Ian's Pov

Με ξυπνάει ο σπαστικια ήχος των ειδοποιήσεων. Είμαι έτοιμος να κλωτσησω τα σκεπάσματα μα κοιτάζω την Στεφανι δίπλα μου να κοιμάται γαλήνια. Ανοίγω το κινητό και βλέπω το μήνυμα του -Α.

"Σας περιμένω σήμερα στο μέρος που ήρθατε εχθές. Φέρε όλους σου τους φίλους. Ειναι η τελική μάχη νεαρε. "

Είναι η τελική μαχη; Τι εννοεί με αυτό; Μήπως έχουμε φτάσει κοντά; Μήπως όλη η ομάδα προτιμάει να αποκαλυφθεί;

《 Ian; Τι συμβαίνει; 》 Με ρωτά νυσταγμένα η Στεφανι.

《 Είναι η τελική μάχη. Ο -Α θα το τελειώσει σήμερα Στεφανι. Μας κάλεσε στο λημέρι του. 》 Με κοιτάζει ξαφνιασμένη, νομίζει πως ζει σε όνειρο.

《 Όμως δεν είπε αν τελειώσει υπέρ μας ή κατά. 》 Την κοιτάζω σοκαρισμένος.

《 Υποθέτω πως θα το μάθουμε σύντομα Στεφ. 》 Πληκτρολογώ βιαστικά ένα μήνυμα με τις βασικές πληροφορίες και το στέλνω στον Τζακ, στην Ροουζ, στον Κονορ και στην Λάουρα.

《 Ίσως πρέπει να προετοιμαστούμε για αυτό που έρχεται. 》 Η Στεφανι σηκώνεται και με κοιτάζει ανήσυχα.

《 Ότι και να γίνει δεν θέλω να χάσω εσάς, την οικογένειά μου ή και τον εαυτό μου. Υποσχεσου μου πως θα είμαστε ασφαλείς. Ότι θα είμαστε καλά. 》 Με κοιτάζει νε λαμπερά μάτια. Την αγκαλιάζω και την κοιτάζω στα μάτια.

《 Σου υπόσχομαι ότι θα κάνω ότι μπορώ . 》 Κουνάει καταφατικά το κεφάλι.

Rose's Pov

Όλα τελειώνουν λοιπόν. Μια ακόμα μάχη. Πρέπει να αντέξω λίγο ακόμα και μετά θα αποκτήσω την ελευθερία μου.

Θα είμαι ξεγνοιαστη και θα μπορέσω επιτέλους να ζήσω την ζωή μου. Με τα από όλα αυτά θα μιλήσω στον Ian και στην μητέρα μου.

Θα σπουδάζω αυτό που ονειρεύομαι, θα γίνω μια δικηγόρος. Θα υπερασπίζομαι το δίκαιο και το σωστό.

Θα εκπληρώσω κάθε μου όνειρα αρκεί να κερδίσω τον -Α. Μια τελική μάχη.

Ντύνομαι βιαστικά. Η καρδιά μου χτύπα δυνατά. Ενώ είμαι έτοιμη να φύγω η μαμά μου με παίρνει τηλέφωνο.

《 Απλά πες μου τι θες. 》 Απαντώ ψυχρά και νιώθω πως δακρύζει.

《 Τι έχεις Ρόουζ; 》 Πες μου τι συμβαίνει. 》 Αχ δεν αντέχω αυτήν την προσποιητή αγάπη. Ειναι ο άνθρωπος που με ανάγκασε να περάσω μια άσχημη εφηβεία.

Εάν δεν ήταν ο Σεμπάστιαν πολύ πιθανόν να είχα βάλει τέλος στην ζωή μου.

《 Μαμά μην ασχολείσαι. Ειναι δική μου η ζωή και δυστυχώς εσύ αποφάσισες να συνεχίσουμε χωριστά. 》

《 Ροουζ σε ικετεύω απάντησε μου. 》 Προσπαθεί  απεγνωσμένα να με κάνει να την ακούσω. Νοιάζεται. Ή τουλάχιστον παίζει καλά τον ρόλο της.

Δεν ξέρω τίποτα από αγάπη. Πέρασα τα πιο δύσκολα χρόνια μου μόνη, χωρίς πατέρα και μητέρα, έχοντας στο πλευρό μου μόνο τον Σεμπάστιαν. Σίγουρα ο Σεμπάστιαν μου στάθηκε αλλά θυμάμαι και τους καυγάδες μας. Ήταν μία ερωτική σχέση και δεν μπορώ να τον χαρακτηρισω ως οικογένεια μα ως αγόρι μου.

《 Μπορείς να με εντοπίσεις μέσω κινητού. Δεν μπορώ να σου πω που θα πάω. Ειναι επικίνδυνο για εσένα. Για εμένα. Για όλους. Να ξέρεις ότι θα είμαι καλά. 》 Κλείνω το κινητό.

Βγαίνω έξω και προχωρώ προς τον τάφο της Λιλης. Πρέπει να πάω εκεί για να φτάσουμε στο λημέρι του -Α.

Και νομίζω πως όλο αυτό θα τελειώσει θετικά.

Conor's Pov

Έχουμε συναντηθεί εδώ και λίγη ώρα στον τάφο της Λιλης.

Είμαστε όλοι εδώ εκτός από την Λάουρα. Από ότι μας είπε είναι στο νοσοκομείο καθώς η Λούνα χτύπησε. Τα πράγματα δεν είναι καλά για αυτήν. Ειναι πολλές ώρες στην εντατική δίχως βελτίωση. Εύχομαι να επιβιώσει από όλο αυτό.

Ουσιαστικά δεν φταίει σε τίποτα απλώς χρειαζόμασταν έξτρα βοήθεια και ήταν η  μόνη που εμπιστευόμασταν απόλυτα.

《 Επιτέλους! 》 Αναφωνεί η Στεφανι και αγκαλιάζει τη αδελφή της.

Φαίνεται κουρασμένη, αγχωμένη, σαν να κρύβει κάτι. Αλλά θα είναι η ιδέα μου. Ξεκινάμε να περπατάμε γρήγορα.

Ευτυχώς είναι νωρίς το πρωί και δεν μας καίει ο ήλιος.

Πιστεύω πως όλο αυτό θα τελειώσει ήρεμα χωρίς εντάσεις. Εφόσον είναι η τελική μάχη αρκεί να σταθούμε στα πόδια μας και να αντιμετωπίσουμε την αλήθεια.

Είμαστε καλή παρέα. Θα αντέξουμε και θα προχωρήσουμε μαζί. Γιατί μαζί είμαστε πιο δυνατοί. Γιατί οι φίλοι είναι δύναμη.

Μετά από δύο ώρες περπάτημα φτάνουμε στην καρδιά του -Α.

Η πόρτα είναι ανοιχτή και μια μάσκα αχνοφαίνεται πίσω από το παράθυρο τους δεύτερου ορόφου. Το μέρος είναι έρημο και ένα παλιό γκρι αυτοκίνητο είναι βιαστικά παρκαρισμένο σε μια γωνία πίσω από ένα μεγάλο δέντρο.

Όλοι μας τρέχουμε μέσα και χωρίς δεύτερη σκέψη ανεβαίνουμε στον δεύτερο όροφο. Όμως βρίσκουμε απλώς μια μάσκα και παρατηρούμε έντρομοι τα παράθυρα να κλειδώνουν όπως και όλες οι πόρτες. Μας παγιδευψε.

《 Ήταν παγίδα. 》 Γκρινιάζει η Ροουζ. Ξαφνικά μια γνώριμη μυρωδιά φτάνει στους πνεύμονες μου.

《 Φωτιά! 》 Ουρλιάζει η Λάουρα και την τραβάω κοντά μου.

《 Θα μας κάψει ζωντανούς. 》 Ψελλίζει σαστισμένος ο Τζακ ενώ αγκαλιάζει την Στεφανι.

《 Η φωτιά μεγαλώνει. 》 Μας ειδοποιεί ο Ian. Όλο αυτό είναι τρελό. Ο -Α δεν θέλησε ποτέ να αναμετρηθεί μαζί μας. Ήθελε απλώς να μας παγιδέψει και να μας κάνει και μετανιώσουμε για όλα.

Είμαστε πιόνια ενός παιχνιδιού.

《 Αυτο ήταν το σχέδιο του εξ αρχής. Φτάσαμε πολύ κοντά στην αλήθεια, οπότε αποφάσισε να το τελειώσει όλο αυτό σκοτώνοντας μας. Ήθελε να τον παρακαλέσουμε και να μείνουμε πιόνια του.》Η φωνή της Στεφανι αντηχεί στα αυτιά μας. Η λογική είναι το οξυγόνο μας. Τα άτομα που έχουμε  στα χέρια μας είναι ο μόνος λόγος που αξίζει να προσπαθήσουμε να ζήσουμε.

Γιατί αυτό είναι φιλία. Γι' αυτό υπάρχουν φίλοι.

Μαύρος καπνός τυλίγει τα πάντα. Κρατώ την Λάουρα κοντά μου με την ελπίδα πως όλο αυτό θα τελειώσει σύντομα.

* Τέλος κεφαλαίου.

Βασικά να πω πως τελευταία στιγμή πρόσθεσα κάποια κομμάτια και το έκανα λίγο πιο ολοκληρωμένο. Από 632 λέξεις το έφτασα στις 917. Ελπίζω να σας αρέσει💞

Πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬

See you soon 🔜 *