Jace,

Voor ons staat Alex, ze straalt, zonlicht lijkt van haar huid af te schijnen.
'Achter jullie' roept ze en we draaien ons om en steken onze zwaarden in de borsten van onze tegenstanders. Alex die slaat een tegenstander de relling over met haar vleugel. Ze schiet de lucht in en ze begint nog meer te stralen. Onze tegenstanders die kunnen niet opkijken zonder verblind te worden. Wij nemen er gebruik van en steken ze allemaal neer.

Simon staat als in trance midden in het slagveld. Hij beweegt niet, hij is niet verpulvert zoals die Camille, dus dat betekend dat hij geen vampier is.

Van links en rechts komen cirkel leden naar ons toe. Ik draai links om en zwaai met mijn zwaard naar voren een mooie snee in de buik van de schaduwjager die dubbel klapt en bewegingsloos op de grond zakt.
'Aah!' en het licht verdwijnt en niet veel later horen we een harde plons. Ik ren naar de relling en het lijkt net alsof er een lampje onder het water aan staat dat alle kanten op drijft en een gigantisch zwart zeemonster ontwijken. Alleen is het zeemonster een opperdemoon, die opgeroepen is door Valentijn.
'Ik hoop dat ze het red' fluister ik en Alec wordt tegen de grond geslagen en ik sprint naar ze toe en sla hem van Alec af. Ik geef hem een hand en trek hem overeind.
'We redden dit niet denk ik, Alex vecht met een opperdemoon en wij hebben nog een stuk of 20 cirkelleden, en dan Valentijn zelf nog die we levend moeten hebben' kreunt hij en tekent snel zijn iratze om vervolgens weer een paar pijlen af te vuren.
We worden weer omsingeld en niet veel later horen we een paar mannen achter ons kreunen.
'Hulp nodig?' Vraagt een klein rood harig meisje en Simon staat naast haar.
'Huh? Wie is die gast dan?' En wijs naar de "Simon" in het midden. Nu schrikt Clary ook en gooit een dolk naar een man die op ons af komt rennen. 'Dat moeten we straks maar even gaan bekijken, tot nu toe staat hij daar maar in een soort van trans' en de wolven zijn met Clary mee gekomen en intussen is de vijand aardig ingedamd en is Valentijn nu degene die omsingeld is. De wolven happen naar zijn benen en hij haalt telkens uit. Nu pakt een bruine wolf zijn gevechtshand vast in zijn bek en trekt hem van de voeten. Schreeuwend laat hij zijn wapen vallen en niet veel later hebben we hem in een stel boeien geslagen die Luke toevallig bijzich had aangezien hij een politieagent is in de mensenwereld. De vijand is uitgeschakeld en ik ren nog snel naar de relling waar ik nog steeds het licht zie bewegen in het water.
'Wat is dat?'
'Dat is Alex die met een opperdemoon vecht' zucht ik aangezien ik weet dat ik niks kan doen.
'Wat?'
'Het is een lang verhaal, kun je Alec, Valentijn en een paar wolven naar het instituut teleporteren?' Vraag ik haar en ze knikt.
'Jace wat ga jij doen?' Vraagt Alec zodra hijnheeft gehoord wat ik aan Clary heb gevraagd.
'Ik ga wachten op Alex' en kijk naar het licht dat in het water alle kanten op gaat. Niet veel later horen we een gedempte krijs en het licht komt omhoog. Alex met aan weerszijde van haar lichaam heeft ze twee vleugels. Het licht straalt nog steeds van haar af en ze landt op de brug, maar stort ook gelijk weer in. Haar vleugeks verdwijnen en het licht neemt af.
'Je bent een engel?' Vraagt Clary en Alex geeft nog een zwakke glimlach voor ze buitenwesten raakt.
'Alex!' Schreeuwt Clary.
'Wat is er met haar?' Vraagt ze in paniek.
'Ze is uitgeput, haar hart  doet het nog, maar ze ademt zwak, maak een poort dan kunnen we naar huis' ze begint te tekenen en we stappen het instituut in. Waar ik vervolgens een iratze teken bij Alex.

'Goed gedaan jongens' complimenteert Lydia ons met de vangst van Valentijn.
'Wat is er met Alexandra gebeurd?' Vraagt ze kijkend naar het zwakke lichaam in mijn armen.
'Ze heeft teveel energie verbruikt met een gevecht tegen een opperdemoon' antwoord Luke die met de roedel wolven mee is gegaan de poort door.
'Breng haar naar haar kamer en laat haar de komende paar weken rustig aandoen' stelt ze voor en ik knik en loop naar de lift en druk op de knop voor de 3e verdieping waar de kamers zich bevinden.
Ik was de nep Simon helemaal vergeten, maar die was toen we klaar waren met vechten verdwenen. Waar die nu is geen idee, maar zullen daar waarschijnlijk nooit achterkomen.

Met Alex naast mij onder de dekens wordt ik wakker van een nachtmerrie over dat Alec mijn parabatai en Alex mijn liefde werden vermoord door Valentijn en ik mij aansloeg bij de groep van de Valentijn. Gelukkig ligt Alex naast mij en mijn parabatai Alec die heeft mij een uur geleden een berichtje gestuurd dat Valentijn intussen is overhandigd aan de kloof en ze voor het middageten weer terug komen uit Allicante. Nog voor ik de kamer uitga teken ik nog een iratze bij Alex en druk een kus op haar haar.
'Snel wakker worden mijn liefste' fluister ik en loop naar beneden en bekijk of er nog iets bijzonders is  gemeld.

'Hey' en een hand wordt op mijn schouder gelegd. Ik kijk op en draai samen met de stoel waar ik op zit naar die persoon toe. Alec staat achter mij en kijkt tevreden.
'Hoe is het met Alex' toen ik de kamer verliet was ze nog niet wakker en dat zeg ik ook tegen hem.
'Nouja het positieve is, is dat we Valentijn en Jonathan allebei vast hebben zitten'
'Ja dat gelukkig wel' zucht ik en bekijk het hologram van de stad.
'Ik ben benieuwd hoelang we het volhouden zonder demonische aanvallen' en Izzy komt tegenover mij staan bij de tafel.
'Wist jij van Alex?' vraag ik haar.
'Ja' fluistert ze.
'Wanneer?'
'Toen we bij de seelies waren'
'Waarom heeft ze het niet vertelt?'
'Weet ik niet, misschien omdat het nogal een schok is, ook voor haar'

Tsjaa, ik denk dat ik hier, maar het einde zet voor deel 1 van de shadowhunter serie.