hoofdstuk 11

♪ Can't Get You out of My Head – Kylie Minogue ♪

Verveeld zit ik met de klas in de aula. Opnieuw valt Engels uit, waardoor we een tussenuur extra hebben vandaag. Mirre zit tegenover me en schopt zachtjes met haar voeten tegen mijn schoenzolen. Naast haar zitten Felix en Bente; naast mij zitten Daniël en Simon.

Het tussenuur was zo abrupt dat zelfs Sandra bij de gehele klas aan tafel is beland. Enkel Gijs en Hilde ontbreken – ik wil er niet per se over nadenken waar ze zouden kunnen zijn en wat ze daar zouden uitspoken.

In mijn ooghoeken zie ik Simon een kort kusje op Daniëls wang drukken, waardoor Daniël breed begint te glimlachen en als antwoord een kusje op zijn slaap drukt. Kort beeld ik me in dat Felix en ik het zouden zijn, maar verban het idee snel uit mijn hoofd.

'Gadver, doe normaal of zo. Jullie zijn ziek', snauwt Sandra. Simon grijpt zijn ketting vast terwijl Daniël beschermend zijn arm om hem heen slaat. 'Homoseksualiteit is een ziekte. Jongens horen niet te zoenen.'
'Er zijn verschillende oorlogen bezig op het moment en overal sterven mensen op verschrikkelijke manieren en het enige waar jij je zorgen om kan maken zijn twee jongens die zoenen? Jezus, Sandra, wat ben jij een klotewijf, sorry dat ik het zeg', snauwt Felix voordat Daniël of Simon op haar kan reageren, waardoor ik verrast naar hem omkijk. 'Er zijn veel grotere problemen in de wereld dan twee jongens die zoenen,' zegt hij en ik zie hem schichtig een fractie van een seconde naar mij kijken, 'ga je daar druk om maken.'

'Ik ga ergens anders zitten. Ik hoef niet bij deze vreselijke heks aan de tafel te zitten', dik ik Felix' protest aan en sta op. Slechts een klein deel van de klas volgt me niet naar een lege tafel.
'Goed gedaan, Levi', zegt Mirre nadat ze een kusje op mijn wang heeft gedrukt en naast me is komen zitten.
'Echt waar, wat een kutwijf', zegt Felix terwijl hij plaatsneemt op de stoel tegenover me. Hij slaat licht zijn arm om Bente heen wanneer ze naast hem komt zitten. Ze begint met zijn ring te spelen.

'Wij gaan even naar de mediatheek', zegt Lauren, staat op en verlaat samen met Frans de aula.
'Wie gaat er mee gamen?' stelt Bob voor. Giel, Lars en Koen reageren enthousiast en staan met hem mee op om naar zijn huis te gaan. Hierdoor blijven Felix, Bente, Mirre, Daniël, Simon, Lex en ik alleen over aan de tafel.

'Zullen we anders iets te eten halen?' stelt Mirre voor.
  'Ja, iets van ijs of zo. Het is echt al veel te warm ', oppert Felix. Bente en Mirre staan alvast op.
'Wat voor ijs?' vraagt Bente.
'Vanille-ijs, dat vind ik lekker', antwoordt hij. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik naar hem op. Dit ijs is sinds de eerste al een soort inside joke voor ons, omdat Felix het ooit eens als term gebruikte voor sperma en sinds dien kan ik er nooit meer anders naar kijken. Hij kijkt nu ook naar mij. 'Vooral dat van Levi', zegt hij met een sluwe grijns. Mijn hart slaat een slag over en honend lach ik. Overdonderd bijt ik op mijn nagel.

Ongemakkelijk kijk ik naar Bente, wie me vragend aankijkt.
'Eigen merk van de Plus', antwoord ik overrompeld.
'Simniël, willen jullie ook?' vraagt Mirre nu.
'Doe voor ons dan maar chocolade-ijs', antwoordt Daniël en Simon glimlacht lief naar hem.
'Goed. Lex?'
'Ik hoef niets', antwoordt hij en richt zich op zijn telefoon. Zo te zien is hij druk bezig met het appen van Petra.
'Oké, dan gaan wij het even halen', zegt Bente en verlaat met Mirre de aula.

'Ik ga even naar Petra in de mediatheek', kondigt Lex aan en staat op. Felix grijnst.
'Wel stil zijn, hè?' zegt hij. Lex rolt met zijn ogen en lacht.
'Zal wel moeten', zegt hij en verlaat dan ook de aula.

Ik pak mijn boeken voor Grieks erbij en probeer de tekst voor deze week te vertalen. Het valt me echter zwaar. Grieks is nooit helemaal mijn sterkste punt geweest.
Klein schrik ik wanneer ik Felix zijn voeten om mijn enkels voel haken en hij zo mijn benen heen en weer begint te wiebelen. Ik voel dat ik begin te blozen en bijt opnieuw op mijn nagel, maar ik kijk niet naar hem op.

Waarom bloos ik in godsnaam nou weer hierdoor? Hij heeft het al vaker bij me gedaan en is slechts een vriend, waarom moet ik nou blozen? Hoe kan het dat ik opeens zo anders op Felix' acties reageer?
Dit soort dingen doet hij al jaren bij me en nu, na die kus, kan ik opeens niet meer op dezelfde manier naar hem kijken.

Ik voel meteen weer zijn lippen op de mijne als ik zijn naam hoor. Ik droom over hem, op een andere manier dat hij eerder wel eens in mijn dromen voorkwam. En daarmee zijn het niet altijd de braafste dromen. Mijn gedachten leiden me zo vaak naar hem. Hoe komt dit?

'Kijk eens aan, daar hebben we de grootste homo van de school', klinkt er en plotseling zit Marc naast me. Abrupt haalt Felix zijn voeten weg bij mijn enkels.
Boos kijk ik naar hem om, zie hoe zijn vrienden ook plaatsnemen bij ons en zo Simon en Daniël van hun plekken verdrijven.
'Flink blauw oog. Wat heb je gedaan? Een stijve lul tegen je kop gekregen?' lacht hij en ik wil hem toebijten, maar val stil zodra ik me bedenk dat ik mezelf daarmee ook zou verraden bij Felix.

Marc slaat zijn arm om mijn nek heen, trekt me strak tegen zijn bovenlichaam aan en wrijft ruw met zijn knokkels over mijn kruin. Aan de manier waarop Felix' stoel met een schok naar achteren schiet merk ik dat hij Marc een agressieve schop onder de tafel geeft.

'Ons homootje', trekt Marc zich er echter niets van aan en gaat door met het wrijven over mijn hoofd. Het doet meer zeer dan verwacht. Ik probeer uit zijn grip te komen door zijn arm weg te duwen en naar achteren te leunen, maar het lukt me niet.
'En, heb je nog leuke jongentjes gedaan de laatste tijd? Of sta je droog? Moet je niet een nicht zoeken om het mee te doen?'

'Hou je bek, man. Ik ben niet homo', hap ik toe en ga door met mijn poging om uit zijn armen los te breken.
'Klinkt alsof je jezelf graag openstelt voor die positie', snauwt Felix nu en wanhopig kijk ik naar hem.
'Ik heb verdomme een vriendinnetje', breng ik benauwd uit. Hard lachen Marc en zijn vrienden.
'Oh, dus je hebt je nog niet geschoren?' zegt hij en laat me opeens los, waardoor ik achterover schiet. Wonder boven wonder weet ik op mijn stoel te blijven zitten.

Woest kijk ik hem aan, maar hij kan alleen maar gemeen grijnzen en me voldaan aankijken. Dan wendt hij zich tot Felix, wie hem vernietigend aankijkt. De blik in zijn ogen is zo angstaanjagend, zo heb ik hem nog nooit eerder gezien. Alsof hij zo over de tafel heen kan vliegen en Marc met zijn blote handen zal wurgen.

'Dat is zeker niet makkelijk, hè? Als enige hetero tussen al die homo's zitten', zegt hij tegen hem en wijst naar Daniël, Simon en mij. Felix' blik wordt nog harder. Ik zie rode vlekken vanuit zijn nek naar zijn wangen verspreiden.
'Je moet je vast als een blik voer voor drie hongerige honden voelen', zegt hij. En hiermee is Felix' lontje officieel op.

'Jij moet echt leren je bek te gaan houden en gaan beseffen dat er niets mis is met anders geaard zijn', sist hij en ik kan horen dat hij een voice crack moet onderdrukken. Ik weet dat het een veel meer gediplomeerde respons is dan die Felix eigenlijk uit zou willen brengen.

'Oh, dus je neemt het op voor je holmaatje? Ik zie al hoe het werkt. Natuurlijk is het fijn om iemand als je seksspeeltje te kunnen gebruiken. Oh ja,' zegt Marc wanneer hij Felix kwaad zijn hand op tafel ziet slaan en grijpt zijn vingers stevig vast, 'ik weet het alweer. Jij bent die smerige homo die zijn nagels lakt', zegt hij en tuft op Felix' vingers. Vliegensvlug trekt Felix zijn hand weg, maakt zo een waas van zijn twee blauwe en drie rode nagels, en veegt hem walgend af aan zijn broek.
'De kast is van glas, maat', zegt Marc triomfantelijk.

'Kan je nou niet gewoon opgeven en je bek houden? We hebben beide een vriendinnetje. Tuurlijk gebruik ik hem niet als seksspeeltje. Dat je zelf zo wanhopig bent en je hand moet gebruiken', kat Felix hem af.
'Ik heb een prachtige vriendin die me daarmee helpt', zegt Marc hierop met een flauwe grijns.
'Oh, dus jij hebt ook een baard', snauwt Felix nu giftig.

Opnieuw slaat Marc zijn arm om me heen en trekt me weer wat tegen hem aan. Boos kijk ik naar hem om, maar kijk weer naar Felix wanneer Marc naar hem knikt.
'Daar word je zeker wel geil van, hè? Een jongen die het voor je opneemt', zegt hij. Kwaad duw ik zijn arm van me af.

'Kan je nou echt niet luisteren? We hebben beide een vriendinnetje en vallen beide niet op jongens. Serieus, wat lul je nou allemaal? Rot gewoon op', snib ik.
Hij lacht. Hij lacht gewoon maar wat, samen met zijn vrienden. Hij is zo'n arrogante lul. Ik kan hem niet uitstaan.
'Serieus, rot op', sis ik nu en voel tranen opstapelen in mijn ogen.

'Ahw, ons homootje kan het allemaal niet meer aan', zegt hij en knijpt hard in mijn wang. Met een harde klap sla ik zijn hand weg.
'Ik heb wel iets beters te doen. Je hoort nog wel van me', zegt hij en loopt vervolgens weg met zijn vrienden. Ze duwen me nog wat.

'Flikker', de een.
'Mietje', de ander.
'Vuile nicht', nog een ander.
'Faggot', eentje aan de overkant, die Felix tegen zijn hoofd duwt.
'Smerige homo', de laatste. Overdonderd kijk ik Felix aan en voel een traan uit mijn oog glippen, maar ik veeg hem snel weg. Beduusd nemen Daniël en Simon weer plaats naast ons.

'Gaat het?' vraagt Felix zacht, krabt wat van zijn blauwe nagellak weg zonder zijn ogen van me af te halen. Beschaamd knik ik en richt mijn waterige ogen naar mijn boeken.
Opnieuw brengt Felix zijn voeten om mijn enkels, trekt me zo zelfs iets dichter naar de tafel toe. Ik voel mezelf blozen, maar probeer het tegen te houden.

Felix wiebelt onze benen heen en weer en vraagt zo om mijn aandacht. Het werkt, want ik kijk naar hem op. Zijn turquoise ogen kijken me bezorgd aan.
'Hij houdt vanzelf wel op', zegt hij, speelt met zijn armband en slikt klein. Ik trek mijn mond tot een lijn en knik.
Abrupt staat hij op en stormt de aula uit. Beduusd kijk ik hem na.

Felix heeft makkelijk praten. Hij is niet hun voornaamste slachtoffer. Hij weet niet hoe het is om keer op keer weer als doelwit gekozen te worden.

Het duurt niet lang tot hij terug is, zijn handen afvegend aan zijn broek. Afwezig kijk ik toe hoe hij tegenover me gaat zitten en van zijn vochtige handen zijn blauwe nagellak weg probeert te krabben. Ik zie dat hij ook geprobeerd heeft de blauwe strepen van mijn stift weg te wassen, maar de kleur is hem blijven volgen als een waas.
We schrikken allemaal op wanneer Mirre met een harde klap een bak vanille-ijs tussen Felix en mij op tafel zet. Ze legt er twee lepels op, zet vervolgens een tweede bak met ijs op tafel voor Bente en haar en zet dan bij Daniël en Simon de bak chocolade-ijs neer.

'Waarom duurde het zo lang?' vraag ik en kijk Mirre aan in haar bruine ogen. Als ze er minder lang over hadden gedaan, was de situatie met Marc waarschijnlijk niet voorgevallen. Verontwaardigd kijkt ze me aan.
'Nou, sorry hoor. We zijn eerst naar Bente gegaan om lepels te halen, daarna hebben we pas het ijs gehaald. Ik wist niet dat je zo'n zin had in ijs', zegt ze en gaat zitten. Snel schud ik mijn hoofd.
'Nee, sorry. Ik vroeg me gewoon af waarom het zo lang duurde', stamel ik en Mirre glimlacht.
'Nou, nu zijn we er, dus kan je aan je ijs beginnen', zegt ze terwijl ze over mijn schouder heen Daniël nog twee lepels geeft. Ik knik en kijk toe hoe Felix enthousiast de bak opent.

Hij schept er een stuk ijs uit terwijl ik met mijn lepel loop te klooien, om vervolgens maar een klein hapje ijs erop te kunnen krijgen. Mijn ogen rusten op Felix wanneer hij traag het hapje ijs van zijn lepel eet. Met een zachte glimlach kijkt hij me aan terwijl hij het doet.

Opeens begint Felix te lachen en duikt onder de tafel om in zijn rugzak te rommelen. Wanneer hij weer tevoorschijn komt, heeft hij een banaan in zijn hand. Lachend pelt hij hem en doet er wat van het vanille-ijs op en daarna lacht hij nog harder.
Hoofdschuddend lach ik en richt mijn ogen weer op het ijs terwijl ik er een hap uit probeer te scheppen. Ik wist dat Felix de grap niet vergeten zou zijn.

Het volgende moment dat ik naar hem opkijk, is hij bezig met het beetje ijs van de banaan af te likken. Mijn hart slaat een slag over bij het zien van zijn tong die tegen de banaan duwt. Zijn roze tong vormt een sterk contrast tegen de banaan. Zijn ogen flikkeren naar me op en onschuldig kijkt hij me aan.

Wanneer hij mijn overdonderde blik opmerkt, begint hij te grijnzen. Mijn ogen worden groot wanneer hij me uitdagend aankijkt en terwijl hij de banaan vanaf de schil tot aan het puntje likt en vervolgens de banaan behoed in zijn mond steekt – ver, heel ver.

Geschrokken wend ik me af van zijn blik en voel mijn hoofd in één klap rood kleuren. Onhandig worstel ik met mijn lepel en de bak ijs, probeer zo Felix tegenover me te negeren. Mijn hart raast echter en heel mijn lichaam tintelt.
Voorzichtig kijk ik van onder mijn wenkbrauwen naar hem op, zie hem dan op een stukje van zijn banaan kauwen.

Felix pijpt hier zowat de banaan, maar ik ben zogenaamd de homo van ons twee.

Hij neemt nog een hapje ijs, maar lijkt zich dan opeens heel bewust te zijn van wat hij naar binnen aan het werken is. Bedenkelijk kijkt hij naar Bente, wie net een hap van haar bak ijs naar binnen brengt. Dan kijkt hij naar mij.
'Ik heb eigenlijk niet zo'n zin meer. Eet jij de rest maar op', zegt hij en schuift de bak wat meer mijn kant op, legt zijn lepel naast Bente op de tafel.

'Gast', mompel ik met volle mond. 'Je hebt letterlijk nog geen vijf happen op.' Felix haalt nonchalant zijn schouders op, neemt een hap van zijn banaan en gooit dan de rest hiervan in de prullenbak tussen de tafels.
'Mijn trek is weg', zegt hij. Dan grijnst hij weer. 'Jij mag de rest van het vanille-ijs opeten', zegt hij en lacht klein.

Ik schud mijn hoofd en trek de bak naar me toe. Mijn buik kriebelt wanneer Felix met grote pupillen observeert hoe ik een hap ijs naar mijn mond breng. Ik vraag me af wat hij denkt terwijl ik hier van het ijs zit te eten.
Zijn wangen kleuren lichtroze en verlegen kijkt hij naar zijn nagellak, wrijft over een van de blauwe nagels heen. Met een kleine glimlach kijkt hij nog een laatste keer toe hoe ik een hap ijs mijn mond in breng. Ik kan niet stoppen met blozen, stom terug glimlachen en tintelingen door heel mijn lichaam voelen.

Felix zondert zich nu echter van me af door zijn mobiel erbij te pakken en zijn arm om Bente heen te slaan. Een beetje verbitterd kijk ik toe.

Ik weet niet wat het is met deze gevoelens. Ze zijn er opeens. Ik weet niet waar ze vandaan komen, maar deze gevoelens zijn vreemd genoeg om niet meer normaal te zijn. Deze gevoelens zijn te vreemd om er überhaupt te mogen zijn.
Kom op, Levi, zo hoor je niet te denken over je beste vriend. Je hebt verdomme een vriendinnetje, houd je daar mee bezig.

Zacht tik ik Mirre aan, waardoor ze naar me omkijkt. Ze ziet er aandoenlijk uit wanneer ze een beetje ijs van haar vinger likt, maar mijn binnenpretje met Felix erover zorgt ervoor dat mijn brein erbij doordraaft en ik hierdoor een kick door mijn lijf voel trekken.
'Kom je vanmiddag mee naar mij?' vraag ik. Mirres lieve glimlach geeft weer de schattige rimpeltjes naast haar neus.
'Ja, gezellig', zegt ze. Vanaf het moment dat de bel gaat om naar de les te gaan, houd ik de rest van de dag mijn ogen op Mirre gericht, besteed expres geen aandacht meer aan Felix.

Na school fietsen Mirre en ik naar mijn huis. Bij mij thuis aangekomen ga ik meteen naar boven met haar, bied haar nog niet eens iets te drinken aan en begin haar te zoenen in mijn slaapkamer.
Mirre gaat opgewekt op het contact in en duwt me naar het bed. Mijn handen glijden over haar middel terwijl ik haar op mijn schoot trek.

Wanneer ze goed en wel zit, trekt ze meteen haar shirt uit en als antwoord hierop maak ik haar bh met één hand los. Haastig gooi ik de bh op de grond en zoen haar opnieuw terwijl ik haar borst vastpak.

Mijn gedachten dwalen echter af naar Felix. Hoe ik, in plaats van zijn borst, zijn bovenbeen vastgreep tijdens de zoen. Het is dezelfde hand die nu Mirres huid aanraakt.

Snel til ik haar op van mijn schoot en gooi haar neer op het bed. Ze giechelt bij de actie, maar ik zoen haar snel en demp zo het geluid.
Haar korte nagels krabben klein over mijn rug terwijl ze de boord van mijn polo pakt en dan mijn shirt uit begint te trekken. Haar ogen worden groot en verwonderd laat ze haar hand over mijn gespierde torso gaan.
'Mijn God', hijgt ze en mijn ogen vallen op haar beige nagellak, maar ik kan alleen maar Felix' blauwe nagels voor me zien.

Gefrustreerd zoen ik haar nek, bijt zacht in het vel daar. Mirres handen beginnen ondertussen mijn gulp te openen. Gehaast trek ik mijn broek en onderbroek uit, begin net zo gehaast haar laatste kledingstukken uit te trekken.
Al snel liggen we helemaal naakt in bed. Ik werk mijn hoofd tussen Mirres benen en kijk haar diep aan terwijl ik mijn mond het werk laat doen, maar ik kan alleen maar aan Felix' blik denken die hij me schonk toen hij die banaan zijn mond in bracht. Ik kan alleen maar zijn tong langs de banaan zien glijden.

Snel breek ik mijn hoofd los uit Mirres benen en zoen haar buik, haar borst, haar nek en dan weer haar mond. Ik breng mezelf bij haar naar binnen en begin mijn heupen te bewegen. Plezierig begint Mirre te kreunen, maar ik wil alleen maar gaan huilen.

Ik ben dit op dit moment alleen maar aan het doen om Felix van mijn gedachten te krijgen.

Zij voelt zich nu waarschijnlijk geweldig, maar ik voel me alleen maar ellendig en kut.

Ik laat mijn slagen sneller en harder gaan, in de hoop dat ik met de bewegingen letterlijk Felix uit mijn hoofd kan duwen, maar het lukt niet.
Ik voel zijn handen weer door mijn haar, zijn hand in mijn shirt, zijn adem over mijn blote schouder, zijn hand stevig op mijn kin.

Ik heb me nog nooit zo gefrustreerd gevoeld tijdens seks.

Wanneer een tijd later zowel Mirre als ik ons hoogtepunt hebben bereikt, laat ik mezelf verwoest op mijn bed vallen. Buiten adem staar ik naar het plafond, maar het is niet alleen mijn lichaam dat moet herstellen hiervan. Ik voel me beroerd.

'Kan je alsjeblieft gaan?' fluister ik. Verontwaardigd kijkt Mirre me aan.
'Serieus?! Je hebt alleen met me afgesproken voor seks?!' vraagt ze en slaat de dekens om zich heen, alsof ze zich opeens voor me schaamt, alsof ik haar net niet compleet naakt heb gezien. Beduusd schud ik mijn hoofd.

'Ik voel me verschrikkelijk. De hoofdpijn van mijn oog is alleen maar erger geworden door het bewegen, maar ik wilde niet stoppen omdat ik je niet teleur wilde stellen', verzin ik en het is niet helemaal gelogen. Mijn hoofd staat werkelijk op barsten. Ik kan haar gewoon niet langer aankijken nu ik klaar ben gekomen met Felix in mijn gedachten.

'Oh', stamelt ze zacht en strijkt mijn krullen uit mijn gezicht. Wazig kijk ik haar aan. 'Kan ik iets voor je doen?'
'Nee, ik wil gewoon even een beetje alleen zijn en slapen', zeg ik. Mirre knikt en kust mijn wang.
'Is goed', zegt ze, staat op en begint zich aan te kleden. Ook ik kleed me aan, trek enkel een joggingbroek en een T-shirt aan. 'Tot morgen', zegt ze en glimlacht opnieuw haar lieve glimlach. Voorzichtig pak ik haar pols vast en trek haar zacht naar me toe.
'Tot morgen', zeg ik zacht en druk een kusje op haar lippen. Het zijn dezelfde lippen die Felix gekust hebben. Verdwaasd kijk ik toe hoe ze mijn kamer uit strompelt, duidelijk aangedaan door mijn grove manier van werken van net.

En wanneer ik de voordeur hoor sluiten en Mirre weg zie fietsen, sta ik op en ren ik naar de badkamer. Daar geef ik over in de wc. Mijn hoofd tolt en duizelt.

Felix, Felix, Felix.

--------------------

Wil je sneller verder kunnen lezen? "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)

Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top