Jace,

'Mocht het nog niet tot je door zijn gedrongen, ik ben je zoon niet en je dochter is hier ook niet te bekennen' roep ik en hij begint te lachen en wenkt iemand om naar voren te stappen. En diegene heeft een klein roodharig meisje vast vervolgens komt er nog één naar voren maar nu met een bruin harige jongen.
'Ze luisteren ook nooit' gromt Alec en heeft zijn boog nog steeds gespannen.
'Zoals je ziet, zoon lief heb ik mijn kleine meisje hier, mijn zoon en nog mijn 2 beste creaties' en hij spreidt zijn armen alsof hij ons in een knuffel wil nemen.
'2 beste creaties?' Vraagt Simon en nu kijkt Valentijn hem verbaasd aan alsof hij zijn stem had weggenomen maar toch nog kan praten.
'Eigenlijk 4, maar 1 ervan is niet opgevoed als een schaduwjager en mijn eigen zoon wil ik niet bestempelen als een creatie' en hij omhelst het monster.
'Jonathan' fluistert Alex en nu begint het tot mij door te dringen.
'Mijn 2 creaties zijn Jace en Alex' we zijn zo verbaasd en van ons stokken geslagen dat we door iedereen in de kamer wel drie keer zouden kunnen zijn vermoord.
'Wij zijn geen creaties van jou, mijn ouders zijn Waylands en die van Jace zijn Herondales. We zijn geboren als normale kinderen, hebben engelen bloed en zijn opgevoed als echte schaduwjagers. Wij zijn niet ontworpen in 1 van die rare apparaten van jou' roept Alex en staat klaar met haar dolken om te mikken.
'Zal ik jullie een leuk verhaaltje vertellen?' Vraagt hij en komt de trap afgelopen.
'Moet dat?' Vraag ik en hou mijn zwaard naast mijn gezicht, klaar voor een uithaal.
'Dat zal wel wat meer duidelijkheid geven aan jullie leven'
'Nou vooruit dan maar, maar wel vanaf daar' hij blijft staan.
'Goed, jullie weten natuurlijk dat jullie ouders allemaal bij de cirkel hebben gezeten' en we knikken.
'Ik was getrouwd met Jocelyn, ze was zwanger van ons eerste kind, Jonathan. Ik wou dat mijn kind de sterkste van de sterkste zou zijn, dus heb ik de moeder van alle demonen opgeroepen. Ze heeft mij haar bloed geschonken en ik heb het bloed in alle etensmiddelen verwerkt van Jocelyn, zodat Jonathan het in haar buik zou kunnen opnemen. Ik heb het bloed rechstreeks in de baby gespoten om een zo goed mogelijk reslutaat te krijgen'
'Je hebt op mijn moeder geëxperimenteerd' roept Clary vol ongeloof en probeert een loze poging om los te komen.
'Niet op je moeder, zij was alleen een... tussenpersoon' antwoord hij onschuldig.
'Maar goed ik heb vervolgens een demonen kind verwekt, maar ik smachtte naar meer en heb vervolgens jou uit de buik van je moeder gehaald'
'Je hebt mij geïnjecteerd met demonenbloed?' Roep ik nu vol ongeloof en hij begint te lachen.
'Nee mij jongen, Jonathan is de enige met demonenbloed, jij hebt puur Engelenbloed van Ithuriel. Hetzelfde geld voor Alex, haar ouders wilden dat ze bijzonder was, dat ze sterker zou zijn en ze zijn bij mij gekomen voor een gunst'
En nu begint Alex naast mij ongeduldig te worden.
'En wat maakt ons dan zo bijzonder?' Vraagt ze en ze houdt zich duidelijk nog erg in.
'Jullie hebben puur engelen bloed, wat jullie ermee kunnen, geen idee'
'Ithuriel? Wij allebei?'
'Jullie alle drie' verbetert hij ons en kijkt naar Clary.
'Bij Clary was het niet met opzet, ik wist niet eens dat Jocelyn zwanger was. Engelenbloed geeft je als het ware een shot van endorfine. Ze was niet gelukkig, dus heb ik haar engelenbloed gevoerd door haar eten heen'
'Je bent een afschuwlijk persoon, ik hoop dat ze je een afschuwlijke straf geven' en Alex haalt uit, maar wordt de lucht ingeslingerd door Jonathan die haar tegen de muur heeft gesmeten.
'Alex!' roepen we en ze kreunt, maar staat wel op om vervolgens de leden die haar aanvallen neer te halen. Wij zijn intussen met Valentijn en Jonathan bezig. Alec heeft al een paar pijlen op Jonathan afgevuurd, maar ze lijken hem niks te doen.
'Blijf maar vuren jongen, mij kun je niet vermoorden' en vervolgens verdwijnt hij met Valentijn. Clary en Simon staan intussen als enige nog boven op de balustrade. En Alex snijdt het hoofd af van een zwart harige jongen. We rennen naar haar toe.
'Gaat het?'
'Ja, mag ik je cilinder?' En ze steekt haar hand uit en laat zien dat die van haar gebroken is.
'Hier laat mij maar' en ik trek haar shirt omhoog en teken de iratze. Ze zucht van opluchting en leunt tegen de muur.
'Jeetje hoe was hij zo snel bij mij'
'Demonen staan vol verrassingen, maar hij is oorspronkelijk een schaduwjager en dus heeft hij ook engelenbloed wat hem dus extra sterk maakt' concludeert Alec en we zien dat Clary en Simon bij haar moeder staan.

'Hoe nemen we haar mee?' Vraagt Simon.
'Een poort' en Alec begint Magnus te bellen.
Op het moment krijgt Clary verbaasde blik. En ik kijk haar nieuwschierig aan.
'Mag ik je cilinder?' Vraagt ze en ik geef hem aan haar.

Ze tekent wat in de lucht en duwt hem vervolgens weg. In de lucht hangt een portaal.
'Hoe?' Vraagt Alec die zijn mobiel nog naast zijn hoofd heeft hangen.
'Nee niks, Clary heeft een portaal gecreëerd, dus ik denk niet dat je hierheen hoeft te komen' en hij hangt op.
'Is het wel veilig?' Vraagt Izzy.
'Eén manier om er achter te komen' en ik til Jocelyn op en loop naar het portaal toe gevolgd door de rest.

Izzy,
'Eh hoe werkt dit?' Vraagt Simon en hij staat nog te twijfelen terwijl hij, Alec en ik nog over zijn. Ik pak zijn hand vast.
'Kom op en niet loslaten' hij slikt en knikt vervolgens.

We komen in de kamer van Magnus uit en Simon hangt voorover gebogen in de plantenbak.
'Ik wist niet dat je zo misselijk werd hiervan' en ik klop op zijn rug.
'Je went er wel aan'

'Luke' roept Clary en ze springt in de armen van Luke.

Even wat anders ervan gemaakt.
Hoe zouden jullie willen dat het verder loopt met Valentijn? Dood of levend?
Hoor het graag!