Κεφάλαιο 11ο
Garret's Pov
《Περάστε στο γραφείο μου δεσποινής Γκίλμπερτ》 Μπαίνουμε σε ένα μικροσκοπικό γραφειο. Κάθεται απέναντι μου.
《Ο Ίαν δεν είναι ο καλύτερος φίλους αλλά.. τι μπορεί να έκανε; Τι είναι τόσο σοβαρό;》
《Εφόσον ρωτάτε, δεν ξέρετε. Γι αυτό θα σας πω. Ο αγαπημένος σας φίλος έχει κλέψει λεφτά, έχει διαρρηξει σπίτια και έχει επιχειρήσει πολλούς τρόπους για να γλιτώσει. Δυστυχώς είμαι υπεύθυνος για όλες τις πράξεις του. Ο Ίαν Χάρπερ είναι, ίσως, ο μεγαλύτερος εγκληματίας του Μπρούκλιν.》
《Συγγνωμη. Θεωρείτε τον Ίαν εγκληματία και μάλιστα τον μεγαλύτερο επειδή κλέβει. Επικίνδυνος, όμως, είναι αυτός που θα σκοτώσει, που θα απειλησει, που θα τραυνατήσει. Αυτούς λοιπόν ναι μεν του κυνηγατε αλλά τους θεωρείτε λιγότερο ακινδυνους; Να σας θυμησω πως δεν έχουν όλοι την ίδια περιουσία, μα όλοι έχουμε το ίδιο ποσοστό ελευθερίας. Σωστά;》
Είναι έξυπνη. Πολύ έξυπνη μάλιστα.
《 Έχεις σκεφτεί την νομική;》Χαμογελάω. Κομπλάρει και γελάει αμηχανα.
《Δεν έχω τους βαθμούς. Αλλά ναι το έχω》
《 Πάντως εγώ θα μπορούσα να βοηθήσω. Ξέρεις.. έχω κάποιο κύρος πια》 Πετάγεται από την θέση της χαρούμενη, τα ματια της λαμπηριζουν και το χαμόγελο της φωτοβολεί.
《Αχ! Ναι σε παρακαλώ》 Γελαω ελαφρά και πηγαίνω δίπλα της.
《Φυσικά! Απλά.. πρέπει να προσπαθήσεις και εσύ. Και να μιλάμε φυσικά》
《Εντάξει! Εννοείται》Βιάζεται να πει.
《Υπέροχα. Εάν θες καθισε μα συζητήσουμε》
Ε οχι λοιπόν. Δεν είμαι τρελός. Απλά πρέπει να ελέγχω τον Ίαν. Ε και η Ρόουζ είναι νοστιμουλα. Δεν με χαλάει.
Jack’s Pov
《Και θες να πιστέψω ότι αυτή η κοπελα είναι αθώα;》
《Ναι μπαμπά. Άλλωστε ήταν βράδυ, είναι μικρή, δεν σε ξέρει. Λογικό είναι να φοβάται. Είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα άρα μην την κρίνεις》Λέω με όσο πιο γλυκιά φωνή μπορώ.
《Και πάλι η απάντηση δεν θυμάμαι επιβαρύνει την θέση της!》
《Συγγνωμη ρε μπαμπά! Σε τι επιβαρύνει την θέση της; Ίσα ίσα αυτή ήρθε να σου πει ότι κάτι έγινε! Θα ερχόταν εδώ εάν αυτό ήταν ψέμα; Ειδικά εάν δεν τα είχε σκεφτεί όλα; Θα έκανε τόσο κόπο;》
《Εάν είχε να κρύψει κάτι πιο σοβαρό ναι!》 Με κοιτάει σοβαρά 《Απλά φοβάμαι μην γίνει το ίδιο με την Λίλη. Η συμπεριφορά της μικρής μου θυμίζει εσένα. Τζακ.. εάν έγινε κάτι θέλω να μου το πεις》Τον κοιτάω με κομμένη την ανάσα.
Δεν θα την προδωσω. Ξέρω πως ο μπαμπάς μου δεν είναι καλός άνθρωπος και το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να κερδίσει την ομολογία μου. Μα ξέρω πως δεν θα την προστατέψει, δεν θα την καλύψει.
《Τώρα Τζακ. Πριν να είναι αργά. Ξέρεις πως βοηθάω και στηρίζω τον γιο μου》 Με αργά βήματα με πλησιάζει και βάζει το χέρι του στον ώμο του. 《Γιε μου νοιαζομαι για σένα. Γιατί είμαστε ίδιοι》
Τινάζομαι 《Μην το ξανά πεις αυτό! Ποτέ! Ακούς;》
Σπρώχνω το χέρι του και τον κοιτάζω άγρια. 《Μα δες που είμαστε Τζακ. Είσαι δολοφόνος και εγώ σε καλύπτω. Σπουδαζεις το ίδιο με εμένα και κάνεις πρακτική στο μέρος που δουλεύω. Ακόμη και τα αθλήματα που κάνεις είναι ίδια με τα δικά μου. Μα το κυριότερο.. στις φλέβες μας κυλά ίδιο αίμα Τζακ. Είμαστε οι Ροντεν! Είμαστε ανικητοι. Πρέπει να είμαστε ενωμένοι.》
Έχει δίκαιο. Ήμουν τόσο κολλημένος μαζί του που δεν είχα παρατηρήσει ότι γίνομαι ίδιος με αυτόν. Δεν είχα παρατηρήσει ότι δεν έχω προσωπικότητα, ότι είμαι ένα τίποτα. Αναστεναζω
《Παραδεξου το Τζακ. Εσύ και εγώ δεν διαφερουμε σε τίποτα》
《Δυστυχώς έχεις δίκαιο μπαμπά. Αλλά εγω έχω χρόνο να αλλάξω, σε αντίθεση με σένα》
Γελάει ειρωνικά και κάνει κύκλους γύρω μου.
《Θέλεις να αλλάξεις όμως; Θες να γίνεις σαν την Ρόουζ; Να σε κάνουν ό,τι θέλουν; Θέλεις Τζακ;》
Θέλω; Τόσα χρόνια ζούσα όμορφα, χωρίς να δίνω σημασία, χωρίς φίλους και αλληλοβοηθεια. Έχω συνηθίσει. Έκανα κακό στην Στέφανι και δεν προστατεψα την Ρόουζ. Είμαι όντως φίλος;
Χάνω τα λογικά μου. Κοιτάζω τον τοίχο και βλεπω την Λίλη. Την αγαπάω. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα με καμιά άλλη. Έδωσα ελπίδες, ψεύτικες ελπίδες στην Στέφανι. Δεν μπορώ να δεχτώ την ιδέα πως κάποιος άλλος παίρνει από μένα αυτό που έχω και θέλω. Στην ιδέα πως θα χάσω την Στέφανι.
Τι σημαίνει η λέξη φίλος; Κανείς δεν μου έμαθε. Σίγουρα οι φίλοι βοηθούν στα δύσκολα και δεν κρίνουν τις επιλογές σου. Σε καθοδηγούν και νοιάζονται για σένα ακόμη και εάν βρίσκονται χιλιόμετρα μακριά.
《Λοιπον Τζακ.. θέλεις;》
《Αυτό δεν αποφασιζεται από την μία στιγμή στην άλλη πατέρα. Με συγχωρείς αλλά με περιμένει η Ρόουζ.》 Κάνω λίγα βήματα μα με σταματάει.
《Σταμάτα Τζακ. Σταμάτα πριν χάσεις τα λογικά σου. Η Λιλη πέθανε. Προχώρα》
《Τι ξέρεις εσύ από αγάπη;》 Ψελλίζω και βγαίνω έξω.
Οι ανακρισεις συνεχίζονται. Σε λίγο είναι η σειρά μου. Φφφ έχω χάσει τα παιδιά. Ούτε η Στέφανι, ούτε ο Ίαν, ούτε η Ρόουζ είναι εδώ. Υπέροχα είμαι μόνος!
Stephanie’s Pov
Μπαίνω στο αστυνομικό τμήμα επειδή με κάλεσαν για ανάκριση. Ο Κόνορ με έφερε αλλά επέμενε να περιμένει εξω. Δεν είχα σκεφτεί ότι ήταν τόσο γλυκός και καλός.
Φτάνω εξω από ένα γραφείο αλλά ένα χέρι με ακουμπα. Γυρνάω και ο Τζακ μου χαϊδευει τα μαλλια.
《Πού ήσουν μικρούλα μου;》
《Τζακ! Σε παρακαλώ άσε με. Τι σε έπιασε ξαφνικά》 Ρωτάω νευρικά ενώ προσπαθώ να βρω επαφή με τα ματια του. Οι κινήσεις του είναι αποτομες και αυτό σίγουρα δεν είναι χαρακτηριστικό του Τζακ που γνωρίζω.
《Λίλη έλα τώρα, σε αγαπάω. Έλα μωρό μου》 Με φιλάει στο λαιμό.
《Τζακ! Φύγε από πάνω μου》 Φωνάζω φοβερά ενοχλημένη. Ποτέ δεν με αγάπησε. Ο,τι και εάν είπε δεν εννοούσε εμένα αλλά εκεινη! Μιλάει για εκείνη, αγαπάει εκείνη, την σκέφτεται.
《Δεν είμαι η Λίλη. Αλλά δεν το βλέπεις, δεν το ξέρεις γιατί την αγαπάς! Σε αντίθεση με μένα》
Μπαινω στο γραφείο με δάκρυα να κυλούν από τα μάτια μου.
《Στέφανι; Είσαι καλά;》Ήμουν τόσο συγχυσμενη που δεν είχα παρατηρήσει ότι ο Ίαν βρισκόταν στο γραφείο. 《Ποιος σου έκανε κακο;》 Με ένα βήμα βρίσκεται δίπλα μου και με αγκαλιάζει. Τα ζεστά του χέρια τυλιγονται γύρω μου.
《Μπορείς να πιστέψεις πως η αγάπη είναι απαίσιο συναίσθημα;》 Λέω νευρικά και νιώθω τα γονατα μου να λυγιζουν. Τα δυνατά του χέρια με στηρίζουν και με τοποθετεί στην αγκαλιά του με μεγάλη τρευφεροτητα.
《Πρέπει να μιλήσουμε για το καφέ》μου ψιθυρίζει 《Ηρέμησε σε παρακαλώ. Όποιος σε έκανε έτσι δεν αξίζει. Το ξέρεις αυτο》Μου σκουπιζει τα δάκρυα και με φιλάει στο μέτωπο.
Με ένα αχνό χαμόγελο ξαναστέκομαι στα πόδια μου και παίρνω ανάσες. 《Είσαι καλό παιδί Ίαν》 Γελαμε και καθόμαστε περιμένοντας τον Φρανκ Ροντεν.
*Τέλος κεφαλαίου*
Ξερω άργησα αρκετά. Κυρίως επειδή δεν μου έβγαινε το κεφάλαιο.
Δεν είναι σίγουρο εάν ανεβάσω στις γιορτές (θα ανεβάσω βασικά)
Ελπίζω να σας άρεσε. Γενικά η δράση ξεκινά.
Και....
...
..
...
...
...
Σε λίγο καιρό θα ανέβει κεφάλαιο στο καινούργιο μου βιβλίο ❤❤
Να το ελέγξετε. Είναι ξεκάθαρα περιπέτειας και Τρόμου 😊😈.
Μην ξεχάσετε να πατήσετε το 🌟
Και αφήστε ένα σχόλιο. Με ενδιαφέρει να μάθω την γνώμη σας.. και να μου στέλνετε μήνυμα για οτιδήποτε θέλετε να μάθετε ❤
Το τραγούδι είναι το αγαπημένο μου και με βοήθησε να ολοκληρώσω το κεφάλαιο 😄😄.
Έχω να πω πως έκανε προφίλ στο ινσταγκραμ σχετικό με το wattpad: __ntina__
Εκεί θα ανεβαίνουν spoil, νέα κλπ. Αλλά επειδή κάποιος μπορεί να μην έχει ινσταγκραμ.. το άλλο μου βιβλίο My life.. the books? Περιλαμβάνει τα ίδια.
Επίσης υπάρχει ένας διαγωνισμός. Όποιος θέλει να δει έναν δικό του χαρακτήρα ή ακόμη και τον εαυτό του στο βιβλίο αυτό ας επισκεφτεί το βιβλίο που ανέφερα πάνω. ❤❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top