien terwijl Bente haar schouders ophaalt. Ze maken geen protest.

     'Mirre, we hebben letterlijk een relatie? Waarom zou ik?! Waarom zou jij?!' roep ik boos en opeens wil ik huilen. Dit is niet goed. Ik doe iets verkeerd dat Mirre dit wil doen.
     'Het is maar een spelletje! Het leven is kort!' antwoordt ze en ik ben verbluft. Vanaf de achtergrond vang ik een glimp op van een zoenend koppeltje, waarbij de jongen voor tong gaat en het meisje niet, waardoor de zoen snel en ongemakkelijk afgebroken wordt en de volgende aan het flesje mag draaien. Iemand filmt hen ondertussen en lacht hard.

     'Jouw beurt', wordt tegen haar gezegd en verbaasd kijkt ze om. Dan kijkt ze mij weer vragend aan. Ik wil het niet. Ik kan het niet. Hoe moet ik haar hier nou weer goedkeuring voor geven? Hoe moet ik letterlijk instemmen op vreemdgaan?
     Ik zwijg echter en wenk naar het flesje, waardoor Mirre breed glimlacht en er een flinke draai aan geeft. Ik voel mezelf misselijk worden. Ik moet zo toe gaan kijken hoe mijn vriendinnetje een ander gaat zitten zoenen.

     Ik kijk hoe het flesje draait en draait, en dan waggelt en waggelt... en waggelt... en het staat stil...

     op haarzelf...

     'Ja, dat telt niet!' roept ze gefrustreerd uit en wil nog een keer gaan draaien.
     'Niet nog een keer draaien! Je moet wachten tot de volgende beurt!' zegt een van Petra's klasgenoten nu. Opgelucht zucht ik.
     'Nou, dat wordt lekker jezelf zoenen, Mir', lacht Felix nu. Mirre steekt grijnzend haar middelvinger naar hem op en zakt verslagen terug op de bank, klaar voor haar volgende beurt.

     'Nou, Lee, draaien die fles!' zegt ze enthousiast en gebaart naar het lege flesje op tafel. Ik schud stug mijn hoofd.
     'Ik wil het niet doen', zeg ik. Mirre kijkt me bekritiserend aan, waardoor ik zacht zucht. 'We hebben een relatie, Mirre.' Het lijkt alsof ik haar aan dit feit moet herinneren, en het valt me zwaar. Hoe kan ze dit oké vinden?
     'Doe gewoon', pusht Mirre me. Mijn ogen worden groot.
     'Kom op, Levi, niet zo flauw doen. Mirre heeft net ook gedraaid, dus ze vindt het duidelijk oké', zegt Felix en leunt naar het lege bierflesje op de tafel. 'Ik draai wel voor je.'

      Ik kijk toe hoe zijn vingers met lichtblauwgelakte nagels het flesje vastgrijpen en een goede slinger aan het flesje geven, zo het groene glas laten tollen op het midden van de tafel.

     Mijn hart bonst in mijn keel. Ik wil eigenlijk helemaal niemand anders zoenen. Voor mij steekt een relatie zo niet in elkaar. Het doet me eigenlijk ook echt ontzettend zeer dat Mirre er wel zo enthousiast voor is; dat ze zo teleurgesteld was toen ze niemand anders kon zoenen. Bied ik haar niet genoeg dat ze andere mensen wil zoenen?

     Ik houd mijn adem in terwijl ik toekijk hoe het flesje begint te waggelen en schommelen, met steeds minder vaart rond begint te draaien. Ik begin met mijn duimnagel onder het krappe randje van de nagel van mijn ringvinger te duwen.

     Ik zucht diep wanneer het flesje zijn laatste, wiegelende rondje begint te maken. Wanneer het groene flesje trillend tot stilstand komt op degene naast me, kijk ik geschrokken om naar hem en begin nerveus op mijn nagel te bijten.

     Felix.

     Hij die het flesje überhaupt heeft laten draaien.

     Mijn beste vriend. Een jongen.

     Zijn ogen vallen meteen op mijn lippen. Hij lacht ongemakkelijk en richt een milliseconde, bijna ongezien, een blik op zijn blauwe nagellak. Als een boer met kiespijn glimlacht hij weer zodra hij naar me opkijkt.
     'Well if it isn't the consequences of my own actions', lacht hij en ik schud ontdaan mijn hoofd, kan een lach door overrompeling niet onderdrukken.
     'Dit kan ik echt niet doen. Felix is mijn beste vriend', zeg ik en kruip naar de rand van de bank. 'Daarbij heb ik een relatie', zeg ik en grijp naar het flesje, wil het kapot gooien op de grond. Mijn hard klopt als een sneltrein.

     'Regels zijn regels! Geen twee keer draaien en zodra je op iemand uitkomt, moet je diegene zoenen', zegt iemand uit Petra's klas, waardoor ik haar verontwaardigd aankijk. Verbaasd laat ik het flesje achterwege. Alsof zij kan bepalen wat ik doe. Ik wil haar net vertellen dat Daniël ook aan zijn zoen kon ontkomen, maar ze begint weer te spreken. 'Plus: des te langer je wacht, des te langer je moet. Als je hem nou meteen een klein kusje had gegeven, dan had je hem nu niet hoeven tongen.'
     'Wat?!' brengen Felix en ik in koor uit.

     'Nou, Levi, als je nog langer wacht moet het misschien naakt!' lacht Felix met overslaande stem, waardoor iedereen hem uitlacht. Zijn ogen glinsteren. 'Dan moet je me pijpen.' De groep lacht weer. Hoofdschuddend kijk ik weer naar het meisje.

     'What the fuck is dat nou weer voor regel?' gooi ik verontwaardigd uit. Waarom heeft Mirre me hierin meegesleept? Waarom zijn tieners zo?
     'Ik heb de regels niet bedacht', zegt ze en haalt als verdediging haar schouders op.
     'Nou, gezien je ze zo goed kent, lijkt het haast wel zo', kat ik haar af. 'Ik mag toch verdomme zelf bepalen wat ik doe?'

     Vanuit mijn ooghoeken zie ik Felix zijn nagellak inspecteren, hem eraf proberen te krabben, maar de laagjes blauw blijven intact. Hij voelt zich duidelijk schuldig voor wat hij zojuist heeft gedaan.

     'Mirre, zeg dat je het er niet mee eens bent. We hebben verkering. Ik ga letterlijk vreemd zo', smeek ik wanhopig en kijk naar haar om. Ze haalt klein haar schouders op.
     'Kom op, Lee, het is voor de lol. En het is Felix maar!' zegt ze terwijl ze naar hem gebaart. Ik kijk kort naar hem om. Hij ziet eruit als een geschopte puppy. 'Het is niet zo alsof je een ander meisje gaat zoenen.'
     'Dus? Dat maakt het niet minder vreemdgaan!' breng ik gefrustreerd uit. Hoe kan Mirre nou zo reageren?
     'De zoen hoeft toch niets voor te stellen?' vraagt ze en ik voel mijn maag draaien. 'Ik kan nu toch ook Bente zoenen zonder dat het betekenis heeft?'

     'Mirre, ik ga het niet doen. Felix is mijn beste vriend. Ik doe het niet. Ik val niet op jongens. Ik wil hem niet zoenen', houd ik stug vol. In mijn ooghoeken probeert Felix steeds wanhopiger de nagellak van zijn vingers te krijgen. Mirre trekt haar wenkbrauwen op, waarmee ze aantoont dat ze duidelijk niet onder de indruk is van me.

     'Als jullie nog langer twijfelen, dan moet het straks echt naakt', merkt iemand op.
     'En als jij niet je bek houdt, dan sla ik hem voor je dicht', snauw ik naar het meisje. Ze kijkt me beledigd aan. Ik kijk weer naar Mirre. 'Ik kan het echt niet doen.'
     'Flauw', is Mirres enige korte respons. Mijn hart zakt in mijn borst. Mirre weet dondersgoed dat ik bang ben haar teleur te stellen, dus voelt het als een steek onder water dat ze dit nu zegt. Ik wil haar niet teleurstellen, maar ik kan niet tegen mijn eigen principes in gaan.

     'Ik weet het goed gemaakt', zegt ze dan. Mijn wenkbrauwen schieten omhoog. 'Als ik zoen met Bente, dan zoen jij met Felix.'
     'Waarom wil je zo graag dat ik met Felix zoen?' vraag ik meteen terug. Mirre haalt haar schouders op.
     'Omdat ik niet het vriendje wil hebben dat zo flauw was om zich niet aan de regels van flesje draaien te houden', zegt ze nonchalant. Ik zucht klein en voel een schuldgevoel omhoog kruipen over mijn nek. Zal het iets voor haar imago doen als ik het werkelijk afwijs? 'Zo staan we quitte. Hebben we een deal?'

     Vragend kijk ik om naar Felix, wie me angstig en schuldig aankijkt. Hij lijkt onzeker, overdonderd, ontdaan. Onderin mijn zichtveld zie ik hem nerveus over zijn nagels krabben, maar dan haalt hij zijn schouders op.
     'Jullie eerst, anders niet', slaat zijn stem opnieuw over. Nerveus draait hij zijn armband rond zijn pols. Shit.

     'Mij best', zegt Mirre en wenkt Bente dat ze dichterbij moet komen. Ik begin op mijn nagel te bijten terwijl ik toekijk hoe Mirre van de bank kruipt en tegenover Bente op de grond gaat zitten.
     Glimlachend kijken ze elkaar aan en leunen in. Ze kussen eerst een paar keer testend, maar al snel glijden hun lippen tussen elkaar en door elkaar en om elkaar. Een zenuwachtig gevoel nestelt zich in mijn maag, waardoor ik verder op mijn nagel begin te bijten. Het doet zeer en ik kan merken dat ik eigenlijk te ver ga, maar ik kan mezelf niet stoppen. Dit moet ik zo ook met Felix gaan doen.

     Ik zie hun tongen tegen elkaar botsen en voel mijn maag zich omdraaien. Dit is wat ook van Felix en mij verwacht wordt. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar hem, zie hoe hij afwezig met zijn armbandje speelt terwijl hij verward naar onze zoenende vriendinnetjes kijkt.

     Snel schiet ik mijn blik naar het meisje dat Mirre en Bente heel de tijd heeft staan filmen; die elke zoen heel de tijd al heeft staan filmen. Ik vraag me af wat ze van plan is met de filmpjes.
     Ik kijk om naar Bente en Mirre wanneer er gejuicht wordt. Ze komen net los van elkaar en beginnen te lachen. Mirre kijkt me met een grijns aan, dan Felix.

     'Nu jullie', zegt ze. Ik haal mijn licht bloedende vinger uit mijn mond en zucht diep. Dit is wel het laatste wat ik wil doen, maar Felix heeft de afspraak gemaakt, ertoe leidend dat ik er nu nog moeilijk onderuit kan. Misschien had ik meer moeten drinken.

     Mijn ogen schieten over de menigte om me heen. Snel kruip ik omhoog van de bank en gris Daniëls bierflesje uit zijn hand, wetende dat hij het enkel voor de sier bij zich draagt en het waarschijnlijk nog bijna helemaal vol zal zitten. Ik laat mezelf terugzakken op de bank met mijn been onder mijn kont gevouwen terwijl ik gulzig drink van het lauwe bier. Ik voel Felix' ogen in me branden. Ze haken zich vast aan mijn lippen op het flesje.

     'Hier', mompel ik hees na mijn laatste slok genomen te hebben en reik Felix het flesje bier aan terwijl ik mijn mond droogveeg.
     Hij neemt het zenuwachtig lachend aan en drinkt het flesje leeg terwijl hij me diep aankijkt. Zijn ogen glinsteren. Mijn hart bonst in mijn keel.
     Mijn ogen gaan naar zijn lippen tegen het groene glas van het flesje. Mijn lippen hebben hetzelfde flesje aangeraakt. Mijn lippen moeten de zijne aan gaan raken. Kort wil ik nog op mijn nagel bijten, maar trek weg zodra de stekende pijn me tegemoet komt.

     Felix zet het flesje weg op de grond en draait zich naar me toe. Zijn ogen branden. Ik slik een keer. Het moet nu toch echt gaan gebeuren.

     Voorzichtig leun ik een klein beetje naar Felix toe. Zijn ogen scannen mijn gezicht, waarop ik als antwoord knik. Hij slaat zijn ogen neer naar mijn lippen en ik voel mijn maag een dip in de achtbaan maken. Mijn ogen glijden nu ook naar zijn mond, zijn lippen een beetje van elkaar gescheiden.

     Voor ik het weet voel ik Felix' hand in mijn nek en trekt hij me dichter naar zijn gezicht, duwt hij zichzelf dichter naar mijn gezicht. De koordjes van zijn armbandje kriebelen in mijn nek. Het is alsof ik zijn blauwe nagellak naar mijn nek kan voelen uitstralen, zijn vingers kan voelen branden in mijn huid. Ik ben me bewust van elke millimeter van Felix. Kippenvel prikkelt vanuit mijn nek naar beneden over mijn armen.

     Ik sluit mijn ogen en laat mijn lippen die van Felix ontmoeten. Het contact voelt behoed maar juist ook weer vurig, haast begerig. Felix' lippen dagen de mijne uit voor een intense dans. Ze smaken naar een combinatie van zoetigheid en het bier dat hij net op heeft. Als respons druk ik mijn lippen harder tegen die van hem.

     Diep van binnen heb ik het gevoel dat ik de zoen van Bente en Mirre moet overtreffen, om Mirre toch nog tevreden te stellen na haar bijna teleurgesteld te hebben, waardoor ik extra diep op de zoen inga. Felix' reactie is zich licht vastgrijpen aan de korte haren op mijn achterhoofd. Het kippenvel op mijn lichaam wordt prominenter.

     We laten onze lippen hun eigen wegen vinden tussen elkaar, door elkaar, om elkaar. We zoenen en zoenen. Er vliegen golven adrenaline door heel mijn lijf, maar ik weet niet of het door de alcohol komt of door onze zoen. Misschien is het wel angst wat ik voel.

     'Tongen! Tongen! Tongen!' wordt er enthousiast gejuicht. Opeens ben ik me heel erg bewust van iedereen die om ons heen staat en toe staat te kijken hoe we zoenen, het meisje dat ons waarschijnlijk ook aan het filmen is. Het voelt raar om iemand zo intens te kussen terwijl een hele groep je toe staat te juichen, vooral als het je beste vriend is met wie je de act aan het uitvoeren bent. Net stonden ze nog te juichen vanwege onze dans, nu staan ze te juichen door het contact tussen onze lippen.

De menigte om me heen raakt echter meteen vergeten zodra ik Felix' tong tegen mijn onderlip voel. Hij trekt een beetje ongemakkelijk weg wanneer hij merkt dat zijn tong niet ontvangen wordt door de mijne, maar ik plaats mijn hand op zijn achterhoofd en trek hem dichter naar me toe terwijl ik hem opnieuw zoen. Ik doe een poging mijn tong in zijn mond te brengen, maar nu ben ik degene die op een gesloten paar lippen stuit.

Onze derde poging leidt eindelijk tot een begerig en ruw contact tussen onze tongen en mijn ogen rollen bijna naar boven uit genot achter mijn gesloten oogleden. Een warm gevoel begint te branden in mijn onderbuik en verhit langzaamaan van onderuit stukje bij beetje de rest van mijn bovenlichaam.
Nu pakt Felix mijn hoofd met beide handen vast en trekt me dichter naar hem toe. Onze tongen glijden opnieuw langs elkaar terwijl Felix lichtjes aan mijn haren trekt en ik zie gele sterretjes voor mijn ogen dansen door de overweldiging.

En ik wil hem ook overweldigen. Dus ik grijp met mijn ene hand zijn bovenbeen vast terwijl ik met mijn andere hand zijn kaak vastpak, zijn hoofd wat kantel en zo opnieuw mijn tong de zijne laat verkennen. Er klinkt gejuich rondom ons, maar het enige wat werkelijk bij me binnendringt is Felix' zware ademhaling.

Ik leun een beetje terug om haperend adem te halen, waarop Felix als antwoord mijn gezicht volgt en uitademt in mijn mond terwijl hij kort wacht tot ik weer op adem ben. Zijn geduld is echter beperkt en binnen dezelfde seconde heeft hij zijn lippen alweer op de mijne gewerkt. Opnieuw duwt Felix zijn tong tegen die van mij terwijl zijn hand zich vastgrijpt aan de voorkant van mijn gele polo.

Jezus, hij weet zeker hoe hij moet zoenen. Mijn hoofd begint te tollen en mijn benen beginnen te tintelen en heel mijn lichaam begint op te warmen. Waarom wil ik niet dat het stopt?

Gelukkig lijkt Felix het eens te zijn met deze vraag, gezien hij opnieuw zijn tong over mijn onderlip laat gaan. Ik zucht haperend in de korte tel dat onze lippen verbroken zijn voordat het nieuwe contact plaats kan vinden. Nu ben ik degene die de zoen initieert door zacht op Felix' onderlip te zuigen, mijn tong erover te laten glijden. Felix' antwoord is zijn handen die zich vastbijten in mijn haar. Ik denk aan zijn blauwe nagellak en vraag me af hoe het eruit zou zien genesteld tussen mijn kastanjebruine krullen.

Nog een keer laat Felix zijn tong die van mij ontmoeten en ik voel mezelf opnieuw duizelen. Hij weet duidelijk hoe hij dit spelletje moet spelen. Zou Mirre zich ook zo voelen als ik haar zoen? Heb ik dezelfde skills als Felix op het gebied van zoenen?

Wanneer is het gepast om te stoppen? Had het al moeten gebeuren of gaan we nog langer door? Is het raar dat we nog bezig zijn? Hebben we aan de eisen voldaan?

Opeens realiseer ik me dat ik daadwerkelijk intens Felix aan het zoenen ben en dat het niet normaal is om zoiets als beste vrienden te doen. Met een licht hoofd breek ik abrupt los van Felix, wie me verwilderd aankijkt. Kort lijkt hij me nog te willen achtervolgen voor een volgende zoen, maar lijkt dan te beseffen wat hij doet wanneer hij me diep aankijkt en laat vluchtig mijn shirt los.

Aan het aantal cameraflitsen om ons heen kan ik merken dat dat ene meisje niet meer de enige is die onze zoen heeft staan filmen en daardoor schaam ik me nog dieper voor wat ik zojuist heb gedaan. Ik kan mijn ogen echter niet van Felix halen, wie ook zijn blik niet af lijkt te durven wenden.

Overweldigd door alle gevoelens zak ik terug op mijn kont terwijl de menigte om ons heen voor ons juicht en applaudisseert. De flitsen gaan stukje bij beetje uit. Felix' ogen staan vol ongeloof, maar al snel begint hij te schaterlachen en kijkt hij al lachend naar zijn gelakte nagels.

Mirre schudt me trots heen en weer, maar ik kijk afwezig naar Felix, wie ongemakkelijk een van zijn handen in de broekzak van zijn witte broek werkt terwijl hij de nagels van zijn andere hand inspecteert. Wanneer Mirre een kus op mijn wang drukt, schiet ik op uit mijn trance en kijk haar wazig aan.
'Ik ben trots op je', zegt ze en kust mijn mond, maar hij voelt verdoofd na mijn zoen met Felix.

'Ik ga nog wat te drinken halen!' klinkt Bente opeens.
'Ik ook', gooi ik er overrompeld uit en strompel achter Bente aan naar de bar.
Ik moet even ruimte en lucht hebben, me even niet meer tussen Mirre én Felix in bevinden. Mijn hoofd is overspoeld geraakt.

Bente wankelt naar de drankhoek, maar mijn zoen met Felix lijkt me in één klap ontnuchterd te hebben en laat me zo in een stabiele lijn naar de bar stappen. Ik voel me echter allesbehalve stabiel.
Ik kijk toe hoe Bente wat Hugo voor zichzelf inschenkt en pak ik zelf een flesje bier.

'Felix zoent goed, hè?' vraagt ze en er trekt een shock door heel mijn lijf. Ik lach ongemakkelijk, verlegen, betrapt. Zal ze opgemerkt hebben dat ik overdonderd was door Felix' zoen?
Ze kijkt vanuit haar ooghoeken naar me terwijl ze een slok neemt. Ik kan echter alleen Felix' blinkende ogen voor me zien terwijl hij gulzig het bier dronk voordat we zoenden. Een rilling trekt over mijn rug.

'Tuurlijk', antwoord ik uiteindelijk en neem dan ook een slok van mijn bier. Het smaakt echter niet meer zoals het deed voordat ik Felix' lippen op de mijne heb gehad. De smaak roept duizenden herinneringen eraan op, zijn lippen met de vaag aanwezige smaak van bier.
'Hoe was het om met Mirre te zoenen?' vraag ik om mezelf een houding te kunnen geven en mijn zoen niet langer het onderwerp te laten zijn. Bente haalt haar schouders op.

'Prima, hoor', zegt ze en kijkt me recht aan. 'Jullie zoen was echt zo goed', zegt ze dan en ik lach beschaamd. 'Jullie zouden echt mijn ship kunnen zijn.'
'Wat?' vraag ik verward.
'Jullie zouden goed bij elkaar passen', zegt ze hierop. Ik schud ontdaan mijn hoofd.
'Beter dan jullie?' vraag ik plagerig en Bente haalt haar schouders op.
'Dat zeg ik niet. En denk ook maar niet dat ik hem ga afstaan aan je', zegt ze en knipoogt. Ik lach.
'Dat hoeft ook niet', zeg ik en vertrek met mijn bier naar de dansvloer. Al snel komt Mirre bij me, blijkbaar niet meer geïnteresseerd in het spelletje, en beginnen we samen weer te dansen.

Ze pakt mijn hoofd met beide handen vast en zoent me. En ik probeer haar enthousiast terug te zoenen, maar elk contact tussen ons laat mijn gedachten naar Felix wegglippen.
Wanneer ik het na een paar tellen niet meer aan kan, breek ik van haar los en knuffel haar in plaats daarvan.
'Laten we zo naar huis gaan', zeg ik in haar oor.
'Is goed', stemt ze gelukkig zonder protest in en binnen de kortste keren zijn we met Bente en Felix op weg naar huis.

Afwezig staar ik naar Felix, wie nog meer moeite lijkt te hebben met recht blijven fietsen dan op de heenweg en nog luider lijkt te zijn dan toen. Hij heeft nog een flesje bier in zijn hand, waarschijnlijk meegenomen van het feestje door het plotselinge vertrek. Het is overduidelijk dat hij rijkelijk van de alcohol genoten heeft.
Hij lijkt zich niets aan te trekken van wat er net gebeurd is, maar voor mij is het het enige waar ik aan kan blijven denken.

Wanneer Mirre en ik bij haar huis aankomen, strompelen we samen de trap op en gaan we samen in bed liggen. De alcohol in mijn lichaam zorgt ervoor dat ik meteen in slaap val.

--------------------

Wil je sneller verder kunnen lezen? "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)

Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!