Stephanie's Pov

Οι τύψεις κοντεύουν να με κατασπαράξουν. Βλέπω εφιάλτες στους οποίους προδιδω όποιους αγαπώ μα εκείνοι προτιμούν να καρφώνουν ένα μαχαίρι στην καρδιά!

Δεν αντέχω να είμαστε σαν ξένοι, την στιγμή που αντιμετωπίζουμε έναν θανάσιμο εχθρό.

Η μόνη νίκη του -Α ήταν που κατάφερε και μας έκανε να ντρεπόμαστε για τους εαυτούς μας. Να βλέπουμε τους φίλους μας και μα φεύγουμε μακριά. Να βλέπουμε τους εχθρούς μας και να πηγαίνουμε κοντά.

Μας άλλαξε ριζικά. Αυτή ήταν η μόνη του επιτυχία. Μια αδυναμία μας, μια λάθος κίνηση και είμαστε πιόνια. Όλα αυτά βέβαια αλλάζουν.

Εξαρτάται από εμάς και τους φόβους μας. Αν αφήσουμε τον εγωισμό μας, αν μπούμε στην θέση του άλλου, μπορούμε εύκολα και να τον συγχωρεσουμε. Δεν είναι εύκολο, θέλει προσπάθεια. Μα ξέρω πως θα τα καταφέρουμε.

Το ξέρω γιατί οι φιλοι μου έχουν αγνές ψυχές. Ακόμα και ο Τζακ. Εγώ δεν κρίνω μόνο τον χαρακτήρα του αλλά και τις συνθήκες που τον έκαναν έτσι. Ειναι ο Τζακ Ροντεν. Πιέζεται πολύ και ξεσπά σε άλλους.

Πληκτρολογώ ένα ομαδικό μήνυμα:

《 Παιδιά.. τι κάνετε; Θέλετε να περάσετε από το σπίτι μου; Βασικά θέλω να σας πω κάτι. Λοιπό.. σας περιμένω στις 7. 》

Αμέσως σηκώνομαι και φτιάχνω το μέρος. Βάζω μπύρες στο ψυγείο και πατατάκια στο μπολ. Ας ελπίσω ότι θα έρθουν και δεν θα ντραπουνε για την παρέα.

Ian's Pov

Μα φυσικά είναι το συνηθισμένο να σε καλεί σπίτι του το άτομο που έχεις προδώσει πισώπλατα ως εκδίκηση για την κοπέλα που σου άρεσε.

Βαθιά μέσα μου ξέρω πως και εκείνη θα έκανε το ίδιο για τον Τζακ.

Μα είναι τόσο δύσκολο να την κοιτάξω ξανά. Και αν ο -Α την βλάψει; Θα έχω τύψεις για όλη μου την ζωή γιατί τώρα είμαι καλά.

Απλά εγώ έχω μετριάσει κάπως τις σκέψεις μου για την Στεφανι καθώς πρέπει να ανησυχώ και για την αδελφή μου.

Εάν δεν πάω όμως θα καταλάβουν πως συνέβη κάτι. Πώς τους αποφεύγω και δεν νιώθω άνετα μαζί τους και αν συμβεί αυτό θα έχω περισσότερα προβλήματα. Οπότε θα πάω εκεί.

Εξάλλου κάτι θέλει να μας πει. Ας μην γίνομαι εγωιστής, ξανά. Θα πρέπει μια φορά να σταθώ δίπλα της. Ξέρω πως μας έχει ανάγκη. Όλους.

Φτάνω στο σπίτι της Στεφανι την ίδια ώρα με την Ροουζ. Έρχεται προς το μέρος μου με γρήγορα βήματα ενώ με κοιτάζει λαμπερά.

《 Γεια σου Ιan. 》 Νευω "γειά" προς το μέρος της και την χτυπώ την πόρτα.

Αμήχανα δευτερόλεπτα, μεγάλη σιωπή, άγχος και αγωνία. Είμαστε όντως παρεα; Διώχνω - με μεγάλη προσπάθεια - τα πάντα από το μυαλό μου, κάθε αρνητική σκέψη.

Την πόρτα ανοίγει ο Τζακ κοιτώντας κάτω ντροπιασμένος. Χωρίς να πει τίποτα μας κάνει χώρο να μπούμε και πηγαίνουμε στο σαλόνι. Αφού μπαίνει η Ροουζ, μπαίνω και εγώ και κλείνω την πόρτα. Ακολουθώ τα παιδιά. Κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και με κοιτάνε.

《 Σας κάλεσα εδώ γιατί.. όλοι ξέρουμε νομίζω. 》 Κάθομαι απότομα.

《 Παιδιά δεν πρέπει να φοβόμαστε να μιλήσουμε. Είμαστε φίλοι και οι φίλοι είναι μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα. Οι φίλοι συγχωρούν και λένε τα πάντα μεταξύ τους. Όσο δύσκολα και αν νομίζετε πως είναι τα πράγματα..για αυτο υπάρχουμε εμείς. 》 Ολοι μας κοιτάνε την Στεφανι η οποία μιλάει με θάρρος και μοιάζει να πιστεύει πιστά αυτά που λέει.

Όμως κάνεις δεν κάνει το πρώτο βήμα. Κανείς δεν μιλάει για αυτά που τον βαραίνουν. Κανείς δεν αποκαλύπτει τι χρειάστηκε να κάνει και γιατί.

《 Θα ξεκινήσω εγώ. 》 Ακούγεται πάλι η φωνή της.
《 Ο -Α μου ζήτησε ένα από τα δικά σας ονόματα για να μην σκοτώσει τους γονείς μου. Δεν άντεξα. Κανονικά θα έπρεπε να είστε όλοι όσοι μέσα μου αλλά όχι. Για αυτό επέλεξα εσένα Ian. Και απο τότε οι τύψεις και πι ενοχές κατασπαραζουν το μυαλό μου. 》 Μου κόβεται η ανάσα. Επέλεξε εμένα.

Πρόδωσε εμένα!; Και μετά μιλάει για φιλιά. Όμως και εγώ έκανα ο ίδιο σε εκείνη μόνο και μονο και μονο επειδή ο Τζακ επέλεξε την Ροουζ. Τουλάχιστον αυτή είχε μια πραγματική απειλή. Αλλα είναι και το θέμα της αδελφής μου. Ίσως δεν πρέπει να θυμώνω χωρίς λογο.

《 Στεφανι. 》 Παίρνω τον λόγο.

《 Δεν σου θυμώνω επειδή και εγώ σε πρόδωσα. Ντρεπομαι και λυπάμαι που το λέω. Η αδελφή μου υποφέρει και αυτο το κτήνος παίζει με τα συναισθήματα μου. 》 Κλείνω για δεύτερα τα μάτια και εντελώς ξαφνικά με αγκαλιάζει.

《 Όλα καλά. 》 Μου ψυθιριζει. Απομακρύνεται και μου χτύπα πάπαλα την πλάτη.

《 Λοιπόν; Ποιος είναι ο επόμενος; 》

Rose's Pov

Δεν θέλω να μιλήσω. Όλοι τος έχουν σοβαρούς λόγους. Εγω; Τι θα τους πω; Ότι θα ήθελα να σπουδασω; Ότι θυσίασα έναν φίλο επειδή σκέφτηκα την προσωπική μου επιτυχια;

Ότι φοβάμαι ότι δεν θα προοδευσω σε τίποτα εξαιτίας του -Α; Ή ότι πίστευα ότι ο Τζακ αξίζει να τιμωρηθεί για όλα τα άσχημα πράγματα που έχει κάνει; Μήπως ο -Α μου έδειξε την πραγματική μου ανησυχία;

Ότι ακόμα ένας δυνατος θα γλιτώσει χωρίς να πληρώσει τίποτα. Σηκώνομαι όρθια και κάθε ακρο του σώματος μου πλημμυρίζει απο ένταση. Πρέπει να το πω. Πρέπει να ενώσω την παρέα.

《 Λοιπόν παιδιά. Κι εμένα ο -Α μου πρόσφερε κάτι. Κάτι τελείως διαφορετικό από εσάς. Μου πρόσφερε αυτο που πάντα ήθελα. Μια πρόοδο. Μια επειδιξη δύναμης κάτι τέτοιο. Να..σπουδάσω. Ξέρω πως για εσάς για εσάς είναι γελοίο μα ποτέ δεν θέλησα κάτι αλλο. Ο -Α έχει ένα βίντεο που σκοτώνω ένα παιδί, θα το χρησιμοποιήσει. Και αυτό θα μου στερήσει τα όνειρα. 》 Ολοι με κοιτάζουν ήρεμα, με καταλαβαίνουν.

《 Συγγνώμη Τζακ μα δεν νομίζεις πως ήρθε η ώρα να πληρωσεις; 》 Σηκώνεται με απίστευτα ταχύτητα ενώ τα μάτια του είναι ικανά να σκοτώσουν άνθρωπο.

《 Και εσύ δολοφόνος  είσαι. Χαίρομαι  που θα πληρώσεις και εσύ. Χαίρομαι που σε επέλεξα! 》 Φωνάζει δυνατά και νιώθω την καρδιά μου να σπάει σε χιλια κομμάτια. Είμαι και εγώ δολοφόνος.

《 Τζακ μπορείτε να τα βρείτε. Την προδώσεις και έκανε το ίδιο. Αυτό ήθελε ο -Α να γίνει. Αυτό θα του δωσουμε; Συγκεντρωθεότε. 》
Ο Ian μιλάει με ένταση μα δεν υψώνει τον τόνο της φωνής του. Ακούμε βήματα από την σκάλα και γυρίζουμε το κεφάλι μας. Η Λάουρα μας πλησιάζει με το τάμπλετ της.

《 Συγγνώμη που διακόπτω..αλλα βρήκα κάτι χρήσιμο. 》 Κάθεται σε μια καρέκλα. Όπα κάτσε. Πώς ξέρει για τον -Α;

*Τέλος κεφαλαίου

Ελπίζω να σας άρεσε❤

Πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬

See you soon 🔜 *