Rose's Pov

Κάνω βόλτες πέρα-δώθε έξω από το γραφείο του διευθυντή.

Αποφάσισα να του μιλήσω για τους βαθμούς μου και το μεγάλο μου όνειρο να περάσω στην νομική. Είναι ρίσκο.

Άλλωστε έχω ακόμα καιρό αλλά και πάλι, θέλω να είμαι σίγουρη. Πρέπει να περάσω. Πρέπει να προοδευσω. Να δείξω τι αξίζω.

Είναι η μόνη νου ευκαιρία για μια καινούρια αρχή. Μια νέα ταυτότητα. Μια πετυχημένη πορεία. Δεν θα αφήσω κανέναν anonymous καμία αγάπη να μπει πάνω από την επιτυχία και την δόξα μου. Δεν μπορώ να ρισκάρω με τίποτα.

Πρέπει αναγκαστικά να γίνω πιόνι του anonymous για να εξασφαλίσω το μέλλον μου.

Η πόρτα ανοίγει και μια μητέρα βγαίνει από το γραφείο. Μόλις βγαίνει εντελώς βηματίζω προς τα μέσα ενώ μετράω τα δευτερόλεπτα.

Πλησιάζω προς το γραφείο του διευθυντή και τον παρατηρώ να γράφει στον υπολογιστή. Παίρνω μια βαθιά ανάσα και ξαφνικά μετανιώνω που πήρα αυτή την πρωτοβουλία.

Πριν προλάβω να φύγω το βλέμμα του διευθυντή μου πέφτει κάνω μου.

《 Ροουζ; Τι ευχάριστη έκπληξη! Έλα κάθισε να μιλήσουμε. 》 Με διστακτικά βήματα κάθομαι στην δερμάτινη καρέκλα απέναντι του.

《 Πες μου τι σε απασχολεί.》 Τον κοιτάζω στα μάτια και νιώθω αμήχανα. Ίσως εάν μιλούσα να έδιωχνα αυτό το μόνιμο συναίσθημα που με τρώει.

《  Ήθελα να σας μιλήσω για κάποιους στόχους και προβληματισμούς μου. Γνωρίζω πως αυτά δεν σας αφορούν μα δεν έχουμε σχολειο σύμβουλο όποτε αποφάσισα να έρθω εδώ.》 Νεύει καταφατικά και κάθεται πιο αναπαυτικά στη καρέκλα του.

《 Χαίρομαι που επιτέλους έρχεται κάποιος στο γραφείο μου με αυτό τον σκοπό. Είναι σημαντικό να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ σχολείου και μαθητή.》 Χαίρομαι που κάποιο θα με ακούσει.

《  Θέλω να περάσω στην νομική να ξέρω πως δεν έχω τους βαθμούς. Αλλά αν ρίξω σκληρή δουλειά και προσπαθήσω.. ίσως να τα καταφέρω.  》 Το σοβαρό του ύφος μαλακώνει και ένα μικρό χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη του.

《  Ρόουζ αυτό είναι δύσκολο έως αδύνατο. Οι βαθμοί σου είναι χαμηλοί και οι καθηγητές σου δεν σε έχουν σε ιδιαίτερη εκτίμηση. Ίσως εάν ψάχναμε μαζί κάτι πιο σίγουρο και εύκολο να ήταν καλύτερο για εσένα. 》 Προσπαθώ να μην βουρκωσω.

Ξέρω πως δεν ειμαι η καλύτερη στην τάξη και ξέρω πως συχνά πηγαίνω κόντρα στους καθηγητές μου καθώς διαφωνώ με τον τρόμου διδασκαλίας μα δεν είναι αυτοί που θα μ καθορίσουν την ζωή. Οχι εφόσον μπορώ να αλλάξω.

Χρειάζεται απλά προσπάθεια και αφοσίωση.

《  Εάν προσπαθήσω πολύ μπορώ να τα καταφέρω. Ξέρω πως μπορώ απλά.》  Ενα δάκρυ κυλά στο πρόσωπο μου με αποτέλεσμα ο διευθυντής μου να έρθει δίπλα μου να μου αγγίξει τον ώμο με το αντρικό του χέρι.

《  Όλα θα πάνε καλά Ροουζ. Αρκεί να το πιστέψεις.  》 Μου χαϊδεύει στοργικά τον ώμο.

《Θέλω να σας πω και κάτι ακόμα.》 Κάνω νια παύση προκειμένου να πάρω κουράγιο.

《  Γύρισε η μητέρα μου.  》 Χάνει το χρώμα του και με κοιτάζει σοκαρισμένος.

《Πίστευα ότι θα έπρεπε να το ξέρετε επειδή συχνά ρωτάτε για αυτήν.》 Κουνάει αργά το κεφάλι του και κλείνει αργά τα μάτια του.

《Μιλήσατε;》 Ψυθιριζει και το χέρι του πηγαίνει στην πλάτη μου. Δεν φαίνεται ιδιαίτερα χαρούμενος μα ταραγμένος.

《Ξέρεις κάτι Ροουζ;  Θα ήθελε να μπω στην ζωή μου. Να σε μάθω. Να γίνω ο μπαμπάς που ποτέ δεν γνώρισες. Δεν ξέρω γιατί να δεν έχω νιώσει τόση στοργή για άλλη μαθήτρια. Ίσως φταίει που και εσύ δίνεις το δικαίωμα. Ίσως φταίει που γνωρίζω την ιστορία σου και ειλικρινά λυπάμαι που τα πέρασες όλα αυτά.》

Με λυπάται; Αυτός ο άνθρωπος που δεν ξέρει τίποτα για εμένα πέρα απο μια γραπτή αναφορά για την ζωή μου, με λυπάται;

Σηκώνομαι και του ρίχνω το πιο παγερό βλέμμα.

《  Εμένα δεν με λυπάται κάνεις. Εφόσον δεν μπορείτε να βοηθήσετε φεύγω. Δεν έχω λόγο να σας καθυστερεί άλλο.》  Λέω με ψυχρή φωνή και κατευθύνομαι προς τα έξω.

Πρέπει να βρω άλλο τρόπο. Πρέπει να βρω άλλο στήριγμα. Πρέπει να κοιτάξω και λίγο και τον εαυτό μου. Πρέπει να φτιάξω το μέλλον μου. Βγάζω το κινητό μου ξέροντας πια καλά τον μοναδικό άνθρωπο που μπορεί να με βοηθήσει.

~ Χρειάζομαι την βοήθεια σου.

- Το ξέρω. Απλά θέλω ένα όνομα πρώτα.

Πολυ καλά εφόσον έχω φτάσει σε αδιέξοδο πρέπει μα του πω ένα όνομα. Όλα για το μέλλον. Όλα για το καλό μου.

~ Τζακ.

- Πολυ καλά. Πες πως έγινε. Μικρέ μου δικηγόρε.

Δακρύζω μα μέσα μου ξέρω πως έναν το σωστό. Λυπάμαι Τζακ. Λυπάμαι αλλά έπρεπε.

*Τέλος κεφαλαίου.

Η Ρόουζ έδωσε τον Τζακ 😕

Τι θα γίνει στην συνέχεια;

Ελπίζω να σας άρεσε ❤

Πατήστε το αστεράκι 🌟 και αφήστε ένα σχόλιο 💬

See you not so soon 🔜 🔜 *