Κεφάλαιο 7

Stephanie’s Pov

Κοιτάζω το αυτοκίνητο τρομαγμένη χωρίς να κάνω κάτι για να βοηθήσω ή  τουλάχιστον να σταματήσω να κοιτάζω. Απλά εύχομαι να είναι μία κακόγουστη φάρσα. Πρέπει να είναι. Πιθανόν νιώθω πως πρέπει να κάνω κάτι. Βασικά οφείλω να κάνω κάτι. Αντίθετα στέκομαι ακίνητη κοιτάζοντας το διαλυμένο αυτοκίνητο.

«Τι στο καλό;» Ο Τζακ τρέχει προς το αυτοκίνητο αφού με κοιτάζει συμπονετικά.

Περνάει μέσα από την σπασμένη τζαμαρία χωρίς να δίνει σημασία στα γυαλιά που σκίζουν το δέρμα του. Με προσοχή βγάζει από το αυτοκίνητο τον άνθρωπο καλυμμένο με αίμα.

Από τα μακριά μαλλιά του καταλαβαίνω πως είναι κορίτσι. Το θέαμα είναι φρικιαστικό. Και όλο αυτό εξαιτίας μου. Έπρεπε απλά να δεχτώ τα λόγια του anonymous. Έκανα το ένα λάθος μετά το άλλο. Δυστυχώς, όμως, αντί να την πληρώσω εγώ, την πλήρωσε κάποια άλλη.

Κοιτάζω επίμονα τον τοίχο προσπαθώντας να διατάξω τον εαυτό μου να μείνει μακριά από την κοπέλα. Φοβάμαι πως εάν πάθει κάτι, ένοχος θα είμαι εγώ. 

«Στέφανι» Η φωνή του Τζακ είναι τρεμουλιαστή « Πρέπει να το δεις αυτό» . Αυτόματα τα μάτια μου στρέφονται στην κοπέλα.

Προφανώς ο Τζακ καθάρισε λίγα αίματα.. πλέον μπορώ να καταλάβω ότι αυτή η κοπέλα μπροστά μου είναι η Λάουρα.

Καταρρέω στο πάτωμα και δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου, τόσα δάκρυα δεν ήξερα ότι μπορώ να βγάλω.

«Ζει. Βασικά δεν είναι δικό της αίμα. Δεν έχει πληγή ή κόψιμο. Νομίζω πως κοιμάται»  Ο Τζακ με καθησυχάζει και με βάζει να καθίσω.

Τελικά ο Anonymous κρατάει τον λόγο του. Θυμάμαι ακριβώς τα λόγια που πριν λίγη ώρα δεν σήμαιναν τίποτα εκτός από μία απελπισμένη απειλή ‘’Εάν πεις κάτι για εμένα ή την Λίλη θα βρεις το πτώμα της αδερφής σου σπίτι σου’’.  Ήξερε πως θα μιλούσα γι’ αυτόν στα παιδιά και πραγματοποίησε τα λεγόμενα του.

Έχω διαβάσει αμέτρητα άρθρα για τον εκφοβισμό και τον τρόμο που προκαλούν άνθρωποι κρυμμένοι πίσω από έναν υπολογιστή. Έχω μάθει απ’ έξω τους τρόπους αντιμετώπισης μιας τέτοιας κατάστασης. Κι όμως ακόμα και η θεωρία δεν μπορεί να γίνει πράξη.

Όχι όταν αυτός ο άνθρωπος πραγματοποιεί τις απειλές του. Φοβάμαι τόσο γι’ αυτούς που βρίσκονται κοντά μου.

«Και πάλι. Αυτό το αίμα ανήκει σε κάποιον» Καταφέρνω να πω έπειτα από ώρα σκέψης. Απλά εύχομαι ο anonymous να είναι μία φάρσα.

«Στέφανι ξέρεις αυτόν που το έκανε;» Με κοιτάζει στα μάτια. Εάν του πω ψέματα θα το καταλάβει. Εάν του πω την αλήθεια ίσως πάθει κάτι.

«Ξέρεις» Διαπιστώνει πριν απαντήσω. «Στέφανι αυτό είναι σημαντικό! Πρέπει να το πεις στην αστυνομία. Να είσαι αληθινή» Προσπαθεί να καθαρίσει τα αίματα από το σώμα της αδερφής μου.

«Τότε Τζακ ίσως θα έπρεπε να τους πω και για σένα. Για εκείνη την νύχτα, για την Λίλη, για ότι ακριβώς έγινε.» Δακρύζω αρκετά.

Όμως ο Τζακ παίρνει στα σοβαρά αυτά που λέω. Γι’ αυτό και με τραβάει και με φέρνει επάνω του. «Δεν θα πεις κουβέντα για εκείνη την νύχτα.» Χαλαρώνει το κράτημα του και το βλέμμα του μαλακώνει. «Στέφανι φοβάμαι για σένα. Πες μου ποιος το έκανε αυτό. Πρέπει να σε προστατέψω» Τι γλυκός που είναι! Νοιάζεται για μένα.

«Τζακ κάποιος μου στέλνει μηνύματα και με παρακολουθεί. Φοβάμαι για σένα.  Θέλω να σε προστατέψω. Να σας προστατέψω.»  Με σφίγγει στην αγκαλιά του και τον φιλάω στο μάγουλο.

Πριν προλάβω να πω ή να κάνω κάτι άλλο η Ρόουζ με αγκαλιάζει με φόρα και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ο Ίαν με φιλάει στα μαλλιά.

«Αν και δεν σας ξέρω καλά είστε σίγουρα οι καλύτεροι φίλοι που είχα ποτέ!» Αυτό ισχύει. Τα παιδιά μπορεί να μου είναι σχεδόν άγνωστα ακόμα, αλλά μου έχουν σταθεί περισσότερο και από την Τζέσικα. Είναι οι καλύτεροι.

Η Ρόουζ δακρύζει χωρίς να με αφήσει από την αγκαλιά της. Είναι τόσο ευαίσθητη..

Jack’s Pov

Ήμουν σίγουρος ότι κάτι σοβαρό συνέβαινε με την Στέφανι.

Δυστυχώς ήταν μία από αυτούς που είδε τι πραγματικά συνέβη εκείνη την νύχτα. Ξέρω πως δεν ήταν μόνο αυτή. Άλλωστε ήταν  μία άτυχη στιγμή. Μια πράξη που αρχικά δεν είχε πονηρό σκοπό.

Ίσα ίσα προσπαθούσα να αποτρέψω τα συναισθήματα μου.
Να μην ξεσπάσω για ακόμη μία φορά επάνω της, αν και εκείνη την νύχτα ήταν εκτός ελέγχου. Δεν μπόρεσα να την σώσω, δεν μπόρεσα να την σταματήσω και να της εξηγήσω πως πραγματικά ένιωθα.

Εάν λύναμε τα προβλήματα μας με την συζήτηση πιστεύω πως ο κόσμος θα ήταν πολύ καλύτερος. Πολλές φορές λέμε λόγια τα οποία πληγώνουν και ταπεινώνουν τους άλλους πολύ περισσότερο από ότι φανταζόμαστε. Το κάνω αμέτρητες φορές και μετανιώνω αμέσως – χωρίς βέβαια να το δείξω.

Ποτέ δεν θα μετανιώσω γι αυτήν την παρέα. Είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη παρέα που είχα ποτέ. Ο Ίαν είναι φιλικός, αστείος. Καλός άνθρωπος και καλός φίλος. Η Ρόουζ είναι ευαίσθητη αλλά νοιάζεται για εμάς. Φαίνεται, άλλωστε, καθώς ήρθε αμέσως για την Στέφανι. Αλλά η Στέφανι είναι ό, τι καλύτερο. Δίκαια, όμορφη και καλή, ίσως η καλύτερη, κοπέλα που έχω δει.
Ειλικρινά είναι τιμή μου που μιλάω μαζί της και.. που με φίλησε.. έστω στο μάγουλο.

«Τζακ.. εσύ την σκότωσες;» Λέει σιγανά ο Ίαν όταν έχουμε χωριστεί. Δεν χρειάζεται να μου εξηγήσει ποια, πως ή πότε.

Προφανώς τα άκουσαν όλα και έχουν βγάλει τα συμπεράσματα τους. Είναι τελείως λογικό. Δεν χρειάζεται να κρύβομαι.

«Ναι! Αυτό έκανα» Παραδέχομαι και καταλαβαίνω οτι κινδυνεύω να τους χάσω.

«Όλα καλά. Δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε τους άλλους. Ειδικά τους φίλους μας. Ειδικά εσένα» Μου λέει ο Ίαν και αμέσως η Ρόουζ μου χαμογελάει φιλικά. Η Στέφανι γελάει και με αγκαλιάζει.

Anonymous’ Pov

Δυστυχώς δεν κάνει αυτά που λέω. Θα ήταν όλα εύκολα. Το δύσκολο όμως είναι διασκεδαστικό. Το παιχνίδι ξεκινά. Και αυτή τη φορά ο στόχος δεν είναι ίδιος. Δεν είναι ένας. Είναι πολλοί. Είναι μία παρέα από ανώριμα παιδιά. Και δεν νομίζω να επιβιώσουν.

Αχ Ρόουζ φύγε όσο πιο γρήγορα μπορείς. Εάν δεν σε καταστρέψω εγώ, αυτοί θα το κάνουν σίγουρα. Το πάρτι ξεκινά!

Εσείς πόσο χρόνο τους δίνετε; Λεπτά; Μπα.. λίγο. Χρόνια; Ω ναι! Λοιπόν νομίζω πως τώρα το ενδιαφέρον ξεκινά. Τσάγια.

*Τέλος ❤❤❤ Ελπίζω να σας άρεσε παιδιά 😉. Btw το τραγούδι είναι του Shawn Mendes -αγαπημένος τραγουδιστής-.

Έδωσα μεγάλη προσοχή στα μηνύματα που θέλω να περάσω και γενικά αυτό το κεφάλαιο αφορά περισσότερο τις σκέψεις και τα συναισθήματα των δύο ηρώων.

Επίσης ήθελα να δείξω λίγο την θέση που ίσως κάποιοι να έχουν βιώσει με το cyber bulling. Φυσικά δεν είμαι ειδική. Πολλοί από εσάς ίσως να γελάσετε με αυτά που γράφω.

*No problem* ⚠⚠

Κι εγώ θα γελούσα. Δεν έχω εμπειρία στη συγγραφή για να το αποδωσω. Ούτε έχω βιώσει κάτι παρόμοιο. Απλά είναι μια σημαντική κατάσταση η οποία θα είναι καθοριστική για το βιβλίο 😊.

So 😉 Η συνέχεια θα έρθει γρήγορα καθώς έχω γράψει ήδη την αρχή.

Την ώρα της ιστορίας και των αρχαίων 😂😂😂. 

Θα με στηριξετε εάν ψηφίσετε και σχολιάσετε ❤😘💝*

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top