Rose’s Pov

Κοιτάζω το σώμα μου ισε μία βιτρίνα. Έφυγα βιαστικά από το σπίτι για να μην πετύχω τον Σεμπάστιαν. Δεν έχουμε μιλήσει καθόλου. Δεν θέλω κιόλας. Είμαστε διαφορετικοί και αυτό φαίνεται από μακριά.

Δένω το πουκάμισο μου ώστε να φτάνει στην αρχή του τζιν.

Βάζω κραγιόν και χαμογελώ. Θα δω την καινούργια μου παρέα. Είναι δύσκολο να τους μιλήσω για μένα αλλά νομίζω πως όλοι έχουμε περίεργες και περίπλοκες ζωές.

Κοιτάζω το ρολόι μου. 19:00. Σε λιγάκι θα φανεί ο Ίαν και ο Τζακ. Στην Στέφανι είπαμε να έρθει στις επτάμιση με σκοπό να προλάβουμε να μιλήσουμε. Μου φαίνεται πως ο Τζακ δίνει περισσότερη σημασία στην Στεφ. Όχι ότι με ενοχλεί κιόλας.

Κοιτάζω τον Ίαν να φτάνει χαμογελαστός. Με αγκαλιάζει κάπως βιαστικά.  Τα μαλλιά του μυρίζουν σαμπουάν και το έντονο άρωμα του καλύπτει το δικό μου.

Από μακριά βλέπω τον αστυνομικό να παρατηρεί τον Ίαν με καχύποπτο βλέμμα. Μα καλά τι έχει κάνει; Δεν νομίζω να είναι δολοφόνος ή εγκληματίας. Θα σκάσω εάν δεν μάθω.

«Γεια σας παιδιά» Τιναζόμαστε και γυρνάμε απότομα προς τον Τζακ. «Δεν ήθελα να σας τρομάξω ή.. να σας διακόψω» Χαμογελάει λιγάκι.

«Όλα καλά. Πάμε μέσα;» Καθόμαστε στην γωνία του μαγαζιού.

«Σας κάλεσα εδώ πριν από την Στέφανι γιατί κάτι της συμβαίνει. Δεν λέω… ίσως να συμβαίνει κάτι σε όλους μας και να ντρεπόμαστε ή να φοβόμαστε να πούμε τι έχουμε. Αλλά εάν είναι να σωθεί κάποιος θα βοηθήσουμε. Ιδιαίτερα η Στέφανι. Σας παρακαλώ παιδιά» Ο Τζακ ακούγεται αγχωμένος αλλά το βλέμμα του είναι κενό. Λες και δεν υπάρχουμε εδώ.. Με τρομάζει τελικά.

«Ναι αλλά πρώτα θα πρέπει να μάθουμε ο ένας τον άλλο. Εγώ δεν ξέρω τίποτα για την Ρόουζ. Δεν θεωρούμαστε φίλοι» Ο Ίαν κοιτάει τον κατάλογο και μιλάει.

«Έχεις δίκαιο γι αυτό ο καθένας μας θα ρωτήσει τον άλλο κάποια πράγματα. Θα παραγγείλετε;»

Κουνάω αργά το κεφάλι μου καθώς βλέπω μία σερβιτόρα να μας πλησιάζει και να κάθεται στα πόδια του Ίαν! Θα την ξεμαλλιάσω!!

«Λούνα από εδώ ο Τζακ και η Ρόουζ. Καινούργιοι φίλοι.» Η κοπέλα κάνει χειραψία με τον Τζακ και εγώ απλά την χαιρετάω νεύοντας. Εάν την αγγίξω δεν θα είναι για καλό!

Η Στέφανι μπαίνει στο  μαγαζί και αφού δίνουμε τις παραγγελίες ο Τζακ της εξηγεί το ‘’παιχνίδι’’ με τις ερωτήσεις. Η Στέφανι γίνεται νευρική.

«Και συμφωνείτε;» Απευθύνεται σε εμένα και στον Ίαν «Παιδιά έχουμε προσωπικά στοιχεία..»

«Τα οποία μοιράζεσαι με τους φίλους σου» Λέω αυθόρμητα.

«Ξεκινάμε λοιπόν. Ρόουζ;»  Ο Τζακ δίνει το σήμα άρα εγώ είμαι η πρώτη και η πιο ευάλωτη.
Πώς θα τους πω ότι δεν έχω οικογένεια; Ή ότι βγαίνω με κάποιον κατά έντεκα χρόνια μεγαλύτερο μου; Ελπίζω να μην ειπωθεί κάτι τέτοιο.

«Ρόουζ η οικογένεια σου; Πώς τα πάτε;»  Με ρωτάει χαλαρά η Στέφανι.

Ωχ όχι!  Αυτό δεν ήθελα να ακούσω. Όμως ο Τζακ πιστεύει σε εμένα γι’ αυτό μιλάω πρώτη. Ο κλήρος πέφτει στον γενναίο.

Παίρνω μία βαθιά ανάσα. «Ο μπαμπάς μου έχασε την ζωή του όταν ήμουν δέκα και τότε η μαμά μου με εγκατέλειψε. Μηδαμινές επαφές.» Χαμογελάω απαλά ενώ όλοι γύρω μου είναι σοκαρισμένοι.

«Γιατί;» Η Στέφανι μιλάει σιγανά.

«Γιατί δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει και.. γιατί φοβόταν. Ο μπαμπάς μου δολοφονήθηκε και εμείς ήμασταν οι επόμενες. Ωστόσο αυτό δεν έγινε ποτέ» Κοιτάζω επίμονα τον Τζακ ο οποίος προσπαθεί να θυμηθεί κάτι.

«Το αγόρι σου. Πόσο είναι και τι δουλειά κάνει;» Ο  Ίαν αλλάζει θέμα.

«Αρχικά τον λένε Σεμπάστιαν και είναι είκοσι οκτώ και δουλεύει ως λογιστής και μηχανικός υπολογιστών. Είμαστε μαζί τρία χρόνια και γνωριστήκαμε μέσω ίντερνετ»

«Θα έλεγες ποτέ σου ψέματα σε εμάς;» Η ερώτηση του Τζακ με ξαφνιάζει.

«Όχι. Φυσικά και όχι. Γιατί να το κάνω άλλωστε;» ο Τζακ.. ηρεμεί.. χωρίς όμως να δώσει εξηγήσεις γι αυτό που είπε..

«Τι θέλεις να σπουδάσεις;» Η Στέφανι χαμογελάει.

«Χμ.. δεν έχω ιδέα» Αχ ας τελειώσει αυτή η ανάκριση. Νιώθω άβολα και άσχημα. Αλλά νιώθω επίσης ένα βάρος να έχει φύγει από επάνω μου. Ο Τζακ έχει δίκαιο.. όταν μιλάς με τον άλλο νιώθεις πιο άνετα. Άλλωστε φίλοι δεν είμαστε; Λέμε τώρα.. Θα γίνουμε όμως.

Ian’s Pov

Ειλικρινά μετά από τα λόγια της Ρόουζ νιώθω πιο άνετα αλλά και πιο αγχωμένος. Τα δικά μου είναι πιο σοβαρά. Πιο περίπλοκα. Αλλά ο Τζακ έχει δίκαιο. Μεγάλο δίκαιο και δυστυχώς ήρθε η σειρά μου.

«Για πείτε τι θέλετε;» Χαμογελάω για να σπάσω τον πάγο. Δηλαδή τον πάγο που έχω δημιουργήσει στο μυαλό μου.

«Γιατί ο Γκάρετ σε ακολουθεί παντού;;» Ρωτάει σοβαρά η Ρόουζ. «Το έχω παρατηρήσει. Είναι παντού. Στον δρόμο, στο σχολείο παντού.»Λέει με περιέργεια.

Ναι.. αυτό δεν το περίμενα. Ο Γκάρετ μου έχει καταστρέψει την μέρα! «Νομίζει πως κλέβω γιατί το συνήθιζα αυτό για λίγο καιρό» Προσπαθώ να ακούγομαι σοβαρός και σίγουρος.

Εάν δείχνω πως πιστεύω αυτά που λέω τότε είναι πιο εύκολο και για τους άλλους να πιστέψουν. Παρ’ όλα αυτά η Στέφανι με κοιτάζει καχύποπτα.

«Ναι! Θυμάμαι πολύ καλά εκείνη την περίοδο.» Ουφ.. πάλι καλά.. «Συνεχίζεις να κλέβεις;»  Ιδρώνω.

Δεν θέλω να πέσω στα μάτια της Ρόουζ ή ο Τζακ να μου θυμώσει. Όσο αργώ να απαντήσω τόσο πιο ένοχος φαίνομαι. Υπέροχα η μέρα σκίζει!

«Ναι..» Ψιθυρίζω και κλείνω τα μάτια μου. Ντρέπομαι για εμένα. Ντρέπομαι γι’ αυτά που κάνω.

Νιώθω ένα χέρι στον ώμο μου. Κοιτάζω την Ρόουζ. «Κανείς δεν είναι τέλειος Ίαν. Κανείς δεν μπορεί να κρίνει τον άλλο.»Χαμογελάω.

«Ίαν οι γονείς σου είναι καλά; Θυμάμαι πως είχατε οικονομικά προβλήματα.» Τα λόγια του Τζακ μου προκαλούν τρέμουλο. Κρύος ιδρώτας με λούζει.

«Είναι καλά. Γλιτώσαμε με κάποια λεφτά που έκλεψα. Αλλά τώρα όλα καλά» Αμηχανία και σιωπή. Νιώθω άνετα. Δεν έχω πλέον ιδιαίτερο θέμα.

«Κάτι άλλο;» Παίρνω μια βαθιά ανάσα. Δεν υπάρχει άλλο σοβαρό θέμα. Τα άλλα μπορώ να τα απαντήσω με ευκολία. Ίσως δεν είμαι και ο καλύτερος φίλος που θα μπορούσαν να έχουν αλλά τουλάχιστον είμαι ειλικρινής.

«Ναι.. η αδερφή σου τι κάνει; Έχω καιρό να την δω..» Αυτή η ερώτηση με πόνεσε.. Σηκώνομαι απότομα και πάω στο μπάνιο. Μπράβο Ρόουζ... μπράβο.

Χιλιάδες δάκρυα κυλούν από τα μάτια μου.. η αδερφούλα μου.. μου λείπει αφάνταστα.. Έπρεπε να την φέρω ξανά εδώ.. έπρεπε να ζει σαν εμένα.. μου λείπει τόσο πολύ..

«Ίαν.. συγγνώμη γι’ αυτό.,» Η Ρόουζ με αγκαλιάζει με φόρα και με σφίγγει επάνω της. «Συγγνώμη Ίαν.. δεν το ήθελα..» Την κοιτάζω.. μα την βλέπω θολά.

«Όλα καλά μικρή» Τίποτα δεν είναι καλά αλλά δεν πρέπει να το μάθει.. πρέπει να είναι σίγουρη πως είμαι καλά.

Είμαι καλά γι’ αυτήν.. και μόνο γι’ αυτήν.

*Τέλος.. του μισού κεφαλαίου.. εάν το έγραφα όλο μαζί θα το διαβαζατε τρεις μέρες 😂😂😂.

Τελικά έβαλα όσες περισσότερες ερωτήσεις μπορούσα. 😉😉

Να την και η Λούνα.. στο επόμενο θα την δούμε πιο.. ενοχλητική.. 😕😕

Μην ξεχάσετε να πατήσετε το αστερακι 🌟 και να αφήσετε ένα σχόλιο 💬.

Λέξεις: 1120 💕💕

See

You

Soon 💋