Η υπόλοιπη βραδιά κύλησε σαν καλοκουρδισμένο ρολόι. 

Ο Σοπέν είχε ήδη κερδίσει απο εμένα εκούσια το ενα τρίτο απο τις μάρκες μου. Με επαιζε ακριβως πανω στο ψυχολογικο μοτίβο που του ειχα σχεδιάσει. Ανεβαζε το raise πηγαινα πάσο, έκανα raise μονο σε καλο χαρτί που τον άφηνα να το δει. Με λίγα λόγια ήξερε πως δεν μπλοφάρω και ειμαι συντηρητική στα πονταρίσματα. 

Στο τρίτο ποτό που είδα να κρατά στα χέρια του ο Αλεξέι ήμουν σίγουρη πως η ώρα είχε περάσει και ο Σοπέν ήταν κουρασμένος. Τα χέρια του χαιδευαν την τσόχα με ανυπομονησία , καθώς ξεκινησε να μιλαει στους γυρω του και να σχολιάζει τις παρτίδες πάντα με μια δίκαιη έπαρση, που εγώ μεθοδικά του κατασκεύασα.

Και τότε ξεκίνησα.

"raise" 

ξεκινάω να κανω raise σε όλες τις παρτίδες, σταθερά στα πρωτα 3 φύλλα. Ειχα δεν είχα φύλλο. Πολλες φορες πήγαινε πάσο. Ανεβασα τα blinds και κάθε φορά που πήγαινε fold το pot ήταν μεγάλο με αποτελεσμα να χανει μάρκες χωρις να το καταλαβαίνει. Αν έβλεπε το πρωτο raise τον επαιζα επιφυλακτικά γιατι ήξερα οτι εχει χαρτί . Αλλοτε τον άφηνα να δει οτι κανω μπλόφα. Και στην συνέχεια πάντα επιδιωκα να τον κερδίσω με καλό χαρτί. 

Η ουσία ήταν μια: τον κερδιζα κατα κράτος με συνεχόμενη επίθεση. Και δεν ήξερε να την αποκρούσει γιατι μπερδεύτηκε. Δεν γνώριζε πια  τι σκεφτόμουν.

"Κυρία Βόλκαν" ακουω το όνομα μου να το προφέρει ο Σοπεν και σηκώνω τα μάτια μου ψηλα . Μια κίνηση που εχω ώρες να κανω. Παρατηρώ οτι στην αρχή με αποκαλούσε δεσποινίς, μετά Τατιάνα, μετα δεσποινις Βόλκαν και τώρα κυρία. 

"Κυριε Σοπεν" του απανταω σοβαρα καθώς στα χέρια μου κρατάω ενα straight . Οι μάρκες του είναι λίγες. Αυτο θα είναι το τελευταίο μας παιχνίδι αν όλα πάνε καλά.

"Θα ήθελα τώρα  να ακούσω την ιδεα σας" και με αυτη την φράση κάνει all in τις μάρκες του.

"παρακαλώ μην ανοιξουμε τα φύλλα μας, όπως είπε και η Μαριανίτα , ντρεπομαι να τα δείξω.Με παρασύρατε ενω δεν ειχα φύλλο.  Με νικήσατε κατα κράτος. Ειστε μια αναπάντεχα έξυπνη γυναικα"

"Και πολυ όμορφη" λεει καθως γυρίζει και κοιταζει τον Λισιν που κάνει οτι δεν καταλαβαίνει. Ειμαι σίγουρη οτι ο Σοπεν εχει καταλαβει  περισσοτερα απο όσα θα ήθελα. Αλλα δεν καταλαβαίνω πως. 

"Ξερει να παίζει πολυ καλά" λεει ήρεμα στον Σοπεν και κοιταζει εμενα

"Συγχαρητήρια . Εξαιρετικό παίξιμο" μου λεει σχεδόν με γλύκα κάνοντας με να λυγίσω ελαφρά. Το βλέμμα του δειχνει σαν να είναι περήφανος για εμένα. 

Μην λυγίζεις. Ειναι παικτης. Ολες τις παιζει έτσι.

" Ευχαριστώ κύριε Λισιν. " στρεφω το βλέμμα μου στον Σοπέν "Υπήρξατε καλος αντιπαλος. Εκανα ώρα για να σας κερδίσω"

Γελασε." Εκτος απο έξυπνη ειστε και ευγενική. "

"Την ιδέα να ακούσουμε ! κατι μου λεει οτι θα ειναι τελεια!" αναφωνει με ενθουσιασμο η Μαριανίτα και κάθεται στο τραπέζι πλαι στον Σοπέν. Καθεται και ο Αλεξέι και πριν κάτσουν οι διαφημιστες και ο Στάλιν , που δεν μου ειπε κανενας τους συγχαρητήρια, ο Σοπέν τους διώχνει.

"Αρκετά σας είδα για απόψε. Πηγαινετε να πιειτε αλλου ποτό" τους ειπε κοφτά καθώς πήρα μια μεγάλη ανάσα. Ήρθε η ώρα να αποδειξω τι αξίζω ως διαφημίστρια.

..........

"Αρα ο ήρωας κανει διακοπές με πλοιο, η οικογενεια του ειναι δίπλα του .."

"ναι με γενικο πλάνο με αλλους ανθρωπους που συνταξιδευουν, οχι κατι εντυπωσιακο, μπροστά τους ίσως στο τραπέζι να υπαρχει ένα μισοτελειωμενο τοστ ή ενα γάλα"

"για να ταυτιστούν"

"ναι τιποτα εντυπωσιακο σε πρωινο"

Ο Σοπεν δειχνει πραγματικα να ακουει την πρόταση μου. Ο Αλεξει μας κοιταζει χωρις να μιλαει, αλλα παρακολουθει με ενδιαφέρον.

"και ξεκινάει η καταιγίδα "

"Ναι , σκεφτείτε ψηλα απειλητικά κύματα, κοσμος φοβισμένος, μια μάνα κρατα το παιδί της εντρομη "

"και επειτα ναυαγούν?" 

ο Σοπεν αναλυει κάθε στοιχείο απο την διαφήμιση που του παρουσιασα. Μια διαφήμιση που σκέφτηκα ως brainstorming και τα περισσότερα τα σκέφτηκα καθώς επαιζα ποκερ μαζί του.

"Ναι σε ένα αφιλόξενο νησί, χωρις βλάστηση, ειναι βραδυ βγαινουν ολοι απο την θαλασσα, σκισμένα ρούχα, κουρασμενοι, παιδιά κλαινε"

"καμία ελπίδα"

"καμία. Κοιταζουν γυρω τους, φαινεται οτι δεν υπαρχει πολιτισμος"

"σκεφτονται πως θα σωθούν "

"ναι "

"μου αρεσει" λεει ο Σοπεν και μου κανει νοημα να συνεχίσω

"και τότε ο ηρωας μας καθως έχει διπλα του το παιδι του τρομαγμενο, η γυναικα του ένα βήμα πίσω κοιταζει γυρω της με απελπισία, τα ματια του ήρωα λαμπουν. Με αποφασιστικοτητα σηκώνει ψηλά το premium κινητό, το οποιο ήταν στο λαιμο του κρεμασμένο. 

"δεν έχει παθει τίποτα. ειναι σαν καινούργιο" μου λεει ο Σοπεν

"φυσικά δεν εχει παθει τίποτα . Ειναι οτι καλυτερο. Και ο ηρωας είχε εξασφαλίσει για την οικογενεια του οτι καλυτερο"

"το σηκώνει ψηλα το κινητό?"

"ναι το σηκώνει ψηλά και το δειχνει στο πληθος. Τα προσωπα τους ηρεμούν . Όλα θα πάνε καλά"

"Το κινητό τους έσωσε. Θα πάρουν τηλέφωνο για βοήθεια"

"τους έσωσε η επιλογη του ήρωα να αγοράσει κάτι τοσο ακριβό. Κατι που οτι και να συμβει θα το εχουν κοντα τους για να τους προστατευει"

"Υλοποιησε το βασικο σου ένστικτο" επαναλαμβανει το logo  ο Σοπεν σαν να μπαινουν όλα σε μια σειρά.

"Ναι . Δεν ειναι ελιτιστικη αγορά, ειναι μεσο για να επιβιώσεις εκει έξω. Σου χρειάζεται. Το αποκτας και σου μειωνεται το αγχος" λεω καθώς ο Σοπεν κουνα το κεφάλι του.

"Ειναι πολυ ωραια ιδεα . Μπραβο " μου λεει ο Αλεξει περήφανα και ειμαι ετοιμη να σπασω χαμόγελο αυθορμητα αλλα συγκρατούμαι. 

"Μπορώ να σου μιλήσω ιδιαιτέρως?" μου λεει ο Σοπεν 

"Γιατι που ενοχλώ?" λεει ο Αλεξει αλλα ο Σοπεν επιμένει. " Για λίγο Ντμιτρι. " του λεει κοφτα κάνοντας τον να ξανακάτσει στην θεση του. 

Αραγε ειναι φιλοι?

Με οδηγεί στο βάθος. Και μας παιρνει απο δυο ποτά.

"Κυρια Βόλκαν η ιδέα σας ειναι συμπαθητική. Ενδιαφέρουσα. Σιγουρα καινοτόμα. Το θεμα είναι πως δεν ενδιαφέρομαι να δωσω στην διαφημιστικη σας εταιρεία το κινητο. Δυο λόγοι υπαρχουν σε αυτο. Εχω νομικες ρήτρες που μου απαγορευουν να διαθεσω μερίδιο της διαφημιστικής πίτας σε αλλο γραφειο διαφημιστικο, και επίσης μετα απο αυτο που συνεβη σήμερα εδώ δεν θα το έκανα και πάλι αυτο"

"άρα.."

Αρα τίποτα?

"Επομένως θα σας προτεινω κάτι. Η θεση σας στην εταιρεια " δειχνει το φόρεμα μου και το χώρο γυρω μας " δεν ειναι ανταξια σας. Δεν ξέρω πως καταφέρετε να κάνετε υποδοχη σε παρτυ και να φερνετε ποτά αλλα σίγουρα δεν το αξίζετε. Θα σας δώσω εγώ αυτο που αξίζετε και σίγουρα θα κερδίσω κι εγώ. Απο αυριο έχετε θεση ως διαφημιστρια στο γραφείο που συνεργάζεται η εταιρεία μου. Θελω να συνεργαστειτε μαζί με τους διαφημιστες στο project και θελω να δουλεψετε πάνω στην ιδεα σας. Η διαφημιστική εταιρεία που σας προσκαλω να εργαστειτε ειναι η -"

"Bayer Ventus" ψιθυριζω σοκαρισμενη απο την αναπαντεχη εξέλιξη. Αυτη ειναι η μονη εταιρεια που αρνηθηκε ο διευθυντής να μου παραχωρησει συνέντευξη. Ειναι μια απο τις πιο εμβληματικες , ίσως η πιο εμβληματικη εταιρεια που εχει όχι μονο το Λονδίνο αλλα ολη η Ευρωπη!

"Δεν ξέρω τι να πω..αυτο δεν το περίμενα. Εννοειται δεχομαι και σας ευχαριστω κυριε Σοπεν"

"Μην με ευχαριστείτε το κερδίσατε με την αξία σας. Επίσης αν και έχασα , κέρδισα παρολαυτα τις μάρκες όλες του τραπέζιου. Το θυμαστε αυτο? ήταν η συμφωνία για να σας δανείσω. "

"Φυσικά" ειμαι τοσο χαρούμενη . Κοιταω φευγαλαια τον Αλεξει , ετσι μου έρχεται να πάω και να τον αγκαλιάσω ..όλα αυτα αν δεν ήταν κάθαρμα βέβαια.

Τον βλέπω να κάθεται με την Μαριανίτα. Του μιλάει καθώς εκείνος με κοιτάζει.

"Και ειναι διασκεδαστικο να ξέρω πως πήρα τόσα χρηματα απο τον Σταλιν και τον ντμιτρι" τον βλεπω να γελάει και να βγαζει μεσα απο την τσεπη του μια κάρτα

"Μην διστάσετε να με παρετε τηλέφωνο μονο για εξαιρετικές σπανιες περιπτώσεις. Παρακαλώ θα επιμεινω σε αυτο. Για την προσφορα δουλειας θα ειναι ενήμερος ο διευθυντης του διαφημιστικου γραφείου απο αυριο κιόλας"

"Σας ευχαριστω κύριε Σοπεν " λεω καθως κραταω με χαρα την καρτα του. Τα καταφερα!

Απο αυριο θα δουλευω ως πραγματικη διαφημίστρια σε δικο μου project! 

Μου ερχεται να ξεφωνισω απο χαρά

"Να σας αγκαλιασω?" λεω στον κυριο Σοπεν που τελικα μου φαινεται πολυ συμπαθητικος

"Αν και η Μαριανίτα θα γκρινίαξει σας επιτρεπω. Ειναι μερα χαράς για εσας"

"σας ευχαριστω πολυ . ειναι για εμενα οτι πιο σπουδαιο. " τον αγκαλιάζω λες και λεω τα νεα στον πατερα μου..σε εναν υποθετικο πατερα..

"Αφησε την " ακουω την βαριά φωνή του Αλεξει καθώς με τραβά απο την αγκαλια με τον Σοπεν

"Εχει σχέση δεν την γνώρισες? την λενε Μαριανίτα και σας κοιταει" λεει με κοφτο ύφος σε εμένα και ο Σοπεν πρωτος κοιταζει προς το μερος της Μαριανίτας. Της κάνει καρδούλα με τα χερια του.

Τι της κάνει? 

"Μπορει να ειναι ανοικτη η σχεση τους" λεω με γλυκο χαμόγελο στον Αλεξει που σκοτεινιάζει

"Και θα κάνει σεξ με εκεινη και με εσένα?"

"Το σεξ δεν ειναι κάτι σπουδαιο" λεω παλι με χαμόγελο " εξάλλου μπορούμε να βγούμε ραντεβού ενώ εχει ανοιχτη σχεση με αλλη. Ειναι ανήθικο?"

Ο Αλεξει μου χαμογελα εκνευρισμενα. Τα ματια του βγαζουν φλόγες.

"Τι εγινε Λισιν καταπιες την γλώσσα σου?" λεω τωρα θυμωμένα

"Συγνώμη αλλα εγω δεν ζητησα κανενα ραντεβού . Ερχεται και η Μαριανίτα και θα σας ακουσει. Τα παιδιαρισματα σας όχι εδώ"

"Απλά ..συγνωμη κυριε Σοπεν ήταν απρεπες" λεω καθώς απο τα νευρα μου ξεχασα οτι ήταν μπροστά. Αλλα με βγαζει απο τα ρούχα μου αυτος ο αντρας!

"Γιατι αγκαλιαζεστε?" ο Αλεξει παλι το συνεχιζει ακαθεκτος

"γιατι ετσι θελουμε"απανταω αλλα ο Σοπεν δεν το αφηνει ετσι

"της προτεινα δουλεια και χαρηκε πολυ"

"σου προτεινε δουλεια?" με κοιτα εκπληκτα , " μα ειναι δικη μου εργαζόμενη" κοιταζει τωρα τον Σοπεν εκνευρισμενος

"Εισαι δική του?" μου λεει

"Παραιτουμαι κυριε Λισιν" του λεω και δαγκωνει τα χείλια του 

Ο Σοπεν ξεκιναει να γελαει .

Πολυ.

"Δεν μας παρατας κι εσύ " μουρμουριζει ο Λισιν καθώς κοιταζει χαμηλα " και ασε μας να μιλήσουμε επιτελους ιδιαιτερως"

"Δεν εχουμε να πουμε κάτι ιδιαιτερως κύριε Λισιν . "

"Θα μου σπασεις τα αρχι-" παει να πει αλλα το κοβει.

Ο Σοπεν ξαφνικα τον αγκαλιαζει δυνατα καθώς εκεινος παει να τραβηχτει απο κοντα του. Αλλα τον πιανει κεφαλοκλειδωμα.

Αυτοι τελικα παραγνωρίζονται!

"Τετοιος ήταν και στην βαφτιση του. Με πεθανε στις κλωτσιες ο ατιμος. "

"Τι???" λεω εκπληκτα 

Ειναι ο νονος του!

"Αλλα ειναι καλο παιδι. Κοιτα φοραει ακομη τον σταυρο του νονού του" λεει καθως τραβαει μεσα απο το σμοκιν την χρυση αλυσίδα του Αλεξει. Ο σταυρος του εμφανιζεται. 

"Τωρα αυτα γιατι τα λες? μπορεις απλα να φύγεις ? θελω να μιλησω με την υπαλληλο μου"

"πρωην" συμπληρώνω 

"Ακομη δεν σε αποκτησα εγινες και πρωην"

"αν θελεις να αποκτας πολλες αυτα παθαινεις"

"ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΣΕΞ "

"Εγω τον βαφτισα και βγηκε ετσι" λεει ο Σοπεν περήφανα καθως γελαει αλλα ξαφνικά σοβαρευει. Του χώνει μια ελαφρια σφαλιαρα στο προσωπο

"Σοβαρεψου. Η κυρια Βόλκαν ειναι σοβαρη γυναικα δεν ειναι σαν αυτες που γυρνας " του λεει καθως  ακουω τον Αλεξει να βριζει μεσα απο το στομα του. 

"Με ρεζιλευεις" του λεει κοφτα ενω βλεπω να έρχεται η Μαριανίτα.

Φευγω με ταχύτητα φωτος.

........

"Που πας?"

"Σπιτι μου"

"θα σε παω εγώ"

"θα παω με ταξι"

"θελω να μιλησουμε"

"εγω παλι όχι"

Βλεπω το ταξι να ερχεται έξω απο το καζίνο. Ο Αλεξει κάθεται δίπλα μου . 

"Όσο βγαινουμε ραντεβού δεν θα βλεπω την Μαγια" 

Σηκώνω τα ματια στον ουρανο

"μην θυσιαζεσαι για εμενα κύριε Λισιν" 

"Μην μου μιλας με αυτο το ύφος ! Βλεπεις οτι το διαπραγματευομαι"

Κοιτα που εκνευριζεται κιολας.

"Καληνυχτα" του λεω κοφτα και πριν με σταματήσει μπαινω στο ταξι και εξαφανίζομαι.

Τι βραδιά!

..........................

Η Ροζ δεν ειναι στο σπίτι και απογοητευομαι. Ηθελα τοσο να της πω για την δουλεια!

Βγαζω τις γόβες μου και πάω προς την κουζινα όταν-

Το κουδούνι χτυπά.

Κλεινω τα μάτια.

Λες...

Λες να με ακολουθησε?

Ειναι απίστευτος.

Παω καρφί προς την πόρτα ετοιμη για τσακωμό, όταν-

"Δεσπονίς Τατιάνα ..δεν προλαβα να σας συγχαρώ για την νεα σας δουλεια. "

Σιγουρα αυτον δεν τον περίμενα.

Το υφος του Σταλιν ειναι σκοτεινο , όπως και τα λόγια που προφέρει. Τα λεει όλα σαν κατηγορία. Φαινεται μεθυσμένος. Μηχανικά, σαν απο ενστικτο επιβίωσης, παω να κλεισω την πόρτα αλλα προλαβαίνει και βαζει το πόδι του. 

"Περασες καλα στο παρτυ Τατιανα? " μου λεει καθως ανοιγει με δυναμη την πόρτα και εγώ κανω ένα βήμα πίσω αμυντικά

"Τωρα ήρθε η ώρα να περάσω εγώ καλά" .

.......................................

Καλημέραααα!