Δέκα χρόνια μετά

Stephanie's Pov

《 Τζακ βιάσου θα αργήσουμε. 》 Χαμογελώ ενώ σηκώνω στην αγκαλιά μου τον μικρό Κλάους.

《 Ήρθα ήρθα. 》 Λέει λαχανιασμένος σπρώχνοντας το καροτσάκι της κόρης μας, Εμιλυ.

《 Επιτέλους βγαίνει από την φυλακή. 》 Ψελλίζω ανακουφισμένη.

《 Και πολύ άργησε. Δέκα χρόνια την έχουν  μέσα λες και ήταν δική της επιλογή. 》 Κοιτάζω κάτω και αμέσως μου χαϊδεύει το μάγουλο.

《 Πρέπει να είμαστε καλά για αυτήν. Για τον Ian. Τόσα έχουμε περάσει αγάπη μου. 》 Χαϊδεύω το δαχτυλίδι μου.

《 Σε λατρεύω το ξέρεις; Είσαι ότι καλύτερο υπάρχει στην ζωή μου. 》 Του χαϊδεύω τα μαλλιά και τον κοιτάζω μες τα μάτια.

Ξέρω πως είναι άνθρωπος που με συμπληρώνει. Ο άνθρωπος που αντιπροσωπεύει την αγάπη, την δύναμη, την οικογένεια και την ζωή μου.

《 Έι μην κλαις. Κράτα τα δάκρυα σου για την Ρόουζ. Αυτή το αξίζει πιο πολύ από όλους. Είναι η μόνη που έμπλεξε μέσα από την ιστορία της Λίλη και η ειρωνεία είναι πως την έμπλεξε η μαμά της. 》 Βάζει το παιδί στο αμάξι ενώ κάνει το ίδιο και με τον Κλάους.

Του έχει φοβερή αδυναμία. Του μοιάζει τόσο πολύ. Έχουν και ίδιες συνήθειες.

《 Εάν όμως η μητέρα της δεν καλούσε την αστυνομία η Λιλη και η φίλοι της θα το είχαν σκάσει χωρίς να πληρώσουν για τίποτα. Αυτό θα ήταν άδικο. Όλα γίνονται για κάποιον λόγο εντάξει; 》 

Του απαντώ γλυκά μια τον φιλάω. Κάθε μέρα τον ερωτεύομαι από την αρχή. Είναι σίγουρα το άλλο μου μισό. Ο άντρας που με κάνει χαρούμενη.

Conor's Pov

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και παίρνω βαθιές ανάσες. Μετά από τόσα χρόνια νιώθω πως σήμερα, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. 

Μετά από όλα αυτά που περάσαμε αποφάσισα πως δεν γίνεται να μην έχω σχέση με αυτόν τον άγγελο. Είναι η μόνη που είδε από την αρχή το φως μέσα μου. Που αγνόησε μέχρι και το παραμικρό σημείο που είχε βαφτεί από το σκοτάδι του μυαλού και της καρδιάς μου. 

Με άλλαξε. Με έκανε καλύτερο άνθρωπο, ήταν, είναι και θα είναι το πιο λαμπερό πρόσωπο σε όλη μου την ζωή. Αυτή με φρόντιζε όταν αρρώσταινα, αυτή ανέχτηκε τις σπόντες και τα φαρμακερά σχόλια της μητέρας μου. 

Αυτή αναγκάστηκε να αλλάξει, προσωρινά, την συμπεριφορά και το στυλ της για να ταιριάξει με τις προσδοκίες της μητέρας μου. 

Άλλες φορές πάλι, ανεχόταν την αγενή και νευρική συμπεριφορά μου και με λόγια γλυκά και τρυφερά με επανέφερε. Είναι αναμφισβήτητα η σωτηρία μου. Η Λάουρα έχει αντέξει πολλά πράγματα. Όταν η Λούνα έχασε την ζωή της, η Λάουρα τα είχε χαμένα. 

Κατηγορούσε τον εαυτό της και γέμιζε με τύψεις κάθε μέρος του μυαλού της. Δυστυχώς μέχρι και σήμερα νιώθει υπεύθυνη μα καταφέρνει να το κρύψει με το όμορφο χαμόγελο της και με την αυτοπεποίθηση της. Έχει γίνει άλλος άνθρωπος. Παρ' όλα αυτά είναι ακόμα η φωτεινή  πλευρά της ζωής μου.

《 Αγάπη μου είσαι έτοιμος; 》 Ακούω την λεπτή φωνή της από τον κάτω όροφο.

《 Έλα λίγο. 》 Απαντώ χωρίς να φανερώνω ούτε την ανυπομονησία ούτε την χαρά μου. 

Ακούω τα λεπτά της ποδαράκια να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια. 

Παίρνω μια ανάσα και γονατίζω. Βγάζω το βελούδινο κουτάκι και το ανοίγω. 

Ένα φανταχτερό, ασημένιο δαχτυλίδι με ένα μπλε διαμάντι κάνει την εμφάνισή του. Η Λάουρα ανοίγει διστακτικά την πόρτα και μένει εμβρόντητη μπροστά σε αυτό το θέαμα. Είναι σοκαρισμένη - ελπίζω ευχάριστα - ενώ ανοίγει το στόμα για να πει κάτι. Δεν χρησιμοποιεί λέξεις αλλά επιφωνήματα.

 Είναι ακόμα ξαφνιασμένη ενώ τα μάτια της λάμπουν από συγκίνηση και αγάπη. Αποφασίζω να πάρω τον λόγο εγώ και να πω αυτά που έχω κάνει πρόβες τόσες φορές. Να της εκφράσω την αγάπη μου και να της θυμίσω πως η κοινή μας πορεία θέλω να συνεχιστεί.

《 Ίσως να νομίζεις πως διάλεξα την πιο ακατάλληλη μέρα για όλο αυτό. Ίσως να μην γίνεται σε μια ρομαντική ή..ερωτική στιγμή. Εμένα με νοιάζει το τώρα. Και τώρα συνειδητοποιώ πως θέλω να περάσω ολόκληρη την ζωή μου μαζί σου. Θέλω κάθε πρωί να να ξυπνάω δίπλα σου, να είμαι μαζί σου στα εύκολα και στα δύσκολα. Λάουρα θέλω μαζί σου να κάνω μια γερή και μεγάλη οικογένεια. Να είσαι η μητέρα των παιδιών μου και η γιαγιά των εγγονών μου. Θέλω να είμαστε μαζί μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Συγγνώμη αν όλα αυτά είναι κλισέ μα..έχουμε ζήσει τόσα ιδιαίτερα πράγματα που μου έλειψαν οι κλισέ ατάκες. Οπότε στο ζητώ καθαρά. 》 Παίρνω μια ανάσα και την κοιτώ στα μάτια.

《 Λάουρα Ο Νιλ θέλεις να με παντρευτείς; 》 Εδώ και ώρα έχει βάλει τα κλάματα. Δεν κάνει το κόπο να σκουπίσει τα δάκρυα της καθώς καινούρια εμφανίζονται στα λαμπερά της μάτια.

《 Ν-Ναι. Ε-Εννοείται. Θέλω να σε παντρευτώ Κονορ. 》 Απλώνει το χέρι της και με απαλές κινήσεις τοποθετώ το δαχτυλίδι στα πανέμορφα λεπτά της χέρια.

《 Να πω και εγώ κάτι κλισέ; 》 Με ρωτάει δειλά και της χαϊδεύω τα φρεσκολουσμένα της μαλλιά.

《 Φυσικά ζωή μου. 》

《 Σε αγάπησα από το πρώτο λεπτό που σε είδα. 》 Ψιθυρίζει ενώ με αγκαλιάζει.

《 Ψυχή μου πρέπει να πάμε. 》 Της θυμίζω και κατεβαίνουμε προς τα κάτω.

Σήμερα ο Ian μας χρειάζεται όσο ποτέ. Θα ξανά ιδωθεί με την γυναίκα του και θα πάρει αγκαλιά την κόρη του που τόσα χρόνια είχε η οικογένεια της Ροουζ.

Σήμερα η ζωή του Ian Χαρπερ θα αποκτήσει νόημα. Επιτέλους η πορεία θα ολοκληρωθεί. Επιτέλους θα είμαστε ξανά μια γροθιά. Όπως ήμασταν τότε.

Ian's Pov

Φοράω το μαύρο μου κοστούμι. Είναι πολύ σοβαρό. Μετανιώνω και το βγάζω αμέσως. 

Φοράω το άνετο τζιν μου και μια άσπρη κοντομάνικη μπλούζα. Επιτέλους θα την δω. Μου έχει λείψει πάρα πολύ. Πριν δύο χρόνια την άφησαν να βγει με περιοριστικούς όρους. Τότε βρεθήκαμε και ήρθαμε πιο κοντά. 

Όμως οι υπόλοιπες οικογένειες εξαγριώθηκαν και έτσι η Ροουζ μπήκε ξανά φυλακή. Μετά από λίγους μήνες μαθεύτηκε ότι είχε μείνει έγκυος. Μόλις γέννησε το παιδί το πήρε η μητέρα της Ροουζ. Εννοείται ότι το βλέπω, το χαϊδεύω, του κάνω δώρα και το κρατώ στο νέο μου σπίτι. Είναι μόλις ενάμιση ετών. Την λέμε Κάθριν όπως την αδελφή μου. Η Ροουζ συμφώνησε αμέσως.

Κοιτάζω την ροζ, ξύλινη κούνια της μικρής και την σηκώνω για να την ντύσω. Με κοιτάζει με τα μεγάλα καθαρά κάστανα της μάτια. Της φοράω ένα άσπρο - ροζ φορεματάκι και την σηκώνω στην αγκαλιά μου. Της δίνω την πιπίλα της και βγαίνω έξω.

《 Θα δούμε την μαμάκα τώρα ναι; Θα της μιλήσουμε και θα έρθει μαζί μας. Θα είναι για πάντα μαζί μας. 》 Την βάζω στο αμάξι και την δένω στην καθίσματακι της. Την δένω και μπαίνω μέσα. Οδηγώ προσεκτικά. Την αγαπώ και επιτέλους θα είναι εδώ.

Όταν την συνέλαβαν έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου. Βοήθησα την μητέρα της να βρει το καλύτερο δικηγόρο και ήμουν κάθε μέρα κοντά της.

 Όπως πάντα. Την λατρεύω.

Jack's Pov

Παρκάρω το αυτοκίνητο και περνώ μια βαθιά ανάσα. 

Σήμερα είναι η μέρα του Ian. Πρέπει να του σταθούμε όπως και στην κόρη του. Δύσκολη, όμως, είναι η θέση της Ροουζ. Έχει δει την κόρη της μόνο μια φορά - στην γέννηση της. Είμαι σίγουρος πως κάθε μέρα της φαίνεται αιώνας. Όμως τώρα η ζωή της συνεχίζεται.

《 Αγάπη μου να πάρω εγώ την Εμιλυ; 》 Ακούω την γλυκιά της φωνή να με βγάζει από τις σκέψεις μου.

《 Εντάξει. Θα πάρω εγώ τον Κλάους. Το καροτσάκι δεν το πήρα. 》 Με φιλάει γλυκά και βγαίνω έξω. Ανοίγει την πόρτα πίσω και σηκώνει την Εμιλυ στην αγκαλιά της. 

Είναι σίγουρα η καλύτερη μαμά που θα μπορούσαν να έχουν τα παιδιά μου. Βγαίνουμε και αφού παίρνουμε τα παιδιά, κλειδώνουμε το αυτοκίνητο και μπαίνουμε στις φυλακές. Είμαστε οι πρώτοι που ήρθαμε. Η Στεφανι με κοιτάζει ανήσυχα και έπειτα το βλέμμα της πάει στον χώρο στάθμευσης. Κανένα αυτοκίνητο δεν υπάρχει που να έχει έρθει τώρα.

《 Άρα ήρθαμε νωρίς. 》 Ψελλίζει και ακουμπά στον τοίχο.

《 Είμαι σίγουρος πως και οι άλλοι έχουν ξεκινήσει. Απλά αργούν. 》 Της χαμογελώ καθησυχαστικά. Αφήνω τον Κλάους κάτω και του κρατώ το χέρι.

《 Στεφάνι ότι και αν γινει θέλω να ξέρεις.. πως σε στηρίζω. Πως ειμαι εδώ για εσένα και για τα παιδιά και για την παρέα μας. 》 Χαμογελά πλατιά.

《 Έχεις αλλάξει. 》 Μου ψιθυρίζει στο αυτί.

《 Εσύ με άλλαξες. 》 Την κοιτάζω και την φιλάω.

Laura's Pov

Δεν το πιστεύω πως ο Κονορ που έκανε πρόταση γάμου.

 Δεν είχαμε συζητήσει για γάμο, δεν είχαμε πει τίποτα. Είναι τόσο γλυκός και καλός. Όμως κάποιες φορά ξεχνιέται και αντιδρά σαν να είναι κάποιος ανώτερος μου. 

Βέβαια  προσπαθεί πολύ να κρατηθεί, να μην εκτονωθεί πάνω μου. Η αλήθεια ότι μόνο μια φορά με έχει χτυπήσει - ένα χαστούκι μόνο - επειδή κόντεψα να τον χωρίσω. Νόμιζα πως με απατούσε αλλά ήταν η μητέρα του που άλλαξε αριθμό. Παρ' όλα αυτά τον αγαπώ. 

Τον ερωτεύτηκα από το πρώτο λεπτό.

《 Είδες; Ίδια ώρα με τον Ian φτάσαμε. 》 Μου λέει γλυκά και βγαίνει από το αυτοκίνητο. Όλη αυτή η ιστορία με την Λίλη με άλλαξε ριζικά.

Νιώθω τύψεις για την Λούνα και θλίψη για την Ροουζ. Την πρόδωσε ο Σεμπαστιάν, την παγίδεψε η Λιλη, της θύμωσε η μητέρα της και έμεινε μακριά από το άνθρωπο που αγαπούσε. 

Κατεβαίνω από το αμάξι και πηγαίνω στον Ian. Κρατάει το πανέμορφο κοροτσακι του και μιλά με τον Κονορ.

《 Πώς νιώθεις; 》 Τον ρωτώ. Ανασηκωνει τους ώμους και κοιτάζει το γκρίζο κτίριο με μια αγωνία.

《 Αγχωμένος υποθέτω; 》 Ψελλίζει κι έπειτα ξεφυσάει. 

《 Πάμε μέσα; 》 Προτείνει ο Κονορ και γνεφουμε καταφατικά. Μπαίνουμε μέσα και βλέπουμε τη Στεφανι, τον Τζακ και τα ανίψια μου.

《 Ήρθαμε. 》 Λέω αμήχανα και προσπαθώ να κρύψω το χέρι μου. Η αδελφή μου δεν τα πάει καλά με τον Κονορ.

Όλοι ξέρουμε το παρελθόν τους μα δεν περίμενα ότι ήταν τόσο δυνατό. Ο Ian  αμέσως αφήνει την μικρή στον Τζακ και πειράζει τον Κλάους. 

《 Άντε ποτέ θα βγει; 》 Τον άκουσα να μουρμουρίζει και να κοιτάζει με μάτια ανήσυχα τις πόρτες.

《 Στεφανι να σου μιλήσω λίγο; 》 Λέω με απαλή φωνή στην αδελφή μου και πηγαίνουμε σε μια γωνία, μακριά τους.

《 Ση-Σήμερα..》 Με διακόπτει.

《 Ο Κονορ σου έκανε πρόταση γάμου. 》 Σοκάρομαι. Πώς γνωρίσει η αδελφή μου για αυτό; Νόμιζα πως θα είχε θέμα με αυτό. Νόμιζα πως ήταν θυμωμένη που έβγαινα με τον Κονορ. Ειλικρινά πίστευα πως θα νου κρατούσε μούτρα.

《 Λάουρα είσαι αδελφή μου και στηρίζω κάθε σου επιλογή. Ο Κονορ είναι καλό παιδί. Χαίρομαι που βρήκες κάποιον σαν αυτό. 》 Μου απαντά καλόκαρδα.

《 Δείξε μου το δαχτυλίδι. 》 Αναφώνησε. Της το έδειξα και θαμπωθηκε από την λάμψη.

《 Κομψό, όμορφο, φανταχτερό. Ότι πρέπει. 》 Με αγκαλιάζει σφιχτά.

《 Μπαμπά που είναι η Ροουζ; 》 Ο Τζακ κοιτάει τον μπαμπά του με άγχος.

《 Μιλά σε κάποιον και έρχεται. 》 Λέει αινιγματικά και επιστρέφει στην δουλειά του.

Απορώ πότε θα βγει στην σύνταξη αυτός ο άνθρωπος.

Rose's Pov

Εδώ και λίγα λεπτά στέκομαι έξω από το κελί του Σεμπάστιαν. Με κοιτάζει έκπληκτος. Χαμογελάει απαλά.

《 Σεμπαστιάν. 》 Ξεκινώ να πω μα με διακόπτει.

《 Ροουζ ειλικρινά δεν έπρεπε να έρθεις εδώ μέσα. Εμείς φταίμε για αυτό. Τσάμπα έχασες τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου. 》 Η φωνή του στάζει ένοχη και λύπη. Είναι θυμωμένος και απογοητευμένος με τον εαυτό του.

《 Σεμπ..σε συγχωρώ. Για όλα. Δεν χρειάζεται να ακούσω πόσο λυπάσαι ή πόσο με αγαπάς. Σε έχω συγχωρέσει ειλικρινά. Όταν βγεις θα σε περιμένω εκεί. Θα σε βοηθήσω να χτίσεις την ζωή μου να βρεις την γυναίκα και την οικογένεια που σου ταιριάζει. Είμαι μαζί σου Σεμπάστιαν.》 Δακρύζει από ανακουφίσει και παίρνει βαθιές ανάσες.

《 Σε ευχαριστώ. 》 Ψιθυρίζει συνεχώς.

《 Πρέπει να πηγαίνω, ναι; 》

《 Ροουζ, να προσέχεις το παιδί σου. 》 Γνεφω καταφατικά και βγαίνω έξω. Με βαριά βήματα πηγαίνω προς τα έξω. Επιτέλους θα τους δω. Θα τον δω. Θα την δω. Λίγα βήματα ακόμα. Λίγα δευτερόλεπτα.

《 Ροουζ! 》 Ακούω την μεθυστικη φωνή του και αμέσως μετά με βυθίζει στην ζεστή αγκαλιά του. Το άρωμα του είναι βαρύ. Έχει ψηλώσει και έχει αδυνατίσει.

《 Μου έλειψες. 》 Ψιθυρίζει ενώ χαϊδεύει τα μαλλιά μου.

《 Και εμένα. 》 Απαντώ και τον φιλάω με όσο κουράγιο έχω.

《 Που είναι; 》 Η φωνή μου βγαίνει σαν ψίθυρος. Ο Τζακ φέρνει κοντά μου το όμορφο πλάσματακι μου.

Σαν ψέματα μου φαίνεται μα αν δεν είχα νιώσει τον πόνο της γέννας θα νόμιζα πως όλο αυτό είναι ένα θέατρο.

Με χέρια τρεμάμενα και την καρδιά μου έτοιμη να φύγει από την θέση της, την παίρνω αγκαλιά.

Δάκρυα χαράς πέφτουν σαν καταρράκτης από τα μάγουλα μου ασχέτως που τα μάγουλα μου είναι πιο λαμπερά από τον ήλιο.

《 Η Κάθριν μας. 》 Η φωνή μου είναι λεπτή. Δίνω το παιδί μου στον Ian  και με φορά αγκαλιάζω τον Τζακ.

Είναι σίγουρα πιο ωραίος με μούσι. Έπειτα το βλέμμα μου πέφτει στην Στεφανι που κρατάει δύο παιδιά.

Με γρήγορο βήμα την πλησιάζω και την αγκαλιάζω προσεκτικά. Της πάει πολύ ο ρόλος της μαμάς.

Η Λάουρα με κοιτάει μαζί με τον Κονορ. Ε ναι! Αυτοί οι δύο έπρεπε να καταλήξουν μαζί. Τους αγκαλιάζω σφιχτά και παίρνω μια βαθιά ανάσα.

Κάποιος λείπει. Ή μάλλον κάποιοι.

《 Ροουζ. 》 Ακούω την συγκινημένη φωνή της μαμάς μου. Δίπλα της στέκεται ο Κάρλος δηλαδή ο μπαμπάς μου. Με αγκαλιάζουν ταυτόχρονα και έπειτα νιώθω ολοκληρωμένη.

《 Κερνάω φαγητό! Όλους σας. 》 Λέει ο  μπαμπάς μου και γελούν όλοι. Ο Τζακ, ο Ian και η Στεφανι έρχονται δίπλα μου. Με αγκαλιάζουν σφιχτά.

《 Καταφέραμε τόσα πολλά. 》 Ψιθυρίζει η Στεφανι.

《Ενωμένοι, όλοι μαζί. 》 Συμπληρώνει ο Τζακ.

《 Επειδή είμαστε κολλητοί. 》 Θυμίζει ο Ian

《 Επειδή είμαστε οικογένεια. 》 Τον διορθώνω. Είμαστε μια ενωμένη και δυνατή οικογένεια.

The end

*Τέλος κεφαλαίου ❤

Βασικά αυτό το το βιβλίο έφτασε στο τέλος του❤

Σε λίγη ώρα θα ανεβάσω ένα κεφάλαιο που θα λέω όλα όσα νιώθω και  περιέχει και δύο ακόμα εκπλήξεις ❤

Τα λέμε εκει❤